Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w Progach.

[Anette Du'Monteau]

-Jakoś wytrzymamy. Zatem do jutra. Mauren pożegnawszy się odszedł. Udał się wprost do chaty za Dartem, po czym sam się położył. Musiał odsapnąć po całym dniu atrakcji. Z ręką zwieszoną z łóżka i twarzą przyciśniętą do łóżka, przygotowywał się do snu. Właściwie to wiedział, że i tak po chwili uśnie, ale Zeyfar miał nawyk przygotowywania się do wielu rzeczy.

[Gunses]

Sen przyszedł szybko. I przyniósł odpoczynek i wytchnienie.

[Anette Du'Monteau]

Poranne hałasy zbudziły maurena. Zabójca przetarł ospale swoje oczy i ziewnął przeciągle. Podrapał się po brodzie, po czym spojrzał w stronę swojego kuzyna. Mag jeszcze spał, to też Zeyfar nie zamierzał go budzić. Wstał z łóżka przeczesując włosy. Pomyślał że wypadałoby coś zjeść. Hmm, może Kabul będzie coś miał. Z takim pomysłem Navarre ruszył przez obóz. Znalazł Kabula tam gdzie się spodziewał.
-Witaj, nie znajdzie się może coś na ząb?

[Izabell Ravlet]

Zeyfarowi jednak udało się swoimi ruchami obudzić kuzyna. Ten jednak ruszył się dopiero, gdy zabójca wyszedł. Zaraz potem wstał i ogarnął się. Wyszedł na zewnątrz i zobaczył postać Merkurego. Ruszył za nim. Po chwili był już obok.
 Dzień dobry - rzekł, zrównując się z nim.

[Gunses]

Cały obóz od dawna już był na nogach. Widać bandyci jak i studenci, chodzili spać późno, wstawali wcześnie. Kabul ja zawsze uwijał się przy kotle. Tym razem pachniało potrawką ze ścierwojada (nie ma jeszcze w bestiariuszu ale już ja się postaram, żeby było!). W kotle w czerwonym paprykowo - pomidorowym sosie bulgotało mięso w warzywach. Nie wiedzieliście, czy Kabul ma tu gdzieś ogródek, czy razem z chłopakami napada na warzywniki w wioskach.
- A jasne! Dzisiaj serwuję potrawkę ze ścierwojada! Te ptaszyska są lepsze niż kurczak! Macie, nie żałujcie sobie - rzekł podając wam dwie pełne miski potrawki.

[Anette Du'Monteau]

-Pachnie znakomicie, dzięki Kabul. Navarre odszedł wraz z swoją porcją. -I jak, podoba ci się praca tutaj? - spytał kuzyna.

[Izabell Ravlet]

Dart również zabrał swoją porcję i ruszył za Merkurem.
 Ano. Nie spodziewałem się, że aż tak mi się ta robota spodoba. Myślałem, że pokręcę się trochę i oddalę, zajmując się spowrotem polowaniami. Ale chyba zostanę tu na dłużej - rzekł, puszczając wymowne oczko, ukazując tym samym, że tylko gra...

[Gunses]

- Coś Ci do oka wpadło? - spytał Kabul widząc dziwacznie mrugającego bandytę - Jak coś z okiem nie tak, to trza Ci do naszego czarodzieja. On coś zaradzi.

[Izabell Ravlet]

//Wiedziałem, że coś takiego możesz zrobić

 Nie, nie. To nic. Taki tik nerwowy. Mam to odkąd pamiętam.

[Gunses]

//

- A skoro to od dzieciństwa, to pewnie czarodziej nie pomoże...

[Anette Du'Monteau]

Zeyfar skończył jeść pierwszy. Otarł zarost z resztek śniadania, a na zakończenie beknął tłumiąc odgłos pięścią. -To teraz tylko jeszcze ty skończ Dart i idziemy do Rączki. Nie ma co się obijać.

[Izabell Ravlet]

 Oj nie poganiaj mnie. Nie pochłaniam jedzenia tak łapczywie jak ty - mruknął mauren kończąc posiłek. Oddał naczynia i zwrócił się do kuzyna - Chodźmy - po czym oboje ruszyli do Rączki

[Gunses]

//Rączka siedział u siebie.

[Anette Du'Monteau]

-Dobry, jesteśmy gotowi iść do Serja w każdej chwili. - odezwał się Zeyfar

[Gunses]

- Dobrze... Zanim jednak dam wam glejt... - rzekł i wyciągnął szkatułę, otworzył ją, była wypchana małymi woreczkami z brzęczącą zawartością - Jak każdy członek obozu, tak i wam należy się część z łupu.. Pomyślmy... Pomogliście Wilkowi i Mirusowi uporać się z wilkami, Patris i Rot zaufali wam, a to już coś znaczy, Pakul odzyskał co do niego należało, a o to właśnie chodziło, a Kabul miał dzięki wam dużo mniej pracy i przyznam bardzo smakowała mi jego zupa... W końcu udało wam się rozwiązać sprawę znikających rzeczy z obozu, winny dostał karę, niewinny drugą szansę... Niech więc będzie, 150 grzywien - rzekł i dał wam pięć woreczków - No a tu macie glejt. Z nim chłopcy nie będą robić wam problemów i wpuszczą do Serja. Mieszka w jaskini w głębi groty, całość jest obudowana drewnem a przed wejściem stoją strażnicy. Na pewno znajdziecie to miejsce.... No a teraz ruszajcie, mam jeszcze trochę roboty.

[Izabell Ravlet]

Dart zgarnął dwa z pięciu woreczków z pieniędzmi, chowając je po kieszeniach. Pozostałe powinien wziąć Zeyfar. Mauren zakładał, że po powrocie uczciwie się rozliczą. Kuzyn kuzyna nie oszuka. Chyba. Jako iż wziął mniej pieniędzy, chwycił glejt i uśmięchnął się promieniście.
 - Bardzo dziękujemy. Bywaj - rzekł i po chwili już zmierzał do Serja. Jego "mieszkanie" nie trudno było znaleźć, tak jak mówił Rączka. Dotarł tam szybko i bez komplikacji, czekając tylko na Merkura. Zbliżył się do strażników.
 - Witajcie. Tu jest glejt - rzekł, pokazując papier.

[Gunses]

Za plecami strażników widzicie dużą czaszę wyżłobioną w jaskini z której wychodzą trzy tunele. Przed nimi, na wymalowanym pentagramie zaklęcia ćwiczył magik. Głównie próbował lewitacji. Z dość dobrym skutkiem.
- Ano - odezwał się strażnik do was - Racja. Możecie iść.

[Anette Du'Monteau]

Zeyfar chwycił resztę woreczków i wyszedł za Dartem. Przy bramie kiwnął głową strażnikom i ruszył przed siebie. Od razu w oczy rzucił mu się czarodziej próbujący swych sił. Postanowił go zaczepić, gdy ten na chwilę ustanie w swych zmaganiach.

[Gunses]

Czarodziej widząc was obniżył swoje loty i stanął na ziemi.
- Wy od Rączki tak? - rzekł i podszedł do stoły stojącego pod ścianą. Wziął z niego list i przeczytał.
- Merkur i Dart?

[Anette Du'Monteau]

-Zgadza się. A Ty to osobisty czarodziej Serja?