Jeden, by wszystkimi rządzić

[Isentor]

Rakbar naliczył 8 kul. Uniosły się one na wysokość 1,2 metra nad posadzką. Z pomieszczenia nie wychodziło żadne wyjście.

[Elrond Ñoldor]

Elrond czekał w skupieniu. Wysłał kolejną dawkę energii magicznej by podtrzymać wyczarowane pioruny kuliste.

[Rakbar Nasard]

- Mógłbym stworzyć kałużę lawy, to bardzo destrukcyjne zaklęcie, które być może poradziłoby sobie z tym... czymś. 8 kul, tyle tu ich jest, zatem jeśli którąś ruszymy może być kiepsko. A może... Te magiczne kryształy kryją tajemnice? - spojrzał na źródło światła, które zastali w pomieszczeniu.
Zbliżył się więc do jednego z nich i wziął w dłoń, którą uniósł przed siebie, w stronę lewitujących kul. Czy cokolwiek się stało?

[Elrond Ñoldor]

- Musisz pamiętać, że te kule lewitują, więc ich tak łatwo nie utopisz. Chyba, że użylibyśmy psioniki i mortokinezy by je tam wrzucić. Wtedy byłoby to sensowne - powiedział.

[Isentor]

Kule rozbłysnęły niebieskim światłem.

[Elrond Ñoldor]

Spojrzał po towarzyszach. Czekał, aż coś zasugerują. Nie chciał samemu podejmować pochopnych decyzji.

[Isentor]

Kule zaczęły lewitować dokoła was.

[Elrond Ñoldor]

Zerwał magiczną więź z zaklęciami. Złożył dłonie na piersiach i wyskandował znane mu bardzo słowa.
- Aresh elishesh oshia hush ilishash! - energia magiczna pochłonęła jego ciało, dostając się w jego każdą cząstkę. Po kilku chwilach czarodziej stał niczym zaczarowany kamienny posąg. Zbyt doskonały, by można go było uznać za dzieło ludzkich rąk.

Aktywne efekty: Kamienne ciało.

[Rakbar Nasard]

Rakbar tymczasem postanowił czekać. Manuskrypcje manuskrypcjami, jednakże zwłoki poprzedników mogły oznaczać, że tak jak poprzednio, posłuchały podpowiedzi. Błąd? Sytuacja ciągle się rozwijała, zatem warto było poczekać, by podjęcie decyzji nie było tylko zgadywanką, a rozsądnym czynem.

Wziął zamach i wyrzucił w górę kryształ, który do tej pory trzymał w dłoni. Chciał zobaczyć, czy ów przedmiot ma jakiekolwiek powiązanie z kulami - jeśli tak, to wraz w wyrzutem zmieniłyby one tor lewitacji.

[Isentor]

Kula uniknęła kryształu.

[Elrond Ñoldor]

Unik mógł świadczyć o tym, że kule starają się unikać jakichkolwiek rzeczy, które znajdą się zbyt blisko. Elrond nadal czekał na jakikolwiek ruch kul, który mógłby im zagrozić. A może byli po prostu zbyt ostrożni?

[Rakbar Nasard]

Kula światła, którą wcześniej stworzył Rakbar, zgasła. Nie była potrzebna w tak małym pomieszczeniu, szczególnie że jeszcze dwie podtrzymywał Elrond.

Test celności czy jak? Jakkolwiek, uderzenie kuli z pewnością mogło być śmiertelne, dlatego podtrzymywał wciąż swoją barierę złożoną z energii magicznej, zdolną ochronić go tylko przed jednym uderzeniem.
- Heshar anash! Heshar anash! - zadziałał podobnie jak poprzednio kompan, bowiem kul w pomieszczeniu było stosunkowo sporo, a jest to jedyne użyteczne zaklęcie w tym pomieszczeniu. Pobrał energię magiczną z własnej duszy i skondensował ją w jednej z wolnej dłoni i wypowiedział inkantacje, wskutek czego powstała kula ognia. Zrobił tą czynność dwukrotnie po czym oba pocisku rzucił w kierunku dwóch różnych kul, sterując ich trajektorią lotu dzięki psionice...

[Isentor]

Trafione kule rozblysnely czerwonym swiatlem, skierowaly sie w strone Rakbara po czym wystrzelily kulami ognia, ktore pomknely w maga.

[Elrond Ñoldor]

Wchłaniają czar i odpowiadają tym samym! pomyślał czarodziej. W obecnej formie miał dosyć mocno ograniczony zasób dostępnych czarów, ale pomyślał, że w inny sposób będzie mógł coś zrobić i jednocześnie sobie za bardzo nie zaszkodzić. Był w odległości nie większej niż 3 metry od jednej kul, toteż wyciągnął w jej kierunku dłoń uwalniając energię magiczną. Wypowiedział słowa inkantacji:
- Aenye! - energia magiczna przekształciła się w snop oślepiającego światła, który ogarnął jedną z kul.
Ciekawiło go co się stanie. Czy kula odpowie tak jak kule Rakbara, czy może stanie się coś zupełnie innego i nieprzewidywalnego.

[Rakbar Nasard]

Rakbar w mig zrozumiał swój błąd i chciał uniknąć jego konsekwencji, teleportując się w inne, oddalone o 9 metrów miejsce. Proces przemieszczenia nastąpił szybko, bowiem energia magiczna przetransportowała cząsteczkę po cząsteczce z ciała Rakbara w inne miejsce, by tam ponownie scalić ciało.

[Isentor]

Nic nie stało się z kulą potraktowaną przez zaklęcie Elronda.

[Elrond Ñoldor]

Więc nie ten żywioł. Spróbujmy inaczej.
Odszedł w miarę daleko od kuli, by mieć czas na reakcję, gdyby ta zaatakowała go jego własnym zaklęciem. Skoncentrował się i wypowiedział inkantacje czaru wyciągając przed siebie jedną dłoń.
- Izipash ipush! - energia magiczna wypłynęła z jego ciała i uformowała się na kształt kuli nad jego dłonią, transmutując w iskry i małe wyładowania elektryczne. Całość wirowała wokół najróżniejszych osi.
Cisnął piorunem kulistym wprost w kulę oddaloną od niego o kilka metrów. Jednocześnie zachował czujność, by w każdej chwili być gotów na stworzenie bariery mortokinetycznej ochraniającej go przed potencjalnym atakiem.

[Rakbar Nasard]

ÂŻywiołak ognia, esencja potęgi tego żywiołu, lewitował między kulami zgrabnie je omijając. Rakbar postanowił wykorzystać go w ataku. Czy mają one (kule) na tyle inteligentny mechanizm, że potrafią wyczuć więź łącząca żywiołaka z jego źródłem? Mag wątpił.

Przyzwana istota korzystając ze swych magicznych zdolności stworzyła dwie kule ognia, które raz po razie rzuciła z pomocą psioniki w dwie różne niebieskie kule. Wnet po ataku żywiołak wrócił do zgrabnego tańca po pomieszczeniu, unikając w dalszym ciągu latającego niebezpieczeństwa.

[Isentor]

Kula zaatakowana przez Elronda zaczęła się świecić, wokół niej strzelały niebieskie wiązki wyładować. Dwie kule zaatakowane przez Rakbara zapłonęły na czerwono. Wszystkie kule lewitujące dokoła magów przyśpieszyły.

[Elrond Ñoldor]

Test celności czy co? pomyślał i skoncentrował się. Nagromadzoną energię magiczną wystrzelił na swoje dłonie, a słowami inkantacji odpowiednio je umodelował.
- Izipash ipush! - Izipash ipush! - nad prawą jak i nad lewą dłonią pojawiły się w cichym błysku dwa pioruny kuliste. Pomagając sobie mortokinezą i oczywiście biorąc pod uwagę trajektorię lotu kul, starał się trafić w dwie kolejne.