Na drodze ku zrozumieniu - Radowit

[Progan]

- To nie my ryzykujemy życiem - wzruszyli ramionami - W lesie mieszkają wilki, dziki, cieniostwory i inne nieprzyjemne zwierzęta. Nocna podróż może się źle skończyć.

[Radowit]

- Zaryzykuję - powiedział elf. Tak jak mówił karczmarz, najpierw przez łąkę, potem w las. Widział ten słup w świetle księżyca.

[Progan]

Słup rzeczywiście stał i jarzył się lekko, pewnie odbijając światło księżyca. Za nim rozciągała się ciemna ściana lasu.

[Radowit]

Elf na wszelki wypadek wyjął łuk i strzałę. Rozejrzał się, wsłuchał w otoczenie i w ogóle starał się wychwycić jakieś niebezpieczenstwa. Delikatnie i spokojnie przekroczył ścianę lasu kierując się przed siebie.

[Progan]

Było cicho. Zdawało Ci się że jest zbyt cicho. Stanąłeś pośród drzew. Usłyszałeś za sobą trzask gałęzi.

[Radowit]

Radowit stanął. Spokojnie i powoli odwrócił się nakładając strzałę na cięciwę.

[Progan]

Jednakże nic za Tobą nie było. Po chwili znów za swoimi plecami usłyszałeś trzask.

[Radowit]

Tym razem odwrócił się zdecydowanie szybciej. Spodziewał się, że ktoś go może otaczać, spróbować zaatakować z innej strony niż pierwotnie może się wydawać. Może też po prostu ktoś chciał się z nim pobawić i wystraszyć, żeby nie szedł dalej. Zdecydował, że jak już się odwróci i nikogo nie ujrzy, to zdejmie strzałę z cięciwy. Tak na pokaz.

[Progan]

Kilka metrów przed Tobą stał mężczyzna

[Radowit]

Zobaczył kogoś, więc nie zdjął strzały. Powiedział za to:
- No cześć. ÂŁadna pogoda, co nie?

[Progan]

Mężczyzna o niskim, męskim głosie powiedział
- Ta pora nie sprzyja nawiązywaniu znajomości... To niebezpieczne lasy po zmroku.

[Radowit]

- To ty jesteś tym niebezpieczeństwem? - zapytał nieco podejrzeliwie Radowit. Elf stanął pewniej na nogach jakby musiał uciekać.

[Progan]

- Ja jestem obroną przed niebezpieczeństwem - powiedział i wtedy kilkanaście metrów dalej coś zaryczało
- Zabieraj się stąd - powiedział półnagi mężczyzna kierując się w miejsce skąd dochodził dźwięk. Po chwili zaczął biec i zniknął Ci z oczu.


//:Co robisz?

[Radowit]

Miałem odnaleźć się w lesie. Ale raczej nie uciec z niego, gdy coś się zacznie dziać. Ruszył więc w stronę skąd dochodził dźwięk i uciekł mężczyzna. Nie biegł jednak jak człowiek, tylko poruszał się wolniej, staranniej. Nie chciał natrafić na nic niedobrego.

[Progan]

Zbliżałeś się, nie wiedziałeś kiedy natknąłeś się na stojące 10 metrów dalej monstrum

Stwór spojrzał na Ciebie, sapnął, ryknął, zawył i rzucił się prosto w stronę dalszych drzew. Był szybki, umknął między drzewa nim zdążyłeś zareagować. Po kilku sekundach usłyszałeś kwiki i piski z okolicy tamtych drzewa. Podobne były do odgłosów bojowych kretoszczurów.
Była noc. Wiosna. Liście drzew utrudniały księżycowemu światłu przebicie się i rozświetlenie okolicy. Widziałeś szamotaninę, piski i wrzaski, ryk i warczenie. Dookoła leciała w powietrze darta trawa, mech i ziemia. Na ostatnią lała się krew. Potwór atakował, gryzł i szarpał. Po drugiej stronie tego pojedynku stały istoty, które w tym świetle mogły być tylko kretoszczurami, w liczbie 4. Były upasione, duże. Kiedy pierwszy z nich padł pod atakiem spotkanego wcześniej futrzaka, pozostałe złapały napastnika i silnymi szarpnięciami pysków i łapek zawlekły go w krzaki gdzie zaczęła się dalsza bitwa.

//:Martwe ciało leży 15 metrów przed Tobą.
//:Walka toczy się 30 metrów przed Tobą, 15 metrów za martwym ciałem.

[Radowit]

Radowit naciągnął cięciwę. Strzała znalazła się idealnie na lince. Elf podszedł bliżej do miejsca szamotaniny wilkołaka z kretoszczurami, które uciekły razem z nim w krzaki. Chciał widzieć cel i móc strzelić. Martwe ciało zbada później jak wyjaśnie się sprawa kretoszczurów i wilkołaka.

[Progan]

//:Jest noc, przez co działa na Ciebie kara -1 finiszera do specjalności walki.
//:Jesteś jednak w lesie, więc masz +1 finiszer. Bonus i kara w tej chwili się znoszą, więc masz tyle finiszerów jaki jest poziom twojej walki bronią. ÂŁuk 50% - 1 finiszer.
//:Zauważyłeś przeciwników 10 metrów od Ciebie. Kretoszczury te były dziwne...

3x wypaczony kretuszczur

[Radowit]

Radowit zaczął się odsuwać do tyłu żeby dać sobie trochę przestrzeni między nim a kretoszczurami. A były to dziwne i brzydkie kretoszczury. Naciąganie cięciwy w długim łuku trwało jakoś 8 sekund, więc tyle czasu potrzebował elf by móc strzelić. Jego przeciwnicy chyba na razie nie atakowali więc miał chwilę czasu. Naciągnął strzałę i wystrzelił prosto w pysk tego stojącego naprzeciwko niego. Pocisk poleciał prosto w miejsce gdzie zamierzał Radowit i zabił plugawą bestię zmutowaną czarną rudą. W tym czasie elf dobył strzały, kolejnej. Zaczął ją nakładać na cięciwę swojego łuku cały czas odsuwając się do tyłu żeby mieć więcej przestrzeni. Rozejrzał się też za wilkołakiem.

[Progan]

//:Wilkołak zdołał zabić kolejnego wypaczonego kretoszczura. Został ostatni.
//:Odejmij strzałę w KP o ile jeszcze tego nie zrobiłeś.
//:Pod postami z walką zapisuj liczbę pozostałych przeciwników

1x wypaczony kretoszczur.

[Radowit]

Radowoit zobaczył wilkołaka który zabił kretoszczura. Ostatni przeciwnik nie rzucał sie na elfa więc ten spokojnie naciągnął jeszcze raz łuk i wystrzelił w tego ostatniego zmutowanego potwora. Strzała poleciała prosto w to samo miejsce co poprzednia zabijając potwora tak samo. Plugastwo zdechło szybko i chyba bezboleśnie.
- Nic ci nie jest? - Spytał wilkołaka.

0x wypaczony kretoszczur.