Zaginiona niewiasta

[Nawaar]

Kharim znowu zawył z bólu. Dotknięcie demona spowodowały nowe rany na jego ciele, a stare się jeszcze nie wyleczyły, a w dodatku jedna zniknęła mu z oczu. Krasnolud nie mając wyjścia, ponowił atak an głowę leżącej u niego stóp północnicy tym razem ją uśmiercając. Czaszka jego ofiary została zgnieciona razem z mózgiem, po dziewczynie nie było, co zbierać. Paladyn w takiej zaistniałej sytuacji spróbował zrobić, coś z woreczkiem soli odruchowo również wyciągał kiścień za pasa i trzymał go w lewej ręce natomiast w prawej rozpoczął rozsypywanie soli wokół towarzyszy. Chciał sprawić, czy to coś zdziała przeciwko takiemu przeciwnikowi.



// Rozsypuję 0,5kg z 2kg soli w woreczku.

[Isentor]

Północnica nie pojawiała się. Lód, który więził Zariel powoli roztapiał się.

[Nawaar]

Krasnolud podrapał się, po głowie nie wiedział, co w obecnej sytuacji zrobić, więc poczekał aż Zariel uwolni, się z okowów.

[Zariel]

Bryła lodu, która więziła Zariel pękła. W ułamku sekundy anielica przeniosła się kilka metrów dalej. Zdążyliście jedynie zauważyć jak płonący miecz Zariel ocieka demoniczną posoką. Głowa północnicy potoczyła się do stóp Kharima.
- Muszę was jeszcze wiele nauczyć.

[Nawaar]

- To prawda, ale i tak chyba pokazałem na, co stać poczciwego krasnoluda. Stwierdził Kharim, a później dodał. - To gdzie teraz, proponujesz się pani udać, bo zdaje mi się, że zabiliśmy je wszystkie.

[Zariel]

- Proponuje zebrać zwłoki. Myślę, że właśnie odnaleźliśmy dwie pozostałe niewiasty.

[Nawaar]

- I tak się stanie. Kharim odłożył bronie, na swoje miejsce i podszedł, do jednej z niewiast i podniósł ją oburącz, a że dziewki były wychudzone to dał radę podnieść i drugą kobietę nie było mu łatwo, ale podołał. Następnie zwrócił się ponownie do Anielicy. - Gdzie je zabrać?.

[Gorn Valfranden]

Może na pola?,tam się znajduje 3 niewiasta.Daj 1 Kharimie,pomogę ci. A następnie wziąłem jedną z niewiast z tych 2 które trzymał Kharim

[Nawaar]

- Zamiast gadać, weź jedną ode mnie. Widziałem kątem oka, jakżeś wyskoczył i walczył z powietrzem, co to w ogóle było?. Kharim zabrzmiał poważnie.

[Gorn Valfranden]

Można było dojrzeć w mej twarzy,że nie słuchałem co do mnie się mówi.W ogóle nie starałem się słuchać,tylko rozmyślałem.Hmm...Ciekawe najpierw kultyści,potem demon,południca,a teraz 2 północnice.Naprawdę bardzo ciekawe.

[Nawaar]

- Głuchy jesteś!. Weź jedną, a nie się gapisz. Krasnolud miał naprawdę dość ignorowania.

[Zariel]

- Zabierzmy na dziedziniec, niech jeden z was przyniesie ciało południcy z pola. Zakryjcie czymś ciała. Z rana zwołamy mieszkańców i wyjaśnimy im co tutaj zaszło. Dla wielu rodzin będzie to tragedia, trzech zabitych mężczyzn, trzy zbrukane niewiasty. Gorn zauważyłam, że masz tendencje do odzywek nie na miejscu, postaraj się niczego nie palnąć przy chłopach. Walczyliście dzielnie. Kharimie, widzę, że plotki o wytrzymałości krasnoludów są prawdziwe.
Zariel uśmiechnęła się, była to pierwsza emocja z jej strony od kiedy objawiła się bractwu.
- Trzymasz się?

[Gorn Valfranden]

Ach,wybacz Kharimie,po prostu coś mnie niepokoi,Przepraszam pani Zariel. A następnie wziąłem 1 z 2 niewiast które miał na plecach Kharim.

[Nawaar]

- Dziękuję za docenienie mnie i tak trzymam się jakoś, tylko czasami puszczają mi nerwy. Krasnolud również odwzajemnił uśmiech anielicy. - Dobra, to idę zanieść tą, co wziąłem, a następnie udam się na pole, po ostatnią kobiecinę. Jak powiedział tak zrobił. Spokojnym krokiem ruszył w kierunku dziedzińca wsi, a tam położył pierwszą niewiastę na ziemi, przykrywszy ją płótnem ruszył, po następną na pola. Dotarcie na pole nie sprawiło mu już żadnych problemów, a znalezienie zabitej, przez niego dziewczyny nie było trudno. Rycerz pochwycił dziewczę i udał się z powrotem na dziedziniec tam postąpił tak samo jak z drugą kobietą.

[Gorn Valfranden]

Ja zrobiłem z tą niewiastą to samo co Kharim.

[Isentor]

Zaczynało powoli świat, w pole wychodzili rolnicy, czeladnicy wybierali się do zakładów swoich mistrzów. Kilka zaciekawionych osób dołączało do rycerzy na dziedzińcu. Zariel poleciła jednemu z chłopów zawołanie sołtysa.

[Nawaar]

Kharim widząc zebranych ludzi chciał już przemawiać, ale wolał zaczekać na Zariel i oczywiście sołtysa. Teraz w głowie sobie układał, co ma przemówić do gawiedzi.

[Isentor]

Sołtys wraz z żoną zjawili się na dziedzińcu.
- Co się tutaj dzieje dobrodzieju?

[Nawaar]

- Ludzie! i Ty panie sołtysie. Kharim chciał wypaść dobrze. - Dobrze, że jesteście a mianowicie udało nam się rozwiązać zagadkę porwanych niewiast i kto za tym stoi. Niestety nie odbyło się bez ofiar. Tutaj krasnoludowi zadrżał głos. - Pod, tym płótnem leżą wszystkie porwane niewiasty z waszej wsi. ÂŻadnej nie udało nam się uratować, ale żeby złagodzić wasze cierpienia choć trochę. Wybyliśmy, co do nogi każdego z porywaczy, którymi dowodził najprawdziwszy demon. Także wasza wieś jest bezpieczna i nie powinniście martwić się, o następne ataki i porwania. To wszystko, co miałem oznajmić. Kharim spuścił głowę i dał rodziną zmarłych chwilę na zaznajomienie się z sytuacją przedstawioną. Następnie rozpoczął modlitwę do samego Zartata o zbawienie dusz kobiet.

[Isentor]

Rodziny zaginionych w pośpiechu zbliżyły się do zwłok, matki zapłakały w obcięciach ojców. Do rycerzy zbliżyła się jedyna ocalała para wraz z rodzina.
- Nas udało wam się uratować, nie zapominajcie o tym.
Sołtys wskazał wam sygnał ręką, w ciszy oddaliliście się do jego biura.
- Dziękuję wam za pomoc. Do końca myślałem, że sprawa zakończy się szczęśliwie. Jestem wam wdzięczny za rozprawienie się z demonami i rozwiązanie sprawy. To dla nas bolesny okres, więc mam nadzieję, że zrozumiecie jeśli poproszę was o jak najszybsze opuszczenie wioski. Chciałbym wam podziękować grzywnami, chociaż tyle mogę zrobić. Może i wyglądamy na zgraje chłopów i rzemieślników ale biedni nie jesteśmy.
Sołtys sięgnął pod biurko po kufer z pieniędzmi.