Dziedziniec świątyni

[Canis]

- "Nawet w największym ferworze walki znajduj czas na medytację. Usiądź, odpręż się i pozwól, by sprawy toczyły się własnym torem. Spójrz na świat oczami widza, nie usiłuj być ani lepszy, ani gorszy - bądź inny." - powiedział półgłosem przypominając sobie stare znane mu prawo... - Poświęcić się szukaniu... Chętnie skorzystam z zaproszenia. Na chwilę. - Powiedział jaszczur i w pełnym rynsztunku odziany w hełm usiadł nieopodal starca na tyle daleko by go nie sięgnął ale przy nim.

[Elsh Alash]

Pogrążony głęboko we własnych myślał podczas medytacji Salazar usłyszał głos...

Wróciłem do pracy, lecz nie mogłem oderwać myśli od tamtych obrazów. Powinno mnie to odrzucać, ale byłem ciekaw, dlaczego ktoś mógłby zrobić coś takiego.

[Canis]

Po usłyszeniu głosu jaszczur otworzył oczy.
- Ostatecznie, świat zawsze stara się przyjść Ci z pomocą, nawet jeżeli wszystko wokół wydaje się temu przeczyć, przecież my wszyscy mamy w sobie pierwiastek magii... Przyjemnego medytowania dalej, ja muszę kontynuować poszukiwania. - powiedział i poszedł.

[Melkior Tacticus]

Przybył do świątyni dość późno, zaraz po powrocie z Ombros. W jego młodej głowie kołatało się miliard myśli. Z kim porozmawiać? A przede wszystkim komu ufać. Cadacus? Antares? Venatio? Te trzy nazwiska znane były Melkiorowi, szczególnie to pierwsze, nie miał wyrobionego zdania o Gunsesie, nie znał go praktycznie. Ba! Reszty też. Ale skoro ojciec im ufał to i on powinien. A szczególnie Funerisowi, w końcu to Anioł, sługa Zartata na tym kawałku kosmicznej skały lezącej na grzbietach czterech słoni stojących z kolei na grzbiecie żółwia morskiego A'tuina. To oczywiście bzdura napisana w jednej z bajek ale tak jakoś się Melkiorowi skojarzyło... W każdym razie w końcu znalazł jakiegoś kapłana.
- Przepraszam, szukam Archonta Progana.

[Progan]

Archont siedział w kącie świątyni za specjalną kratką. Do kratki podchodzili ludzie i rozmawiali szeptem z Archontem, pytali o rady, mówili o swoim życiu. A Archont mówił im jak powinni postępować, czego się trzymać a czego wyrzekać. Wskazywał im drogę. Powiedziano Melkiorowi gdzie jest Progan, tak się złożyło, że akurat nikt nie siedział przy kratce i można było podejść.

[Melkior Tacticus]

Elf podszedł, usiadł za kratką.
- Witaj Wasza Wielebność - odchrząknął - Przynoszę złe wieści, mój ojciec, Aragorn Tacticus, nie żyje. Chciałbym prosić o wyprawienie odpowiedniej ceremonii. Niestety nie ma ciała... - nie chciał mówić w jakim stanie znaleziono ciało ojca i 12 komandosów Vernona w małej chatce w górach Nagaaz nad urokliwym jeziorkiem. Sam by wolał tego nie czytać.
- Wiem że po takich "wypadkach" zwykle wracał, ale nie teraz. Odszsedł na dobre a ja zostałem sam z masą problemów i niejasną przyszłością.

[Progan]

Progan zasmucił się. Aragorn był pierwszym przyjacielem Progana. Wprowadził go w tajemnice wyspy i zawsze oferował swoją pomoc. Progan wstał od kratki i wyszedł do Melkiora. Usiadł na ławeczce obok niego. Westchnął rozglądając się po świętyni.
- Tak, Melkiorze. To złe wieści. Bardzo współczuję Tobie tej tragedii. Utrata ojca to wielka strata, jednakże taka jest kolej losów. Rodzice odchodzą, a naszym obowiązkiem jest ich pożegnać. Uczcić ich pamięcią i wspomnieniem - powiedział i dodał - Oczywiście, że przygotujemy ostatnie pożegnanie dla Twojego ojca. Trumna może być zamknięta. Możesz też spalić ojca i poświęcimy wtedy jego prochy - mówił prosto o rzeczach prostych.

[Melkior Tacticus]

- Dziękuję Proganie. Możecie spalić trumnę, nie wiem czy ojciec miał jakiś grobowiec czy kryptę. Zawsze traktował śmierć jako drobną przeszkodę w drodze do Celu, celu który wedle niego tak naprawdę nie istnieje. Jak mówiłem, z ciała Aragorna zostały strzępy więc trzeba będzie wystawić pustą i zamkniętą trumnę. Mógłbyś też publicznie ogłosić jego śmierć? No i kwestia najważniejsza, ile to będzie kosztować.

[Progan]

- To nie jest targ kupiecki, ale świątynia. Złożysz taką ofiarę na jaką będzie Cię stać i jaką uznasz za stosowną. Co łaska - powiedział i wstał przechadzając, pociągając za sobą Melkiora aby poszedł za nim.
- Dobrze, przygotuję mowę do ludu - rzekł - Wypadałoby złożyć trumnę w grobie. Nie jesteśmy barbarzyńskim ludem, a Twój ojciec wywodził się wszak z elfiego rodu.

[Melkior Tacticus]

- Mój ojciec chciałby by pochowano go w pełnej zbroi i z mieczem w dłoni na drakkarze a następnie podpalono, by jak to mawiał "mógł godnie zasiąść u boku Rashera". Powiedział idąc za Archontem. - Ale żyjemy w cywilizowanym kraju a nie w Varrok więc zostańmy przy tradycyjnym pochówku. Proszę - sięgnął do sakiewki i wydobył "kilka monet" - To ofiara na niezbędne wydatki.

-200grz.

2657grz. zostaje.

[Progan]

Rzeczywiście to było kilka monet. Za tyle, rzecz jasna, Archont nie mógł odprawić uroczystego pochówku, z kwiatami, ostrym kadzidłem i dużą ilością świec. Nie mógł za to zamówić u kamieniarza ładnego, solidnego grobowca.
- Cóż, postaram się chociaż słowem oddać jego cześć, bo jeśli idzie o grób i uroczystość, to starczy na skromne obrzędy i pochówek - powiedział i schował ofiarę.
- Dobrze więc, wezmę się do pracy. Czy możesz jednak dostarczyć mi jakiś akt spisany przez wójta, strażnika czy medyka, który stwierdził zgon Aragorna? Nie zwykłem chować osób, których ciała nie widziałem.

1289 + 200 = 1489 grzywien

[Melkior Tacticus]

- Nie mogę, bo nie mam jak. Sędziego też obecnie nie ma więc sporządzenie aktu ciągnęlo by się tygodniami. - elf odpiął od paska mieszek w którym została reszta kwoty jaką zabrał ze sobą, wcisnął go w dłoń człowieka i rzekł:
- Zrób tak by było jak należy, mój ojciec musi mieć godny pogrzeb.

-1000grz.

zostaje 1656grz.

[Progan]

Progan przyjął ofiarę
- Dobrze, zarówno uroczystość jak i pochówek będzie godny Aragorna - rzekł Progan i spoglądając z zaciekawieniem na Melkiora rzekł
- Może być raport, wszak ktoś musiał sporządzić jakiś raport.

1489 + 1000 = 2489 grzywien

[Melkior Tacticus]

- Dostarczę po ceremonii, trzeba go wpierw napisać a nie jest to co coś co powinno trafić w ręce Valfdeńskich urzędasów, nie po tym jak nas zniszczono. Elf zacisnął mocno pięści aż zatrzeszczała kolczuga. - Dziękuję Proganie, dostarczę wszystko jak najszybciej.

[Progan]

- Postaraj się nie wyjeżdżać z miasta przez najbliższy tydzień. Chciałbym skonsultować z Tobą kilka szczegółów pochówku, jednak teraz muszę Cię opuścić - powiedział, uścisnął dłoń elfowi i pożegnał się z nim.

[Melkior Tacticus]

Nie zamierzał, miał sporo do załatwienia. Nie tylko spraw, kilku ludzi i jedną żabę między innymi. Odwzajemnił uścisk i pożegnawszy się odszedł.