Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: Isentor w 01 Październik 2006, 14:41:10
-
Przed murami miasta wzniesiono posterunek obronny...
Przydział do posterunku otrzymali:
- Turing
- Bezimienny22
- Jasio
- Arthas
Dowódca/Zastępca Dowódcy straży może dodatkowo przydzielić tu inne osoby. Osoby te powinny się tutaj zameldować...pisząc o sobie małe info zamieszczając obraz oraz oznajmiając nam z jakim orężem staną do walki. Na zameldowanie czekam do 18:00 później wróg dotrze do bram...
Opis:
MG decyduje o każdym ważnym zdarzeniu jego słowo jest święte nie można przeciwstawiać się jego woli...jeśli napisze, że ktoś został zabity bądź ciężko ranny osoba ta nie pisze zaraz o cudownym ozdrowieniu. Posty sprzeczne z ciągiem fabularnym wątku będą kasowane. MG odpowiada zaraz po każdym uczestniku zabawy bądź w niektórych przypadkach po kilku ich wypowiedziach.
-
Po odpowiednim przygotowaniu i krótkiej modlitwie do Innosa przed walką, Arthas z dumą i odwagą na twarzy stawił się na posterunku. W prawym ręku dzierżył swój wspaniały i nieodzowny mu miecz jednoręczny pokryty rudą, natomiast w lewej dłoni trzymał doskonale sprawdzającą się w boju tarczę, która niejednokrotnie uchroniła tego dzielnego męża od śmierci.
Arthas gotowy do potyczki:
[img]http://img122.imageshack.us/img122/9707/beztytu322u17tg.jpg\" border=\"0\" alt=\"\" /]
-
[img]http://img273.imageshack.us/img273/896/jaszczurocz322ek1xn.png\" border=\"0\" alt=\"\" /]
Zebrani zauważyli smugę dymu unoszącą się nad lasem...nagle zabrzmiały bębny bojowe zza mgły wyłoniły się wojska wroga. Była to niespełna setka Jaszczuroczłeków...zebrani postanowili poczekać na reakcję wroga i obmówić plan działania jako, że Arthas był najwyższy stopniem wśród zebranych postanowił przemówić pierwszy...
-
Z lekkim opóźnieniem przybył Jasio. Miał na sobie średnio zbroję, na plecach kołczan i długi łuk, w jednej ręce trzymał tarczę, a w drugiej swój niezawodny jednoręczny łuk.
-Jestem na rozkazy- odrzekł stanowczą Jasio
I patrzył na wroga.
-
Przepraszam za spóźnienie! - krzyknął Turing, po czym zasalutował Arthasowi.
- Jestem na rozkazy!
I zwrócił się w stronę wroga...
[img]http://img393.imageshack.us/img393/7598/beznazwy1sf0.png\" border=\"0\" alt=\"\" /]
-
Dobrze...
Cieszę się, że chociaż wy stawiliście się na polu walki. Osoby, które zdezerterowały bądź nie stawiły się na polu bitwy zostaną ukarane. Nie można zostawiać Ombros w potrzebie!
Ale przystąpmy do działania, w końcu bez walki się nie obejdzie!
Nie wiem jak wy kamraci, jednak ja radziłbym stawić czoło wrogu na otwartym terenie, gdyż wycofanie się może skończyć się klęską i być równoznaczne z upadkiem miasta. Nie wszyscy są gotowi do walki i jeszcze trwają przygotowania, tak więc należy dać im trochę czasu. Zyskamy go jednynie drogą walki...
Sądzę, iż będzie to najlepsze rozwiązanie - wyruszmy małą grupką na bestie i spróbujmy je choć w małym stopniu zatrzymać. Nasza kawaleria powinna dać sobie radę, zwłaszcza z pomocą naszych wyśmienitych łuczników. Co o tym pomyśle sądzicie?
-
- To doskanały pomysł- rzekł Jasio
Ale powinniśmy je atakować w ukryciu i atakować pojedyńcze osobniki, będą wtedy zdezorientowane.
-
W dyskusji przeszkodził im dziwny dźwięk...wtem spostrzegli przegrupowujących się Jaszczurów, niewielki oddział składający się z przeszło 50 jednostek wroga przybrał formacje bojową po czym ruszył w stronę barykady...łucznicy rozpoczęli ostrzał zaś wojowie znajdujący się w zaporze z niecierpliwością oraz wielkim zdenerwowaniem czekali aż wróg dotrze do nich...
Gdy pierwsi Jaszczuroczłecy dobiegli do zapory wojowie...
-
Jasio wyjął swój mieczi jako pierwszy zaczął zabijać kolejnych jaszczurów. Jednak musiał się wycofać i zaczął ostrzeliwywać wroga.
-
Turing zaczaił się od tyłu i zaczął wbijać miecze jaszczuroczłekom w plecy. Udało mu się zabić kilku, lecz w krótkim czasie jaszczoruludzie odwrócili się i ruszyli na Turinga. Jako, że było ich zbyt wielu, Turing tylko rzucił nożem w głowę jednego, i uciekł do oddziału, gdzie wspólnie spokojnie pokonaliśmy tę niewielką grupkę.
-
Lekko zmęczony walką Arthas zsiadł ze swojego wiernego rumaka, podniósł przyłbicę od hemu a następnie schował pięknie zdobione i zakrwawnione ostrze - "Gniew Innosa", które niedawno dostał od kowala, chwilę potem rzekł...
- Dobrze się spisaliśmy, jednak to dopiero początek...
-
Ja bym proponował trochę odpocząć i przespać się przed kolejnym atakiem- skończył mówić Jasio.
Aż tu nagle zza karzków...