Jeden, by wszystkimi rządzić

[Isentor]

- Nie było takiej potrzeby. Nikt o zdrowych zmysłach nie wchodzi do nory pośrodku dżungli. Trochę się pobrudzimy. Za mną!
Isentor przedzierał się przez zarośla na tyle delikatnie, by nie zostawić śladów, które wskazywałby na czyjąś obecność. Mistrz wyciągnął przed siebie rękę, skupił energie magiczną materializując lewitującą kulę światła o średnicy 10 cm i oświetlającą okrąg o promieniu 15 metrów.
- Elisash!
Za pomocą mortokinezy unosił kulę światła kilka metrów przed sobą oświetlając drogę w dół. Zejście było strome i wyjątkowo śliskie.

[Rakbar Nasard]

Rakbar podążył za Mistrzem Isentorem, naśladując jego poczynania. Przewodnik zawsze wie lepiej gdzie stanąć. Gra cieni mogła być niebezpieczna w nieznanym pomieszczeniu. Mógł źle stanąć, nie zauważyć przeszkody lub cokolwiek innego. Zapalił więc własne magiczne światło.
- Elisash!
Rakbar skupił metr nad sobą energię magiczną uformowaną w kształt kuli. Po wypowiedzeniu jednoinkantacyjnej formuły zaklęcia, skupiona do tej pory energia magiczna zmieniła się w kulę o promieniu 15 centymetrów emanującą jaskrawym białym światłem z możliwością oświetlenia okręgu o 30-sto metrowej średnicy. Utrzymywał kulę przed swoimi nogami.

[Elrond Ñoldor]

Elrond kończył pochód. Jego kula oświetlała to co za nimi. W końcu dołączył do reszty.
- To ziemia, a ja jestem magiem ziemi. - powiedział dotykając dłońmi krawędzi tunelu.
- Powiedzmy, że to początek testu. Ale nie chcę być nadgorliwy. Użyć geokinezy, by zrobić z ziemi trwalszą skorupę, jednocześnie formując ją na kształt schodków?

[Isentor]

- Nie trzeba już prawie jesteśmy.
Tunel doprowadził was do starych zabudowań przypominających katakumby.

[Elrond Ñoldor]

- Można się było tego spodziewać... - powiedział wysyłając kulę światła, by oświetliła teren przed nimi.

[Isentor]

Przechodziliście kondygnacja po kondygnacji zmierzając co nisko położonych poziomów. Architektura coraz mocniej przypominała stylem typowe dracońskie zabudowania. Wasza wędrówka zakończyła się na skraju urwiska, gdzie urywał się jeden z tuneli.

[Elrond Ñoldor]

Mag stanął na jego skraju. Posłał kule światła by w granicach jego mortokinetycznych zdolności mogła oblecieć cały teren i pokazać ich oczom to, co skrywała dotychczas ciemność. Może wówczas znajdą jakiś sposób na pokonanie przeszkody.

[Rakbar Nasard]

Rakbar za przykładem Elronda posłał i swoją kulę światła, by obszar oświetlony przez magiczne promienie był większy. Zaczął się zastanawiać, czy próba się już zaczęła czy dopiero zmierzają do linii oznaczającej start testu. Rozglądał się też po ścianach, czy nie widnieją na nich inskrypcje ukazujące sposób na pokonanie przeszkody.

[Isentor]

Kule światła nie ukazały końca przepaści. Isentor rozglądał się po posadzce oświetlając drogę swą kulą światła.

[Rakbar Nasard]

- Heshar! - padło słowo inkantacji.
Mag wyciągnął przed siebie ręce i złączył dłonie, z których wkrótce po wypowiedzeniu inkantacji wyleciał podmuch ognia. I wtedy zaczął. Przelał sporo energii magicznej z własnej duszy i oddziaływał na nią pirokinezą, która spowodowała znaczny wzrost temperatury, wyładowania aż w końcu powstanie półpłynnej cieczy przypominającą magmę. Za pomocą psioniki zaczął rzeźbić jego ciało, aby twór ten był trwały i skuteczny w działaniu. Korpus szeroki, ręce długie, zakończone ostrymi jak brzytwa magmowymi ostrzami. Idąc wyżej, Rakbar uformował głowę i twarz, nadając jej jako taki wyraz. Głowa była zespolona z korpusem bezpośrednio. Mag wyczuł wiązkę energii magicznej w dopiero co urzeźbionym ciele i dołączył do niej swoją, grubszą, transportującą większe pokłady energii magicznej. Spowodowało to ożywienie istoty.

Chwilę potem wysłał przyzwaną istotę, aby zbadać przepaść. Nie podlegała ona ograniczeniom dystansowym, zatem musiała dokądś dotrzeć... Jej aura oświetlała mrok. Gdyby na wprost napotkała ścianę, z pewnością skierowałaby się w dół, tak sądzę.

[Isentor]

Na odległości około 80 metrów żywiołak napotkał skarpę i tunel ku dalszym kondygnacją. W między czasie Isentor odnalazł dracońską inskrypcję wyrytą w kamiennej płycie.

[Elrond Ñoldor]

- Co tam pisze? - zaciekawił się mag.

[Isentor]

- Odwaga prowadzi do postępu.

[Rakbar Nasard]

- Czyżby? - powiedział, po czym raźnym krokiem skierował się w przepaść licząc, że podłoga sama znajdzie jego stopę. ÂŻywiołak ognia lewitował w pobliżu.

[Isentor]

Rakbar stanął w powietrzu stojąc nad przepaścią.

[Rakbar Nasard]

- Na co czekacie? - odparł przez ramię idąc nad przepaścią w stronę kontynuacji tunelu. Zbędne myśli z umyslu wyrzucił, co pozwoliło mu na tak szaleńczy czyn.

[Isentor]

Isentor poszedł za Rakbarem.

[Elrond Ñoldor]

A Elrond za Isentorem. Czytał o podobnych sztuczkach już kilka razy, ale nigdy nie widział jej na własne oczy. Zastanawiało go jaka magia napędza ten niewidzialny most.

[Isentor]

- To tylko sztuczki.

[Rakbar Nasard]

- Ale za to jakie dosadne... Gdyby nie poczucie przechodzenia testu oraz podpowiedzi na posadzce byłaby to tylko jedna z możliwości pokonania przeszkody. Zastosowanie podobnych sztuczek na przykład do naszej wieży... Jesteś w stanie dokonać podobnych rzeczy? Na czym to polega?