Meandry mej pamięci - R

[Elrond Ñoldor]

Skoro użycie kul, przywołuje przeciwników, nierozważnie będzie ściągać sobie na głowę jak największej ich ilości. Tylko, że Elrond do najrozważniejszych osób nie należał. Wzruszył tylko ramionami, co ma byś to będzie i użył dwóch kul do rozwalenia bariery. Ustał w pozie bojowej, skoncentrował się.

[Izabell Ravlet]

Bariera znikła, nieprzytomny Darlenit padł na posadzkę. Jednocześnie dostrzegłeś, że za nim czekają kolejne demoniątka. W liczbie sztuk osiem. Szybko się rozproszyły - ciężej będzie je trafić zaklęciem obszarowym. Jak sobie poradzisz z taką bandą?



8x Demoniątko

[Elrond Ñoldor]

Skrzyżował dłonie na piersiach i wypowiedział inkantację zaklęcia:
- Aresh elishesh oshia hush ilishash! - jego ciało w zastraszającym tempie zaczęło zmieniać się w kamień. Można powiedzieć że dosłownie.
Po wyczarowaniu zbroi, przez którą nie mogło przebić się większość materiałów, złapał mocniej za kostur i czekał, aż przeciwnicy do niego podlecą.

Aktywne efekty: kamienna skóra.

[Izabell Ravlet]

Dwoje demoniątek rozpoczęło szarżę, zbliżają się z dużą prędkością. Dwa kolejne, zasłaniając się włóczniami jest tuż za nimi. Reszta trzyma się nieco dalej, lecz zapewne w zasięgu twych zaklęć.

[Elrond Ñoldor]

Gdy pierwsze dwa demoniątka były już prawie przed nim, czarodziej wyciągnął dłoń ku górze, wymawiając słowa zaklęcia:
- Aresh! - tuż przed nim wyrosły... kamienne kolce. Schował się za nim i pikujące na niego poczwarki najzwyczajniej w świecie nie zdążyły się zatrzymać i w nie wyrżnęły, roztrzaskując kolce w drobny mak. Elrond powstał szybko i celnym uderzeniem z góry, roztrzaskał czaszkę pierwszego z demoniątek.

7/9

[Izabell Ravlet]

Lecące dwa przyspieszyły, są niebezpiecznie blisko. Powalone próbuje się podnieść. Reszta czeka, okrążyły cię.

7/8*

[Elrond Ñoldor]

Nie zwarzajac na zbliżające się, podszedł szybko do tego ktoy się podnosił. Zdążył oprzytomnieć na tyle, by uniknąć pierwszego ataku Elronda. Dało mu to tylko kilka dodatkowych sekund życia, gdyż kolejny atak i jeszcze kolejny, raz z prawej raz z lewej, były nie do odparcia. Demoniątko ostatecznie próbowało uciec odlatując, ale czarodziej przyciągnął je do siebie telekinezą. Uderzył mocno, pewnie ostrym końcem kostura nadziewając bestyjkę jak muchę na szpilkę. Wyrwał broń, zaparł się mocno nogami i czekał na atak nadlatujących.

6/8

[Izabell Ravlet]

Dwa najbliższe w wystawionymi włóczniami zdążyły zbliżyć się na tyle, że nie masz szans na zablokowanie obu. Czwórka rozpoczęła szarżę - dwa rogami, a dwa włóczniami.

[Elrond Ñoldor]

Dwójka najbliższych uderzyła w Elronda. Ich włócznie roztrzaskały się na kamieniu pokrywającym ciało czarodzieja, któremu nie stała się żadna krzywda. No może oprócz obalenia na ziemie, spowodowanym siłą natarcia. Demoniątka upadły obok niego. Elrond dorwał się do swojego miecza, machnął nim w najbliższego z przeciwników, ale nie trafił. Maluch odturlał się w porę. Czarodziej skumulował energię magiczną, szarpnął dłonią i wypowiedział inkantacje czaru.
- Aresh! - w miejscu w którym stało demoniątko zaraz po przeprowadzeniu uniku, pojawiły się cztery stalagmity, nabijające go na siebie. Był martwy.
Elrond zerwał się szybko na nogi...

5/8

[Izabell Ravlet]

Drugie z obalonych demoniątek rzuciło się na twoją twarz. Skutecznie zasłania ci widok. Próbuje drapać cię po oczach i gardle. Pozostałe zbliżyły się na tyle, że pod ataku dzielą cię sekundy.

[Elrond Ñoldor]

Drapanie kamiennych oczu i kamiennego gardła nie było najlepszym pomysłem, na jaki mógł wpaść demonik. Elrond nadzwyczajnie zaczął tłuc go trzymanym w raku mieczem. Po chwili, cały ochlapany krwią, potworek umarł dogorywając na ziemi.

4/8

// Zabijam po jednym, bo ogranicza mnie czar, jak by co.

[Izabell Ravlet]

//Ja rozumiem, ale przecież one nie będą podchodziły po jednym do ciebie, prawda?

Cała czwórka odbiła się od ciebie, tak jak poprzednie. Zerwały się z posadzki i rzuciły na rękę z mieczem. Nie możesz jej podnieść z powodu ciężaru demoniątek.

[Elrond Ñoldor]

// Mam taką nadzieję.

- O wy szkarady... Aresh! - wypowiedział zaklęcie podnosząc wolną lewą dłoń. Wycelował tuż pod sobą. Cztery stalagmity wystrzeliły spod ziemi. Dwa z nich skruszyły się od ciała czarodzieja. Jeden w nic nie trafił, natomiast ostatniemu udało się przeszyć dwójkę z demoniątek, zabijając je na miejscu. Już podczas działania czaru Elrond starał się przykucnąć. Wyciągnął lewą dłonią sztylet i wbił go w gardło innego z demoniątek. Pozostał tylko jeden...
Czarodziej rzucił się na ziemię. Chciał po prostu przygwoździć poczwarę do ziemi. Masa czarodzieja zmiażdżyła przeciwnika.
- Niezła masakra... - powiedział otrzepując się z resztek ciał przeciwników. Pozbierał swoje bronie, zdjął czar ochronny. Podszedł do Darlenita.

0/8

[Izabell Ravlet]

Demony padły. W tym samym momencie powstał Darlenit. Jego oczy były zamknięte, aż skierował się twarzą w twą stronę i je otworzył. Były całe czarne. Ten widok utknął ci w pamięci. Uleciałeś szybko z rzeczywistości, w której przebywałeś. Twój umysł wydostał się na zewnątrz.

WYPRAWA ZAKOÑCZONA!

Podsumowanie i talenty w temacie głównym.