Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Zakończone wyprawy => Wątek zaczęty przez: Pelikaner ibn Atakur w 17 Marzec 2018, 18:51:44
-
Nazwa wyprawy:Morze, pieniądze, perły i flaki
Prowadzący wyprawę: Tyrr aep Nargoth
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Musk (muskuł mózgu) dowolna broń na 50%/dowolny czar
Uczestnicy wyprawy: Pelikaner Ibn Atakur,Ashog "Stalowa furia"
Jeszcze przed wejściem do portu można było czuć lekką bryzę morza, przykrytą grubą warstwą odoru zdechłych ryb, odchodów i alkoholu. Jeszcze parę sekund Pelikaner rozkoszował się mieszanką a następnie począł szukać Białej Mewy (https://youtu.be/Ow-TALmDUrA?t=63).
-
//Fajnie że zacząłeś od Atusel
Cóż, nie były to czasy gdy każdy statek miał tabliczkę z nazwą. Była to raczej zachcianka. Jednakże akurat ten statek ją miał. Był to kupiecki, nieuzbrojony, jednomasztowiec. W stanie... dobrym. Przed statkiem stał ork w skórzanym mundurze Bękartów Rashera.
-
//Już postaram się narracyjnie nie teleportować.
Pelikaner podchodzi do orka z miłym uśmiechem na ustach, i mówi cicho, ale na tyle głośno by tylko ork mógł go usłyszeć, pokazując przy tym pełnomocnictwo przekazane przez Tyrra-Moje poszanowanie. Czy to nie ten statek, który ma mnie zabrać na negocjacje perełki?
-
//Pilnuj czasu w jakim piszesz. I dopisz mnie do uczestników.
Wielka góra zielonego mięcha chwyciła dokument. Ork przeczytał i oddał papier maurenowi.
- To ten, jestem Ashog. Mam ciebie pilnować.
-
//Już dodałem
-Mnie zwą Pelikaner, mimo iż to nie jest moje zadanie postaram się by i ciebie nikt nie zabił, a jeżeli mamy zamiar przeżyć, musimy sobie ufać, umowa?-zakończył wyciągając otwartą dłoń w stronę orka.
-
Ork uścisnął dłoń Pelikana. Miał nadzieję że obejdzie się bez walki. Szczególnie w obcym kraju.
- Masz to jak krdyt w banku.
-
Zapoznałeś się już z załogą czy pozamy ich razem?
-
- Niezbyt mnie ona interesuje, jesteśmy tylko pasażeami na jakiejś krypie. Nawet kapral MacBrewmann ma lepszy okręt. Chodź na pokład.
-
Kobiety i wszelkie zielone stworzenia przodem.
-
Ork przewróciwszy oczyma wszedł na pokład, po który to krzątała się załoga, szykując statek do wypłynięcia. Czeka ich trzy dni w ciasnawym kubryku pod pokładem, Ashog pływał już na takich. Nic przyjemnego. Oparł się o dziobowy kasztel.
-
Pelikaner wszedł zaraz za orkiem z uśmieszkiem na ustach, który zaraz zniknął, spojrzał na maszt stanął na kadłubie a następnie podszedł do orka.
-Wybacz mój niestosowny żart, następnym razem jeśli poczujesz się obrażony mym słownictwem, zwyczajnie strzel mi w pysk, nie obrażę się. Powiedz mi, nosisz jakiś przydomek?
-
- Stalowa furia. Wzięło się to z tego że dawniej nosiłem płytową zbroję. I na jednej z bitew mnie poniosło. Było to w trakcie II Wielkiej Wojny, niestety zaraz potem ponieśliśmy klęskę. Klan niemal wybito, ja musiałem wyjechać. Teraz walczę dla Bękartów Rashera. Choć częściej służę Melkiorowi Tacticusowi, miecz który noszę należał do jego ojca. Zresztą, mój klan jest, czy raczej był, związany z tym rodem. Odpowiedział podczas gdy statek odpływał.
-
Przykro mi, mam nadzieję że znalazłeś 'rodzinę" w Bękartach, to co ja nazywam rodziną zmarło przed przejściem portal, wcześniej popadłem w hazard w tawernie obok. No cóż co nas nie zabije to nas wzmocni. Zakończył spoglądając na oddalający się port.
-
- Można powiedzieć że tak. Spojrzał na przelatującą mewę. - Mam przede wszystkim komu służyć, i mogę spłacić dług jaki moi przodkowie mają u Tacticusów.
-
-A co zrobili twoi przodkowie, że ten dług musisz spłacać?
-
- To legenda właściwie. Wiele wieków temu do wybrzeży Varrok przybił statek. Jednym z pasażerów był Aragorn, elf jakich wielu. Na pierwszy rzut oka. Chciał poznać naszą kulturę, zrozumieć czemu walczymy z Myrtaną. Przyjęliśmy go chłodno, ale szybko zyskał zaufanie Starszych. Był świetnym wojownikiem, strategiem. Tak się zżył z klanem że obwołano go jednym z dowódców. To wywołało małą wojne w obrębie klanu. Aragorn pokonał uzurpatora, w trakcie walki elf złamał miecz. Jego kawałki złożono w krypcie świątyni. Sam Aragorn zaś wyjechał, wiedząc że jego obecność doprowadzi do kolejnych walk. Ale... zapewnił nam pozycję. Czego nie uszanowaliśmy. Był wielkim wojownikiem. A ja czuje się po prostu zoobowiązany do służby jego potomkowi. Byłem strażnikiem tej świątyni. Zdobył ją inny klan.
-
-Mam nadzieję że służba u Tacticusa nie jest męcząca.
-
- Nie, to osoba u której warto służyć. Melkiorowi brak wpływów ojca ale... jest szczodry. Poklepał po rękojeści wielkiego miecza wiszącego na plecach. - To broń Aragorna, Melkior po prostu mi ją dał. Dodam że on chętnie przyjmuje ludzi na służbę. Służba u Tacticusów oznacza pieniądze, a czasem nawet wpływy. Aragorn np. chętnie rozdawał ziemie i tytuły szlacheckie. Byli już daleko od lądu.
-
-ÂŻegnaj staly lądzie,-powiedział Pelikaner wskazując w stronę Atusel-witaj przygodo i chorobo morska.-wskazując na horyzont.
-Plynąłeś kiedyś statkiem tak długi czas?
-
- Tak, i nie skończyło się to dobrze... Pamiętny rejs zwiadowczy był debiutem paru osób - w tym Melkiora w roli kapitana - misję trafił szlag. - Ale nie chcę o tym mówić, to jest coś co chcę wymazać z pamięci. Powiedział.
-
Nie będę cię zmuszał do mówienia, mi morze kojarzy się z zdradą, może ta historia nadawała by się to repertuaru szant.
-
- Może. Zdradą? Możesz opowiedzieć coś więcej?
-
Jeszcze przed wejściem przez teleport, byłem całkowicie zakochany w pewnej pięknej maurence, po wielu pięknych chwilach spędzonych razem poprosiła mnie o perłę z morza a ja obiecałem jej ją,więc pożyczyłem łódź od kolegi rybaka i wypłynąłem, na tyle zaślepiony miłością że nie zwróciłem uwagi na wiatr i ciemne chmury, wypłynąłem daleko i wtedy zaczął się sztorm, a ja w małej łódce byłem sam na morzu, jedyne co wiedziałem to gdzie znajdował się ląd, pomimo fal i wiatrów udało mi się dopłynąć do brzegu. Razem z moją ex-miłością wynajmowaliśmy pokój w tawernie, gdyż w cyrku nie mogłem liczyć na chociaż minutę prywatności. Kiedy otworzyłem drzwi już chędożyła się z jakimś białasem. I od tamtej pory morze kojarzy mi z pięknem i zdradą.
-
- Miałeś pecha. Współczuję. Zabiłeś chociaż jedno z nich? Spytał, on zabił by oboje. - Chodź pod pokład, robi się zimno, no i pora spać.
-
Razem z rodziną, porwaliśmy tego kolesia następnie w lesie scieliśmy, ogoliliśmy i naostrzyliśmy drzewo i nabiliśmy białasa na nie rzycią ale tak żeby opadał sam. Pomysł mój. A dziewczynę zostawiliśmy.- Po skończeniu opowieści powolnym krokiem szedł w stronę ich kajut czując lekką bryzę morza na twarzy.
-
- Kreatywny pomysł, nieco przesadzony ale dający jasny komunikat. Na kodze nie ma kajut, pod pokładem jest jeden wspólny kubryk z porozwieszanymi hamakami. Oczywiście kapitan ma swoją kajute, na rufowym kasztelu. Niektóre statki handlowe mają nawet dwie kajuty, a dla załogi piętrowe prycze. Ten nie miał. Tyrr wynajął najtańszy statek... ork i mauren poszli spać.
-
Jak na zawołanie maurenowi przyśniło się spotkanie z żywiołem, jednak w tej wersji, topi się i wszyscy o nim zapominają. Sen budzi maurena, który wstaje by wyjść na pokład pooddychać świeżym powietrzem.
-
Wyszedłeś, był środek nocy na środku morza. Było zimno, kołysało i w ogóle nie fajnie.
-
Pelikaner rozejrzał się po pokładzie, wziął głęboki wdech i zawrócił do swojego "łoża", nucąc cicho pod nosem.
-
Kilka dni później... Statek zbliżał się do wybrzeża Dihok. Dihok to najmniejsza z wysp leżących na Morzu Orathu. Jest to typowa wulkaniczna wyspa, porośnięta bujną roślinnością i dysponująca żyzną glebą. W zasadzie nic nie wyróżnia jej spośród innych wysp tego typu. Po za jednym, na Dihok znajduje się kilka osad, tworzących razem z leżącą kawałek na północ wyspą Vrihok "Królestwo Vrih". Do 31.04.10419 II Ery Ilusmirska kolonia. Upadek asteroidy oraz I Wojna z Meanebem zachwiała światową polityką na tyle że tamtejszy gubernator, Ulrich von Jungangren, ogłosił niepodległość. Przy poparciu większości możnych, kupców oraz wojska. Siły lojalne wobec Ilusmiru ustąpiły po 2 miesiącach walk, Radzie Kupców nie zależało na koloniach, nie na tyle by chciano marnować pieniądze, okręty i ludzi na odzyskanie wysp mniejszych od Zuesh. Ilusmir zdecydował się uznać nowo powstałe państwo i zdominować je za pomocą handlu. Do 9 roku III Ery, kiedy Meaneb tworzy zabójczą mgłę, która spowija morza i oceany królestwo prosperowało. Przez kolejne 9 lat Vrih było odcięte od świata. Po upadku Mgły Jungangren zaczął prowadzić interesy z Doral, państewko uniknęło losu reszty kontynentu tylko dlatego że Ardenos było zaangażowane w wojnę z Torgonem i Valfden. Obecnie kraj funkcjonuje normalnie. Port w Sannau czekał. Największe miasto na wyspie, leżące na południowym wybrzeżu wyspy. Liczące sobie niemal 3 tysiące mieszkańców, głównie maurenów i elfów. Można by by rzec iż jest to typowe portowe miasto, jednakże Sannau od zawsze dbało o dobry wizerunek. Port - wizytówka stolicy - to przede wszystkim karczmy, zamtuzy i kasyna. Budynki są tu murowane a ulice nawet czyste i pozbawione nadmiaru typowych portowych "aromatów". Przy wojskowym nabrzeżu zawsze cumuje 5 fregat gotowych do obrony przed nagłym atakiem z morza bądź do pościgu. Na klifie na wschód od miasta wznosi się zamek Al'Iqr będący siedzibą władcy.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/0/00/Lokacja_Sannau.jpg)
-
Ashogu dotarliśmy-zagaił mauren-Podobała się podróż?
-
- Nic na nas nie napadło, więc tak. Do kogo mamy iść?
-
Kupiec nazywa się Roben van Goy
-
- Rozumiem że wiesz gdzie go znajdziemy? Statek dobijał powoli do portu.
-
Pelikaner wyjął pełnomocnictwo z sakwy szukając informacji o miejscu pobytu kupca.
-
Oczywiste że go tam nie było. Tymczasem statek dobił do brzegu, ork zszedł na ląd i tam czekał na maurena.
-
Mauren spakował pełnomocnictwo do sakwy, po czym zszedł z pokładu na suchy ląd. I podszedł do orka drapiąc się po głowie.
-Nie mam zielonego bladego pojęcia gdzie jest ten kupiec.
-
- Tyrr ci nie powiedział czy nie pytałeś? Zadał pytanie wzdychając. - To co teraz?
-
Nie zapytałem, Tyrr też mi tego nie powiedział. Zapewne gołębia pocztowego nie posiadasz. Jedyny pomysł jaki mi przychodzi do głowy to go poszukać, może ON nas sam znajdzie, albo jego ludzie.
-
- Prowadź zatem.
-
Pelikaner sprawdził czy jego ostrza gładko wychodzą z pochew, i ruszył przez port myśląc jak by tu znaleźć tego kupca.
//Czy podczas tej misji użyć umiejętności urodzony handlarz? I czy jeżeli on też jest maurenem to będzie się nam to zerować?
-
//Nie będę ci mówić jak masz odgrywać swoją postać, ani spoilerować.
A Ashog szedł za maurenem, który nie miał chyba planu. Ale on był od ochrony, nie od myślenia. Port jak to port, magazyny, tawerny, zamtuzy...
-
W zamtuzie powinienem znaleźć informacje od pracujących tam kobiet.-Ashogu, idziemy na kurwy.-powiedział do orka kierując się do budynku który Pelikaner zakładał za zamtuz.
-
- Popieram. Zamtuz "Mokra Muszelka" zapraszał eleganckim szyldem. I Ofertą przed nim. Był też ork odźwierny.
- Broń zostaje u mnie. Ta widoczna. Ashog bez szemrania oddał broń. I pawęż.
-
Mauren poszedł za śladem orka i oddał swój oręż drugiemu zielonemu. I wszedł do domu rozkoszy.
-
A tam... no był to jeden z lepszych i drogich zamtuzów w okolicy. Piękne kobiety każdej rasy (mężczyźni też,
i kozy), bogaty wystrój i bar. Za barem zaś burdelmama, kobieta w średnim wieku, w błękitnej sukni z ogromnym dekoltem. Ashog i Pelikaner podeszli do baru.
- Witam w Mokrej Muszelce, co mogę zaoferować? Może drinka? Pierwszy na koszt firmy.
-
Nie kulturalnie byłoby odmówić tak pięknej damie-powiedział uśmiechając się serdecznie
-
Podano drinki. Panowie pili, potem był drugi, trzeci... informacje też zdobyli. Ale potem były jeszcze cztery małe drinki i... Obu urwał się film. Zupełnie jakby im coś dosypano. Niewiadomo jak długo byli nieprzytomni ale obudził ich szum morza i skrzypienie drewna. Otworzywszy oczy Ashog zorientował się że siedzi z Pelikanerem w celi. Kac też był.
-
-Widzę że się obudziłeś-powidział Pelikaner rozcierając palcami skronie
-
- Spostrzegawczy jesteś... W Niezłe gówno wpadliśmy... Wtedy z głębi ładowni wyszły trzy osoby, kobieta ubrana jak pirat i dwójka mężczyzn. Też raczej piratów. Otworzyli cele.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/4/49/Kapitan_Elis.jpg)
- Jestem kapitan Elis, a to jest "Zemsta Księżniczki". Oznajmiła. - Wczoraj zapisaliście się do załogi, jak już dotrze do was że jesteście w dupie to zgłoście się do bosmana. Odda wam ekwipunek i znajdzie zajęcie. Pytania?
-
Pelikaner wstał i podał rękę orkowi by pomóc mu wstać.
-
Wstaliście. A kapitan powtórzyła się.
-
Witam panią kapitan, i tak mam pytania, jak długo "spaliśmy" i gdzie jest bosman?
-
- Spaliście dzień, a bosman jest na pokładzie. Coś jeszcze?
-
Ja nie mam nic do dodania
-
- No to do roboty! Kobieta i jej obstawa odeszła.
-
Pelikaner wyszedł z celi, a następnie skierował się się na pokład.
-
A za nim Ashog. Słońce raziło w oczy a łeb nadal huczał. Statek okazał się fregatą, załoga uwijała się przy żaglach. Wokół statku było widać tylko morze.
-
-Ashogu, mamy przejebane.
//widać tego kapitana?
-
//Panią kapitan, widać
-
Pelikaner podszedł do Pani Kapitan -Przepraszam że przeszkadzam, ale czy mogła by mi pani, Pani Kapitan, gdzie kim jest, gdzie, lub jak wygląda bosman?
-
- Eh... Powinnam cię wychłostać. Ale to robota bosmana. Matt jest przy sterze.
I był, łysy jegomość stał przy sterze.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/4/41/Bosman_matt.jpg)
-
Pelikaner podszedł do Matta i czekał aż bosman się przywita, gdyż nie wiedział czy on, jako
na siłe nowo dodany do załogi statku, majtek ma pierwszeństwo głosu.
-
- No nareszcie! Jestem Matt, ale tu się mówi do mnie panie bosmanie, ewentualnie sir. Dobra szczurze lądowy, co ty potrafisz? Pływałeś już? Widze że nie, po tym jak ledwo stoisz. A ty orku?
-
- Umiem obsługiwać okręt, pływałem na "Czarnej Perle" i "Betsy". Sir. Dodał na koniec nie chcąc oberwać batem. Ashog miał przeczucie że bosman się tylko zgrywa udając ostrego i twardego. Ale wolał tego nie sprawdzać...
-
Ja z kolei dzięki mojej ex-ukochanej odsunąłem się od morza, sir
-
- Pytałem co potrafisz, nie o twoje życie erotyczne.
-
Czasami wychodzi mi myślenie, nie umiem strzelać, potrafię się bić ale potrzebuję więcej doświadczenia by lepiej reagować, sir. Odnośnie statków nie potrafię nic, sir.
-
- Ehh... a coś z życia? Szycie, ciesielka, gotowanie?
-
Gotowanie, sir.
-
- No do kambuza marsz, wiesz co to prawda?
-
Zgaduję że kuchnia, sir. Tylko nie wiem gdzie się znajduje, sir.
-
- W dupie! No chyba nie tutaj na górnym pokładzie, myśl troche albo karzę cie przywiązać do masztu i będziesz robił za galion! Marsz pod pokład i do garów!
-
Tak jest, sir.-powiedział Pelikaner po czym udał się pod pokład do kabiny.
-
Nie znalazł kabin, to nie wycieczkowiec. Otwierając drzwi "kabiny" trafiłeś do wychodka.
-
Obrzydzony zapaszkiem z wychodka Pelikaner skierował się do kambuzy.
//pomyliłem się wcześniej z tymi kabinami miałem zamiar kambuz napisać :P
-
Trafiłeś tam po zapachu czegoś co mogłoby być praniem ale miało służyć za obiad. Kukiem był starszy, jednooki i jednonogi człowiek. Kroił cebulę.
-
Witam, jestem Pelikaner,
zostałem opity i zapewne dorzucono mi narkotyków do alkocholu i zmuszony do pracy na tym statku jestem nowy w tej załodze i bosman kazał mi tutaj przyjść tobie pomagać.- starał sie to powiedzieć jak najbardziej szczerze.
-
No bo tak było, tak to jest z "darmowymi" drinkami w egzotycznych portach, można stracić mieszek, cnotę, albo wylądować na pirackim statku.
- To dobrze, weź zamieszaj to śmierdzące. Wyparzam pranie. Potem obierzesz tamte ziemniaki.
-
Pelikaner zaczął rozglądać się po kuchni.
//czy widać gdzieś coś do mieszania?
-
//Takie rzeczy sam możesz opisywać.
-
Pelikaner podchodzi do "śmierdzącego czegoś", które wyciska mu łzy z oczu i bierze kij który stoi obok i zaczyna mieszać.
-
//Naprawdę, pilnuj się jak piszesz. Raz czas przeszły, raz teraźniejszy.
Mieszałeś.
-
//Postaram się już pilnować :)
Lekko spocony od ciepła bijącego z wyparzanego prania i mieszania, Pelikaner odchodzi by poszukać noża, kartofli i jakiegoś kubła.
-
Wszystko było obok paleniska.
-
Pelikaner bierze krzesło przyciąga je pod kubeł, podnosi nóż, siada i zaczyna obierać ziemniaki. Widzi siebie za 10 lat, dalej obierającego pyry dla piratów lub jako kulawego, pół ślepego pirata, który czeka aż opiją jakieś stworzenie w burdelu i przyślą je na ten statek i dadzą mu do kuchni do pomocy. Wziął głęboki wdech, i kontynuował pracę.
-
- Zgrabnie ci to idzie, teraz oskób tamtą kurę. Wskazał ręką.
-
Dzięki. Wstał z krzesła, wziął martwe zwierzę, po czym wrócił na swoje miejsce i zaczął oskubywać kurę z piór. Rozmyślał jak chodziłby o drewnianej nodze i bez oka. Ciekawe czy często zahacza oo kanty stołów.
-
Nie zachaczał. Chodził nawet sprawnie. - Ugotuj ziemniaki, ja upiekę kury. Musieliście być blisko lądu dkoro na okręcie było świeże mięso...
-
Do kambuza przyszedł Ashog, niosąc wiadro świeżych śledzi. A raczej ryb do nich podobnych. Postawił je na podłodze.
- Mam dobrą i złą wiadomość. Dobra jest taka że jak dopłyniemy do Atusel to możemy sobie iść. Zła, że dopłyniemy tam za trzy do pięciu dni. To moja wina, nie powinien pić na służbie..
-
Ashogu to nie jest twoja, a moja wina. Ja zaproponowałem zamtuz i to ja pierwszy przyjąłem drink od tej burdelszmaty. Twoim zadaniem jest mnie chronić a że nawet włos mi z głowy nie spadł to przyznaje że wykonujesz swoją pracę. Dalej pastwił się nad kurczakiem.
-
- Ale gdybym ja nie pił nie wylądowalibyśmy u Elis. Pelikaner skończył kurczaka a Ashog wziął się za czyszczenie śledzi. - Ale mogliśmy trafić gorzej.
-
Tu się zgodzę, ale nie ma co się spierać kto jest winny, jestem za tym abyśmy uznali że obaj spierdoliliśmy. Skończyłem oskubywać tego kurczaka, co teraz? I czy mogę poznać twoje imię?-powiedział Pelikaner trzymając, martwe już, zwierzę za skrzydło i kierując wzrok na kucharza.
-
- Papa Smerg. Przedstawił się - Weź go i pozostałe osiem do pieca.
//Sprawdziłem w necie jak wyglądały kuchnie okrętowe na statkach tego typu, i ku memu zaskoczeniu piece były.
-
Już niosę. -Po czym wziął kolejnego kurczaka, do lewej ręki i kładł je na ruszt w piecu aż nie spakował wszystkich.Mam coś jeszcze zrobić szefie?
//ja się kompletnie na statkach nie znam, prędzej na białej broni. Jak wyskoczyłeś z kasztelem i kambuzą to się zgiołęm i musiałem zaczerpnąć wiedzy z google
-
- Nie, ja już przypilnuje obiadu. Odparł, rozpalając ogień. Ork skończył patroszyć ryby.
-
To co Ashogu, idziemy na pokład pooddychać świeżym powietrzem?
-
- Możemy. Powiedz mi, myślałeś o jakiej stałej pracy jak wrócimy? Nie wiem, kompania najemna Bękartów Rashera na przykład. Dobrze płacą.
-
Myślę że jeszcze za krótko żyje żeby się już gdzieś ustatkować. Ale może kiedyś. Nie wiem jak tam się żyje. Możesz mi poopowiadać. Oczywiście jeśli masz ochotę.
-
- Nikt ci nie mówi co masz robić, no chyba że na akcji. Wtedy obowiązuje kodeks i łańcuch dowodzenia. Nie zrozum mnie źle, dyscyplina jest. To kompania najemna, musi być jakaś... Szacunek dla starszych rangą, te rzeczy. Zapewniamy broń, pancerz. Dbamy o swoich, nikt nie zostaje w tyle. Płacą dobrze, można zwiedzić świat. No i nie jesteśmy świętojebliwi jak Bractwo czy Konkordat. Mamy oczywiście Dekret i zasady moralne, wbrew temu co niektórzy będą ci wmawiać... ale nie wymagamy ślepego oddania.
-
Z tego co mówisz jest to dość interesująca propozycja.-Pelikaner powoli zaczął wychodzić z kuchni-Tylko nie wiem czy takie życie do mnie pasuje.
-
- A co byś wolał robić?
-
Toś mi pytanie zadał, ale chyba wziąć z życia jak najwięcej, związać się z kobietą, zasadzić drzewo. Trudno jest mi teraz to dokładnie określić.-powiedział czekając przy drzwiach na orka
-
- Bez stałej pracy tego nie osiągniesz. Chociaż, może? Nie znam się, mam proste potrzeby. Po prostu żyję z dnia na dzień.
-
Siem pożyje siem zobaczy Ashogu. Może los zmusi mnie do zmienienia zdania.
-
Dni mijały na monotonnej pracy, czb to przy garach czy sprzątaniu. Trzeciecgo, czy nawet piątego dnia Pelikan zaczął odczuwać skutki choroby morskiej. Na horyzoncie widać było oczekiwany i upragniony port w Atusel.
-
Mało zadowolony z zaistniałych sytuacji Pelikaner zwymiotował przez burtę do morza, podnosząc nieznacznie jego poziom.-Jeszcze chwila i będzie po wszystkim.-powiedział patrząc na Atusel.
-
Dobicie do portu zajęło fregacie dwie godziny. Elis zwolniła nowych członków jej załogi, jednakże zapewniła że jeszcze się spotkacie. Pelikaner i Ashog zeszli na ląd, byli wolni. Ale to orkowi oberwie się najbardziej.
Zadanie zakończone, sukcesem bo przecież żyją.
Pelikaner otrzymał z pozoru proste zadanie przeprowadzenia negocjacji handlowych. Niestety, szukając kupca został wraz ze swym ochroniarzem potraktowany narkotykami dosypanymi do alkoholu i siłą wcieleni do załogi pirackiego statku. Nie chcąc jednak zadzierć z Bękartami Rashera kapitan wypuściła ich na ląd.
//Talenty za chwile
//Ekwipunek odzyskaliście.
-
Talenty.
Pelikaner ibn Atakur.
Opisy:
Walka:
Aktywność: 1 brązowy talent
[member=26861]Emerick[/member]
-