Test Zaufania #1 Kratosa

[Mohamed Khaled]

Magiem jestem, ale na alchemii się nie znam. ÂŚcieżki... chciał mówić, lecz po co to zwykłemu Sołtysowi. Wiedza nie powinna trafiać do postronnych.

[Hagmar]

- No to lypa. Bo mnie alchymik poczebny. A może to miałbyć bimbrownik?  Taaa! Mie o bimbrownika chodzi. Umiesz ty destylować?

[Mohamed Khaled]

Nigdy nie próbowałem, ale mogę spróbować. Hmm.. Co oni mi za test dają? uśmiechnął się. Było to wyzwanie, które chciał ukończyć..

[Hagmar]

- To pszyjć do mne rano <hyk> yak wytszeszwieje... - powiedział i wytoczył się z karczmy.

[Mohamed Khaled]

Czy się wytoczył, czy wyszedł? Tego mag nie wiedział bo odwrócił się do karczmarza. Macie jakieś wolne pokoje? zapytał z nadzieją, że nie będzie spać gdzieś pomiędzy domami koło konia.

[Hagmar]

Mamy, ostatni na piętrze. Po lewej.

[Mohamed Khaled]

Dzięki! Po czym poszedł na piętro, wszedł do pokoju i ściągnął miecze. Ciążyły mu na plecach, a teraz kiedy ich brak czuje się tak samotny.
Widział fotel, więc czym prędzej na nim siadł. Chciał się rozluźnić poprzez trzepanie czytanie książki. Ale gdzie jego książka? Zastanawiał się tak długo, aż wreszcie zasnął... na fotelu.

[Hagmar]

... Trzepiąc książkę. Aż nastał piękny poranek. Zbudziły Cię poranne wiejskie odgłosy.

[Mohamed Khaled]

Wstał z fotela, i rozciągnął się. Coś mu strzeliło, a także odezwała się stara kontuzja.
Teraz do sołtysa! pomyślał po czym zszedł na parter, i ruszył ku ratuszowi. Gdy już tam dotarł, poprawił strój, miecze i zapukał.

[Hagmar]

To nie był ratusz, raczej większa chałupa. Drzwi otworzyła Ci ta sama kobita co wczoraj, gestem zaprosiła do środka, do sporej izby gdzie sołtys jadł śniadanie.
- Witaj, to jak umisz pędzić?

[Mohamed Khaled]

Tak jak już wspomniałem wczoraj, nigdy nie próbowałem.. Acz widziałem za dawnych lat, jak ktoś to robił.. Być może by mi się udało uśmiechnął się.

//Do pędzenia nie trza umki, co nie?

[Hagmar]

- W stodole jest aparatura. Dokończ to co zaczął poprzedni "spec".


//Nie. Trzeba mieć zrytą wyobraźnie.

[Mohamed Khaled]

//To masz u mnie zapewnione

Więc ruszam! I ruszył. Wyszedł na dwór, i skierował się do stodoły. Gdy już tam dotarł, otworzył ostrożnie drzwi i zaczął rozglądać się za celem. Po chwili ujrzał sprzęt do pędzenia, i potruchtał tam. Zaczął paczać co tam ma.

//Co widzę?

[Hagmar]

ÂŁatwiej byłoby wymienić czego tu nie było. Były też notatki, z których wynikało że poprzedni bimbrownik robił bimber z trocin. Prawie by mu się udało ale... osttatnia strona umazana była krwią.

[Mohamed Khaled]

I jak ja się tu mam doczytać? myślał sobie nad stronnicą. Położył dłonie na kartce, i paznokciem delikatnie próbował zdrapać krew z kartki...

[Hagmar]

Nic to nie dało. Pomyślałeś że zaczniesz tak jak on i samemu dokończysz.

[Mohamed Khaled]

Kurwa... Sam to dokończę! I zaczął. Z tego co widział w notatniku, głównym składnikiem były trociny. Więc wsypał do butelki(?) troszkę składnika, po czym dodał kilka ziół palących - w przenośni przełyk. Teraz wstrząsnął kilka razy, by się wymieszało. Napój z początku stał się zielony, a potem żółty. Wyleciały różne obłoczki.. Raz się żyje! i napił się.. Nic się nie działo (), lecz gdy chciał odłożyć, runął na ziemie..

Nie mógł stać, bo miał nogi z waty..
Kurwa... Za dużo ziół.. I wtedy popatrzył na etykietke opakowania "Dla tych co mocni.." No.. Do takich to ja nie należę.. Smutam...

I tak po wielu próbach, udało mu się wstać, i poszedł dokończyć to co zaczął...

[Hagmar]

Być może to kwestia składu? Przeczytałeś że trzeba dodać kilka rzeczy.

[Mohamed Khaled]

Hmmm.. Kilka rzeczy? To prócz ziół to dodam: Mięte! Dla zapachu, papryczkę dla ostrości, i troszkę tamtych ziół. No i oczywiście troty! I tak wszystko ładnie, pięknie wymieszał. Postawił butelkę ostrożnie, po czym wyszedł się wylać.

Po skończonej sprawie, wrócił i sięgnął po trunek. Przysunął do twarzy i łyknął...

[Hagmar]

Smakowało jak trociny, w dodatku ktoś dobijał się do drzwi.