Tacticus w potrzebie! - Na ratunek Melkiorowi

[Mohamed Khaled]

Drago:
Morra! Wykrzyknął ostatni z orków, szybko się do ciebie odwracając. Rzucił się na ciebie, z zamiarem uderzenia górnego prawnego. Także jego towarzysz przymierzał się do ciosu...

Mogul:
Dwóch rzuciło się na ciebie, w raczej nie przyjaznych stosunkach. Cięły z obu stron, napierając na Ciebie. Nie były chyba w dobrym humorze. Pewnie w głębi tego loszku, spier.. wycofała się grzecznie ich ofiara...

Kratos:
Widząc reakcje towarzyszy, z ukrycia wyskoczył także Kratos. Skumulowaną moc, kumulował w zaklęcie. W przeciwieństwie do Draga, on władał ogniem. Magią, która szkody wyrządzić mogła w sumie każdemu prócz smoka. Heshar Anash! - wypowiedział na tyle głośno, ale nie głośno coby nie ściągnąć posiłków. Skumulował energię w lewej ręce, i to tam właśnie utworzyła się kula - ta której boi się każde zwierzątko. Ta, która w chwili tego postu poleciała na orka, przeleciała go [na wylot ], i egzekucyjnie posłała na glebę. Jego towarzysz natomiast rzucił się do ataku. Mag w chwili strachu szybko wyciągnął miecz, i zablokował cios. Teraz wydał kontratak...

5/6

[Dragosani]

Drago również kumulował moc, tyle, że o zupełnie innym źródle i innych właściwościach. I związaną z innym rodzajem magii. Błyskawicznie wyciągnął przed siebie rękę i zanim atakujący go ork zdążył w ogóle dobiec, wampir wyzwolił ową moc. Pioruny stworzone z jego gniewu uderzyły w pierś orka, wypalając dziury w jego napierśniku i powalając go na ziemię. ÂŚmiertelnie poparzony ork coś tam zacharczał i skonał. W tym czasie jego towarzysz już zbliżył się do wampira. Był prawdziwym mistrzem w walce toporem i było to widać. Jednak pod względem szybkości i zwinności nie mógł się równać z wampirem, który był po części demonem. Drago wykonał zwinny unik i wydobył z pochwy własny miecz. Ork był doświadczony i zaatakował ponownie. Lecz i tego ciosu wampir zdołał uniknąć. Ostrze topora orka minęło jego kark ledwie o kilka centymetrów. Wampir dostrzegł lukę i szybko ciał ostrzem w nogę orka. Miecz bez trudu przeciął jego łydkę. I to chyba naprawdę wkurzyło orka, gdyż ryknął i zaczął działać szybciej. Widocznie zaczynał wpadać w słynną orczą żądzę krwi. Mogłoby być to zgubne dla przeciwnika wolniejszego niż Drago. Wampir po raz kolejny uniknął ciosu toporem i uderzył mieczem. Tym razem ostrze trafiło w bok orka, zadając dość głęboką ranę. Wampir jednak na tym nie poprzestał. Szybko wywinął mieczem i ciał ponownie. Klinga trafiła w szyję zielonego, co w zasadzie już przesądziło o wyniku walki. Ork coś tam charknął, zaś Drago znalazł się za nim i silny pchnięciem wbił mu miecz między łopatki. Ostrze wyszło z piersi orka, zbrukane jego krwią. Wampir uwolnił je, a ciało jego przeciwnika osunęło się na ziemię.
- Nie jestem "morra" - warknął do zwłok.
3/6

[Mohamed Khaled]

[...]wydał kontratak...
I to zrobił. Gdy udało mu się zablokować cios orka, odskoczył na bok i zaciachnął się na orka. Ni to uderzenie, ni to nic. To było gówno po prostu. Miecz nic nie zrobił orkowi, bo cóż miał zrobić?
Ten znów zaatakował. Tym razem mag odskoczył na bok, jednym mieczem zaatakował przodu, drugim z góry. Zaskoczenie nie udało się. Ork to zablokował... Jednego się jednak nie spodziewał. Tego, iż mag puści miecze, i użyje magii. To właśnie zrobił. Heshar! - wystawił ręce ku orkowi, i już po chwili ów ork czeznął w piekielnych mocach ognia... Podmuch ów, trafił w niechronione skrawki, poparzył je - co skutkowało bólem...
Dla uliotowania mag chwycił miecz, i wbił go. W ten oto sposób padł czwarty już ork.

2/6

[Nikolaj]

Nikolaj najzwyczajniej w świecie, w przykucniętej pozie, czekał z naciągniętym łukiem. Gdy dojrzał bezbłędny cel wypuścił szyp, który z cichym szelestem trafił jednego z ostatnich oków w krtań. Olbrzym zacharczał, złapał się za ranę i upadł na kamienną posadzkę wykrwawiając się.

1/6

[Mogul]

Mogul nie wyciągnął nawet swojej broni. Mimo, że nie ze wszystkimi podróżował to poznał już zasady działań takiego towarzystwa. Najczęściej wszyscy rzucali sie z okrzykiem na wrogów. Gdy ostatni z przeciwników się zbliżał ten spokojnie zamknął oczy i wystawił swoją demoniczną rękę. Ta została okryta po chwili wielką ilością piorunów. Złożył ją pięść i błyskawicznym ciosem uderzył wroga w jego klatkę piersiową dosłownie niszcząc ją i odrzucając truchło martwego orka w głąb tunelu. Jak gdyby nic rzekł do towarzyszy:
- To co, lecimy dalej?

[Mohamed Khaled]

Chodźmy. I poszli, gdy wszyscy się zebrali. Wyszli w korytarz, skąd przyszli wrogowie. Szli jakiś czas, gdy ponów usłyszeli głos. Jednak wraz z upływem czasu, malał. W końcu ucichł, a wy doszliście do kolejnych drzwi. Te były już otwarte. Przechodząc przez nie, odnaleźliście cel. Melkior siedział przy jednej z ścian, na krześle oczywiście. Był z tyłu związany.

[Melkior Tacticus]

- Co tak długo?

[Mohamed Khaled]

Były małe problemy z orkami. Przepraszam - rzekł podchodząc do niego. Wyciągnął miecz, i rozciął więzy. Chodź, wynosimy się stąd.

[Mogul]

- Ktoś pomylił mnie z niedźwiedziem w lesie i zachciało się polowania.

[Melkior Tacticus]

- Wpierw odzyskamy moje graty, są w zbrojowni na górze. Przy okazji, mamy sposobnoś ubicia wszystkich - z wyjątkiem Khera - przywódców rebelii. Mają zjazd...

[Mogul]

Oczywiste było, że na słowo Kher orkowi żyłka podskoczy. - A a gdzie ta skamieniała zdradliwa kurwa?

[Mohamed Khaled]

Mogul - coś dla ciebie! Uśmiechnął się. Każdy znał charakter, a raczej umiłowanie do bitki każdego z rasy orków. To chodźmy, i po twoje wyposażenie i po zemstę za Valfden... - powiedział jakoś tak dziwnie.

[Dragosani]

Drago nic nie mówił. A już na pewno nie przepraszał młodego, za rzekome przedłużone ratowanie jego tyłka.
- Nie ma za co, młody. Ilu ich się zjechało? - zapytał, żałując, że Kher jednak się nie pojawił. Wampir znał go dłużej, niż którykolwiek z tutaj obecnych i przez wiele lat uważał za przyjaciela. Nie dziwota więc, że i on ucieszyłby się ze sposobności ukarania zdrajcy.

[Melkior Tacticus]

- Kher pewnie siedzi z resztkami armii przy obozie Lithana. Jednym z przywódców jest Isran de'la Fua, elf. Prawdopodobnie mag. Więc jak wpadniemy na ich bankiet musimy być szybcy.
- Krążą plotki jakoby chciał uderzyć na Ekkerund. Dodał Yarpen parskając przy tym śmiechem. Drużyna szła spokojnie aż dotarła do zbrojowni.
- Wyrwie ktos drzwi?

[Mogul]

Ziewnął, podszedł do drzwi i sprawnych ruchem wyłamał całe drzwi.
- Yarpen, nie wbijemy tam chyba od tak, co? Lepiej to zaplanować jakoś. Jesteś jednym z dowódców czarnych, więc jakiś plan? Ja też niby byłem, ale nie wiem czy mnie dawno nie wyjebaliście. Wyszczerzył kły. Tak na prawdę nie chciało mu się samemu myśleć.

[Melkior Tacticus]

- Jak nie jak tak? - stwierdził Vernon. - Mamy dwie Bestie, wilkołaczyce, maga, wampira i krasnoluda. Hmm, gdybyśmy mogli porozumieć się telepatycznie to byśmy podzielili się na dwa zespoły. A tak to pozostaje nam wparować na bankeit i zajebać wszystko co się rusza w ciągu minuty. No i dojść na salę w miarę po cichu.

[Dragosani]

- Na tego maga dobrze by było się jakoś zasadzić. Niko mógłby go ściągnąć z łuku. W tej ich sali są jakieś balkony, albo inne cholerstwo? - zapytał wampir. - To by było idealne stanowisko strzeleckie. Resztę by się załatwiło klasycznie.

[Melkior Tacticus]

- Witraże tylko, to twierdza Drago, nie elegancki zamek. Ptrzcie, to Isran. Vernon wyciągnął papier z bardzo szczegółowym portretem elfa. - Kto tu najlepiej strzela?

[Mogul]

- Bardziej obawiam się tego maga, trzeba go zdjąć pierwszego, co wyznacza go na priorytet. Możemy tam tak wbić, uwielbiam takie akcje, lecz przez to możemy odnieść straty. Jestem orkiem, ci tutaj których zabiliśmy najwyraźniej też stwierdził z ironią myślałem o wejściu tam pierwszy z Melkiorem mówiąc, że próbował uciec, wyeliminujemy maga, po czym wkroczycie Wy. Jako, że nie biorą nas za inteligentnych, niczym dziwnym nie będzie, że tam wparuje. Jedynym ryzykiem jest fakt, że mogą skojarzyć mnie ze względu na mój kolor, jednak mam nadzieję, że nie zwrócą na to uwagi. Możemy też tam wbić jak powiedziałeś, wtedy polecam posłać Kratosa na pierwszy ogień. Dosłownie na pierwszy ogień, zrobi tam rozpierdol a my skończymy.

[Dragosani]

- No rzeczywiście, witraże idealnie pasują do twierdzy - burknął wampir. Wysłuchał plany Mogula. Lub raczej propozycji planów. - Hmm... Podejrzewam, że mogą właśnie zwrócić uwagę na twój wygląd. W końcu to nie jakieś tępe trepy, tylko przywódcy. Więc powinni przynajmniej być odrobinę bardziej rozgarnięci. Myślę, że posłanie Kratosa jako pierwszego będzie najlepsze. Jak u się nie uda ubić maga, ja dokończę. Z naszej radosnej gromadki jestem chyba najszybszy. - Nie przechwalał się, lecz sucho stwierdził fakt. - No, ale podejrzewam, że mu się jednak uda, więc po prostu pomogę dobijać resztę.