Tajemnica Bobra

[Mohamed Khaled]

O nie uśmiechnął się mag... Jeszcze mogę jebną meteora, ale to by nas rozjebało na małe kawałeczki poszczerzył się mag, i poprawił postawę. ÂŹle się czuł..

[Hagmar]

Aragorn dopadł do demona leżącego na Hagnarze i dla pewności odrąbał mu łeb. Odtoczył trupa i pomgógł wstać. Spojrzał na gorejące przedpole. - Zajebiście. - powiedział zasapany. I wtedy główne wrota opactwa ewaporowały i wyszedł z nich Wielki Skurwiel
- Ehhh.. - westchnął leniwie. Zebrał w sobie moc, czekał chwilę. Wielki demon szedł powoli w jego stronę. - Upiltu! Mroczna energia eksplodowała pod nogami paskudy urywając mu je oraz jedną z rąk. Ciężko ranny czołgał się do nas. - Ujebcie mu rękę. Ja muszę wyrysować pentagram, a potem jeden z was musi dac się opętać.

//Myśleliśta że to już koniec? Boss i po zabawie? Takiego chuja

[Mohamed Khaled]

Heheheh! Coś dla mnie...  Podszedł do Aragorna. Pożycze na chwilę miecz po czym go wziął, podszedł do demona OSTROÂŻNIE i pociachał mu rękę. Coby dać dowód, to oddał miecz razem z ręką.. Jak to opętać? A jak się spierdoli, i np. taki ja będzie miał przesrane? Nie mówię że się zgłaszam, ale lubię wyzwania.. To tak dla przypomnienia ( )

//Taki chuj  \m/

[Nawaar]

Krasnolud spojrzał na, tego bydlaka. - To ci dopiero przeciwnik, ktoś jednak musi się poświęcić. A kit tam ja to zrobię. Powiedział dumnie i zwrócił się do Aragorna. - Co muszę zrobić i jakie jest ryzyko nie powodzenia. i jeszcze przemówił do Kratosa. - Daj mi to zrobić, Ty będziesz bardziej potrzeby w razie jakby się nie udało.

[Szarleǰ]

Chrząknąłem donośnie po zakończonej walce, którą znów przespałem. - Opętany paladyn? Po czy zaśmiałem się głośno.

[Nawaar]

- Jeszcze niestety nie paladyn a szkoda. Krasnolud spojrzał groźnym spojrzeniem na człowieka. - Jak chcesz to Ty to zrób jak masz odwagę.

[Hagmar]

- Ja mam znamie Zewoli, mnie nie da się opętać. Ranny demon bluzgał we wszystkich znanych i nie znanych drużynie językach. Aragorn skończył pentagram wokół demona. - Tera tak, nie wiem czy da się go pozbawić "duszy" od razu. Nie zdążyłem dopytać... Kharim, Zartat za coś takiego powinien cię obdarować dożywotnim zapasem wódki pędoznej przez Domenicka aep Zirgina, a wiedzcie że ostała się aby ostatnia butelka. Właź do pentagramu, tylko zostaw broń.

[Nawaar]

Kharim odłożył wszelką, zdobytą broń i pokornie się udał do pentagramu. Nim wszedł powiedział jeszcze. - Mam nadzieję, że Zartat mi wynagrodzi to, Aragornie proszę nie zepsuj tego. I wszedł do pentagramu, czekając co się teraz z nim stanie.

[Mohamed Khaled]

A mogłem ja oburzył się w myślach mag, uśmiechając się. Niech Zartar ma cię w opiece! Powiedział od niechcenia. On, z racji swego życia oddawał cześć Rasherowi... I przypomniał sobie o wódce. Właśnie! Napiłbym się... stwierdził, i zrobił  bo nie miał....

[Hagmar]

Aragorn jednym cięciem ujebał demonowi łeb. Jego dusza uleciała, czarny kłąb dymu dopadł Kharima, ten stęknął i wtedy dopadł do niego dracon. Trzymając go wypowiedział Egzorcyzm:
- Exorcizo te, creatura aqua, in nomine creatrix omnipotentis, et in nomine Zewola. Filii ejus domini nostri, et in virtute spiritus. Ut fias aqua exorcizata ad effugandam omnem potestatem inimici, et ipsum inimicum eradicare et explantare valeas cum angelis suis apostaticis, per virtutem ejusdem domini nostri Rasher. Qui venturus est judicare vivos et mortuos et saculum per ignem! Chuje muje wypierdalaj. - Opętany ryknął. Dracon wstał a Kharim wrócił do siebie. - Pojebane to co nie?

[Nawaar]

- O kuźwa, ale cyrk nie uwierzycie pany co ujrzałem, normalnie masakra pozwólcie mi chwilkę usiąść i odpocząć. Kharim położył się na ziemi i chwilę odpoczął, aby nabrać sił na razie nie myślał o wstawaniu.

[Mohamed Khaled]

To co robimy dalej? Zagłębiamy się dalej w opactwo? Pewnie to wszystkie były, ale wolę nie zapeszać... Coby się stało, to i tak będę walczył!

[Hagmar]

- Yep. Weszliśmy do środka, wszędzie były ciała, lub ich resztki. Pierwsze pomieszczenie było kiedyś reflektarzem, przy niektórych stołach wciąż siedzieli zakonnicy. Zaskoczeni przez demony. Dalej świątynia, czy raczej kaplica z zniszczonym posągiem Zartata. - Poświęcimy to miejsce Rasherowi. - oznajmił reszcie głosem nie znoszącym sprzeciwu. Do wieczora uprzątnęli 3/4 opactwa rozpalając na dworze wielki stos. Siedzieli w reflektorium przy wyciągniętej z magazynu beczce miodu.
- A więc... to nasz dom na najbliższy czas. Ty Kharimie możesz wracać do domu gdy tu ogarniemy i umocnimy teren.

[Xvier aep Deler]

//że się tak zapytam ja niby w karczmie zostałem czy jak? Nie mam kompletny zapierdziel... Dlatego nie chciałem też się pchac na grupowa wyprawę -.-'

[Hagmar]

//Siedzisz obok i paczysz

[Nawaar]

- Czyli misja skończona tak, widzę że to miejsce będzie teraz kultem boga zła a ja nie chcę w niej uczestniczyć. Czyli mam wracać do stolicy tak, czy czekać w wiosce na was. Krasnolud wolał się upewnić, co ma czynić dalej w końcu trochę się poświęcił przyjmując demona do siebie.

[Xvier aep Deler]

// no dobra bo miałem wrażenie ze zupełnie o mnie zapomnieliście a teraz idę się "uczyć" a na demony i tak mnie miałem się co pchac...

[Mohamed Khaled]

A co z bobrami? Siedzibę mamy, ale bobry były naszym celem... powiedział popijając miodu.

//Już koniec?

[Hagmar]

- Rasher jest bogiem wojny, śmierci, lodu, mrozu i patronem wojowników. Wszystkich. Jesteś w mojej drużynie i powiem to co powinienem dawno powiedzieć... Wyglądasz i zachowujesz się jak początkujący fanatyk religijny. A ostatni fanatyk jakiego znałem skończył z poderżniętym gardłem i wywleczonym przezeń jęzorem. W dodatku zachowujesz się jak nieopierzony młokos granatem oderwany od cyca matki na wojnę i pierwszy raz trzymający broń. Hańbisz swój ród, rasę i nawet służbę w zakonie. A my jesteśmy na wojnie, i nie ma tu czasu i miejsca na pierdolenie o moralności. Ten wróg nie zna strachu i litości. - tu wstał i rozpostarł szkydła* - My też nie możemy okazywać emocji i uczuć w walce z potworami. Bo sami zamienimy się w potwory...

*Jak na mojej karcie postaci

//Chcesz sie bić to dawaj.

//Lol? 80% jakieś

[Nawaar]

- W takim razie, zostanę tutaj i poczekam na rozwój wydarzeń. Walczyć z tobą nie zamierzam,bo nie widzę sensu w przelanej naszej krwi. Ja tylko spytałem, czy mam zostać, czy już wracać a moralność to osobista sprawa. Krasnolud oburzył się i czekał na odpowiedź.