Tajemnice podróżnego kupca

[Dragosani]

Nazwa wyprawy: Tajemnice podróżnego kupca
Prowadzący wyprawę: Mogul
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: brak
Uczestnicy wyprawy: Dragosani, Thor Grom
Wampir skrzyżował ręce na piersi i zerknął na stojącego obok, obcego człowieka. A potem na Oczka.
- To znajdzie się coś? Tylko miło by było tym razem bez nieumarłych orków i pajęczych panienek - powiedział.

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor stanął obok Dragosaniego i rzekł do Oczka:
-Jeśli można, też prosiłbym bez takich rozrywek.

[Mogul]

- Przykro mi, ale mnie spotykają często różne niespodzianki. Udacie się do stolicy, dowiedziałem się, że ktoś handluje artefaktami orków. Mają one dosyć sentymentalną wartość, przez pewien czas były zagubione, więc liczę na ich odnalezienie. Problem w tym, że nic nie wiem o tym kupcu ani gdzie się ukrywa. Dowiedziałem się tylko, że obecnie jest w stolicy.

[Thor ibn Odyn Grom]

-Znajdziemy go, nie martw się, najwyżej przeszukamy całą stolicę.

[Dragosani]

- Przeszukanie całej stolicy byłoby raczej czasochłonne - stwierdził Dragosani. - Ale damy radę. Ktoś musi coś wiedzieć.Trzeba będzie tylko odszukać taką osobę i przekonać ją do wyjawienia informacji o tym kupcu. Trudniejsze będzie samo znalezienie. Masz jeszcze jakieś poszlaki, czy to wszystko?

[Thor ibn Odyn Grom]

-A czy ten kupiec nie ma czasem jakiegoś stałego klienta. I możesz jeszcze powiedzieć, skąd wiesz, że ten kupiec sprzedaje artefakty orków, jednym słowem daj nam namiary na osobę, która doniosła na niego.

[Mogul]

- Sami musicie się wszystkiego dowiedzieć. Popytajcie, wierzę ino w was.

[Dragosani]

Wampir w sumie nawet nie liczył na zbyt wiele wskazówek.
- No dobra, odzyskamy co tam trzeba i dostarczymy tobie - powiedział. - Chodź - zwrócił się do nowego towarzysza. - Trzeba znaleźć jakiś transport do stolicy.

[Thor ibn Odyn Grom]

Już idę.-odrzekł Thor  do swego towazysza- Mam nadzieję, że znalezienie odpowiedzi nie zajmie nam dużo czasu.
Po tych słowach Thor odwrócił się i wyszedł na ulicę.

[Mogul]

Wyruszyliście z miasta.

[Thor ibn Odyn Grom]

Po wyjechaniu z miasta odwróciłem się do Dragosaniego i rzekłem:
-Dobrze więc toważyszu, co teraz robimy, gdzie zaczynamy szukać?

[Dragosani]

- Na początek musimy dotrzeć do stolicy. Taki drobny szczegół - odparł wampir. - A już tam... cóż, wydaje mi się, że warto na początek odwiedzić targ. Jeśli nikt tam nie będzie znał akurat tego kupca, to pewnie ktoś chociaż wskaże kogoś sprzedającego podobne przedmioty. On wskaże kolejnego i tak dalej - wyjaśnił. Popędził nieco konia, bo przecież jechali na koniach.
- W ogóle masz jakieś imię? - zapytał. - Dobrze kojarzę, że jesteś w Pakcie?

[Thor ibn Odyn Grom]

-Nie mylisz się, jestem w pakcie, ale narazie staram się zarobić, by się przygotować do próby cienia, więc nie bywam tam często. A i tak, mam imię, nazywam się Thor Grom, ale mów mi po prostu Thor. Ciebie znam dość dobrze Dragosani czytałem trochę o tobie w księgach wampirzych.

[Dragosani]

Wampir zaśmiał się krótko.
- Cokolwiek tam napisali, to pewnie stek bzdur - odparł. W sumie zapewne stekiem bzdur te księgi nie były, ale cóż. Dawne dzieje, ze starym Dragosanim w roli głównej.
- W takim razie mi mów po prostu Drago. Jak każdy. No, większość. - Chwilę jechali w milczeniu.
- Tak apropo próby cienia, to nie spiesz się z nią. To prawdziwy sprawdzian wiedzy i umiejętności. Nie podołasz, to zginiesz. Tak przynajmniej słyszałem. Chociaż pewnie cały czas ci to każdy powtarza. -

[Thor ibn Odyn Grom]

Masz rację, każdy mi ciągle mówi, że próba jest trudna, no i właśnie dlatego też się nie śpieszę. Najpierw sobie kupię kilka run, a potem broń że srebra, no i może tatuaż od Mortis. A tak wogóle Drago, nie wolalbyś stać się człowiekiem i móc używać skomplikowanych zaklec i chodzic na słońcu, niż ciągle szukać jakiejś ofiary, by zaspokoić zew krwi i unikać słońca?
Po tych słowach Thor poznał konia, by nie zostawać zbyt daleko w tyle.

[Dragosani]

Drago uśmiechął się ponuro.
- Nie - odparł. - Mam swoją magię. Odpowiednio użyta, może być równie... efektywna, co ta mi niedostępna. Z tym, że na innej płaszczyźnie, że tak to ujmę. Słońce faktycznie jest uciążliwe, ale... - Uniósł demoniczną rękę. - Mutacja przed nim chroni. Gdy pokryje resztę ciała jestem pewien, że słońce nie będzie już problemem. A krew? A czym to się różni od waszej sytuacji? Też musicie jeść, tyle że co innego. -

[Thor ibn Odyn Grom]

-Tak to prawda, musimy jeść, ale my możemy się żywić wszystkim prawie, a wy chyba tylko krwią jak mniemam. Ale to nie jest tak ważne, według mnie najlepiej w takich przypadkach mają dhampiry, mogą wszystko, łącza dwa światy. Ale żeby nie było, nie twierdze, że wampiry są gorsze, przecież potrafią skakać dość wysoko, by ściąć głowę nie jednemu przeciwnikowi, ale chodzic o to, że to jednak trochę słabość, im wampir starszy, tym szybciej działają promienie sloneczne. No i srebro, to jest chyba jedną z większych słabości, macie jednak trochę gorzej niż ludzie przyznaj.

[Dragosani]

- Z tym, że jak się rodzi dhampir, to jest jak los na loterii. Albo zyska zalety obu ras, albo ich wady. Albo dziką mieszankę obu, że w sumie będzie przeciętny  - odpowiedział.
- Ale dobra, nie twierdzę, że wampiry są wspaniałe i tak dalej. Za takie poglądy już wielu oberwało. Mamy wady i są one cholernie denerwujące. Mamy też mocne strony i są one świetne. Ostatnio miałem przebite płuco. Może z tydzień minął od tamtego czasu. Widać coś po mnie? - Pokazowo rozłożył ręce. - A srebro... cóż, wystarczy nie dać się trafić - stwierdził z zawadiackim uśmiechem, jakby była to drobnostka. - Prawda jest taka, że wszystko zależy od jednostki. Od jej wiedzy i umiejętności. One mogą sprawić, że wady nie będą miały takiego znaczenia, a zalety na nim zyskają. Dlatego nie należy zaniedbywać treningów - dodał mentorskim tonem.

[Thor ibn Odyn Grom]

-ÂŚwięta prawda. Ją też nie sądzę, że my Maureni jesteśmy świetni, potrafimy żyć na pystyniach, ale zwykła zima nas przerasta. Ale mniejsza już z rasami, te rozmowę dokonczymy później, teraz trzeba grać na miejsce. A tak z innej beczki, co powiesz na mały wyścig do celu Drago?

[Dragosani]

Drago już nie odpowiadał na wątek rozmowy związanej z rasami.
- Jesteś świadom tego, że "do celu" jeszcze daleko? ÂŚciągając się tylko byśmy konie zajeździli. A potem, zostawiwszy ich trupy w rowie i biegnąc my byśmy padli. Nawet ja, wampir i bestia w Hemis był gdzieś po drodze padł. Za daleko na takie zawody. Poza tym w galopie zwraca się mniejszą uwagę na pobocza, a większą na drogę. To z kolei zmniejsza czujność. Cholera wie, co może siedzieć po krzakach - odparł. Wychodziło na to, że odmówił.