-
Nazwa wyprawy: Test kruka #27
Prowadzący wyprawę: Anette Du'Monteau
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Logiczne myślenie, chęć dołączenia
Uczestnicy wyprawy: Kiki Złotousty
Kiki podreptał ku wschodniej bramie, gdzie miał w planach odnaleźć rudzielca, któremu miał w jakiś sposób pomóc. Nie wiedział jak, ale ruszył tam tylko dlatego, bo miły człowiek uwiódł go obecanymi, błyszczącymi monetami.
-
Turdnaszanie nie byli codziennymi widokiem w Efehidonie, więc co i rusz ktoś spoglądał na Kikiego idącego dziwnym krokiem przez miasto. Większość jednak nie miała ochoty bliżej zajmować się stworem i tym co tu robi. Ignorancja lub też poczucie wyższości innych sprawiało, że przemierzałeś ulicę bez większych problemów.
-
Kiki nie bardzo zważał na podejrzliwe spojrzenia kierowane w jego stronę, bo i tak nie rozumiałby ich pochodzenia. Biedna żabka nie wiele jeszcze wiedziała o tym świecie zwłaszcza historii, lecz poznała już prawdę, że większość ludzi to zidiociali rasiści. Zdarzały się wyjątki, ale to zazwyczaj w wyższych, bogatszych sferach, gdzie to bardziej jest nie na miejscu niż, że po prostu mają inną mentalność.
Kiki teraz jak i również podczas każdego spaceru po mieście rozglądał się wokoło za możliwością zdobycia dużej ilości pięknych, błyszczących monet, a dojście do wschodniej bramy i odnalezienie rudzielca schodziło jakby na drugi plan.
-
Udało ci się w końcu dotrzeć jakoś do wschodniej bramy miasta.
-
Kiki zaskoczony zawrotną prędkością jego nóg, które bez trudu w mig poniosły do wschodniej bramy,zatrzymał się, aby lepiej rozejrzeć się po tym miejscu.
Rudy elf, Rudy elf, gdzie się schował przed Kikim? - Kiki wymachiwał głową raz w lewo, raz w prawo, starając się dojrzeć te charakterystyczne cechy w chociaż jednym jegomościu.
-
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/16/31/10/1631108544e23cc5dea848584369c3b5.jpg)
Wtedy dostrzegłeś jegomościa siedzącego nieopodal bramy i grającego na dziwnym instrumencie. Mężczyzna wyglądał na dość młodego i wygrywał jakąś sobie znaną melodię. Wydawało się że rozmyśla nad czymś w czasie gry. Potwierdzał też to jego wzrok wbity w ziemię, nieskupiony na czymkolwiek.
-
Kiki podszedł do elfa, będąc przy tym niesamowicie zaskoczony jego wyglądem. Jednak mimo wszystko, nadal patrzył na niego trochę z ukosa, czekając tylko jak ten ciśnie w jego stronę jakieś burzliwe obelgi z mnóstwem przerywników zaczynających się na literę "k".
- Kiki przeprasza, zająć musi chwilę. - powiedział cicho, jakby nie chciał zagłuszyć granej melodii.
-
Nieco wyrwany z transu elf spojrzał na przybysza.
-Ach witaj. Czuje, że masz jakąś sprawę. Bo widzisz, wszyscy na tym świecie jesteśmy połączeni niewidzialnymi niciami. O co więc chodzi żabi przyjacielu?
-
- Yip yip, żaba przyjaciel - na jego ustach znów zagościł niewyobrażalny uśmiech - Kiki przyjść pomóc, ÂŁadna pani w czerni kazać w zamian za dingi. Dingi piękne i błyszczące, nie można się oprzeć. Elf rozumie Kiki?
-
-Chyba wiem o co chodzi. Pewnie przysłała cię Arivel. - powiedział zastanawiając. -Dingi dingi mówisz? Coś się pewnie znajdzie, ale najpierw musisz pomóc mi w moim problemie. Otóż gdy jechałem tutaj do miasta to przytrafił mi się niezbyt fortunny wypadek i zgubiłem dość ważny pierścień. Problem polega na tym że wpadł do strumienia. Potrzebuję kogoś kto mi pomoże go odnaleźć.
-
- Strumień porwać pierścień z nurtem? Czy schować na dnie? Kiki lubi nurkować, w mig znajdzie elfie cacuszko. Kiki bystry, na pewno znajdzie. - mówił bardzo szybko przez co trochę niewyraźnie, ale w miarę dało się go zrozumieć.
-
-Tego nie wiem żabi przyjacielu. Ale podobno strumień nie jest jakiś długi ani głęboki. - odpowiedział elf. - Pierścień ma kamień barwy soczystej trawy wiosną. Ciężko go przeoczyć. Przynieś mi go, a dostaniesz swoje dingi dingi.
-
- Yip yip - pokręcił wymownie głową, że się zgadza. - Gdzie strumyk? Jest tam groźnie? Są dzikie zwierzęta?
-
-Zaczyna się nieopodal drogi prowadzącej do tej bramy. Później zdaje się że przechodzi w lekko leśne tereny. A to czy są zwierzęta to pewnie już kwestia przypadku. Choć nie sądzę, żeby były tak blisko ludzkich siedzib.
-
- To Kiki już idzie - pomachał mu niemrawo ręką i przemierzył tę krótką drogę do bramy. Za nią właśnie rozglądał się za źródłem wspomnianego strumyka, wypatrując go swymi wielkimi oczyma. Pewnie było to całkiem spore wyzwanie, jednak żaba wytrwale szukała bez końca, pchana możliwością zdobycia milutkiego, pięknego dingi.
-
Twój wzrok na razie nic nie dostrzegł, lecz twoja wodna natura mówiła ci jest że strumień jest niedaleko. Jakby dla potwierdzenia tych słów po przejściu paru metrów usłyszałeś jakiś szmer.
-
- Woda, woda. Kiki słyszeć strumyk ! - ÂŻaba powoli starała się kierować swoim słuchem i niezawodnym instyktem, rozglądając się nadal podejrzliwie, czy ten szelest nie jest spowodowany oddawaniem moczu.
-
(http://kolyan.net/uploads/posts/2012-11/thumbs/1353428940_best-full-hd-wallpapers-vol.-58-4.jpg)
Na całe szczęście nie był to nikt udający się za potrzebą, a faktycznie strumień pełny szemrzącej i czystej wody. Choć niewielki to jednak był nadzwyczaj urokliwy. Wyraźnie widać było że biegnie gdzieś dalej w głąb leśnych ostępów. Na jego skraju był niewielki kamienny mostek do przejścia. Zauważyłeś na nim jakiegoś starszego mężczyznę.
-Ej żabo! Czego tutaj szukasz? - spytał nieznajomy.
-
- Okrągła błyskotka w strumyku, Kiki jej pragnie, nie będzie przeszkadzać - odpowiedział niedbale. - Homi widział błyskotkę Kikiego?
-
-Coś ci tam wpadło? Nurt pewnie poniósł to do zbiornika. Ostatnio sporo padało i jest więcej wody niż zazwyczaj. W dodatku mnie spokojna niż na co dzień. Stawiam swoje ostatnie zęby że tak właśnie się stało.
-
- Homi pewny? Nie oszukiwać? ÂŁadna błyskotka kurewsko cenna dla Kikiego. - mówił podchodząc do nieznajomego.
-
-A na co ja miałbym żabę oszukiwać? Do szczęścia mi to potrzebne? Mówię jak jest. Posłuchasz jeśli chcesz.
-
Kiki pokiwał głową, jakby zrozumiał aluzje człowieka. Nie był złodziejem i żaba nie widziała sensu, dlaczego miałby kłamać. Ruszyła dalej wzdłuż strumyka, a odnalezienie tegoż zielonego pierscienia wydawało się dla niej powoli litewski niemożliwe. Poza tym człowiek mówił coś o zbiorniku, co może sprawić jeszcze większe problemy. Chyba pływanie i nurkowanie go niestety nie ominie.
-
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/0e/d3/1d/0ed31d1b6b75f99c476b3d18a261b367.jpg)
Z każdym krokiem strumyk wydawał się robić nieco szerszy i odrobinę głębszy, jednak nie było to wciąż za dużo. Woda sięgała ci może do pasa. W pewnym momencie szum wody przybrał na silę. Wydawało się jakby gdzieś spadała. Kilka dalszych kroków przekonało cię, że faktycznie jest tam zbiornik. Strumień zlatywał do niego po niewielkich skalnych stopniach tworząc malutkie wodospady.
-
- Cholera - skomentowała całą tę sytuację żaba. Miala dużo roboty, aby dokładnie przeszukać cały strumyk. Złotousty badał całe fragmenty wody, zatrzymując się przed każdym ciągnącym go w dół małym wodospadem, tak gdzieś o krok, aby przypadkiem nie spaść że sporej wysokości. Wodospadów jak widział było całkiem sporo, a nurt rzeki z pewnością zaciągnął pierścień na sam koniec, czyli do zbiornika. Tam właśnie zamierzał tak naprawdę zacząć prawdziwe poszukiwania, które według niego nie miały szansy niepowodzenia. Udał się dalej z nurtem strumyka, jednak mimo wszystko idąc obok złowrogiej wody obserwując ją mimo chodem.
// Zacne zdjęcia tak poza tym :)
-
W płytkich fragmentach przy wodospadach nie zauważyłeś śladu pierścienia. To mogło oznaczać że był gdzieś wcześniej lub wpadł właśnie do tego zbiornika. Sam zbiornik był raczej dłuższy niż szerszy a spadająca i pieniąca się woda utrudniała oszacowanie możliwej głębokości niecki.
-
Kiki zamiast skakać z wodospadu, zdecydował się na mniej drastyczny pomysł i starał się okrężną drogą dostać do zbiornika. Tak jakoś, aby powoli i bezpiecznie dotrzeć do celu, gdzie bez problemowo rozpocznie poszukiwania zaginionego pierścienia. Jednak skakanie nigdy nie było jego mocną strona, więc pomysł szalonego spadku z wodospadu nie wchodził niestety w grę.
-
Udało ci się bezpiecznie zejść na krawędź zbiornika. Z tej odległości nadal nie dało się dostrzec jaką głębokość może on mieć. Wynikało to głównie z mas spienionej wody.
-
//Z tej odległości? To znaczy, że zbiornik jest jakąś jedną wielką dziurą, a od krawędzi zbiornika dzieli mnie krok od przepaści?
-
//: Nie, jest taki jak na zdjęciu... Takie niemalże górskie oczko wodne, okrąg o promieniu powiedzmy 2-3m.
-
// A to przepraszam
Kiki chcąc dostać się do zbiornika zeskakiwał po kolei z mniejszych wodospadów, aby na końcu wyznaczonej przez siebie drogi skoczyć do celu, gdzie wydawało mu się odnaleźć zaginiony pierścień. Prawdopodobieństwo wydawało mu się całkiem duże, choć żaba nie znała się zbytnio na liczeniu. Dlatego też zaufała swojemu instynkowi poszukiwacza skarbów i skoczyła w odmęt pieniącej się wody.
-
Na twoje szczęście zbiornik był dostatecznie głęboki byś nie uderzył gdzieś głową. Widoczność jednak była ograniczona, woda była w ciągłym ruchu i przeszkadzała co nieco w dokładnej eksploracji.
-
Kiki westchnął cicho czując, że nie będzie łatwo. ÂŁatwiejsze zadanie byłoby po prostu jakby musiał kogoś walnąć mocno w głowę i okraść. Albo najzwyczajniej w świecie ograbić kieszeń lub mieszek. Takie szukanie pod wodą to nic przyjemnego.
Kiki zanurkował, a dopłynowszy do dna zaczął szukać rękami zaginionego pierścienia, bezceremonialnie macając grunt. Robił to oczywiście bez zbędnego wynurzania. Starał się robić to dokładnie, skrupulatnie oraz precyzyjnie, bo jednak chodziło o ładną błyskotkę. Kiki bardzo lubił błyskotki.
-
Na dnie znajdywales oczywiście kamienie, czasem jakieś kawałki drewna a także monety. Grzebiąc tak żaba znalazła aż pięć grzywien. Dno było dość skaliste, co było nieco lepsze niż gdyby było muliste ponieważ było łatwiej. Jednak żadnego pierścienia jeszcze nie odnalazles.
-
Znalezienie kilku grzywien było małym pocieszeniem dla posmutniałego Kikiego. Skończyły mu się pomysły, gdzie owy pierścień może się znajdować co wywoływało w nim niemałą frustracje. Pierścień mogły porwać dzikie zwierzęta albo ten głupi dziad na moście. No tak naprawdę każdy mógł być podejrzany za kradzież błyskotki. Jedyna myśl jaka mu przychodziła to może, że ominął jakiś szczegół wcześniej. Naprawdę wszystko wyglądało jak jedna wielka opowieść detektywistyczna, której bohaterem jest chciwa i trochę tępawa żaba.
Kiki wydostał się ze zbiornika ( jeśli to oczywiście możliwe) i wrócił się ze spuszczoną głową do mostu, aby ponownie rozmówić się z człowiekiem.
Grzywny: 105+5=110
-
Przy moście nikogo nie było. ÂŻaba jednak uświadomiła sobie, że przeszukała jedynie część zbiornika, a nie całość.
-
- Homi nic nie podpowie - powiedział do siebie widząc pusty most. Liczył na małą podpowiedź, która może sprawiłaby odnalezienie w zbiorniku tego wkurzającego pierścienia.
Kiki sprawdził jeszcze dla pewności czy pod mostem przypadkiem nie znajduje się żadna cenna błyskotka, w tym właśnie ciągle szukany pierścień. W chwili, gdy ponownie nic nie znalazł, wrócił sromotnie do zbiornika, gdzie usiadł na jakieś skale mocząc swoje drobne żabie nogi w wodzie. Potrzebował spokoju i trzeźwego myślenia dlatego chlupiąc się w zbiorniku rozkoszował się miłym orzeźwieniem oraz wpatrywał się w tafle wody, a nuż zobaczy pływający pierścień.
-
Na brzegu zbiornika, podobnie jak Ty siedziała zielona żabka. Spojrzała na ciebie i zakumkała, po czym skoczyła do wody i popłynęła w jednym kierunku. Jej zachowanie było nieco dziwne, zwłaszcza że wydawało się iż zeszła pod wodę, a przecież nawet żaby wychodzą nie raz na powierzchnie. Gdzie więc umknęła zielona żabka?
-
-Kum Kum - powiedział za nim jeszcze żaba zniknęła pod wodą.
Po chwili widząc tajemnicze zjawisko zniknięcia żaby postanowił sprawdzić co się z stało. Może jego żabi brat jest w niebezpieczeństwie, a pod wodą nie jest w stanie wołać gromko o pomoc? Wskoczył za nią bohatersko do wody i starał się tam ją odnaleźć. ÂŚmierć prześladowcom żab !
-
Widziałeś jasno zielony punkcik mknący w kierunku przeciwnego końca zbiornika. To żabka płynęła swoim dziwnym stylem.
-
Przyjacielska żabka pewnie prowadziła go w jakieś miejsce, dlatego Kiki w pełnym zaufaniu podążał wprost za nią, wierząc, że to ona doprowadzi go do wielkiego bogactwa, albo chociaż do tego nieszczęsnego pierścienia.
-
ÂŻaba faktycznie wpłynęła gdzieś w ścianę zbiornika. Gdy się lepiej przyjrzałeś, sam dostrzegłeś wnękę o szerokości pozwalającej tam wpłynąć nawet bardziej barczystym osobom. Jednak widoczność była skąpa. Niewielkie promienie słoneczne nie docierały przez taflę wody do samego wejścia.
-
Chwile temu poznana żabka nie mogła oszukać wspaniałomyślnego Kikiego, dlatego też bez ustanku podążał za jej śladem. Nie spodziewał się żadnej pułapki, bo i po co ktoś miałby się zasadzać na biednego Złotoustego, który nawet nie śmierdzi groszem, a jedynie trochę rybą, bo za dużo ostatnio w wodzie siedzi.
Wnęka wyglądała na miarę bezpieczną, nic raczej nie zwali mu się nagle na głowę, Kłopotem jednak mógł być fakt, że wszechobecna ciemność utrudniała dokładne nawigowanie się pod wodą, a Kiki nie chciał walnąć w ścianę i nieszczęśliwie zrobić sobie dużego guza. Jednak żądza skarbu była silniejsza, więc Kiki wpłynął w mroczną wnękę, do której chyba nikt o zdrowych zmysłach by nie zajrzał.
-
Wpłynąłeś do podwodnego tunelu, którego szerokość pozwalała ci mniej więcej swobodnie przemieszczać się w jego obrębie. Doskwierała ci jedynie ciemność, ale i to przeszkodą nie było gdyż mogłeś się poruszać jedynie tam gdzie wiódł cię tunel. W końcu dostrzegłeś gdzieś jaskrawe światło. Wydawało się rzucać swoje odblaski w wodne odmęty. Póki co ich źródło nie było ci znane.
-
Podwodna cywilizacja ! Yeeey! ÂŻabka przyjaciel pewnie prowadzić Kikiego do swego kraju! Może ona być królem?
Kiki płynął rozmyślając nad swoim szczęśliwym losem, nie mogąc już się doczekać co jest na końcu podwodnego tunelu. Jego śmiałe domysły raczej na pewno mijały się z prawdą, jednak on był innego zdania, a wiara w te wszystkie dziwne, nierealne rzeczy dodawały mu jeszcze więcej sił do pokonywania drogi do światła.
-
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/b4/07/09/b40709cf6311a839f41ab82b0546d903.jpg)
O dziwo znalazłeś możliwość wypłynięcia ponad taflę wody. Gdy się wynurzyłeś zauważyłeś nad swoja głową jasne kryształy, które oświetlały miejsce w którym się znalazłeś. ÂŻabka również wypłynęła na brzeg i zatrzymała się obok półki skalnej.
-
Kiki oniemiał z wrażenia, gdy tylko jego oczom pokazała się kryształowa jaskinia.
- ÂŻaba przyjaciel kurewsko sprytna! Wielka jaskinia pewnie jej domem. Wow! - Złotousty mówił szybko i niewyraźnie, bardzo ożywiony całą tą sytuacją.
- ÂŻaba mieć skarb dla Kikiego? - zapytał mówiąc bardzo powoli, aby żabka bez problemu zrozumiała Złotoustego oraz dodatkowo zaczął iść w jej stronę, aby po przyjaciesku przysiąść się do niej.
-
W jaskini dało się zauważyć inne nisze i wgłębienia które mogły prowadzić do dalszych zakamarków. Mała żabka natomiast skoczyła na sąsiednią półkę a potem dała nura do niecki z wodą nieopodal ciebie.
-
- ÂŻabka dalej nie prowadzić Kikiego? - rzucił szybko pytanie, gdy tylko zauważył, że jego przyjaciółka mu ucieka do jakieś złej niecki.
Kiki ponownie się rozejrzał po tej kryształowej "grocie". Jasne kryształy z pewnością musiały być nasączone jakąś niesamowitą, nieznaną Kikiemu magią. Mógł być to po prostu przypadek, albo niestety zamierzone działanie przez co tak naprawdę nie był pewien swego bezpieczeństwa. Jeszcze okazałoby się, że nie jest to królestwo słodkich, małych żabek, a jaskinia jakiś brzydkich okultystów uprawiających rytuały w tym sekretnym miejscu. Jego dygresje na temat tego miejsca były dość ubogie. Jasknia to jaskinia, może kryć w sobie skarby, a chciwy Złotousty musiał je zdobyć. Wątpił, aby mógł tutaj znaleźć coś naprawdę wyjątkowego, jednak taki mały, malutki skarbek czemu nie, akurat żeby pokryć jego najskrytsze zachcianki.
Nie wiedząc specjalnie ile jest tych tajemniczych nisz i wgłębień, Kiki nie miał wielkiego wyboru. Stwierdził, że i tak pewnie przyjdzie mu zwiedzić wszystkie z nich, dlatego też wybrał pierwszą z lewej strony, licząc na to że odnajdzie tam coś cennego, jednak nie bez powodu przyprowadziła go tutaj przyjacielska żaba.
-
Nisza którą sprawdziles miała jedynie koło dwóch metrów długości. Dalej kończyła się po prostu ściana. Mała żaba wyglądała na ciebie z swojej niecki. Przyglądała się twoim poczynaniom i wydawała typowe dla niej dźwięki.
-
Kiki w pierwszym odruchu sprawdził wszystkie inne nisze, czy są one podobne i czy nic wartościowego przypadkiem się tam nie znajduje.
-
Niektóre miały większe zagłębienia a jeszcze inne zdawały się prowadzić gdzieś w głąb jaskini, jednak po pewnym czasie stawały się na tyle ciasne że nie mogłeś się przecisnąć dalej. ÂŻabka wciąż rechotała siedząc w swoim zagłębieniu.
-
Kiki przeszukawszy wszystkie zagłębienia i nie odnajdując niczego wartościowego, wrócił do swojej przyjacielskiej żabki, która go tutaj przyprowadziła.
- Nic tu nie ma żabeńko. ÂŻadnego skarba. - mówił do niej siadając obok zagłębienia. - A ty co tam za dziurę masz?
-
Dostrzegłeś że naturalne zagłębienie w którym siedziała żabka służyło jej jako swoisty basenik. Wydawała się jednak siedzieć na czymś jeszcze, lecz jej łapki zasłaniały to.
-
- Co tam masz żabcio? Co tam trzymasz? Pokaż! Pokaż! - Przybliżył się do żaby, a swoim wzrokiem wpatrywał się na łapki skrywające coś tajemniczego.
- Kiki nie zabierze, obiecuje.
-
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/42/15/3f/42153fc0de39a186e2ba1759b1d44cbb.jpg)
Pod nogami żaby skryty był pierścień. Był srebrny i miał nadzwyczaj ładny szmaragd wprawiony w oko. Ozdobiony był motywem liści co tylko dodawało skojarzeń z biżuterią elfów.
-
Ooooo, żaba mieć piękny pierścień, taki jaki Kiki szukać. Wielka, śliczna błyskotka. - spoglądał na nią wyczekująco, przez chwile w milczeniu, jednak jego żądza posiadania tego pięknego skarbu była zbyt duża i ponownie przerwał głuchą cisze.
- Kiki się odwdzięczy, żabka lubić kurewsko mocną wodę w ludzkiej wiosce? Kiki dać żabce pić i będą oboje szczęśliwi. Co na to moja żabka?
-
ÂŻaba zakumkała i nie zeszła z pierścienia. Widocznie średnio podobał jej się ten interes.
-
- A papu? ÂŻaba lubi dobre papu? Mniam mniam, w karczmie dobre papu. ÂŻaba chcieć za kurewsko śliczną błyskotkę? - zapytał nakręcony Złotousty.
-
ÂŻaba wydała głośny skrzek i wpatrywała się swoimi wielkimi oczami w ciebie.
-
- Bracie najdroższy, Kiki szczery... nie oszuka przyjaciela. Może żaba chcieć zamieszkać z Kikim?
-
ÂŻaba wydała kolejny dźwięk, po którym skoczył do swojego "baseniku" i skryła się tak żeby nad wodę wystawały jedynie oczy.
-
- Kiki może piękną znajdźke? - zapytał się z niepewnością, jednak szczerze wierzył, że może być na tyle wredna, aby tylko czekać, aby zaatakować biednego Kikiego, gdy on tylko weźmie sobie pierścień.
- ÂŻabcia pójść za Kiki, potem dostanie od Kikiego nagroda. Dobra?
-
ÂŻaba nieruchomo siedziała w swojej wodzie.
-
Kiki wyciągnął ręke po pierścień, chwytając go lekko i niepewnie. Ciężko było mu się dogadać z tą żabką, a pod żadnym pozorem nie chciał skrzywdzić swego zielonego brata.
- Idziemy? - zapytał się, trzymając pierścień w dłoni.
-
ÂŻaba zaskrzeczała po swojemu i schowała się w wodzie.
-
- ÂŻaba bardzo miła, dawać wielki skarb za darmo. - uśmiechnął się od ucha do ucha i ruszył w drogę powrotną. Przez ciemny tunel, potem przez wodospady, obok mostu, aby pod koniec drogi minąć bramę miasta. Tam właśnie Kiki ponownie szukał rudego elfa, aby oddać mu jego skarb.
-
Elf dalej siedział nieopodal bramy. Wpatrywał się w niebo siedząc pod niewielkim krzakiem.
-
Złotousty skocznym, wesołym krokiem podszedł do elfa obdarowując go szerokim uśmiechem.
-Kiki znaleźć błyskotkę elfa. - powiedział trochę przytłumionym głosem. Nie rozumiał on czemu długouchy spogląda w niebo. Niebo jak niebo, prawie każdego dnia takie samo. Przynajmniej według żaby, której życie kręciło się wokół pieniędzy i kosztowności.
-
-Och wyśmienicie. Dobra robota żabi kolego. Gdzie ci się udało go znaleźć?
-
Kiki wyjął pierścień i wystawił rękę, aby elf spokojnie mógł odebrać swoją zgubę.
- Błyskotka leżeć w ukrytej grocie, Kiki się tam dostać nurkując w zbiorniku.
-
-No to nieźle się spisałeś. Zguba wygląda na całą i zdrową, że tak powiem.
-
- Yip Yip, Kiki sprytny skurwiel! Kiki dostanie za niego dingi dingi? Dostanie nagroda?
-
-Oczywiście. Pewnie się za tym nalatałeś, więc trzymaj. To powinno ci wystarczyć. Elf wyciągnął z kieszeni pojedynczą monetę. Jednak nie była to byle jaka moneta, tylko denar!
-
- Było trudno, ale Kiki dał radę! Yip yip, Kiki wdzięczny, duża nagroda. - ÂŻaba uśmiechała się od ucha do ucha i odebrała zapłatę od elfa. Nie mając zbytnio nic do dodania, spoglądała kątem oka na jego interesujące, rude włosy.
- Trzeba coś zrobić jeszcze?
//Denary: 0+1=1
-
-Moja znajoma pewnie chciałaby się dowiedzieć że wszystko w porządku. W końcu to ona cię tu przysłała.
-
- Miłego dnia. - powiedział i skłonił się nisko elfowi. Uśmiech nie schodził mu z twarzy, a wielki zarobek w całości go satysfakcjonował. Podrapał się po głowie i przez chwilę zaczął myśleć, co dalej zrobić. Odwiedziny nieznajomej jej kobiety, która proponowała mu pracę, wydawały się bardzo dobrym pomysłem. Z pewnością będzie chciała ofiarować go dalszymi, przynoszącymi zyski zadaniami. Dlatego też wrócił się do miejsca, kiedy ostatnio ją widział w nadziei, że nie zmieniła ona miejsca swojego położenia. Nie uśmiechało mu się dalsze szukanie tej interesującej persony, lecz jeśli byłby do tego zmuszony na pewno zaryzykowałby. Przecież pieniądze z nieba nie spadają, a kobieta wydawała się jakby miała ich całkiem sporo.
-
A kobieta i owszem, stała tam gdzie poprzednio.
-
- Kiki wykonał zadanie - zawołał do kobiety. - Dać radę podołać!
-
-Owszem, słyszałam mała żabko. Jak widać, spisałeś się. Masz tutaj co nieco ode mnie w nagrodę za pomoc. Kobieta odsupłała niewielki mieszek i rzuciła do żaby. -Przed Tobą teraz stoi wybór. Możesz wziąć swoje pieniądze i odejść jak gdyby nigdy nic. Możesz też pójść ścieżką za mną i wkroczyć na zupełnie nowe drogi. Jak widzisz droga ta jest ciemna i widać tam tylko złowrogie cienie. ÂŁatwo się o coś potknąć, przewrócić i stracić wiele nim się człowiek zorientuje. Jednak ci, którzy nauczą się tamtędy chodzić nigdy nie muszą się już obawiać cieni. Oni się nimi stają. Ich dłonie są długie i pożądliwe. Jeśli się na czymś uprą to dosięgną tego za wszelką cenę. Tam za mną nie ma miejsca na łaskę, litość, moralność...jesteś tylko Ty i twoja sprawa. - Arivel takimi słowami zakończyła przemówienie. -To co, jaka jest twoja decyzja żabko?
-
- Yip yip, Kiki chce, nie boi się konsekwencji. Kiki chce być cień, mały, niepozorny cień przynoszący płacz i cierpienie.
-
//: Od ostatniej aktywności na wyprawie minęły już prawie dwa miesące, natomiast od jej rozpoczęcia grubo trzymiesiące. Proszę prowadzącego o ustalenie z graczem terminu do jej kontynuacji, tudzież podsumowanie i zakończenie wyprawy do tygodnia czasu. W przeciwnym wypadku będę zmuszony wyprawę unieważnić, a na prowadzącego nałożyć karę pieniężną.
-
Zadanie zakończone
Podsumowanie: Turdnaszan dostał zlecenia pomocy jednemu z znajomych tajemniczej kobiety. Okazało się, że znajomym jest elf, którego problemem był zaginiony pierścień. Kiki w krótkim czasie zdobył informację i zlokalizował zgubę. Trochę mu zajęły rozmowy z żabą ale w końcu dostał pierścień i wrócił do właściciela. Ten zadowolony odesłał go do kobiety. Kiki jednak musiał się jeszcze zastanowić nad swoją decyzją, więc wrócił do domu bezpiecznie.