Ostateczne rozwiązanie

[Adaś]

Grzecznie się bawiliście z trupami zgromadzeniowców. Aż tu nagle od strony resztek bramy, biegł bardzo, ale to bardzo czerwony krasnolud. I wcale nie był on czerwony z gniewu, zaczerwienie jego lic miało zupełnie inny powód. A powodem tym był szybki bieg, który krasnalowi o takich krótkich nogach, dawało popalić. Kiedy najemnik w końcu do waz dotarł, cały zdyszany wypowiedział, słowo po słowie:
Atakują, jakieś chuje pod bramę podchodzą z bronią w łapach.

50 Chłop (z wioski Marcham)
15 Wojownik Zgromadzenia

[Hagmar]

Kurwa mać! Do bramy! Kontratak był zaskoczeniem, a może to były zwykłe uzupełnienia i nie wiedzą że fort padł? Może, ale zaraz się połapią... Garir Wbiegł na nienaruszony kawałek muru, zobaczył pół setki chłopów i 15 zbrojnych... z najemników zostało mu 20 ludzi. Strzelcy na mur! Reszta czekać! Przeciwnik szedł powoli, śpiewając jakieś pobożne pieśni.

//Są 400m od nas.
//Dev żyje, pomógł mu Mogul
//Zaczyna świtać

[Elrond Ñoldor]

Elrond szczególnie nie przejął się kontratakiem. Domyślał się, że coś takiego może się stać. Wszakże nie natrafili na jakieś liczne siły w ruinach zamku, a miały niby być to ostatnie siły Zgromadzenia.
- A co powiesz na temat mojego sposobu czarowania? - zapytał się Isentora.

[Dragosani]

Drago otrzepał ręce po pracy jaką wykonał, pomagając Faustowi i innym. Rana na dłoni z której użyczył krwi Devristusowi już się zagoiła. Przyspieszona regeneracja była wspaniałą cechą jego gatunku. Usłyszał wrzaski krasnoluda o ataku. Oczywiście nie dziwiło go to. Po pierwsze, w samym zamku byłą dość mała załoga. Po drugie, Garir musiał coś wiedzieć, skoro kazał zrobić umocnienia. Były one co prawda raczej bezużyteczne w walce w zwarciu, ale strzelcom mogły się przydać. Krasnolud musiał wiedzieć więcej, niż mówił. Zaciekawiony Drago, wspiął się po schodach na mury i wyjrzał zza blanki.
- To chyba jakiś żart... - mruknął, gdy dostrzegł co to wielkie i potężne Zgromadzenie na nich wysłało. Prychnął i wrócił na dziedziniec.

[Malavon]

-Zapowiada się ciekawie, prawda wampirze? - odezwał się gdzieś z boku Malavon. -Panie Garirze, jakieś konkretne życzenia gdy się zbliżą? Jakaś ściana? Może gejzer gdzieś w szeregach wroga. Na razie nie widać jakiejś konkretnej taktyki przeciwnika. Formacje wydają również się rozłazić jak stare gacie dziadzia Teodora.

[Devristus Morii]

Powiedzcie mi kiedy będą w odległości mniejszej niż 200 metrów od nas. Spróbuję rzucić na nich meteor powiedział Dev.

[Isentor]

- Chętnie przyłączę się do Ciebie Devristusie. Dwa meteory są skuteczniejsze.

[Devristus Morii]

Też racja. Wolę działać zawczasu niż czekać na zmasowany atak.

[Hagmar]

Garir nie chciał masakry, był inny niż Aragorn. Mógł używać magii do zdobywania twierdz ale nie do masakr. Nie kurwa! Ani mi sie ważyć, zrobimy to konwencjonalnie! Nie miałem pojęcia że mój władca toleruje masakry na polu bitwy... Wróg zatrzymał się w połowie drogi, jeden z wojowników wyszedł przed szereg i zaczął pieprzyć jakieś pierdoły do swoich ludzi. Chwilę później ruszyli wolnym krokiem w stronę umocnień. Czekać! Krzyknął baron do strzelców. Wróg przyspieszył, gdy zbliżyli się na odległość celnego strzału z muszkietu... Ognia! Padł rozkaz a 16 krasnoludzkich strzelb wypaliło kładąc 16 ludzi... wrogowie biegli dalej.

38 Chłop
11 Wojownik Zgromadzenia

[Malavon]

-Czy tutaj każdy potrafi ciskać meteory w wrogów? Malavon czuł się jak giermek w towarzystwie wojennych weteranów chwalących się swoimi bliznami. Wiedział, że nie był potężnym magiem, a stanie się takim zajmowało sporo czasu. W sumie chyba nikt nie przepadał za uczuciem słabości. To dlatego elf zdecydował się na tą ścieżkę. Magia zapewniała mu możliwość posiadania siły, której mocy nie dało się kwestionować. De'Vir spojrzał na pole z szelmowskim uśmiechem.

//: Gdzie mniej więcej są? 100-200m?

[Hagmar]

//50m.

[Dragosani]

Dragosani wprost nie mógł uwierzyć. Decyzja krasnoluda była dla niego zwyczajnie głupia. Mieli pod ręką potężną broń, którą mogliby zniszczyć wroga. A brodacz zabraniał jej używać. Niby dlaczego, bo to było niemoralne? Wojna nigdy nie była i nigdy nie będzie moralna. Należało używać wszelkich przewag nad przeciwnikiem. Zwycięzca nie był bowiem ten, kto pokonał wroga, lecz ten, kto go zniszczył. Całkowicie złamał, pozbawiając wszelkich możliwości odwetu. Zmasakrował jego siły tak, aby wróg nawet nie pomyślał o kolejnym ataku. Zmiażdżył go swoją potęgą. Podszedł więc do magów - króla i Devristusa.
- Pozwolicie pomiatać sobą jakiemuś krasnoludowi? - zapytał szeptem, aby wspomniany brodacz nie mógł usłyszeć. - Ten jego rozkaz jest idiotyczny. A wy, jako wykształceni magowie, powinniście tym bardziej to zauważyć. Niby co, zmasakrowanie wroga jest niemoralne? Bzdury jakieś...

[Isentor]

Zdziwiły mnie słowa i ton Garira. Nie miał nic przeciwko temu, by rozstrzelać bezradnych wrogów ale za zbrodnicze uznał ciśnięcie meteorytami. Z dwojga złego lepiej pomrzeć w ułamku sekundy od wybuchu niż wykrwawiać się godzinami od rany po kuli. Krasnoludy nigdy nie grzeszyły rozumem.
- Drago, nie jest to dla mnie oznaką braku szacunku, bardziej braku ogłady i rozumu. Nie jest to moja bitwa, nie dowodzę tutaj. Nie będę się wtrącał w sposób jaki Garir przeprowadza atak, o ile nie będzie to zagrażało mojemu życiu i życiu moich adeptów.

[Devristus Morii]

Smutne to jest. Mistrzu a co sądzi o rozstawieniu ścian ognia przy wyłomie? Troszkę by to przerzedziło liczbę przeciwników

/jak długi jest wyłom?

[Hagmar]

//Jakieś 30 - 40m nie mam poczucia długości więc nie jestem w stanie stwierdzić czy to nie za mało. Wróg jest 15m od nas

[Devristus Morii]

Po za tym Garirze jeśli nie można meteorytu to jakieś zachcianki odnośnie potężniejszej magii czy dajesz nam wolną rękę?

[Malavon]

-W takim razie będzie nieco bardziej humanitarnie. Elf skierował swoje dłonie w nadchodzący tłum. -Anoshu izosh! - wykrzyczał. Podobnie jak poprzednio ziemia pod stopami ludzi zaczęła pękać. Nagle wielki strumień wody "wybuchł" pod biednymi ludźmi. -Nie ma to jak kąpiel o świecie, prawda panowie? - rzucił zadowolony z siebie Malavon.

[Devristus Morii]

Bardziej humanitarne byłoby im zginąć od razu niźli umierać od ran i w męczarniach.

[Malavon]

-To był sarkazm mistrzu Devritusie. ÂŚmierci nijak nie da się złagodzić. Poza tym taki upadek poskręca mi kręgosłupy. ÂŚmierć natychmiastowa i bezbolesna, ot co! De'Vir znów zwrócił oczy ku nadchodzącym żołnierzom. -Anoshu izilishash! - wypowiedział kierując jedną dłoń na część wyrwy. Adept dla efektu przy rzucaniu zaklęcia stuknął laską o podłoże. Nie wiedział czemu ale zawsze chciał coś takiego zrobić. Zaraz po tym, niedaleko wyłomu powstała szeroka na 5 metrów i wysoka na 2 metry ściana lodu. -Może jakoś zabezpieczy chłopców na dole przed niektórymi atakami.

[Hagmar]

ÂŻadnych zaklęc obszarowych typu deszcz ognia! Do ataku!