Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: DarkModders w 17 Czerwiec 2015, 07:10:53
-
Nazwa wyprawy: Krew i Honor
Prowadzący wyprawę: Ashog "Stalowa furia"
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Musk (muskuł mózgu)
Uczestnicy wyprawy: Szeklan z Tihios, Ashog "Stalowa furia", Dwalin aep Durin
- Co mamy zrobić Yarpenie? - zapytał krasnoluda opierając sie o ściane.
-
- Siostra Melkiora - Celia - ma dla nas arcyważne dane wywiadowcze odnośnie pewnej organizacji o której wiemy tylko jak się nazywa... pojedziecie do Tihios do "Tłustego Wieprza". Natasza, bo Celia tak ma na drugie imie będzie tam na was czekać. Tak, żadnych haseł i tajnych znaków. Wybaczcie że psuje wasz obraz pracy wywiadu.
-
Jaszczur zrobił wielkie oczy. To Melkior ma siostre? przeszło mu przez myśl. Widocznie wcale nic nie wiedział o rodzinie Aragorna.
- Rozumiem, załatwimy to jak trzeba. - powiedział do Yarpena po czym zwrócił sie do rekruta. - Pojedziemy skrótami, drogi do Tihios znam jak własne kieszenie.
-
- Ehe, weźcie konie. Allach i Mahomet poniosą was niczym wiatr. Powodzenia. Nihil est victoria dulcis!
-
- Tak jest. Jestem Ashog tak przy okazji. Ork zmierzył jaszczura wzrokiem. - Moge spytać jak straciłeś rękę? Masz silną wolę skoro walczysz dalej. Dodał z uznaniem w głosie.
-
Jaszczur uśmiechnął sie do Ashoga i podał mu ręke na przywitanie.
- Jestem Szeklan Caved. - powiedział do ciebie po czym odkrył bardziej kikuta. - Demon mi ją odrąbał, pamiętam tylko okropny ból i dużo krwi. Chodźmy, opowiem ci w drodze. - powiedział ruszając w kierunku drzwi. Po wyjściu na korytarz zaczął kontynuować.
- Zdąrzyłem sie do tego przyzwyczajić a walką próbuje o tym zapomnieć Ashogu.
-
- Demon powiadasz - ork odwzajemnił uścisk i ruszył krętymi korytarzami twierdzy za Szeklanem dawno to było? Szaman Grugol z Klanu Zuych Ksienrzycuf powiedziałby że o ranach otrzymanych w bitwie należy pamiętać, pozwala to w trakcie walki uwolnić całą drzemiącą w nas furię.
//Dopisz Ashoga za Aragorna jako MG :P
-
- Dobry rok temu. - powiedział do Ashoga wbijając wzrok w ziemie. - Może twój szaman ma racje..
Po tych słowach skręcił w kolejny korytarz prowadzący na zewnątrz.
-
- Tego się już nie dowiemy, nie żyje. Jak i reszta klanu. Wyszli na przestronny dziedziniec zamku. Weterani pili w cieniu, Najemnicy patrzyli z pogardą na rekrutów męczonych przez Irinę i Jacka. Te biedne gnojki nie wiedzą jeszcze że te wszystkie "kurwy" rzucane w ich stronę sprawią że - być może - przeżyją do emerytury...
- To gdzie jest stajnia?
-
Jaszczur na tą wieść spuścił głowe. Słońce przyjemnie grzało, spojrzał na najemników i weteranów wytykających rekrutów. Sam przez to kiedyś przeszedł. Słysząc pytanie orka wskazał mu ręką miejsce gdzie ulokowana jest stajnia.
- Tam jest. - powiedział po czym skierował sie w stronę stajni.
-
- To które bierzemy? - spytał wchodząc do środka.
-
- Allaha i Mahometa. - powiedział do ciebie i zagwizdał na stajennego. Widząc jak nadbiega podszedł bliżej i zaświadczył mu.
- Chce wynająć dwa konie Allaha i Mahometa na kilka dni.
-
Akurat do stajni wszedł Dwalin.- Witajcie mości panowie, słyszałem że ruszacie ze zleceniem. Nie macie nic przeciwko abym się dołączył?.
// Dopisz mnie Szeklan.
-
Jaszczur był już prawie w trakcie rozmowy ze stajennym kiedy ktoś wszedł do stajni i wywołał ich. Tą osobą był krasnolud którego pierwszy raz na oczy widział. Popatrzył sie na krasnoluda i powiedział do niego.
- Każda para rąk do roboty sie przyda. - powiedział do krasnoluda i odwrócił sie w stronę stajennego.
- Daj jeszcze jednego konia, jakby nie było kucyka to daj Miodka.
-
- Tja... tylko że ja nie umiem jeździć konno.
-
Na te słowa ściągnął hełm z głowy i podrapał sie po niej.
- Dobra daj dwa, nie będe już mieszać. - powiedział do stajennego.
-
- Ja pierdole... weźmiemy wtedy Miodka i wóz. Stajenny tylko pokręcił łbem i zaczął przygotowywać szkapę i wóz.
- Jestem Ashog, a ty? - spytał wyższego inaczej brodacza który totalnie z dupy zjawił się w stajni.
-
Dwalin usłyszawszy pytanie odpowiedział- Dwalin, miło poznać.
-
- To się jeszcze okaże. Na co ci ten pawęż co? - Spytał wsiadając na podstawiony i zaprzężony wóz.
-
Jaszczur założył hełm i machnął ręką z dezaprobatą. Podszedł do towarzyszy i podał ręke na przywitanie krasnoludowi.
- Jestem Szeklan Caved.
Słysząc jego imie uśmiechnął sie lekko.
- Dużo słyszałem o tobie nie zawsze dobrego ale to co mówią nie zawsze trzeba brać pod uwage.
-
Dwalin tak właściwie nie wiedział po co mu jest. Był nieprzydatny. Zapomniałem go zdjąć. Kiedy podszedł do nich jaszczur i się przedstawił. Krasnolud uścisnął jego dłoń i rzekł- Miło poznać. Co takiego o mnie słyszałeś? <ignorant> .
-
- Swego czasu mówili w Bastardo że zlecenie spartaczyliście ale co było to było, każdy popełnia błędy. - powiedział do ciebie po czym wskoczył na wóz na miejsce woźnicy. Droge do Tihios jak i miasto znał jak własny dom, wywodził sie przecież stamtąd. Czekał na Dwalina.
-
- Masz tu 80 grzywien i daj mi ten pawęż. Zrobie z niego użytek przynajmniej.
-
Dwalin podszedł do wozu. Powoli i spokojnie wdrapał się na wóz. Znalazł sobie przytulny kąt. Jednak zanim siadł podał pawęż Ashogowi.
oddaje:
Nazwa broni: pawęż kusznika<br>
Rodzaj: pawęż<br>
Typ: jednoręczny<br>
Wytrzymałość: 35<br>
Opis: Wykuty z 3,5kg mosiądzu, wysoki na 1,6 i szeroki na 0,6 metra.<br>
55+80g=135g
-
Wszyscy byli już na wozie. Złapał za lejce i począsnął nimi dość mocno.
- Wio Miodek, wio. - powiedział do konia, który w tym czasie ruszył z miejsca. Wóz toczył sie w stronę traktu prowadzącego do Tihios.
-
Ork wziął pawęż i ułożył obok siebie. wóz ruszył powoli wytaczając się na dziedziniec i kierując ku zamkowej bramie. Po drodze muszą minąć Miodowo, wszak z Bastardo prowadzi jedna droga właśnie do tej wsi. Stamtąd dopiero można dostać się wgłąb wyspy.
-80grz
//Biore
Nazwa broni: pawęż kusznika<br>
Rodzaj: pawęż<br>
Typ: jednoręczny<br>
Wytrzymałość: 35<br>
Opis: Wykuty z 3,5kg mosiądzu, wysoki na 1,6 i szeroki na 0,6 metra.<br>
-
Przyśpieszył szkape, która zbyt wolno się toczyła. Oparł sie o oparcie ławki woźnicy i wpatrywał sie w drogę. W Miodowie trzeba coś wziąść na droge. Bez jedzenia ani rusz, kapką miodu pitnego nikt by nie pogardził.
-
A no nikt. Drużyna wjechała do Miodowa, sporej wielkości wioski. Miodowo byłoby kolejną niczym nie wyróżniającą się osadą gdyby nie to że jest jednym z największych dostawców - a zarazem producentów - miodu. Również pitnego. Tutejsze produkty uważa się za nie tyle co najlepsze w gminie, dystrykcie czy hrabstwie. Nie, tutejsze słodkości i trunki produkowane przy pomocy płynnego złota produkowanego przez miejscowe pszczoły są najlepsze w kraju. Z innych ciekawych rzeczy warto nadmienić że nad okolicą góruje potężny zamek Bastardo. Miejsce to jest też areną walki o wpływy między sołtysem a potężnym magnatem handlowym Vladimirem Nitupem. Bękarty już dwa razy przeganiały jego bandziorów. Dlatego też wieś ma stały "garnizon" złożony z 12 najemników.
-
Już z daleka dało sie czuć słodki i przyjemny zapach miodu, który aż kręcił w nosie. Nie zastanawiając sie zajechał wozem prosto pod karczme. Zatrzymał go zaraz koło karczmy i zeskoczył z wozu.
- Chodźcie, weźmiemy coś na droge. - powiedział do towarzyszy po czym skierował sie wprost do drzwi karczmy.
-
Weszli do przestronnej i tłocznej karczmy, część garnizonu siedziała... usiłowała siedzieć przy stole i wyglądać na trzeźwych.
- - Vivat Ingloriuos Rasher! Zakrzyknął najbardziej trzeźwy najemnik na widok wchodzącej trójki Braci. Ashog nie znał jeszcze zwyczajowego powitania kompanii toteż spojrzał jeno wymownie na Szeklana.
-
Dwalin także nie znał powitania więc też postanowił zaczekać na odzew Szeklana.
-
- Vivat Ingloriuos Rasher! - powiedział do najemników z uśmiechniętą miną, podał im ręke na przywitanie po czym zwrócił sie do jednego z nich.
- Ty nie pij tyle bo znowu będą cie musieli wynosić. - powiedział do najbardziej spitego najemnika po czym ruszył do baru by zamówić to co potrzebne do podróży czyli żarełko i popitka w postaci przepysznego miodku.
- Witam, chciałbym kupić trzy pęta kiełbasy i bukłak miodu, tylko duży prosze.
-
- Odzew to Nihil est Victoria Dulcis kuźwa... - odpowiedział najemnik i opadł ciężko na krzesło. Tutejszy karczmarz z przerażeniem i jednocześnie politowaniem w oczach spojrzał na Dwalina po czym podał zamówienie Szeklanowi.
- 40 grzywien.
-
Jaszczur odebrał zamówienie od karczmarza i dał mu grzywny po czym skierował sie do wyjścia. Podszedł jeszcze do stolika najemników.
- Zapominam te powitania, tak czasem bywa. Trzymajcie sie. - powiedział do najemnika po czym wyszedł z karczmy ładując sie prosto na wóz wraz z całym żarełkiem.
//Melkior sliszmy gdzieś te powitania bo cieżko je z pamiętać.
1135 - 40 = 1095 grzywien
-
I pojechali, a że tylko jaszczur znał drogę toteż on prowadził.
-
Siedział wpatrując sie uważnie na droge. Koń szedł swoim tempem posuwając wóz do przodu. Podróż do Tihios troche potrwa więc nie chcąc siedzieć w ciszy rozruszał troche rozmowe.
- Ashogu, jeśli sie można spytać, skąd jesteś?
-
Dwalin spokojnie siedział w na wozie. Rozglądał się po okolicy. Nic nadzwyczajnego. Krasnolud nie miał ochoty na rozmowę, toteż nie odzywał się.
// Melduje że od dzisiaj o 16:40 do niedzieli mnie nie ma, wiec nie śpieszcie się z wyprawą.
-
- Z Varrok, mój klan został niemal wybity przez demony. Jestem jednym z ostatnich ÂŁamaczy Tarcz.
-
- Współczuje ci Ashogu. Nie szukasz zemsty? - zapytał orka począsając lejcami. Koń przyspieszył tempo.
-
- Nie, co to da? Zwróci im życie? Nie. Zabijając demony odeśle je tylko skad przylazły, dopóki ktoś nie pokona Meaneba ten koszmar się nie skończy. A kto wie czy z nim w ogóle można wygrać?
-
Dwalin spokojnie siedział na wozie. Nie zamierzał brać udziału w konwersacji. Jednak uważnie przysłuchiwał się rozmowie kompanów. Ashog miał racje, zabijanie demonów nic by mu nie dało. I no właśnie, czy z Meanebem można wygrać?, oby
-
// [member=25349]Szeklan z Tihios[/member] co z tobą?
-
//ÂŚlub siostry miałem i nie miałem jak pisać. Już ruszymy dalej z wątkiem.
- Jedynie Isentor to może wiedzieć Ashogu. - powiedział do orka po czym pogonił konia by ten szybciej biegł. Po długim czasie dojechali na trakt prowadzący do Tihios. Teraz droga była prosta. Jaszczur wziął kawałek kiełbasy i nalał kubek miodu. Napił sie troche i zaczął zagryzać go kiełbasą. Miód był przecudowny.
-
Pod wieczór dojechali w pobliże miasta.
//Wprowadź nas, chciałbym do Niedzieli skończyc bo w Poniedziałek jadę do Warszawy na tydzień.
-
Jaszczur szarpnął za lejce i spowolnił szkape. Przed bramami miasta pojawiła sie dobrze mu znana gwardia ludowa, która zatrzymywała każdego wjeżdżającego do miasta. Wóz był kilkadziesiąt metrów od bram miasta. Widząc je uśmiechnął się i odwrócił sie do kompanów.
- No to jesteśmy. Witam w moim rodzinnym mieście i gminie, czujcie sie jak w domu. - powiedział do was po czym szkapa potoczyła sie swoim tempem do bram miasta. Gwardziści ukłonili sie na wasz widok po czym wjechali do miasta.
-
Tihios (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Tihios) - Miasteczko położone na bezkresnej równinie gminy Lafos (Dystryk Noran, hrabstwo Maer). Miasto para się handlem wyrobami rzemieślniczymi oraz tym co uda się wyhodować w pobliskich farmach. Posiada własną Gwardie strzegącą murów miasta i jego okolicznych wiosek. Dowodzi nią Eret, były rycerz zwolniony ze służby. Gwardia jest w pełni lojalna wobec Królestwa Valfden. Miasto nie ma dostępu do rzek ani do morza co utrudnia handle. Posiada dobrze prosperujące kuźnie jak i inne zakłady rzemieślnicze. Rządzi nim burmistrz spokrewniony z rodem Caved. Otaczające miasto lasy zaopatrzają miasto w drewno jak i wyroby z niego. Ludność do miasta emigruje w poszukiwaniu pracy, której tu nie brakuje. Ulice miasta są dobrze pilnowane przez gwardie co może świadczy o tym brak jakichkolwiek wzmianek na temat szajek terroryzujących te ziemie. Mieści się tutaj jedna z okolicznych wytwórni browaru, który czerpie chmiel z wioski Chmielowo. Dobrej jakości piwa ściągają w te strony różnej maści koneserów tych trunków. Z racji że pobliskie farmy są małe nie jest w tych stronach opłacalna hodowla chmielu.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/1/17/Tihios.jpg)
- ÂŁadnie tu, to gdzie ta karczma?
-
Jaszczur przywiązał konia do pobliskiego żłoba po czym udał sie w stronę kompanów. Miasto sie nic nie zmieniło od czasu jego wyjazdu stąd. Odetchnął pełną piersią, słysząc pytanie Ashoga odpowiedział.
- W Starówce, musimy iść tą ulicą, później skręcimy w kolejną prowadzącą do ratusza. Chodźmy. - powiedział do Ashoga ruszając ulicą w strone ratusza.
-
- Na. Mówi sie "na starówce". Poprawił jaszczura, nawet on to wiedział. Ruszyli więc ku starówce i po chwili dotarli do karczmy "Tłusty Wieprz".
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/6/68/Karczma_Tihios.jpg)
Z zewnątrz wyglądała dużo gorzej niż w środku, kompania zasiadła przy wolnym stoliku.
-
Jaszczur zasiadł przy stoliku. Wypatrywał cały czas siostry Melkiora. Tak, siostry! W karczmie było tłoczno. Długo w niej nie był od czasu rezygnacji ze służby straży miejskiej i wyjazdu z miasta.
- Szukajcie Celi, musi gdzieś tu siedzieć. - powiedział wpatrując sie w gości przesiadujących w karczmie.
-
Dwalin wszedł do karczmy jako ostatni. Rozglądał się po karczmie w poszukiwaniu Celi. Duży tłok skutecznie zasłaniał widok.
-
Na pewno by ją poznali, zwłaszcza że żaden z nich nigdy nie widział jej na oczy. Uwagę wojowników przykuła pewna elfka.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/d/da/Celia_Tacticus.jpg)
-
Jaszczur wypatrzył pewną elfke. W Tihios w większości mieszkali jaszczuroludzie więc nie zastanawiał sie za bardzo. Dał znać ręką by zostali przy stoliku po czym on sam podszedł do elfki. Ukłonił sie jej i powiedział.
- Witam jestem Szeklan Caved, pani zapewne Celia. - powiedział do elfki spoglądając na nią.
-
- Owszem, szybko przyjechaliście. W Bastardo wszyscy zdrowi?
-
- Wszyscy zdrowi jak ryby. - powiedział do Celi, na jego twarzy pojawił sie uśmiech. - Jestem z dwoma kompanami Dwalinem i Ashogiem. Słyszałem że masz dla nas ważne informacje. - powiedział gestem zapraszając elfke do stolika.
-
- Moje kondolencje z powodu Dwalina. Odparła była Kruczyca, właściwie to nie była. Celia dorastała w Gnieździe pod czujnym okiem Zeyfara Navarre stając się wykształconą kobietą, a przy okazji doskonałym zabójcą i szpiegiem. Zawsze wierna rodzinie i oddana "wyższej sprawie". Poszła za jaszczurem do ich stolika w ręku niosąc sporej grubości teczkę i kamienną tabliczkę.
- To musi za wszelką cenę dotrzeć do Bastardo. Jasne?
-
Jaszczur usiadł na swoim miejscu. Wtedy Celia pokazała kompanii teczke i kamienną tablice. Spojrzał na nią i na Celie.
- Jak słońce. Wszystko przekaże dowódcy.
-
- To co tu jeszcze robicie?
-
Jaszczur wstał od stolika i pozbierał rzeczy, które dała Celia, tabliczke przekazał Ashogowi.
- Trzymaj sie Celio. - powiedział do elfki po czym wyszedł z karczmy udając sie w stronę wozu.
-
Ashog ułożył tabliczkę z tyłu wozu samemu siadając na koźle. Poczekał aż wszyscy zajmą miejsca i ruszył z wolna.
-
Jaszczur rozłożył sie na tyle wozu i zaczął zajadać sie kiełbasą z Miodowa. Trzeba było szybko dojechać do Bastardo z tymi informacjami.
-
Spory kawałek przed sobą ujrzeli chmurę pyłu, chmurę wzniesioną przez 5 jeźdźców.
-
- A to co? - zapytał puszczając momentalnie kubełek z miodem rozlewając go na deski wozu. Widok chmury pyłu i kilku jeźdzców nie wróżyło nic dobrego. Pył nie dawał możliwości dobrego widoku na nich.
- Panowie, przygotujcie bronie. Nie wiadomo co mogą zrobić ci jeźdzcy. - powiedział kładąc ręke na rękojeści topora.
-
Jeźdźcy zbliżyli się na tyle że mogli dostrzec sylwetki jaszczurów. Piątka jeźdźców okazała się być odzianymi w zielonkawe skórzane pancerze jaszczurkami. Zbliżali się na ogierach a każdy dzierżył miecz. Było jasne że jadą na nich w oczywistym celu. Ork gwałtownie zatrzymał wóz, zeskoczył zeń i dobywszy pawęża i topora ustawił się w pozycji obronnej, czekał aż jeden z konnych zbliży się i zaatakuje. Ork sparował uderzenie miecza swoim pawężem i jednocześnie uderzył toporkiem, trafiając w koński zad, ranny wierzchowiec "podskoczył" zrzucając jaszczura z konia. Przeciwnik jednak powoli wstawał, nie zdążył gdyż spotkał się z orczym buciorem który trafił go prosto w brzuch i odrzucił na bok. Pozbawiony broni i leżący napastnik usiłował ugryźć Ashoga w nogę ten jednak szybko się cofnął i natychmiast uderzył toporem w jaszczurzy łeb zabijając oponenta.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/a/a4/Bestiariusz_jaszczurzy_wojownik.jpg)
4x http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Jaszczurzy_wojownik są przy nas na ogierach
-
Było to do przewidzenia. Nie czekając na nic zeskoczył z wozu i ściągnął jarzmo z konia, by po tym wskoczyć na niego. Dobył swój niezawodny topór i chwycił mocno lejce.
- Tylko mnie nie zawiedź. - powiedział do konia po czym czasnął mocno lejcami. Koń zarżał i ruszył galopem w stronę nadjeżdżającego jaszczuroczłeka. Ten drugi przyspieszył ruszając w stronę Szeklana. Puścił lejce w momęcie mijania sie z jaszczurem i z całym impetem rąbnął toporem w prawy bark jeźdzca. Bark nie wytrzymał pod naporem topora i strzelił w kilku miejscach przy okazji zwalając przeciwnika na ziemie. Zatrzymał konia i zeskoczył z niego podbiegając do rannego jaszczura. Ten wstał i trzymając w lewej dłoni ostrze zaczął panicznie atakować Szeklana. Sprawnym ruchem wytrącił mu z ręki miecz i zatopił swój topór w jego szyji końcxąc tym jego marny żywot.
3x Jaszczurzy wojownik są przy nas na ogierach.
-
Dwalin już z daleka wiedział że wojownicy nie mają dobrych zamiarów. Zeskoczył z wozu i dobył miecza. Niestety z racji tego że krasnoludy nie są zbyt wysokie, bękart postanowił zrzucić jaszczura pędzącego na niego. Odskoczył od pędzącego nań konia, zwinnym uderzeniem zranił konia w tyłek. Koń zgodnie z oczekiwaniami krasnoluda stanął na dwóch kopytach zrzucając jaszczura. Dwalin trzymał miecz oburącz czekał. Wrogi wojownik wstał i ruszył w szarży. Krasnolud zablokował atak i wyprowadził swój który jaszczur zablokował tarczą. Przeciwnik znowu zaatakował. Bękart uchylił się unikając śmierci i wykorzystując chwilę ciął jaszczura w łydkę. Ten z bólu zwalił się na plecy. Dwalin szybkim susem znalazł się przy leżącym wojowniku i dobił go pchnięciem w głowę.
2x Jaszczurzy wojownik są przy nas na ogierach
-
//Wytłumacz mi Szeklanku JAK mając jedną rękę odpiąłeś konia od wozu w tak szybkim tempie? ;[
Jaszczur odpinający konia nie zauważył pędzącego nań jeźdźca. Szeklan dostał mieczem przez łeb, zamroczyło go aż upadł, stalowy hełm uratował mu życie. Jeździec zatrzymał się i podjechał pod wóz zabierając z niego tabliczkę i akta. Pędem ruszył na południe. Ashog i Ukah nie mogli zrobić nic, zajęci byli odpieraniem ataków pozostałej 2.
-
Było zbyt mało czasu. Odpinał konia jak najszybciej potrafi jednak nic to nie dało. Wtedy poczuł ogromny cios w łeb. Gdyby nie Gordianowy hełm byłby już po drugiej stronie. Upadł na ziemie prosto pod konia. Czarna plama szybko znikła mu z przed oczu. Wtedy zobaczył pędzącego jaszczura z teczką i aktami.
- O kurwa! - powiedział na ten widok. Szybko pozbierał sie i wstał na równe nogi. Odpiął konia z ostatnich uprzęży i wskoczył na niego ruszając w pościg za jaszczurem.
-
Jednakże tamten był już daleko, pozostała dwójka konnych ruszyła za Szeklanem.
-
- Dogonie cholernika za wszelką cene. - powiedział szeptem patrząc sie co chwila za siebie. Za nim byli już kolejni jeźdzcy. Nie zamierzał rezygnować z pościgu. Trzepnął dwa razy lejcami, koń ruszył mocniej z kopyta. Wiedział że takiego tempa nie wytrzyma zbyt długo Miodek ale to pozwoli mu zmniejszyć dystans do uciekiniera.
-
Szkapa jest wolniejsza od ogiera, i słabsza. Dwa jaszczury były już jakieś 2m. za tobą gotowi by zaatakować jednocześnie.
-
Jasna cholera. Przeszło mu przez myśl. Nie miał wyjścia, musiał sie ich pozbyć. Wtedy gwałtownie zwolnił szkape i położył sie na niej. Wtedy ostrza miecza przejechały po pancerzu przycinając na końcu grzywe koniowi. Szybko wyprostował sie i energicznym ruchem pogonił szkape doganiając jaszczurów. Będąc blisko jednego energicznym ruchem rzucił sie na niego zwalając go z konia. Spadli z hukiem na ziemie. Puścił jaszczura i kilkoma mocnymi ciosami przywalił mu z pięści w twarz. Przewrócił sie na plecy i odrzucił jaszczura. Przeciwnik wstał i z mieczem w ręku rzucił sie na weterana. Ten energicznym ruchem dobył szable i przeszył brzuch jaszczura ostrzem. Ten osunął sie martwy na ziemie. Wstał szybko z ziemi i energicznym ruchem doskoczył do uciekającego ogiera łapiąc go za lejce. Wskoczył na niego i ruszył spowrotem w pogoń.
//Jakby było coś nie tak to cofnij.
-
Nadal gonił cię jeden jaszczur. Złodziej zaś znikł w pobliskim lasku.
-
Drugi przyczepił sie do niego jak rzep do psiego ogona. Puścił lejcei usiadł na koniu na boku. Wtedy miał kontakt z przeciwnikiem. Dobył topór i szybko uniknął cięcia prawie spadając z konia. Szybko podniósł sie i energicznym ruchem rąbnął toporem w kark konia powalając tym na ziemie konia i przeciwnika. Odwrócił sie i schował topór, złapał za lejce i pospieszył konia. Po kilku metrach skręcił w lasek, w którym znikł jaszczuroczłek.
-
Niestety w trakcie dziwacznych wygibasów czynionych bez znajomości akrobatyki i na dodatek w galopie, spadłeś z konia. Jaszczur przeskoczył swym koniem nad tobą i pognał w las.
-
Pozbierał sie szybko z ziemi i otrzepał sie z kurzu. Dosiadł konia i pogalopował za kolejnym uciekinierem prosto w las.
-
Miodek gwałtownie się zatrzymał i padł razem z tobą przygniatając cię. Zauważyłeś dwie strzały sterczące z boku kunia. Nad tobą zaczeły latać strzały.
-
//To nie Miodek. Miodka zostawiłem przy zwłokach jaszczura i wziąłem jego ogiera.
I nagle znowu upadek i to bolesny. Koń przygniótł weterana nie dając mu możliwości wydostania sie spod jego ciężar, do tego te strzały. Były wszędzie, przeszywały powietrze świszcząc nieprzyjemnie. Nie próbował wstać. Zakrył głowę ręką i przycisnął sie bardziej do ziemi czekając na zakończenie deszczu strzał. Miał nadzieje że kompani odnaleźli pozostawionego Miodka i podążą za tropem.
-
Strzały ustały, Ashog zaś ruszył śladem Szeklana, odnalazł porzuconego konia i ruszył w las by po chwili odnaleźć jaszczura leżącego pod przygniecionym koniem. Postawił pawęż pod drzewem i pomógł towarzyszowi.
-
Jaszczur wygramolił sie z pod uścisku końskiego ciała dzięki Ashogowi.
- Dzięki ci wielkie. Te sukinsyny muszą gdzieś tu mieć kryjówke. - powiedział do Ashoga. Przynajmniej deszcz strzał ustał.
-
Dwalin niestety nie mógł zatrzymać uciekinierów. Przykląkł przy swoim przeciwniku którego własnoręcznie zabił i zaczął go przeszukiwać. Kiedy skończył wstał i podbiegł do reszty. Psiakrew, uciekli. Nie ma czasu do stracenia, powinniśmy ruszać.
// Co znalazłem?
-
Jaszczur poprawił nagolennik i popatrzył sie na ziemie wypatrując śladów.
- Szukajcie śladów kopyt, musieli gdzieś je zostawić. - popwiedział po czym skupił sie na wyszukiwaniu śladów.
-
Strzały znowu świsnęły im nad głowami. - Padnij! Ryknął Ashog dopadając do pawęża i osłaniając Szeklana i siebie przed zaporowym ogniem łuczników.
- Musimy spierdalać!
-
Dwalin z racji tego że był najmniejszy bez trudu schował się za Ashogiem osłaniającym pawężem siebie i Szeklana.
-
Ork wyprowadził wszystkich z lasku, zabrali po drodze Miodka i wrócili do wozu. Gdyby nie akcja Szeklana nie doszłoby do tego wszystkiego. Informacje i miesiące ciężkiej pracy poszły na marne...
- Kurwa... Rzucił pod nosem Ashog upinając konia do wozu.
-
Jaszczur splunął na ziemie ze wściekłości po czym wgramolił sie na wóz. Poczuł sie za to odpowiedzialny, nie zamierzał poddawać sie za szybko. To można było jeszcze odbić. Oparł sie o wóz po czym powiedział do Ashoga.
- Wracamy do Tihios. Mam plan jak odbić te akta.
-
- A mieć pewność że one tam jeszcze będą? Nie wiemy ilu ich być, jak są uzbrojeni... Mówił siedząc na wozie jadącym do Tihios.
-
- Damy rade. Gwardia jest dobrze uzbrojona. - powiedział wypatrując murów miasta.
-
Dojechali do miasta.
//To "twoja" lokacja więc działaj. ;)
-
Gwardziści przepuścili kompanie przez bramy. Nie czekając na nic ruszył prosto w stronę koszar wraz z Ashogiem i Dwalinem. Przeszliście przez starówke i dotarliście do dzielnicy ogrodzonej nieeysokim murem. Przed nim stało dwóch gwardzistów a na murze kolejnych dwóch. Zatrzymali was.
- Dalej nie przejdziecie - powiedział zagradzając droge halabardą.
- Nie chcesz wpuścić szlachcica tych ziem do koszar? - zapytał spoglądając na gwardziste.
Ten zmieszał sie i ustąpił wam drogi.
- Przepraszam, nie poznałem. Niestety ale moge przepuścić tylko pana do środka.
- Nie ma mowy, oni są ze mną i wchodzą ze mną.
- Jak rozkarzesz. - powiedział do ciebie po czym weszliście na teren koszar. Jaszczur szedł zaraz obok Ashoga.
- Teraz prosto do baraków.
-
Dotarli do baraków.
-
Drugi sektor koszar, wielka zabudowa gwardi i place treningowe. Weszliście na plac główny gdzie dojeżdżają wozy z towarami do koszar i gdzie mieszczą sie główne siedziby Gwardii Ludowej. Wypatrywał wśród gwardzistów starego druha Ereta.
-
I odnalazł.
//Poprowadź rozmowę i dotrzyjcie pdo lasek
-
Po chwili na placu głównym Szeklan dostrzegł Ereta stojącego z gwardzistami i wydającego rozkazy. Po ich wydaniu gwardziści rozeszli sie a Eret złożył dokumenty i ruszył wolnym krokiem w strone swojej kwatery. Wtedy zauważył znajomego jaszczura, położył dokumenty na ławce i zagwizdał doniośle.
- Szeklan mordo ty moja! Jak ja cie długo nie widziałem. - powiedział podchodząc bliżej i podając ci ręke na przywitanie. Przywitał sie także z Ashogiem i Dwalinem.
- Co cie sprowadza w moje skromne progi?
-
Na jaszczura twarzy pokazał sie uśmiech. Podszedł kilka kroków bliżej i oparł sie o śxiane. Po tym jak podszedł i przywitał sie powiedział na jego pytanie.
- Potrzebuje twoich ludzi. W drodze, przez moją nie uwage, zostaliśmy okradzieni z ważnych dokumentów. Poradzilibyśmy sobie ze złodziejami gdyby nie to że zaszyli sie w swoim obozie. W dodatku ostrzeliwują wszystko co sie do nich zbliży.
-
- Nie ciekawa sprawa. Użycze ci jeden oddział, na mnie możesz zawsze polegać. - powiedział do ciebie po czym odwrócił sie i doniośle zagwizdał sygnał. Po chwili na plac zbiegli sie gwardziści. Eret wyznaczył ludzi po czym wraz z nimi podszedł do was.
- Są do waszej dyspozycji. - powiedział do was stając bokiem i spoglądając na swoich ludzi.
20x Gwardzista (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Gwardzista)(do naszej dyspozycji)
-
- Wielkie dzięki Eret. - powiedział podając mu ręke na pożegnanie. - No to w droge. - powiedział do gwardzistów po czym wszyscy ruszyli w stronę wozu. Gwardziści jechali na swoich koniach podążając zaraz za wozem. Po kilkunastu minutach wóz dotoczył sie na trakt przed laskiem w którym zaszyli sie złodzieje.
-
Z lasku padły strzały. Pięciu Gwardzistów padło nim nawet zorientowali się co się dzieje. Ashog zeskoczył z wozu i schował się za nim. Było pewne że nie mają zbytnio szans.
??x http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Ochroniarz skryci za drzewami 40m od nas.
-
Jaszczur schował sie za wóz. Gwardziści pochowali sie za drzewami.
- Panowie wiecie co mamy robić. Zajebmy te ścierwa.
Wszyscy zakryci skrzętnie tarczami, równym rzędem ruszyli w stronę przeciwnika. Po chwili dało sie słyszeć odgłosy walki.
-
Jednakże bełty bez większych problemów przebijały tarcze i zbroje gwardzistów. Szeklan miast dowodzić dzielnie spierdolił za wóz. W tym samym czasie połowa jego ludzi była martwa. Reszta Gwardzistów skryta za drzewami czekała...
- Musimy się wycofać kurwa!
-
Jaszczur skrył sie za drzewem koło jednego z gwardzistów.
- A co z aktami? Wszystko poszło na marne! - powiedział do Ashoga po czym gestem kazał wycofać sie pozostałej połowie jednostek w bezpieczne miejsce.
Wkurzony wymamrał kilku słów.
- Skurwysyńskie jaszczury, jeszcze sie z nimi rozprawie.
-
- Akt już pewnie dawno tam nie ma!
-
- Jasna cholera. - wykrzyczał w eter. Gestem kazał wycofać sie oddziałą w strone miasta. To była jedna z pierwszych porażek Gwardii. Jaszczur szybkim susem wskoczył na wóz. Musieli odjechać stąd.
-
I odjechali, dotarli pod miasto pobici i wkurwieni na Szeklana za jego decyzje o szturmie.
-
Wszystko poszło nie tak, zdarza sie. Nie robił niczego naumyślnie. Gwardziści pozbierali z pola bitwy rannych i doprowadzili ich do miasta wprost do miejskiego szpitala.
-
A pokonane Bękarty wróciły do Bastardo.
//Kontynuujemy w Bąku.
Zadanie zakończone tragicznym niepowodzeniem.
Bękarty Rashera pod przywództwem Szeklana miały odebrać od siostry Melkiora ważne dane wywiadowcze dot. Vladimira. Przez błąd Szeklana stracili owe dokumenty.
[member=1698]Szarleǰ[/member] zamknij rybciu :*