Cokolwiek będzie, wytrwamy! Epicka obrona Mrozów.

[Mogul]

Nazwa wyprawy: Cokolwiek będzie, wytrwamy! Epicka obrona Mrozów.
Prowadzący wyprawę: Aragorn
Uczestnicy wyprawy: nie wiemy jeszcze ilu i kto
Wymagania: brak


Czekała ich ciężka przeprawa. Miał nadzieje, że ludzie należący do OHO dalej będą współpracować.

[Anette Du'Monteau]

-Gotowy na kolejną obronę Duży? Widać takie akcje zostaną specjalnością naszej grupy.

[Hagmar]

Tym czasem na drugim końcu wyspy we wsi Mrozy 80 tysięczna armia, 5 tyś. królewskich paladynów i 164 mieszkańców wioski kończyło budowę umocnień. Z szczytu pobliskiego chramu którego górne piętro zaaranżowano na sztab spoglądał On. Baron Jaszczurka, Czarny Baron, Smok, Rzeźnik z El'shia, pogromca smoków (i dziewic). Biały Płomień Tańczący Na Kurhanach Wrogów. Te niecenzuralne tytuły kronikarze byli łaskawi pominąć. Patrzał popijając kawę. Kurwa, ale burdel. Stwierdził fachowo widząc zamieszanie. Wszedł do środka i zasiadł nad mapami.

[Mohamed Khaled]

Znowu będzie napierdalanki, że ja go pier... - nie miał na myśli pierdolenia go w dosłowności... chodziło mu o wojaczkę. Sparda nie lubił facetów... wolał kobiety. Długo będziemy tu siedzieć? - zapytał Mogula. Wiesz, że nie lubię nic nie robić!

[Mogul]

- Czekamy, aż zjawi się Edziu. Uważaj młody wojaku, im niecierpliwszy będziesz, tym szybciej śmierć zawita do Ciebie.

[Anette Du'Monteau]

W chramie dało się wyczuć obecność jeszcze jednej osoby. Gdy Aragorn podniósł wzrok z nad map zobaczył go. Stał przed nim rudowłosy elf. Jego skórzany pancerz, choć był w użyciu od dobrych kilkunastu lat to wyglądał jak nowy. Na ramionach miał zarzucony ciemny płaszcz, a przy pasie wisiały dwa miecze, jeden który rozpoznałeś był pospolitą Klingę Valfden, używaną w czasie jednej z wojen, drugi natomiast był z nieco ciemniejszego materiału. Niedaleko uda umocowany był sztylet z czerwonym kamieniem w rękojeści. Na plecach elfa znajdował się również długi łuk. "Nieznajomy" uśmiechnął się do ciebie.
-Pomóc ci Aragornie?

[Hagmar]

- Znamy się? Spytał ledwo podnosząc wzrok by spojrzeć na elfa, nabazgrał coś na mapie i wstał. - Nie wiem pod kim służysz ale do dowódcy mówi się "sir".

[Anette Du'Monteau]

-Masz, aż tak słabą pamięć Aragornie? Kapitan Anvraelet Phalem, przypomina ci to coś?

[Elrond Ñoldor]

Nagle pojawił się staruszek.
- Wybaczcie, musiałem wychędożyć pewną niewiastę - nie kłamał.

[Mogul]

-Dobra, to wyruszamy już. Tamci się ino niecierpliwią. Ruszeć się.

[Hagmar]

- Nie wiem kim jesteś elfie. Twe imie nic mi nie mówi.

[Elrond Ñoldor]

I uszyli w samo południe. Okoliczna fauna i flora odpowiadała porze roku, jaka aktualnie była...

[Hagmar]

Czyli Atunus, jesień. Było chłodno, wiało. Ba! Piździło jak cholera, no i deszcz. Delikatny kapuśniak który w rejonach Valfdeńskiej dżungli był jesiennym monsunem. Tak więc Aragorn i jego armia mokli w parnej dżungli podczas gdy reszta mokła w chłodniejszej części wyspy.

//Kurde, ustalmy raz a dobrze strefy klimatyczne bo to straszne jest.

[Elrond Ñoldor]

- Kurwa... Musze sobie skombinować taki czarodziejski spiczasty kapelusz z rondlem, ze skóry piskorca.

[Anette Du'Monteau]

-Czyli już w ogóle nie pamiętasz czasów Oterio? Mistrz Gordian byłby smutny...W każdym razie przyszedłem użyczyć ci nieco swojej pomocy i paru łuków. Tak około 50. Dla obrony własnej rzecz jasna. Co ty na to? Zawsze mogę wrócić w góry.
Tymczasem u Blaze
-Rozumiem panowie, że i tym razem będziemy mieć jakieś wsparcie? Bo raczej nikomu z nas nie uśmiecha się większa obrona z mniejszą kompanią.

[Hagmar]

- Nie pamiętam niestety. Zajmiecie tę pozycję, to mały lasek blisko mostu. Wskazał paluchem na mapie.

[Devristus Morii]

Majestatyczny deszczyk siąpiący z szarego nieba nie przeszkadzał Wam w podróży, ale miał wpływ na widoczność. Stuk kopyt niósł się echem po okolicznej nizinie. Jadąc na spotkanie z wrogiem, Mogul spojrzał na prawo. Jego wprawne oko dostrzegło wielu jeźdźców jadących w Waszą stronę.

[Mogul]

Ork był na czele całego orszaku toteż zatrzymał się i unosząc prawą dłoń nakazał zatrzymać się. Odpowiadając na pytające spojrzenia pozostałych wskazał w stronę, w której pojawili się jeźdźcy. Nakazał przygotować broń i czekać na rozwój wydarzeń. Jeźdźcy poruszali się zbyt szybko, by im uciec. Musieli więc się przygotować na walkę.

[Devristus Morii]

Kiedy jeźdźcy dotarli do Was także się zatrzymali. Wtedy zobaczyłeś 50 chłopa w miękkich zbrojach i 10 Taurenów mających przy sobie po 2 dwuręczne topory czy miecze. Wymienialiście się spojrzeniami dopóki nie usłyszałeś:
Czy Ty jest Mogul Khan, dowódca OHO mająca bronić Mrozów?

[Elrond Ñoldor]

Elrond przyglądał się nowym kompanom. Najwyraźniej byli to ich sojusznicy.