I wyprawa do Ignis Terra

[Melitele]

Melitele przysłuchiwała się rozmowie reszty osób, która została na statku. W końcu wstała i podeszła do nich:
- Macie racje, sporo czasu nie wracają, chodźmy ich poszukać. Ja oczywiście chętnie też z wami pójdę.

[Akatosh]

-Musimy z tego pobrać próbkę.Najlepiej z miejsca gdzie nie ma hieroglifów.Potem wysłać to razem z jakimś ptakiem do miasta.Tamtejsi alchemicy może po pewnym czasie zbadali co to dokładnie jest.Można by ten tekst(z hieroglifów) przepisać na jakąś kartkę.Może Draconi by coś wiedzieli(o tekście i o skale).Może ktoś kto miał kontakt z Menebem by to całkiem rozszyfrował.Myślę że to osobą mógłby być Devirtus.

[Isentor]

- Ekhm wilku co ty pieprzysz?

[Walar]

Znudzony tym że długo już nic się nie dzieje Walar ostentacyjnym ruchem wyciągnął zza pasa butelkę wina, odkorkował i rzekł z uśmiechem:
- Może ktoś chce łyczka na rozjaśnienie umysłu? A tak w ogóle to myślę że statek już naprawiony, więc odrąbmy kawałek tego święcącego badziewia, wracajmy na statek i płyńmy tam gdzie mieliśmy płynąć...

[MooN]

-Mówiłem, że to nie ma sensu. Porównywałem znaki z tymi które ja znam. Jak widać bezskutecznie. Ma ktoś może papier, pióro i atrament? Można by się zastanowić nad tymi znakami podczas dalszego rejsu, a teraz je poprostu przepisać jak zaproponował Akatosh. Ale w międzyczasie...
Zakonnik sięgnął pod zbroję i wyciągnął kryształ jakiegoś amuletu. Pociągnał go jeszczę do góry i zdjął artefakt. Nagle jego skóra zrobiła się szara i mocno umięśniona. Wszystkie włosy wypadły. Wilk szybko poluźnił zbroję by nie popękała pod naporem jego masy. Na plecach wyrosły skrzydła.
-Widzisz IsentoRze... To taki przezent od Meaneba. Nazwałem tą formę, "formą Szarego Wojownika". Może polecieć na zwiad? Myślę, że Devristus mógłby polecieć ze mną.

[Isentor]

- Mamy czas kontynent nie zając - nie ucieknie. Jeśli ktoś chce może to spisać ja spróbuję odłamać kawałek obiektu, aby wziąć próbkę do zbadania. Zwiad...sprawdźcie czy wokół obiektu jest bezpiecznie, nie zapuszczajcie się dalej.

//Mrok, który spowijał niebo powoli przemijał. Nastąpiła nowa pora roku. Promienie słońca nadal jednak nie docierały do ziemi ze względu na opary unoszące się w powietrzu. Jest już jasno, widać o wiele więcej. Niebo jest po prostu mocno zachmurzone.

[Tidus]

Jak idziecie ich szukać, to zabieram się z wami. Coś jaśniej się zrobiło, nie sądzicie?. Na szczęście nie tak jasno, żeby mi to przeszkadzało, na całe szczęście

[Walar]

- No, wreszcie coś się dzieje - mruknął Walar pod nosem. Zakorkował niedopite wino i schował je za pas tak jak było poprzednio. Postanowił że zrobi mały zwiad. - Może ktoś chce się ze mną przejść dookoła tego głazu bo samemu to tak trochę nie teges... - rzekł do swoich towarzyszy.

[MooN]

Wilk-Potwór rozprostował skrzydła i wzbił się w powietrze. Podleciał na wysokość skały i przysiadł na niej. Towarzysze na dole wyglądali teraz jak małe mrówki, choć ledwo było ich widać. Skoczył i rozprostował skrzydła. Powoli leciał dookoła skały i uważnie się rozglądał...
Ta a MG jesteś, że wszystko wiesz? Bo może coś jednak widać.

[Isentor]

Uderzyłem kosturem o obiekt jednak nic się nie stało, ani jeden kawałek nie odłamał się.
- Xueshel, Upeshgr Ishash Huash!
Ciemnozielona smuga dymu przypominająca czaszkę poszybowała w obiekt. Nadał nie odłamał się żaden kawałek. Hieroglify przestały jednak migotać, po prostu paliły się ciągłym czerwonym światłem.


//Biały Wilku zauważyłeś stado ognistych ogarów otaczających obiekt chcących wziąć grupę z dwóch stron. Naliczyłeś 15 osobników.

//System walki nie jest idealny ale proszę atakować turami tzn. za jednym razem nie możecie wymordować kilku osobników. I to MG decyduje o wyniku waszego ataku.
//Opis bestii zamieszczam po to byście coś o niej wiedzieli, dlatego nie piszcie głupot.


Ognisty Ogar

Opis: Ogniste ogary są niezwykle agresywne i potrafią ziać ogniem. Z wyglądu przypominają dużego psa, jeżeli nie liczyć ogromnych czerwonych ślepi i charakterystycznego swądu spalonej sierści unoszącego się wszędzie gdzie przebywają. Choć na to nie wygląda są bardzo umięśnione i diabelnie zwinne. Trzymają się w stadach od piętnastu do trzydziestu osobników.
Walka: strumień ognia (zasięg do 1,5m), ugryzienie, pazury
Technika: Zwykle sfora niezauważalnie otacza swoje ofiary. Dwójkami zbliżają się trzymając przeciwników na dystans swoim ognistym oddechem, po czym atakują gryząc i szarpiąc.
Atrybuty: ciche poruszanie, ukrywanie, nasłuchiwanie, zauważanie, uniki

[Altair]

Altair uniósł kostur w górę obiema rękoma, spojrzał w kryształ tkwiący w samej górze i wyszeptał "Ibash Izarosh Elish Ruxuesh Arishesh" (Jasnowidzenie, Urangol). Nagle przed oczami objawiły mu się twarze tych, którzy wyruszyli, płomień, ogromna skała i psy ziejące ogniem. Po chwili rzekł:
- Cholera, nie ma czasu, trzeba ruszać. Ogniste Ogary ich zaatakowały. Ja się teleportuje, wy musicie maszerować.
Nekromanta skupił się na czerwonej plamie na odległym horyzoncie i po chwili już tam był. Znalazł się w samym sercu walki, szybko chwycił za kostur i przyjął postawę bojową. Nagle ujrzał, ze z góry leci na niego bestia. Szybkim machnięciem kostura powalił ją na ziemię, ta uderzając w asteroidę została na moment przymroczona. Mag nie zastanawiając się wystawił kostur przed siebie i rzekł najszybciej jak mógł:
- Xueshel, Upeshgr Ishash Huash (Zew Beliara, Magia ÂŚmierci) - fioletowa kula pomknęła w stronę bestii...

[MooN]

Wilk nie tracąc czasu wzbił się w powietrze na wysokość dwóch metrów. Spostrzegł czarującego Altaira. Szybko azdjął z pleców kuszę. Jdnen z ogarów pałętał się nieopodal ziejąc ogniem. Nałożył bełt i wystrzelił go w kierunku karku bestii...

//Tracę jeden bełt. Zostało 49.//

[Devristus Morii]

- Kto musi maszerować ten musi - mruknął Devristus. Zdjął amulet i ściągnął szatę, rzucając to wszystko na statek. Ku oczom towarzyszom będącym na statku ukazało się coś dziwnego ;D. Dev rozpostarł skrzydła i wyruszył ku czerwonej palmie na horyzoncie .

P.S Czy ja już stworzyłem ten korbacz , czy też nie ?

[Isentor]

//Altair zadałeś bestii śmiertelne obrażenia, padła martwa. Dwa inne ogary zaczęły zbliżać się do ciebie, od prawej i lewej strony.

//Biały Wilku chybiłeś, bestia uniknęła ataku ze względu na swą zwinność.


p.s.
Gracze nie używają znacznika "//" używa go MG i tylko on.

[Devristus Morii]

Devristus w końcu doleciał do miejsca bitwy. Rozglądając się zobaczył , że Altair wpadł w zasadzkę. Uniósł się i poszybował stronę Altaira, atakując lewego ogara (Podmuchem Ognia)...

[Isentor]

//Devristusie twój atak nie zadał zbytnich obrażeń bestii to wszak ognisty ogar. Został tylko lekko ranny. Skupiony na przeciwniku nie zauważyłeś innych 2 ogarów, które zaszły cię od tyłu. Skoczyły na ciebie wtapiając swe kły w ramię i tors.

[Darkon]

- Ze wszystkich cholernych żywiołów, to po prostu MUSIAÂŁ być ogień! - wrzasnął ze złością Darkon, po czym wyjął kuszę.

Zauważył Devristusa, którego chciały rozszarpać dwa ogary. Z cichą nadzieją, że ogień ogarów nie jest, aż taki silny powiedział cicho do siebie:

- Ehhh... Jeśli nie pomógł bym temu Czarnobylowi, to pewnie potem miałbym wyrzuty sumienia... No dobra, trzeba to zrobić, byleby tylko poszło zgodnie z planem, żeby przynajmniej jeden z nich przestał gryźć tego De.... coś tam.

Korzystając z chwili póki nie zainteresowały się nim ogary (MG nie powiedział ;P) namierzył kuszą na okolice głowy ogara i wystrzelił najszybciej jak mógł kilka bełtów (3). Po tym dobył Gniewu Wilka (mój miecz) i starał się nie być zaskoczonym przez jakiegos Ogara.

Mam teraz 47 bełtów.

[Isentor]

//Darkonie, pierwszy wystrzelony przez ciebie bełt ranił ognistego ogara wgryzionego w tors Devristusa, w szyję. Drugi w plecy, bestia puściła i upadła na ziemię. Trzeci bełt trafił w tors Devristusa.

[Devristus Morii]

Devristus krzyknłą. Po chwili ogarnął go Szał Bojowy. W wściekłości złapał drugiego Ogara i wyleciał z nim powietrza. Tam mocno rzucił go w ziemię. Po tym ataku Dev poszybował na czubek (tego czegoś z hieroglifami) i usiadł tam , żeby ochłonąć.

[Isentor]

//Zrzucony przez Devristusa ogar otrząsnął się i pobiegł w stronę Darkona. Powoli zbliżał się do ciebie, gdy podszedł na odpowiednią odległość zioną ogniem. On zaczyna ziać a co robisz ty?




Pozostało 14 żywych ognistych ogarów w tym 2 rannych.