Na drodze ku zrozumieniu - Hagmar

[Hagmar]

Zaciekawiony Hagmar pobiegł za "cieniem". Prosto w gęstwinę, owszem mógł to zostawić i iść coś zjeść, albo jeszcze pospać. Wstawanie o świcie - a zwłaszcza nagłe - było złe... Człowiek więc ruszył śladem tajemniczej persony.

[Kenshin]

I niestety pech chciał, że biegnąc na oślep poprzez gęstwinę pośliznąłeś się na dziwnej mazi lądując twarzą w zaroślach. To twojej buzi naleciało ziemi i trawy, a Dziwny osobnik dawno przepadł i nie miałeś szansy go odnaleźć. Zdałeś sobie wtedy sprawę, że należało wrócić do wioski, bo szukając na oślep nic byś nie osiągnął.

[Hagmar]

- Pfu! - wypluł z gęby piach i liście. Znając życie tą mazią było zwykłe gówno, Hagmar jednak wolał spojrzeć w co wdepnął.

[Kenshin]

Gdy spojrzałeś pod nogi zauważyłeś, że to nie były zwykłe odchody. Do twojego buta przykleiła ci się dziwna ciecz, która była oleistą rozciągliwą masą koloru czarnego. Na pierwszy rzut oka można było powiedzieć, że to najzwyklejsza smoła jednakże mogłeś nabrać podejrzeń, że chodzi o co innego a dokładniej się rozglądając zauważyłeś więcej takich plam, które ciągnęły się spory kawałek. W sumie miałeś teraz dwie opcje albo wrócić do wioski i tam spokojnie udać się do lasu lub iść za plamami, które również do niego prowadziły.

[Hagmar]

Hagmar ruszył za plamami.

[Kenshin]

Idąc za plamami dotarłeś na skraj lasu gdzie na miejscu zauważyłeś dwa dziwne kretoszczury, które mało przypominały swoje normalne różowe osobniki. Te były znacznie większe, paskudniejsze a z ich pysków wydobywała się żrąca ciecz. Bestie były w trakcie posiłku zlizując plamy pozostawione, przez dziwnego osobnika. W tej chwili stały do ciebie tyłem i aby iść na przód byłeś zmuszony się ich pozbyć nim one pozbędą się twojej osoby.




http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Wypaczony_kretoszczur
2 x Wypaczony kretoszczur

// Bestie są od ciebie oddalone na 20 metrów, jest ciepło i świta.

[Hagmar]

Hagmar stanął jak wryty. Na Ventepi! Co jest na Otchłań! Nie miał wyjścia jak się przebić, te stwory zapewne były efektem jakiś plugawych mocy. Bo normalne to to nie było, musiał działać szybko. Zdjął łuk z pleców, przykucnął i dobywszy strzałę uniósł broń do strzału naciągając go przez 5 sekund. Celował w bestie po swojej prawej, prosto w korpus tego czegoś. Zwolnił cięciwę a żelazna strzała pomknęła ze świstem prosto w bok potwora, kładąc go od razu. Człek od razu zaczął celować w drugiego.

Został 1

[Kenshin]

Zmutowany kretoszczur oberwał w bok zakwilił lekko gdy strzała przebiła jego brzuch i ograny, po czym padł ryjem do brei. Drugi ze szczurków zorientowawszy się, że jego towarzysz zginął zorientował się skąd padł strzał i odwrócił w stronę atakującego ich człowieka. Bestia z piekła rodem spojrzała na ciebie ze wściekłością w oczach i żądzom mordu, po czym ruszyła w twoją stronę szybko pokonując 10 metrów. Potwór chciał splunąć na ciebie swym kwasem.

1 x Wypaczony kretoszczur 10 metrów od ciebie i biegnie bardzo szybko.

// Proszę o odejmowanie strzał, po każdym wystrzeleniu

[Hagmar]

Puścił łuk. Nie ma takiej siły by trafił w to coś, nie gdy ręce zaczęły mu latać. Odskoczył w ostatniej chwili dwa metry w lewo. Kula kwasu poleciała dalej... Człowiek szybko powstał z ziemi i dobył miecza. Bestia ostro zahamowała i odwróciła się w stronę gdzie być powinien Hagmar. Ten jednak szybko okrążył bestię tak by znaleźć sie z jej boku, dopadł do bestii wbijając miecz w jej korpus. Giń ścierwo! Krzyknął by dodać sobie sił, bryzngnęło krwią gdy człowiek wyrwał miecz z ciała bestii. To coś usiłowało jeszcze drapnąć Hagmara pazurami,  ten wykonał unik i rąbnął stwora w łeb kończąc jego żywot. Zmęczony padł na kolana.
- Ventepi, pani stworzenia. Daj mi siłę. Kilka ciężkich oddechów później wstał z ziemi, wrócił po łuk i poszedł do miejsca w którym te bestie coś żarły.

[Kenshin]

Człowiek okazał się zwinniejszym od bestii, która padła po dwóch ciosach zadanych od miecza. Hagmar mógł teraz  chwilę odsapnąć, a podchodząc do kałuży zauważył, że ona dziwnie bulgocze jakby wciąż była gorąca oraz to, że wokół niej wszystko zostało wypalone i nic już na niej ponownie nie wyrośnie, przez wieki. Człowiek rozglądając się dalej zauważył więcej takich plam.

[Hagmar]

- Co to jest na bogów? Ni to smoła... One to jadły? - spytał otoczenie jako takie - Pani dopomóż i uchowaj od tego. Hagmar postanowił przejść się jeszcze kawałek śladem bajorek dziwnej cieczy.

[Kenshin]

Idąc tak idąc tak za plamami doszedłeś do jakiejś ścieżki. ÂŚcieżka raz się urywała, to pojawiała się, była stara i raczej rzadko uczęszczana jednak plamy cały czas naprowadzały twoją osobę na właściwy tor. Przed Tobą było rozwidlenie. W dwie strony. Jakoś wiedziałeś, że idąc w lewo dojdziesz do wodopoju, a idąc w prawo dojdziesz do polanki. Jednakże w stronę polanki nie prowadziły żadne plamy a w stronę wodopoju już tak.

[Hagmar]

Hagmar ruszył w prawo, w stronę polanki. Skąd o niej wiedział? Jakaś wyższa siła mu mówiła że tak będzie lepiej.

[Kenshin]

Człowiek dochodząc do polanki zauważył w panice latającego dookoła taką osobistość.

Widać było strach i zmartwienie na jego twarzy obok niego stał inny osobnik znacznie większej postury, który trzymając broń w ręku starał się uspokoić swego towarzysza.

Tymczasowo nie słyszysz o czym mówią.

[Hagmar]

A cóż to? Hagmar nie znał tych istot, były dziwne i chyba inteligentne. Człek odważnym krokiem ruszył w ich kierunku.

[Kenshin]

Gdy Hagmar podszedł bliżej ów istoty zatrzymały się i spojrzeli na ciebie bardzo podejrzanymi oczyma. Ten bardziej wystraszony schował się za plecami dużego Ogra. Ten wielki przemówił do człowieka trzymając broń tuż, przed sobą. - Czego tu! Rzuciło w twoją stronę.

[Hagmar]

Hagmar zatrzymał się unosząc ręce na znak że nie ma z łych zamiarów.
- Spokojnie, jestem Hagmar i nie mam złych zamiarów. Przed chwilą ubiłem dwa ewidentnie zmutowane czarne paskudne bestie, były w pobliżu kałuż pełnych czarnej mazi. ÂŚlady zaprowadziły mnie tutaj, prowadzą też do pobliskiego strumienia.

[Kenshin]

Ogr nadal trzymał broń w pogotowiu. Widocznie nie wyglądał na takiego, co ufa obcym a inny stojący za nim nawet nie ruszył się na krok. Duży znów przemówił. - Zmutowańce. Coraz więcej. Trzeba się pilnować, och tak. Powiedział bardzo wolno byś mógł to zrozumieć. Ten znacznie mniejszy widząc, że duży się do ciebie odezwał również zabrał głos, ale ten przemówił do ochroniarza.
- Niooh, Nioooh. Sołtys. Gdzie on. Miaaaaałłł wrócić.
- Nie. Wiem. Poszedł i nie wracać. Trzeba. Sprawdzić.
- Niooh, Niooh. Możeeeeeee ludź to sprawdzić?
Zapytał właściwie swojego towarzysza a nie ciebie.
- Czemu. Nie. Mnie kazać pilnować tutaj. Człowiek może chcieć pomóc?
Zapytał bezpośrednio ciebie ogry z maczugą.

[Hagmar]

- Nie ma problemu, co mam zrobić?

[Kenshin]

Oba ogry wskazały na ciebie, ale ten duży mówił.
- Ty. Udać się. Do wodopój. Tam sołtys iść za mazią. Sam chcieć to sprawdzić. Niestety musieć pilnować tutaj. On wiedzieć więcej. O mazi.
Powiedział gdzie masz się udać i kogo odszukać, by móc dowiedzieć się więcej i znacznie normalniej.