Sierotka ma muszkiet

[Zeleris Flamel]

Nazwa wyprawy: Sierotka ma muszkiet
Opiekun: Aragorn, Adaś (Tak do pomocy)
Wymagania: brak
Uczestnicy: Nuda, Zeleris, Adaś
Tak jak zostało umówione Zeleris przybył do karczmy "Pod Kozim Kopytem", aby tam zaczekać na resztę kompani. Jakoś udało mu się zapamiętać miejsce spotkania, mimo, iż na festynie miał pewne problemy z koncentracją. Zapewne przez zmęczenie, czy coś. Tak więc dracon czekał przed karczmą, siedząc na ławce i starając się nie zwracać uwagi na dzieciarnię, która chyba była żywo zainteresowana człekokształtnym smokiem. Siedząc umilał sobie czas posyłaniem krzywych uśmieszków do niewiast, które się tutaj panoszyły, oraz unoszeniem z ziemi kamyków, przy użyciu telekinezy. A co, trenować trzeba zawsze. Ważnym jest, i należy na to zwrócić uwagę, że siedział na zewnątrz, a nie w karczmie. Powód był prosty. W karczmach jest alkohol, a dracon porankiem po festynie poprzysiągł sobie, że więcej pić nie będzie. Tak więc siedział i czekał.

[Adaś]

Wkroczyłem wesołym krokiem do karczmy, w rączce trzymałem butelkę świeżo upędzonego, domowego samogonu. Rozejrzałem się po karczmie, ujrzałem Zielka. Grzecznie zbliżyłem się do jego stolika, usiadłem na ławę, oraz w formie przywitania spytałem, pokazując butelkę:
-Napijesz się? Szukam królika doświadczalnego ÂŚwieżo pędzony,  jeszcze nawet nie kosztowałem.

[Zeleris Flamel]

Mag siedział sobie dalej i rozmyślał nad sensem istnienia wszechświata, gdy poczuł, że jednak robi się zimno. Dlatego też wstał i wszedł do karczmy. Tam usiadł przy7 pierwszym lepszym stoliku i kontynuował rozmyślania. I wtedy podszedł do niego Adamus, który musiał wejść do budynku chwilę po magu. Zel podniósł wzrok znad stołu. Zobaczył co przybysz ma w ręku.
- Pewnie będę tego żałował, ale jasne, czemu nie - odparł, jakoś tam zapominając o własnym postanowieniu. - Witaj, tak w ogóle. Widziałeś resztę może? - zapytał ciekaw kiedy będą mogli ruszyć.

[Adaś]

-Nie było mi dane ich jeszcze spotkać.-Powiedziałem polewając do dwóch kubków, które znikąd wziąłem. Taka tam magia zwykłego wojownika. Kiedy tylko kubki były już pełne, powiedziałem, dźwigając kubek do toastu:
-To zdrowie?


//:Sorry Draguś za ten błąd ale już nie myślę dzisiaj, za dużo roboty, słońca i rozpuszczalnika -,-

[Zeleris Flamel]

// Jakbyś teraz o tym nie wspomniał, to pewnie mało kto by to zauważył
- No to sobie trochę posiedzimy, skoro nie było ci dane ich spotkać. - Mag wcale nie zakpił ze sposobu w jaki Adamus mu odpowiedział. Wziął pełny już kubek. uniósł go lekko.
- Zdrowie! - powtórzył za Adasiem i napił się. Po czym się rozkaszlał. Chwilę trwało zanim złapał oddech. Podejrzliwie powąchał to, co jeszcze w kubku zostało.
- Jasna cholera, z czego to?

[Adaś]

Ja natomiast osuszyłem swój kubek. Nie zareagowałem jak towarzysz, a raczej nie aż tak mocno. Sam oczywiście również kaszlnąłem, ale nie aż w takim stopniu.
-Pierwotnie miało to być z trocin. Ale nie wyszło, tak więc wziąłem trochę ziemniaków, oraz pszenicy. I tak o to powstało to.-Na chwilę się zamyśliłem-Jak myślisz, ile może mieć procent?

[Zeleris Flamel]

- Bo ja wiem. - Mag powąchał jeszcze raz trunek, po czym wychylił jego resztę w kubku. Znów kaszlnął, ale tym razem mniej. - Tak z sześćdziesiąt będzie, co najmniej - ocenił, może niezbyt fachowo, ale co tam. Bimbru nigdy nie pędził, zadowalając się piciem.

[Nessa]

- PRZECIEÂŻ JA SIÊ NIE SPÓ¬NIÂŁAM - zaznaczyła święcie oburzona elfka i posłała towarzyszom uśmiech numer cztery. Oczywiście nie chciała zadać im odrobiny zasłużonego cierpienia swoim podniesionym głosem, spodziewając się pary z ogromnym kacem. Szczególnie 'zmęczony' powinien być dracon, który zapomniał, czym jest pion. Jednak ani Zeleris, ani Adaś zdawali się nie odczuwać skutków poprzedniej nocy, więc Nessa przysiadła się do nich z serdecznym:
- Klina klinem?
Gdyż Nessa zapomniała, że minęło kilka dni od festynu i jest baaardzo daleko od stolicy! Na pewno jej roztargnienie jest spowodowane hormonami jak wszystko co złe u kobiet!

[Zeleris Flamel]

Zeleris siedział sobie spokojnie, kiedy nagle usłyszał piskliwy wrzask. Taki z typu "foszek o zwiększonej głośności". Tupnięcia nogą co prawda brakowało, ale co tam. ÂŹródłem owego dźwięku była Nessa, która dołączyła właśnie do dwójki mężczyzn. Słysząc ów wrzasko-pisk, dracon skrzywił się. Nie żeby miał kaca, w podróż tutaj trochę już zajęła (prawda?). Po prostu miał nieco czulszy słuch, niż reszta zgromadzonych tutaj osób.
- Nessa! - Mimo to, ucieszył się. - Jak minęła podróż? ÂŁuk przygotowany? - zarzucił pytaniami.

[Nessa]

Długoucha WCALE nie piszczała. Po prostu przez całą podróż milczała i teraz odezwała się po raz pierwszy, więc dlatego tak zabrzmiała. Dracon zwyczajnie się nie znał. Nie mógłby być sędzią na konkursie talentów.
- Podróż minęła szybko, choć nużąco, a łuk gotowy jest zawsze. Chociaż kołczan mam mało pojemny - zasmuciła się szczerze Nessa, lecz po chwili wzruszyła ramionami w geście przyzwyczajenia. Jednak taka niewielka ilość strzał niosła za sobą duże ryzyko.
- Ktoś jeszcze do nas dołączy, pijoki?

[Zeleris Flamel]

Dracon się dogłębnie oburzył. Tak naprawdę. Poczuł się bardzo urażony, że jego dobre imię ktoś tam hańbi. Przynajmniej tak to wyglądało.
- Jakie "pijoki"? - zapytał w swym oburzeniu. - My jesteśmy koneserami! - wyjaśnił tonem znawcy, tak znacząco i wyjaśniająco unosząc paluch. - Całe życie kształciliśmy się do tej sztuki, więc wypraszam sobie! - Zachował powagę do tego momentu i zaśmiał się.
- Yarpen jeszcze miał gdzieś tutaj być, ale coś go nie widać - odpowiedział na pytanie Nudy.

[Nessa]

- Co drugi w tej karczmie to koneser - zaśmiała się elfka, gestem ogarniając całą karczmę, w której wielu było stałych bywalców. Nessę zawsze ciekawiło, skąd oni biorą pieniądze na alkohol, jak nawet stąd nie wychodzą. Może są jakieś drzewka, na których rosną grzywny, ale wie o nich tylko ograniczona ilość osób oświeconych przez procenty.
Długoucha postanowiła nie skomentować ostatniej wypowiedzi dracona, bo nie wiedziała, czy była ona złośliwa. Możliwym jest, że coś sobie dopowiedziała i Zeleris tak naprawdę nie nawiązywał do niezbyt hojnego wzrostu krasnoluda.

[Hagmar]

//Jesteście z 300 mniej więcej kilosów od stolicy. Jutro Wam odpisze konkretnie

[Adaś]

-Cześć Nesia-Przywitałem się, po czym zacząłem słuchać rozmowy towarzyszy. Kiedy tylko zaczęła się rozmowa o koneserach postanowiłem wtrącić, swoje trzy grosze:
-Ale my jesteśmy wyjątkowymi koneserami jeśli nie zauważyłaś! Gdzie takich pięciu, jak nas dwóch znajdziesz?-Spytałem spoglądając spod czoła, czekając jak zareaguje pierwszy snajper.. tfu snajperka na Valfden.

[Zeleris Flamel]

Zeleris oczywiście nie nawiązywał do wzrostu krasnoluda, gdyż nie zwykł śmiać się z innych osób. Zbyt często i zbyt wrednie. Znaczy się, nie codziennie śmiał się z innych osób. Nie zawsze!
- Tam pięciu... Dziesięciu! - dodał skromnie dracon, szczerząc się przy tym wesoło. Do tego niespecjalnie cicho mówił, więc siedzący w pobliżu ludzie mogli wszystko słyszeć. Jednak Zeleris chyba miał to pod ogonem i nie obchodziło go, czy kogoś nie wkurzy.

[Nessa]

- Taaaak, miliona! - potwierdziła ochoczo elfka po przywitaniu się z Adasiem i wróciła do czekania na Yarpena, będąc pewna, rzecz jasna, że dracon jest uosobieniem serdeczności. Brakowało mi tylko wianuszka z kwiatków na głowie i koszuli z napisem "Free hugs", chociaż Nessa nie była pewna, co to znaczy. Jednak słyszała o tradycjach, gdy każdy mógł się przytulić do osoby w takiej koszuli, a ona nie mogła uciec ani pacnąć go ogonem lub paszczą.

[Zeleris Flamel]

Więc czekali tak na Yarpena. W sumie to on mówił, że będzie czekał, ale cóż.. pewnie miał do załatwienia jakieś sprawy krasloludków. Zabawianie się w siedmiu z jaką panną, albo wyprawę pod górę, czy coś w tym stylu. W sumie cholera wie co robią krasnoludy gdy myślą, że inni nie widzą.
- Nessa, wzięłaś strój kąpielowy? - wypalił nagle dracon. Miał co prawda bardzo mgliste pojęcia, czym może być ów strój, ale słyszał, że co niektórzy ekstrawaganccy szlachetkowie noszą coś takiego podczas kąpieli w jeziorach i takich tam.
- W Tinirlecie pewnie będzie bardzo ciepło, a coś mi mówi, że sierotki będą mieszkały w okolicach morza... Można by odpocząć nieco od tutejszego klimatu - zaproponował. Właściwie to głównie po to, aby cokolwiek powiedzieć. Perspektywa oglądania elfki w wyżej wspomnianym stroju też miała pewne znaczenie.

[Adaś]

Uśmiechnąłem się, ledwie powstrzymując się do prychnięcia śmiechem, słysząc pytanie dracona. Ja również co nie co słyszałem o tym stroju. A samo pytanie było dość ciekawe, bo padło z nikąd. Tak więc sam byłem ciekaw odpowiedzi elfki. W między czasie rozlałem flaszkę do końca. Przeicież nie od dziś wiadomo, że alkohol grzechem na zmarnowanie pozostawić.

[Nessa]

- No to po co mi taki strój? - zdziwiła się nie na żarty Nessa. Przyłożyła dłonie do policzków i otworzyła szeroko oczy w geście szoku pomieszanego z przerażeniem. Wydawało się, że rzeczywiście czegoś zapomniała albo po prostu nigdy nie uznawała za potrzebne noszenie takich wynalazków. Dziwnym było pomyśleć, że elfy korzystają z takich cudów. Są przecież elfami. Po coś bogowie dali im prawie idealne ciała.
Ale oczywiście kto jak kto, ale Tinuviel wiedziała wiele o wstydzie i krępacji, więc nie miała zamiaru paradować nago przed wrednym draconem i zmartwychwstałym Adasiem. Ale oni nie musieli tego wiedzieć.

[Zeleris Flamel]

- W sumie, jakby się zastanowić, to nie ma powodu, aby takie coś nosić - odpowiedział dracon, rzecz jasna całkowicie bez skrępowania. Znał trochę elfkę i zdawał sobie sprawę, że ona zwyczajnie żartuje, ale cóż. Temat podtrzymać można, nawet jeżeli nie był traktowany na poważnie.
- To znajdziemy jakąś bardziej odludną plażę, coby nie wzbudzać zgorszenia. Oczywiście jak będzie czas i okazja - stwierdził mag i wypił to, co nalał Adamus. Tak na rozgrzanie i dobry początek podróży.