Test kruka #20 Eddar

[Eddar aeb Shar]

Eddar spróbował dostrzec między sztachetami, kto przeskoczył płot.

[Anette Du'Monteau]

Był to jakiś człowiek, który właśnie zbierał się z ziemi i zamierzał uciekać dalej przed siebie. Był gdzieś w średnim wieku.

[Eddar aeb Shar]

Krasnolud rozejrzał się w poszukiwaniu czegoś, na czym mógłby stanąć, przez co łatwiej byłoby mu pokonać ogrodzenie. Krasnoludzki wzrost nie sprzyja podczas pościgów.

[Anette Du'Monteau]

Nic takiego nie było, lecz dostrzegłeś że jedna z sztachet jest słabo osadzona między innymi. Wystarczyło ją nieco czymś podważyć i praktycznie sama by odleciała bez większych problemów.

[Eddar aeb Shar]

Eddar podważył sztachetę swoim sztyletem. Pozbył się jej, przecisnął się przez powstałą dziurę i wymierzył z kuszy do człowieka.
- Stój, albo odstrzelę ci wacka - zagroził, a nie była to tylko pusta groźba.

[Anette Du'Monteau]

Zauważyłeś że facet stanął. Był do ciebie odwrócony plecami.
-A kto śmie mi w ogóle grozić?!

[Eddar aeb Shar]

- Stoisz po niewłaściwej stronie kuszy, żeby zadawać takie pytania. Odwróć się - krasnolud cofnął się nieco, wciąż celując do nieznajomego.
- Co tam robiłeś?

[Anette Du'Monteau]

Mężczyzna powoli się odwrócił.
-Grałem w bierki kurwa jego mać! A co mogłem robić?! Mieszkałem!

[Eddar aeb Shar]

- I postanowiłeś uciec przez płot jak zapukałem do drzwi? Kim ty kurwa jesteś?

[Anette Du'Monteau]

-W tej dzielnicy nikt nie może czuć się bezpiecznie. Celujesz we mnie z kuszy, sądzisz że to zachowanie typowego gościa przez którego bym nie uciekał?

[Eddar aeb Shar]

- Mów kim jesteś!

[Anette Du'Monteau]

-Szewcem do jasnej Anielki.

[Eddar aeb Shar]

Zaraz zastrzelę skurwiela. Krasnolud zmarszczył brwii.
- Nazywasz się Han? - Eddar trochę sam nie wiedział, o co spytać. Szukał Hana, a spotkał tego człowieka. Mógł być Hanem, ale to by było bez sensu. Paser ucieka przed potencjalnym klientem? Więc kim był ów człowiek? Włamywaczem? Na takiego nie wyglądał. Twierdził, że tu mieszka. Może po prostu biedny Han pozaciągał za dużo pożyczek i teraz postanowił ukrywać się przed "komornikiem". Tylko co w takim razie do cholery robił w swoim domu. Wiedząc, że ktoś chce odzyskać swoją kasę, Han powinien już dawno spierdzielić na Hawaje. W końcu dobry paser zawsze musiał mieć plan ucieczki.

[Anette Du'Monteau]

-Owszem. I jestem szewcem. Lubiącym hazard. Może właśnie dlatego poniekąd znalazłem się tutaj. Chodzi mi o dzielnicę biedoty nie obecną sytuację. Podejrzewam, że ty też szukasz sposobu na zarobek skoro przyszedłeś tutaj z kuszą. Czy czego tutaj szukasz?

[Eddar aeb Shar]

- Arivell. Mówi ci coś to imię?

[Anette Du'Monteau]

-Wiesz, jakoś średnio. Ja tu butami handluje, a nie panienkami.

[Eddar aeb Shar]

- Jak to paser ma w zwyczaju. W zasadzie nieważne, czy pamiętasz, czy też nie - jesteś winien Arivell sto grzywien. Dasz pieniądze i grzecznie się rozejdziemy albo będzie bolało. Wybieraj.

[Anette Du'Monteau]

-A może tak ubijemy mały interes? Dam ci połowę tej sumy i pozwolisz mi odejść. Powiesz, że ktoś mnie ostrzegł i nie udało ci się odzyskać grzywien. Ty coś zyskasz i ja.

[Eddar aeb Shar]

- A może oddasz mi całą sumę i się rozejdziemy? Albo oddasz mi połowę, a drugą połowę sam sobie wezmę? Nie mam zamiaru ubijać z tobą interesów. Gdybym chciał tylko zarobić, wziąłbym od ciebie sto grzywien i zatrzymałbym dla siebie całą sumę. Ale nie jestem chciwy. Spłać dług, a wszystko przebiegnie po dobroci.

[Anette Du'Monteau]

-W takim razie musimy wrócić do domu. I proszę przestań ciągle do mnie mierzyć z tej kuszy. To wcale nie zachęca tak bardzo do zwrotu.