Raport z północy

[Devristus Morii]

Tak to ta. I ta również zajmuje się ustalaniem kto ma zaszczyt przystąpienia do próby na maga rzekł Nie wiem czy startować w wyborach? Może Ty?

[Dragosani]

Dracon zastanowił się przez chwilę.
- W wyborach na Wielkiego Mistrza? Raczej nie. - odpowiedział w końcu. - Po pierwsze, jakoś nie ciągnie mnie do tego najwyższego stołka. A przynajmniej jeszcze nie. Wolę skupić się na własnym rozwoju magicznym. A po drugie... raczej nie miałbym szans. Jest wielu Mistrzów starszych wiekiem i stażem. Bardziej doświadczonych. No i dochodzi to tego kwestia... wizualna. Wielki Mistrz powinien być albo człowiekiem, albo elfem. W końcu prawie wszyscy członkowie Gildii są z tych ras. I nie wszyscy są pozbawieni uprzedzeń rasowych. Mogliby nie ufać i kwestionować decyzje Czarnego Dracona, istoty która porzuciła człowieczeństwo. A to osłabiłoby Gildię.

[Devristus Morii]

No nie jestem taki pewien uśmiechnął się Elf i spojrzał na dzieci, które w czasie wypowiedzi Dracona przebudziły się  i przysłuchiwały naszej wymianie zdań.

[Dragosani]

- Oho, obudzili się. - stwierdził Zeleris i zeskoczył ze stołu. - Zatem możemy rozpocząć naukę i potem wrócić do wioski. Słyszałyście, małe gnojki? Wrócicie do domu. - Flamel może i był dobrym magiem, ale z dziećmi to raczej sobie nie radził.

[Devristus Morii]

Flamel! Czy ty musisz być taki nie taktowyny oburzył się Elf i przemówił do dzieci:
My to znaczy ja i stojący tutaj Dracon tu wskazał na siebie i Zelerisa jesteśmy z Valfdeńskiej Gildii Magów. Dostaliśmy informację, że Wasza dwójka odkryła w sobie dar magii. Przybyliśmy tutaj aby Was uratować i nauczyć kontrolowania tegoż daru, gdyż wtedy będzie się Wam łatwiej żyć i bawić. Jeśli chcecie możecie także wstąpić w szeregi Gildii o ile Wasi rodzice wyrażą zgodę. No to niech jedno z Was idzie do Mistrza Zelerisa, a drugie nich usiądzie naprzeciwko mnie i rozpoczynamy naukę koncentracji

[Dragosani]

- Ja nietaktowny? - zdziwił się Dracon i prychnął. Spojrzał na dzieciaki, czekając aż któreś łaskawie zdecyduje się na ruszenie się. Usiadł na ziemi, krzyżując nogi, i dał znak, aby ochotnik uczynił to samo, siadając na przeciwko niego.

[Devristus Morii]

Koncentracja to podstawowa sztuka magiczna, dzięki której mag zyskuje kontrolę nad energię magiczną. Tylko w ten sposób można zniwelować niekontrolowane wybuchy magiczne tłumaczył Dev Teraz zrelaksuj się i zlokalizuj miejsce swojej energii magicznej. Kiedy to zrobisz daj mi znak poprzez ruch ręką powiedział Dev. Trochę zajeło to czasu, ale chłopak w końcu pokazał umówiony znak Teraz wyobraź sobie, że owa energia zwija się w kulkę, a gdy to już zrobisz wyobraź sobie mały kuferek obok tejze kulki. Chłopak znowu się skoncentrował, a na jego twarzy pojawiły się oznaki tejże koncentracji. Chłopak dał znać, że juz to zrobił To teraz schowaj tą kulkę w tym kuferku i zamknij go Uczeń westchnął, ale wykonał polecenie. Teraz postawiłeś już pierwsze kroki na ścieżce magii i jesteś już bezpieczny.

[Dragosani]

Drugie dziecko, nieco przestraszone, nie miało wyboru i musiało usiąść przed Drconem. Ten milczał, gdy Dev opowiadał podstawowe wiadomości o koncentracji.
- Tak jak słyszałeś. To pomoże ci kontrolować moc, tak aby wybuch który miał miejsce nigdy więcej się nie zdarzył. - skomentował.  - Teraz zamknij oczy i skup uwag e na swoim wnętrzu. Zagłębiaj się w umysł... powinieneś w końcu dostrzec oczami wyobraźni źródło mocy. To najprawdopodobniej będzie coś w rodzaju świetlistej kuli. - twarz dzieciaka wyrażała skupienie. Trwało to kilka minut. Może nawet kilkanaście. Jednak po tym czasie wyraz twarzy "ucznia" zmienił się. Chłopiec wyglądał na zdumionego, ale i urzeczonego tym co "widzi".
- Nie trać skupienia. - ostrzegł mag. - Teraz ściśnij moc swoją wolą. Po prostu pomyśl o tym. To twój umysł i ty tam rządzisz... a następnie zacznij wyobrażać sobie jakiś pojemnik. Na przykład skrzynkę... po kolei każdą ściankę, dno i wieko... nie spiesz spiesz się... gdy skrzynia będzie gotowa, wciśnij moc do jej wnętrza i zamknij wieko...

[Devristus Morii]

No to dzieciaki nauczone kontroli, więc zostało nam tylko wydostanie się z tej jaskini i porozmawianie z wilkołaczym przywódcą wioski

[Dragosani]

- No dobra. - Dracon podszedł do stołu alchemicznego i podał jedną z mikstur elfowi. Drugą wziął sobie. - Teleportuje nas wszystkich w pobliże wioski. Dzieciaki, złapcie mnie za ręce... za ręce mówię, nie za ogon! No. Dev ty też chodź. - gdy wszyscy byli gotowi mag skupił wolę na punkcie docelowym, czyli lasem otaczającym wieś. Po chwil cała grupka zniknęła w magicznym rozbłysku.

[Devristus Morii]

//Tak się zastanawiam za co ja Cię złapałem skoro jedno dziecko przypada na jedną rękę,a my mamy ich dwoje, a Twoja rasa posiada 1 parę rąk

Po wylądowaniu przed "brama wioski" ruszyliście do wioski z gracją, aurą potęgi i takimi tam duperelami. Dzieciaki od razu pobiegły do swoich rodziców. Dracon od razu skojarzył, że była to a para która się nie przemieniła w zwierzęta. Gdy tak szliśmy zauważyliśmy, że w centrum czeka już na nas Fredric,a tuż zanim stał Terlot.
Czego? powiedział już mniej ostrym niż wcześniej glosem Fredric.

[Dragosani]

// Położyłeś rękę na ramieniu ;P

- Tego, panie wilkołaku, że wasz problem został rozwiązany. Oto wasza zguba - wskazał na dzieciaki. - A tamta banda wampirów nie będzie już stanowić zagrożenia. Wszyscy zginęli. Ponad to, jakbyś nie zauważył, uratowaliśmy szóstkę waszych towarzyszy. A to wszystko po tym, jak wy próbowaliście rozedrzeć nas na strzępy. Może tobie się to nie podoba. W sumie to zrozumiałe, próbujesz ratować resztki swojej godności. Ale jestem pewien że rodzina dzieciaków, jak i uratowanych wojowników, okażą nieco zrozumienia dla tej sytuacji. - powiedział Dracon. Fredric zaczynał już go powoli wkurwiać. A nawet nie powoli. Negatywne właściwości czarnej skazy zaczynały dawać efekty.

[Devristus Morii]

Ponad to nauczyliśmy dzieci jak kontrolować swoją moc. Teraz mają wybór aby tu zostać albo wstąpić do Gildii. Jak wszyscy wiemy wstąpienie do tak prestiżowej szkoły magii jaką jest Gildia równa się nobilitacją w świadomości społeczeństwa, a nie statusowej o to tejże wioski, rodziny oraz samych dzieci. Chciałbym abyś wyraził swoją zgodę na naukę tych dzieciaków w Gildii, ale zanim to zrobisz chciałbym również aby taką sama zgodę wyrazili rodzice! rzekł ostro Elf.
Dobrze. Niech wyrażą swoją opinię. A ty Panie Draconie jakoś taki nerwowy jesteś. Niby drapieżnik, ale nad swoja naturą panować nie umie. Jesteśmy Wam wdzięczni za to co zrobiliście, ale tylko wdzięczni

[Dragosani]

- I mówi to osoba, która zaatakowała dwójkę podróżnych tylko dlatego, że byli niewygodni. - odburknął pan Dracon. Tymczasem rodzice porwanych dzieci wybiegli z tłumu, aby złapać w ramiona swoje pociechy i wyrazić radość w postaci bezsensownych okrzyków. Na słowa elfa ojciec oderwał się od syna i powiedział.
- My dziękujemy, panowie... za uratowanie i... za tą propozycję. Chcemy jak najlepiej dla naszych dzieci, a życie na takiej wsi jak ta raczej nie daje zbyt wielkich perspektyw. I... zgadzamy się na ich naukę w Gildii.

[Devristus Morii]

Ja też wyrażam zgodę na ich naukę w Gildii, gdyż pokazaliście nam jak bardzo potęzni możecie być. Pokazaliście również, ze traktujecie wszystkich równo. Zgadzam się ze względu na szacunek i wysoką reputację jaka sobie zdobyliście w naszej wiosce. A teraz nie będziemy Was zatrzymywać, ale co do dzieci to jutro odprowadzimy je do Gildii

[Dragosani]

- Zatem warto by napisać im jakiś list polecający... tak by ich w ogóle na tern Gildii wpuścili. Nie sądzisz, Dev? - powiedział Dracon. - Ewentualnie możemy po prostu kogoś wysłać z Gildii po dzieciaki, gdy wrócimy do miasta. My niestety zabrać ich nie możemy. Mamy jeszcze pewną sprawę do załatwienia na północy.

[Devristus Morii]

Myślę, że wrócimy przed ich przybyciem, ale gdyby... Tu Elf napisał list do Administratora, na kratce, którą dostał od matki dzieckaZelerisie ruszamy

[Dragosani]

- No dobra. Ale przydałoby się odzyskać konie, których raczej ostatnio zabrać nie mogliśmy. Albo raczej, nie zdążyliśmy. - tutaj spojrzał na Fredrica. - Co się z nimi stało? - zapytał wilkołaka.

[Devristus Morii]

Konie nie były nasze toz ich nie pilnowaliśmy. W trakcie naszej poprzedniej dysputy, owe zwierzaki uciekły do lasu. Nie raz takie rzeczy się zdarzały i zdarzą, ale Wy mości czarodzieje macie inne sposoby transportu

[Dragosani]

- Trudno. Będą posiłkiem dla wilków. Bez urazy. - po tych słowach Dracon zwrócił się do elfa. - Dobra, Dev, łap się czegoś. Tylko nie ogona. I powiedź gdzie mniej więcej jest filia Gildii... to ułatwi teleportację.