Burdel na kółkach

[Adaś]

Ciemność i cisza, w Atusel to wręcz było nie do pojęcia. A taka cisza do tego zazwyczaj wróży tylko problemy, no i do tego uświadomiłem sobie teraz że nie przeładowałem jednego pistoletu, od wydarzeń z karczmy. Ale na szczęście miałem w razie czego jeszcze jeden, plus szable i miecz.
Szedłem powoli tą obumarłą ulicą, trzymając lewą ręką na pistolecie za pasa, a prawą tak aby szybko sięgnąć po szable. Powoli tak kroczyłem uważnie się rozglądając, kiedy z jednego z budynków wszyła pewna kobieta i zaczęła mnie przyzywać gestem ręką. No a jak kobieta zaprasza (nawet ta lekkich obyczajów), to nie wypada jej odmówić choćby rozmowy. Więc grzecznie skierowałem się w jej kierunku, teraz tylko trzymając rękę w pogotowiu na pistolecie.
Lekko się skłoniłem i przywitałem:
-Dobry wieczór! Jak mogę pięknej Pani pomóc?

[TheMo]

Kiedy podszedłeś bliżej zobaczyłeś kobietę w całej okazałości. Jej blond loki opadały na policzki z nałożona lekką warstwą różu. Duży dekolt odsłaniał jej niewielkie, lecz jędrne piersi. Czerwona, obcisła sukienka opadała aż do ziemi, zakrywając jej długie nogi.
- To raczej ja powinnam o to zapytać.

[Adaś]

-A to czemuż to Pani tak uważa?-Spytałem udając zdziwionego.-Chciałbym uprzejmie zauważyć, że to Pani mnie do siebie przywołała. A więc teoretycznie, to Pani potrzebuje pomocy. Czy może się jednak definitywnie mylę i tok mojego myślenia jest błędny?

[TheMo]

- Po prostu dawno takiego potężnego chłopa nie widziałam. Musisz być odważny, skoro przyszedłeś tutaj mimo tego, co się tutaj dzieje. Albo bardzo spragniony przyjemności.
Podeszła do ciebie bliżej i jedną dłoń położyła na policzku, drugą złapała za biodro.

[Adaś]

Kiedy blondynka zaczęła mnie dotykać, oburącz złapałem ją za biodra i przyciągnąłem blisko siebie. Następnie spojrzałem jej głęboko w oczy i powiedziałem bardzo miłym szeptem, wręcz wymruczałem:
-Szczerze nie mam pojęcia co się tu dzieje. Ale chętnie wysłucham ciekawej historii, jeśli zechciałaby mi Panienka opowiedzieć.

[TheMo]

- Ale nie tutaj. Wejdźmy do środka. Tam się rozgrzejemy.
Ujęła cię za dłoń i zaprowadziła do środka przybytku, z którego wyszła ci na powitanie.

[Adaś]

Kiedy Blondyneczka pociągnęła mnie za sobą, od ruchowo na mojej twarzy pojawił się lekki uśmiech. Co by nie było, zaczynało się robić fajnie i przyjemnie. Ale zawsze było to ale, przez myśl przeleciała mi ewentualna możliwość pułapki, w którą teraz byłem wciągany. Więc odruchowo drugą rękę położyłem przy pasie, bardzo blisko pistoletu, w końcu przezorny zawsze ubezpieczony!

//:Themuś bardzo ładnie proszę o krótki opis pomieszczenia, myślałem aby samemu coś opisać. Ale nie wiem czy Ci się nie wpieprzę, a też nie wiem na jaką inwencję twórczą mogę sobie pozwolić. Więc opis zostawiam tobie

[TheMo]

//Ja tam do burdeli nie chodzę . Jak opis zbyt słaby to możesz zainterweniować.

Ujrzałeś typowy zamtuz jakich wiele. Dominowała czerwona kolorystyka. Wykładziny, firanki, świece rozświetlające pomieszczenie. Jedynie ściany był typowo drewniane, ale został upiększone obrazami przedstawiającymi różne akty. W głównym holu siedziała na krześle ciemnowłosa elfka rozmawiająca z pewnym mężczyzną w zbroi, który opierał kuszę o ramie. Prawdopodobnie był tutaj ochroniarzem. Przy ścianie znajdowały się schody prowadzące na górne piętro, gdzie można było spędzić bardzo miły czas z jedną z pracownic. Znalazł się tez mały barek. Cała ściana wyłożona różnymi alkoholami i naczyniami do ich spożywania. Za ladą stał niziołek, który uśmiechnął się na twój widok.
- Noc z Nadją? Dobry wybór. Jednak przy wejściu musisz zostawić całą broń. A może jakieś wino na umilenie wieczoru?

[Adaś]

//:Tylko winny się tłumaczy!

Burdel de facto wyglądał tak jak i każdy inny. Co prawda wydaje mi się że w głównej sali nie powinien siedzieć ochroniarz, co mogło odstraszać. A powinien się on znajdować, albo sprytnie ukryty w tejże sali, albo w okolicach wejścia. No ale co by nie było, każdy burdel rządził się własnymi prawami.
Kiedy tylko obejrzałem całe wnętrze, usłyszałem zza baru głos niziołka. Spojrzałem w jego kierunku, po czym opierając się o ladę zadałem dwa rzeczowe pytania:
-Ile kosztuje ta niewątpliwa przyjemność z tą piękną Panią? I gdzie będzie przechowywana moja broń?

[TheMo]

- 300 grzywien za noc. Za udziwnienia dodatkowa opłata, napiwki w kwestii własnej. Od razu mówię, że nie przyjmujemy płatności kaktusami, bo i takie rzeczy nam się zdarzały. Broń będzie u mnie. Nie patrz się tak na ochroniarza. Jak znasz sytuację, to musimy zadbać o bezpieczeństwo.

[Adaś]

Ta właśnie chce zapłacić za to że poznam te całą sytuację.-Pomyślałem sobie, słysząc kąśliwą uwagę na temat mojego spoglądania na ochroniarza.
-Kaktusów nie mam, ale mam grzywny.-Powiedziałem kładąc na stół monety, następnie zacząłem rozpinać każdy z pasów na których zaczepione były pochwy mieczy i kabury pistoletów. Wszystko to wykładałem na blat a w międzyczasie bardzo miłym głosem (tak żeby nie brzmiało to jak groźba) ostrzegłem:
-Pamiętaj że ta broń jest bardzo dużo warta, nie radziłbym aby w jakiś przypadkowy sposób się zgubiła.-Jak cała broń już leżała na stole, od razu zapytałem-Jakieś pokwitowanie dostanę? Chciałbym mieć pewność że wszystko odzyskam.

2375-300=2075

[TheMo]

- Moje słowo ci nie wystarczy? No na dziwki to jeszcze faktury nie wypisywałem. W sumie nigdy nie wypisywałem faktury. Uwierz, że jeśli ty postępujesz uczciwie, to ja też.

[Adaś]

-Chcę mieć pewność, ale dobrze uwierzę na słowo.-Powiedziałem dając karłowi kredyt zaufania. Następnie odwróciłem się w kierunki Blondyneczki, objąłem ją za ramię i powiedziałem:
-A więc prowadź piękna.

[TheMo]

- Ekhem!
Chrząknął niziołek czekając na grzywny.

//Zapisz transakcję i odlicz grzywny.

[Adaś]

-Obok pistoletu.-Powiedziałem do karła, który najwidoczniej nie zauważył że pieniądze położyłem na blacie, zanim zacząłem się rozbrajać. Następnie uśmiechnąłem się uprzejmie do Blondyneczki i rzuciłem pytanie do karła, nie przerywając podziwiania twarzy nowej koleżanki:
-Coś jeszcze, czy możemy iść?

[TheMo]

Niziołek skinął głową, a blondynka ujęła cię za dłoń i zaprowadziła na pięterko. Gdy otworzyła drzwi ukazał ci się przytulny pokoik. Oczywiście w kolorach czerwieni. Na środku stało wielkie łoże z baldachimem. Na nim znajdowała się jedwabna pościel i puchowe poduszki. Nastroju dodawały też świeczki dając naturalne światło i ciepło. Nadja od razu wzięła się do roboty. Pocałowała cię, a jej dłonie zawędrowały do rozpięcia zbroi, by zrzucić z ciebie cały niepotrzebny ciężar.

//ÂŁadny opis = łady talent 

[Adaś]

Trzeba przyznać że od progu zaczęło się robić bardzo, ale to bardzo przyjemnie. Nadja od razu zaczęła się brać do opłaconej pracy, nie ukrywam podobało mi się to. Ale w podświadomości jednak pozostawało poczucie obowiązku dla którego tu się znalazłem. A jak to mamusia uczyła, najpierw praca potem zabawa... choć w sumie ta zabawa jednak nad wyraz kusiła...
Kiedy Blondyneczka powoli próbowała się uporać z moją zbroją, ja w międzyczasie zacząłem rozluzowywać rzemyki którymi była związana jej sukienka na plecach. W międzyczasie jednak poczucie obowiązku wygrało, więc postanowiłem zapytać:
-Mam nadzieję że opowiesz mi co dzieje się w tym mieście?

//:Widzę że Ci zależy xD

[TheMo]

//To ty chciałeś zaruchać xD

- Ta branża zaczęła robić się niebezpieczna. Ale Cyppir nas chroni. Jeśli chcesz coś wiedzieć to zapytaj jego.Poza tym czasem znajdę się w objęciach silnego mężczyzny. Jak na przykład teraz.
Odsunęła się od ciebie na krok i zrzuciła suknię. Jej piersi uwolniły się spod krępującego materiału, a łono stało teraz otworem przed tobą. Przybliżyła się do ciebie i zasypała pocałunkami.

[Adaś]

//:Sorry za brak aktywności, ale ostatnio za dużo się działo i nie miałem zbytnio czasu.

Odwzajemniałem pocałunki, równocześnie przyciągając Nadję coraz bliżej i delikatnie masując jej już nagie pośladki. Zręcznie w pocałunku obróciliśmy się o sto osiemdziesiąt stopni, delikatnie masując ją po całych plecach i pośladkach powiedziałem:
-Mało rozmowa jesteś, ale nic nie szkodzi.-Powiedziałem szeroko się do niej uśmiechając.-Pomóż mi ściągnąć do końca zbroję.

[TheMo]

//Luz

Nadja nie musiała długo się męczyć z pozostałymi zapięciami. Widać, była w tym doświadczona. Kilka zręcznych ruchów jej palcami i na ziemie opadły wszelkie mithrilowe części zbroi. Następnie ściągnęła twoje spodnie i oboje byliście jednakowo ubrani. A raczej nieubrani. Ponownie rzuciła ci się na szyję i zaczęła prowadzić w stronę łoża. Wylądowaliście na nim, a ona oddała ci inicjatywę.