Wiosenne porządki

[Iddeous]

- Ja wezmę kurczaka.- powiedział, po czym zatopił zęby w mięsie. Rozkoszował się przez chwilę smakiem, aż w końcu rzekł do orka.- Ty Mogul, to zawsze wiesz kiedy przyjść. Myślałem, że mi język do dupy ucieknie. Pociągnął piwa z butelki. - A ta wyprawa.. To Szwadron wiedzie tak jakby w niej prym, co nie generale? To jest, że do nas należy eliminowanie.. tfu rozpłatywanie tej zgrai.- spytał Iddeous

[Hagmar]

Sami rady nie damy wszystkim, "gdy wrogów kupa każdy szermierz dupa". Dlatego bierzem wsparcie.

[Patty]

- Okoliczne cmentarze są zapełnione ludźmi, którym ta maksyma była nieznana - sama znałam ludzi, którzy odwagę mylili z brawurą czy po prostu głupotą, rzucając się w grupę przeciwników bez żadnych szans- Gratuluję pomyślunku, krasnoludzie. Rozum to nieczęsty dzisiaj dar. A rąbanie Zgromadzenia pewnym osobom na tej wyspie weszło już chyba w krew - uśmiechnęłam się lekko - Jeszcze za Aragorna zabijaliśmy ich tyle, że teraz trudno zliczyć.

[Mogul]

-Te, to ile ich w końcu jest, że rozplenic tego robactwa nie można?

[Hagmar]

Brodacz uśmiechnął się na słowa rycerki. A cholera wie Mogulu. Zawsze znajdą się ludzie na tyle głupi by podążać za bajkami o raju.

[Mogul]

Ork wzruszył ramionami.
- Chociaż zawsze ktoś będzie do zajebania.

[Malavon]

Elf właśnie zmierzał do miasta, gdy od ludzi na ulicy zasłyszał, że zbiera się grupa ochotników na wyprawę prowadzoną przez jakiegoś krasnoluda. Rzecz jasna Malavon nie mógł sobie odpuścić okazji, aby dołączyć do grona i dumnie reprezentować Gildie Magów. Wypytawszy o drogę, znalazł w końcu grupę.
-Witam towarzystwo. Chyba nie będzie wam przeszkadzało towarzystwo adepta w czasie tej podróży?

[Gunses]

//Jaką porę dnia przewiduje pogodynka Garir? Wąpierze się niepokoją ;f
//A i czemu 'Wiosenne porządki' jak mamy w marncie jesień? xd

Gunses stał w cieniu (jeśli dzień) jednego z budynków. Trzymał się na uboczu. Te wielkie powitania... eh.. Osiłki co za grosz rozumu nie mają, chcący się tylko bić i mordować. Szermierz co leci z toporem nie oceniwszy najpierw wroga to martwy szermierz. Gunses to wiedział. Zbyt wielu takich położył pod swym mieczem.

[Hagmar]

//Jest wieczór. A tytuł taki bo tak było w scenariuszu, a nie chciało mi sie pisać do Isa.

A witam witam. Baron rozejrzał się po zebranych. Chyba nikt już nie dojdzie, jedziemy w stronę Ekkerund. Zatrzymamy się na dłużej w karczmie "Pod Kozim Kopytem" a tak to będziemy nocować w namiotach, mam przygotowany wóz i konie w stajni. W drogę więc, bo "komu w drogę temu gwóźdź w nogę".

[Devristus Morii]

Może jeszcze przyda Wam się doświadczony mag? zapytał Devristus wychodząc przed bramę.

[Adaś]

Kiedy spokojnie spacerowałem sobie po mieście i okradałem staruszki. Usłyszałem o jakiejś ważnej misji, organizowaną przez jakiegoś pijaka krasnoluda. Polegającej na pacyfikacji pewnej organizacji, co jest be, fu i ogólnie bardzo zła. Kiedy tylko o tym usłyszałem od razu zaczęło mnie korcić, w końcu nie często zdarza się wyprawa, na której można się nasiekać i napić w doborowym towarzystwie.
Nie czekając długo po usłyszeniu tejże wieści wyruszyłem na miejsce zbiórki. Wędrówka nie była zbyt długa, biorąc pod uwagę że skróciłem sobie drogę, różnymi ciemnymi zaułkami. Kiedy tylko dotarłem w okolice bramy, zwolniłem kroku. Chciałem przyjrzeć się poszczególnym osobą wyruszającym w jakże piękną i malowniczą podróż. Znałem większość osób z zespołu który już się zebrał. Zbliżyłem się na niewielką odległość i przywitałem z wszystkimi lekkim ruchem głowy. Po tej czynności, stanąłem w miejscu i zacząłem słuchać czy ma ktoś coś ciekawego dopowiedzenia....

[Hagmar]

A przyda, przyda panie czarodzieju. Odparł brodacz. Pełna już kompania ruszyła w stronę stajni.

[Mogul]

-Haa, Adaś. Poklepał po ramieniu kompana. "Poklepał" to trochę za dużo powiedziane, bo młody kruk prawie stracił równowagę.
- Długo, żeś cie nie było ostatnio, gdzieś się podziewał?

[Adaś]

Ork klepiąc mnie po plecach wytrącił mnie prawie z równowagi. Pewnie gdyby nie moje skromne umiejętności akrobatyczne, to już bym leżał w jakiejś kupie końskiego gówna, co się na drodze walały. Przez to "klepniecie" przyszła mi do głowy od razu chęć odwetu, choć po króciutkiej chwili zmieniłem zdanie. W końcu po co oddawać komuś kto może się teraz tego spodziewać? Ale postanowiłem grzecznie odpowiedzieć:
-A widzisz tu i tam. Różne zajęcia miałem w między czasie takich jak okradanie bezbronnych staruszek. Ale głównie siedziałem w gildii. A co u ciebie moja ty czerwona mordko?
W między czasie zbliżyliśmy się do stajni i wsiedliśmy na przygotowane już konie.

[Mogul]

- Hardo, ojj hardo. Większość mojego dnia teraz polega na treningu. W sumie wiesz, masa sama się nie zrobi.
Tak było, chociaż ostatnimi czasy to mijało się lekko z prawdą. Tyle wpojonego alkoholu było, że hoho. Ale koniec z tym, przynajmniej nie tak często jak kiedyś.
- W końcu czeka mnie rozgrzewka, mam dosyć ZABIJANIA wilków. Nie wiedzieć czemu, część powiększona capslockiem była głośniej wypowiedziana. Nie można było się mu dziwić. Walczył ostatnio tak często z wilkami, że go to już zaczynało nużyć. A dodatkowo, w jego klanie wilki były tresowane i hodowane. Ale były też z dwa razy większe niż tutejsze. No, ugryzienie też bardziej bolało, kiedy po całym dniu przejażdżki na specyficznym wierzchowcu zapomniało się dać mu jeść.

[Adaś]

Słysząc słowa o treningach orka zrobiłem dość specyficzną minę. Trochę trudną do opisania. Ale ork na moją odpowiedź nie musiał długo czekać. Równocześnie kiedy wsiadałem na koania zacząłem mu odpowiadać:
-Dobre mordobicie nie jest złe. Tylko żeby wódki w między czasie nie brakło.-Uśmiechnąłem się porozumiewawczo do Mogula, po czym kontynuowałem-A co do wilków, walka z nimi nie jest zła. Ba wręcz trening z dzikim zwierzakiem jest najlepszy. W końcu nabiera się lepszej ruchliwości i jest się wtedy szybszym. Co nie?

[Mogul]

Ork na słowo wódka wyszczerzył kły. Wóóóódko, mojo żono. Tyś najlepszom z dam. Jedna piosenka ze starych, orkowskich popijaw.
- Wychowałem się na tym jak powiedziałeś mordobiciu. Osobiście wole walczyć z bardziej ludzkimi przeciwnikami. Walkę z istotami nie ludzkimi, czyli te wilki i takie tam inne wolę zostawić myśliwym, a z chodzącymi trupami tym, wojownikom zakonu. Jak powiedziałem, preferuje walkę z ludźmi. Fakt, szybkość jest potrzebna, ale mi nad tym ciężej pracować, no wiesz, nie dziw się, widziałeś ty kiedyś orka baletnice, który robił fikoły i różne niestworzone rzeczy i nie męczył się przy tym w dziesięć sekund? Kurwa, za dużo, znów za dużo gadam, aż w gardle zaschło. Mogul wyciągnął dwa piwa, jedno zaproponował Adasiowi, drugie wypił sam.

[Adaś]

Słuchałem uważnie orka, kiedy tylko zaczął mówić o orkach baletnicach, nie mogłem sobie tego nie wyobrazić. Była to jakże komiczna scena w mym umyśle. Wywołało to u mnie niewielki słabo widoczny uśmiech. Ale nie przeszkodziło mi to w dalszym słuchaniu orka, a do tego gdy skończył podarował mi jakże szlachetny napitek zwany w niektórych kręgach zupą chmielową. Grzeczni skinieniem głowy podziękowałem i się napiłem. Napiwszy się tego boskiego napitku odpowiedziałem orkowi:
-Co racja to racja, u orka ciężko z szybkością. Ale za to nadrabiacie siłą. A co by nie było to jest dobry atut.

[Hagmar]

Rozmiar się nie liczy. Liczy się taktyka. Odparł Garir wsiadając na wóz.

[Iddeous]

- No, ale trudno do walki wręcz posłać knypka, który ma 5 stóp wzrostu. Chyba, że jest jakimś mistrzem walki kombinowanej.- zaśmiał się Iddeous- Jednakże masz rację, tutaj trzeba uważać. Ale rąbania będzie niemało. Co?- ÂŻołnierz zrobił bardzo smutną minę. - Ale dobrze, że nas trochę ze Szwadronu. Tylko Nivellen gdzie? On chyba też miał się z nami udać.- spytał Iddeous