I Krucjata Archonta II - Zamek Tysiąca Wież

[Dragosani]

Upadek Funerisa był głośny. Przynajmniej dla Draga, który jak się postarał, to mógł usłyszeć wiele. Zerknął na leżącego na ziemi kompana.
- Fun, weź się nie wydurniaj. - Podał ku rękę, aby pomóc wstać. - Teraz bedę szedł przodem, będę wybierał najłatwiejsze ścieżki - zapowiedział.

[Nawaar]

Dhampir przystanął, żeby określić sytuację a ork stanął tuż za nim. Silvaster rozejrzał się kompletnie, po całym otaczającym go terenie. To, co zauważył zaskoczyło go zobaczył wielgachną bestię, która dopiero co posilała się zwłokami. Bękart połknął ślinę i zaczął obmyślać plan. Przeciwnik był daleko, więc mogli wykorzystać broń dystansową orka. To było na dobry początek, ale resztę inicjatywy musiał wziąć na siebie, co mu odpowiadało. Jednak to nie były wampiry, a ze trzy razy większe bydle. Dhampir przybliżył swoją twarz do uszu orka mówiąc mu o planie. - Słuchaj, przed nami stoi wielki behemot. Twarde bydle, ale sądzę że uda nam się go powalić, tylko słuchaj teraz uważnie. Zbliżymy się razem, abyś mógł oddać celny strzał z mithrilowej strzały. Wtedy gdy zaszarżuję na, Ciebie zaatakuję go z boku pozbawiając przynajmniej jednej z kończyny. Piszesz się na taki układ?.  Teraz decyzja należała od czarnego orka.

[Kenshin]

Ork oczywiście zatrzymał się tuż za dhampirem, ale jeszcze nie wiedział, czego zaraz się dowie. Silvaster wyjaśnił wszystko mu na ucho, aby przyswoił sobie wiedzę oraz to, co chciał uczynić Silvaster. Kenshin pokiwał głową, ale nadal miał wątpliwości, co do całek akcji. Bo, jakiś złośliwy MG, mógłby go zabić na skinienie placem. Jednak zgodził się na taki plan. - Spróbujmy. Oznajmił dhampirowi i wyjął wtedy mithrilową strzałę, a żelazną odłożył do kołczanu. Teraz dhampir odszedł na bok do orka na jakieś 10 metrów. Kenshin, który miał zostać przynętą nałożył strzałę na łuk i naciągając cięciwę wyczekiwał odpowiedniego momentu. Silvaster w tym czasie wyciągnął oburęczny miecz z czarnej rudy i oczekiwał na wystrzał orka. Kenshin uspokoił kołatanie swego serca nabierając powietrza do płuc. Naciągniecie cięciwy trwało zaledwie 4 sekundy. Wtedy wypuszczając powietrze z płuc, wypuścił strzałę, która poleciała w ogromnego przeciwnika. Strzała przecięła zimne powietrze i poleciała w stronę bydlaka trafiając go w ramię, którym objadał się świeżymi zwłokami. Ostry grot elegancko wbił się w mięsień potwora. Ten zawył okrutnie i zorientował się gdzie są jego przeciwnicy. Było jasne, że zostali zauważeni teraz wszytko w rękach Silvastera.     

Pozostaje 19 mithrilowych strzał.

[Hagmar]

//Wściekły behemot zaszarżował na Kenshina, dotrze za kilka sekund. (Był 66m od was)


Szarża - Behemot opiera się na czterech kończynach po czym szarżuje przez 50 metrów do momentu napotkania przeszkody na rogach. W obronie nie można wykonać bloku. Jeśli ostrość rogów jest większa niż wytrzymałość przeciwnika, to przeszywają one go na wylot. Atak można zastosować raz na dwa posty.

//Fun i Drago napotkaliście 5 wargów.

5x http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Warg

[Nawaar]

Bestia oberwała wyjąc boleśnie i wtedy zauważyła orka, który stał w osłupieniu. Silvaster trzymając miecz w rękach czekał. Behemot już nie, tylko wyskoczył do przodu na jakieś 15 metrów, że aż przy lądowaniu zatrzęsła się ziemia. Teraz zaczął robić swoją akcję, czyli wykonać szarżę. Bestia osiadła na czterech łapach w ogóle nie przejmując się przebitą łapą. Zaczęła się teraz rozpędzać z zamiarem przebicia orka na wylot. Dhampir również zaczął swoją szarżę, ale wybiegł z boku przeciwnika, żeby uciąć mu łapę. Dhampir wbiegł na szalejącą bestię machając mieczem w bok. Stwór zorientował się za późno, gdy jego tylna łapa została odcięta, a on sam się obalił na ziemię lądując tuż, przed orkiem z rogami wbitymi w ziemię. Teraz musiał działać jeszcze szybciej, bo bestia próbowała się podnosić. Silvaster wykorzystał swoją młodzieńczą szybkość, aby nadrobić krótki dystans i zaczął biec na leżącego przeciwnika. Bękart podbiegając znów zamachnął się w bok odcinając tym razem ranna przednią łapę stwora, która już miała dosięgnąć czarnego orka. Kończyna opadła na ziemię drżąc jeszcze, ale Silva nie zakończył jeszcze i ostatnim mocnym wbiciem miecza w czaszkę pozbawił bydlaka życia. Kharim skutecznie przebił się, przez wielgachny i owłosiony łeb bestii dochodząc do mózgu. Bydlak leżał chwilę bez ruchu, ale w końcu wyłożył się jak długi oddając ostatni oddech w swym krwiożerczym życiu.

0x behemot

// Proszę o poprawne ocenienie tych 4 postów. Mam nadzieję, że sprostałem zadaniu jeśli nie cóż życie.

[Hagmar]

//Behemot padł

[Dragosani]

Gdy Fun już się podniósł, Drago spojrzał w kierunku dalszej drogi i niemal natychmiast nakazał aniołowi zatrzymanie się. Wskazał coś. Dla niego doskonale widoczne, dla anioła może już gorzej.
- Wargi - powiedział cicho. - Pięć sztuk. Jakieś trzydzieści metrów w tamtą. Wiedzą już zapewne o nas. Szykuj się. - I sam wyciągnął broń. Bułat, oczywiście. Wolał nie używać na razie broni palnej, huk mógł coś ściągnąć. Nie ruszał jednak jeszcze do ataku. Wolał, aby to wargi się zbliżyły. No i chciał dopilnować, ze Funeris nie pokaleczy się własnym mieczem, gdy wywali się raz jeszcze. Skupił moc w demonicznej ręce, przez niektórych nazywanej szponem. Atakujące wargi miała czekać elektryzująca niespodzianka.

[Hagmar]

//Wargi was wywęszyły i ruszyły do ataku

[DarkModders]

Jaszczur przysiadł na jednym z kamieniu oczekując powrotu kompanów. Themo właśnie dokańczał swoją butelke rumu. Na plaży było dosyć ciemno. Jaszczur postanowił zdrzemnąć sie na chwile.
- Themo jak wrócą to obudź mnie.

[Gunses]

Gunses stał na statku. Pierwsza krew została przelana, chociaż nie przez niego, co bardzo mu nie odpowiadało. Pośpieszyli się, a to było przykre. Teraz stał i wpatrywał się w mroki kamienistej plaży ÂŚciany Mealdur Aernh. Chwilę temu aksamitną ciszę przeszywały krzyki wojowników i wrzask mordowanych. Teraz znowu spowiła ją cisza.
Na plaży dokonano zwiadu. Wampir stał na statku z łukiem w demonicznym szponie i strzała w drugiej dłoni. Uniósł grot do góry, aby mu się przyjrzeć. Kiedy na niego patrzył z nieba spadła pierwsza kropla. Zimny wiatr wstrząsnął statkiem, odpowiedział on skrzypieniem desek. Wiatr przybył z nad morza. Uderzył w zatokę wyjąc w jej paszczy. Uderzył w ścianę klifów Noi Nurnen z wielkim hukiem. Druga kropla oparła na grot. Rozcięła się na dwoje, spłynęła. Potem świat utonął w strugach grubego, zimnego deszczu. Deszczu w którym Gunses wyłapał dźwięk. Warknięcie i tępy dźwięk przebijanego ciała.
Skoczył. Wybił się z desek okrętu, odbił jeszcze lekko z barierki i przefrunął kilkanaście metrów w przód. Upadł w nabrzeżnej wodzie. Sięgała ona kostek jego długich skórzanych butów. Ruszył on szybko w stronę skąd usłyszał dźwięk. Jego zmysły nigdy nie myliły. Dźwięk odbił się od stał, przeszył wiatr, poruszył kroplami. Dotarł do ucha wampira, w którego umyśle tworzył mapę świata. Mapę odbitych dźwięków. Wampir pobiegł, a błogosławieństwo nocy dało mu szybkość większą niż konia w galopie. Znalazł źródło dźwięku. Behemota i postać obok.

[Nawaar]

Bhemot padł właśnie od ciosu mieczem, co szczęśliwie uradowało dhampira. Ork również odsapnął i zastanawiał się, co robić dalej. W tym właśnie momencie wpadł Gunses. - Jak, widzisz padł. Jednak zwiad się nie zakończył i trzeba iść dalej. Nie wiedział, czemu się tłumaczy wampirowi. Jednak zadowolenia ze śmierci bydlaka nie ukrywał. Był również ciekaw, czy dołączy do niego choć, jak wspomniał wcześniej nie miało żadnego znaczenia.

[Progan]

Progan modlił się kiedy zaczęła się walka. Zaczęła się bowiem ona nagle, nie był do niej przygotowany, a zastępy jego kompanów rozgromiły pierwszą falę nieśmiertelnych. Te kilkaset metrów plaży... Kilkaset metrów które dla Progana były ziemią wyrwaną wampirom. Ziemią odzyskaną. Wzniósł oczy ku niebu. Wtedy poczuł na twarzy pierwsze krople deszczu. Zaraz potem wiatr uderzył w zatokę, a nad Smoczą Górą i Kryształowymi Szczytami rozpętała się najbardziej ognista ze wszystkich burz.
- Przeto poprowadzę wiatrem swe wojsko, a nad głowami przeciwników moich rozpętam ognistą burzę. - powiedział jakby do siebie i przysposobił się do zejścia na ląd.

[Kenshin]

Ork rzeczywiście odsapnął, że aż usiadł. Jednak on się nie cieszył, bo nie mógł nadal z wielkimi oczyma patrzył na przebitą czaszkę stwora. Dawno się tak nie martwił o swoje życie, ale musiał coś powiedzieć. - Mieliśmy wielkie szczęście. Następnym razem wracamy zaalarmować innych, bo bralibyśmy udział w dużej masakrze. Wtedy jeszcze nie zauważył wampira, do póki dhampir się nie odezwał w jego kierunku. - Widzę, że przybyłeś na ratunek. Jednak już, po wszystkim dzięki Ventepi. Powiedział wstając już z ziemi. - Jednak, tak jak powiedział dhampir musimy iść jeszcze kawałek, a potem zatoczyć łuk wzdłuż wybrzeża.

[Gunses]

Gunses podszedł bliżej. Obrzucił truchło behemota przelotnym spojrzeniem. Spojrzał w oczy złotowłosego młodzieńca. Drzemała w nich siła i coś, co do złudzenia przypominało szaleństwo, nad którym Silvaster panował. Zerknął też na orka obok.
- Nic wam nie jest. - bardziej stwierdził niż zapytał - Chodźmy - powiedział i ruszył dalej w ciemność aby upewnić się, że nic nie zagrodzi im tyłów.

[Nawaar]

Dhampir miał siłę swojego ojca, ale jednak odczuwał zwykłe ludzie uczucia. Teraz czuł w sobie radość, która wypełniała go od środka, ale okazywał ją zwykłym uśmiechem. Ciekawe, czy nas docenił. Pomyślał patrząc na zamaskowaną twarz starego już wampira. Teraz, po swojej stronie mieli dodatkową siłę, która mogłaby okazać się potrzebną w walce z takimi bydlakami, jak behemoty. - Cali i zdrowi, o dziwo. Rzekł do wampira i dodał. - Nigdy bym nie przypuszczał, że schodzą one tak blisko nizin. Jednak teraz, to nie ważne. Idziemy. Zamknął przyłbice hełmu i ruszył do przodu, bo zwiad się jeszcze nie skończył a behemot był dużym utrudnieniem na drodze jego zakończenia. Silvaster znów rozglądał się dookoła idąc na przodzie.

[Kenshin]

- ÂŻyjemy to najważniejsze. Powiedział nadal trzymając łuk i strzałę. Szedł teraz za dwoma nieśmiertelnymi, którzy doskonale widzieli w ciemności.

[Gunses]

Gunses poszedł lekko z przodu. Był jednym z najlepszych myśliwych na wyspie. Przewodził ÂŁowczym za czasów ich istnienia.
- Nizin? - spytał, jakoby nie mogąc uwierzyć - Jesteśmy w górach. Spójrz na to... - rzekł i podał mu MAPÊ.


//: W poście mapa naszego położenia.

[Nawaar]

Dhampir wziął kawałek pergaminu i rozwinął go. Rzeczywiście stali, po środku gór, co jednak bardziej go zdziwiło musieli przejść kawał drogi do całej twierdzy, a po drodze pewnie napotkają na przeszkody w postaci różnych bestii. Teraz już był wprawiony w boju, ale nigdy nie wiadomo. - Rzeczywiście. Stoimy, po między dwoma szczytami, ale powiedz mi ile dni marszu mam do tego całego zamku?, bo będąc tutaj wcześniej nie dotarłem, tak daleko. Kenshinowi nawet jej nie pokazywał, bo i tak nic by nie wyczytał w tej całej ciemności.

[Gunses]

- Wąwóz jest utwardzony, przygotowany do jazdy wozem, a co dopiero do marszu - rzekł jakby to było oczywiste. Byli w hrabstwie Revar, tutaj wszystko było przygotowane na wszystko. Nawet sama warownia Mealdur Aernh przygotowana była na obronę od strony morza. Gunses w duchu miał nadzieję, że dzikie wampiry będą chciały tylko zabijać i spijać krew i nie pomyślą o wykorzystaniu machin wojennych.
- Pół nocy szybkim biegiem... Z ludźmi półtora dnia marszu.

[Progan]

//: Zaczął padać ulewny zimny deszcz.
//: Zimny też wieje wiatr. Temperatura bliska 5 stopni na plusie. Odczuwalna w granicy zera, ale nie działa kara od ujemnej temperatury.
//: Wysoko nad górami burza.