Poszukiwania potwora - poszukiwania kostki.

[Canis]

używając techniki kamuflażu a zarazem ostrożne się skradając, pokierowałem swoje kroki w kierunku gdzie niewolnicy zanoszą tę czarną rudę, by w wypadku dostrzeżenia uzbrojonych przeciwników, jakiś strażników, by nie zostać zauważonym... oczywiście przez niewolników też.

[Sado]

- Ciekawe, gdzie ją zanoszą? Canis, co proponujesz? - zapytał dracon, wyjąwszy sztylet z ust, i zobaczył, że Canisa już nie ma. "Cholera?! Co do...0" - pomyślał, ponownie włożywszy rękojeść do ust. "Jak on chce tu pozostać niezauważony?!" - Sado napiął łuk i nałożył wybuchową strzałę, osłaniając lisza, jednak dalej starając się pozostać w ukryciu.

[Isentor]

// Canis dostrzegasz, że niewolnicy znoszą czarną rudę w pobliżu kolistej maszyny, nieco przypominającej portal.

//Przy maszynie naradza się grupka paladynów, odzianych w zbroje z herbem dwugłowego, zielonego smoka na piersi. Jakiś mężczyzna wyglądający na maga wybiera co ładniejsze kryształy magicznej rudy po to by zatopić je w dziwnej substancji zapełniającej wnętrze maszyny.

[Canis]

//Grupka? to jest ile? ten mag przypomina z odzienia kogoś konkretnego, jakiś typ magów, nekromanta, może inny oszołom...

- Masz coś do picia? Byłoby potrzebne...

Powiedziałem do Dziecięcia mroku i ruszyłem dalej by więcej zobaczyć co tam się dzieje.

- Dziecię, wyostrzaj zmysły i patrzaj i ostrożnie idź, tylko kurde tą zbroją hałasujesz...

Znowu powiedziałem i dalej szedłem by zobaczyć więcej co tam się dzieje, a jednocześnie korzystając z techniki kamuflażu.

[Sado]

- Nie mam. Co to za maszyna, że jest napędzana przez kryształy czarnej rudy?! Czekaj... czy taka ilość mocy nie mogłaby służyć jakiemuś rytuałowi? Pamiętasz tego paladyna w karczmie? Chyba dowiedziałeś się coś od niego... - powiedział dracon do Canisa, wyostrzając zmysły i przypatrując się paladynom i magowi. W międzyczasie schował łuk i sztylet i położył dłoń na rękojeści miecza.

[Canis]

- No tak... "cruciatus na'd nega"...

Powiedziałem i dalej szedłem jak na amerykańskiego żołnierza w Iraku przystało...

- Zostaw tą broń, nie chcemy tu żadnej rozpierduchy... za dużo paladynów, a magii użyć nie da rady.

[Sado]

Dracon spojrzał na Canisa i zwolnił uścisk z rękojeści.
- "Cruciatus na'd nega"? Co to za rytuał?

[Canis]

- Nie wiem, Isentor nie chciał powiedzieć jak przebiega... ale znam efekty, niekorzystne w tej sytuacji dla nas...

[Sado]

Sado spojrzał przelotnie i pytająco na Canisa, po czym powrócił do studiowania stanu ludzi przy maszynie.

[Isentor]

//Policzyłeś ich? Jesteś za daleko więc podejdź.
//Mag wypowiadał inkantacje w starodracońskim, jednak nie byliście w stanie usłyszeć co dokładnie mówił. Substancja zawrzała, pochodnie rozbłysły zielonym płomieniem. Wrzucać go - rzekł stanowczym głosem mag. Paladyni stojący przy maszynie chwycili jednego z niewolników. Biedak szamotał się z całych swoich sił. Jednak paladyni byli silniejsi. Wrzucili go do maszyny. Powoli utonął w substancji.

[Canis]

- Chodźkaj bliżej.

Powiedziałem do Sada i wyszedłem ze swojej kryjówki używając techniki kamuflażu wiadome... by nie zostać zauważonym i tak kolejno podchodziłem coraz bliżej do magów chowając się we wgłębieniach w ziemi czy za skałami...

[Sado]

Dracon oniemiał.
- Rytuał złożony z ludzkiego życia. Ludzkie życia i wielka energia. Niesamowite... - powiedział i uśmiechnął się. - Podejdźmy bliżej. Mamy dwa wyjścia: albo wyjść i podejść do nich otwarcie, albo dalej się skradać, a wtedy raczej kwestią czasu będzie, zanim nas wykryją. Dodatkowo wtedy możemy mieć u nich przesrane, jednak nie wiemy, jak zareagują, jeśli wyjdziemy teraz i im się pokażemy. Coś jednak sądzę, że mogą chcieć z nami zrobić to samo, co z tym człowiekiem.

[Canis]

- Cicho bądź, ty w razie czego sobie odlecisz, chodź. Albo chociaż mi nie przeszkadzaj.

[Sado]

Dracon ruszył w miarę cicho za Canisem, stosując atrybut kamuflażu. "Taa, już to widzę, jak sobie odlatuję. Te sukinsyny na pewno są odpowiednio uzbrojone..."

[Canis]

- Jest ryzyko, jest przyjemność... ty to powinieneś akurat rozumieć...

[Isentor]

//Substancja raz jeszcze zabulgotała, po chwili powolnym krokiem wyszedł z niej stwór podobny do tego, którego wcześniej spotkał Canis.

//Usłyszeliście rozmowę maga i paladynów:
- To znów zadziałało. Arish elishash nie potrzebuje shanapu, o wiele lepiej funkcjonuje napędzany czarną rudą.
- To niesamowite panie. Co teraz? Czy sprowadzisz swego mistrza?
- Wezwij posiłki żołnierzu. Rytuał pozostaw mnie.
//Mag wyciągnął spod płaszcza kostkę dusz, uruchomił ją. Gdy ta rozbłysła kolorami, wrzucił ją do substancji. Kostka zatonęła...

[Sado]

Dracon ponownie położył dłoń na rękojeść. Uważnie obserwował ruchy stwora.
- Canis. Mieszamy się w coś cholernie poważnego. To mi nie wygląda za ładnie. Co proponujesz?

Ilu teraz jest paladynów? Możemy dojrzeć mniej więcej ich uzbrojenie?

[Canis]

- Poczekajmy jeszcze...

zacząłem dalej przyglądać się...

- Gdzie ten shanaap... co to za bestie... chcą odprawić rytuał... coś zrobić będzie trzeba... będzie trzeba wrócić i opowiedzieć... ale trzeba by też to kontrolować...

Dalej przyglądałem się.

[Isentor]

//Usłyszeliście przeraźliwy pisk, substancja wypełniająca maszynę zawrzała. Przez wytworzoną parę nie dostrzegliście co dokłądnie dzieje się w maszynie. Gdy pisk ustał zza oparów wyłonił się mężczyzna.

//Miliony dusz, są moje, są we mnie. Czuje się taki potężny. - rzekł. Mag oraz paladyni padli błagalnie na kolana chyląc czoło przed dziwną postacią. Mężczyzna zbliżył się do dwóch paladynów klęczących na przedzie. Położył dłonie na głowach wojów, przeszedł dalej czyniąc to innym. Paladyni zaczęli pluć czarną mazią, ich ciała i odzienie uległo przemianie. Po chwili otaczali go wypaczeni słudzy.

//Mag podszedł do mężczyzny, ukłonił się  i podał mu do rak płaszcz mówiąc - oto twoja własność panie mój Meanebie.

[Sado]

Dracon oniemiał. Nie mógł się nawet trząść, gdyż był tak podniecony. "Taka energia. Taka siła. Ja..." - pomyślał, gdy ślina ściekła mu z brody. Nie mógł nic powiedzieć, ruszyć się. Patrzył i podziwiał potęgę. Po chwili otrząsnął się z tego i spojrzał na Canisa, nie wymawiając ani słowa.