-
Nazwa wyprawy: Upiór zza bariery
Prowadzący wyprawę: Isentor
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Umiejętności Intuicja.
Uczestnicy wyprawy: Julian, Arius, Isentor, Kharim
Krasnolud czekał na towarzyszy w między czasie szykował swojego kuca na wyprawę.
-
Paladyn pojawił się, gdyż słyszał że wezwano niektórych członków Bractwa. Na miejscu spostrzegł póki co tylko jakiegoś krasnoluda.
-Nowy rekrut? - spytał Aurius.
-
Kharim spojrzał na człowieka w ładnej zbroi i wyższego rangą.- Tak nowy nazywam się Kahrim jestem synem Gorema widzę, że jesteś paladynem jak masz na imię jeśli można spytać. Spytał z ciekawością krasnolud.
-
-Jestem Aurius z Rivendare. I jak zgadłeś posiadam rangę paladyna w Zakonie. - odparł. -Masz może jakieś pojęcie czemu nas wezwano? Gdyby to był tylko sprawdzian twoich umiejętności nie posłano by również po mnie.
-
- Miło mi Cię poznać, z tego co mi wiadomo trzeba będzie pozbyć się upiora i dlatego wezwano wszystkich obecnych w zakonie. A Ty jako jedyny paladyn wiesz więcej na ich temat, niż my przynajmniej tak mi się wydaje. Odparł Krasnolud.
-
Zjawiłem się, po dość długiej przerwie, z koniem na dziedzińcu, gdzie stali już Aurius i nieznany mi krasnolud.
Odpaliłem fajkę i w milczeniu ją popalałem.
-
Kharim postanowił się przedstawić nieznajomemu człowiekowi.- ÂŻe tu, tylko ludzie są nie do wiary. Myśli kłębiły mu się w głowie. - Witaj człowieku jestem Kharim syn Gorema a Ty, jak się nazywasz.
-
-To Julian. - paladyn przedstawił drugiego członka. -Jest rycerzem i u niego trzeba sobie zasłużyć na podanie prawicy. Wiele przeżył i ceni sobie doświadczenie, a póki go nie zobaczy w tobie, póty zdania nie zmieni. Aurius znał Juliana na tyle, żeby wiedzieć jak go opisać.
-
Oczekiwałem odpowiedzi od niego, niż Ariusa, chociaż dobrze mi opisał jego charakter. My krasnoludy mamy to do siebie, że jesteśmy bardzo dumni i uparci w dążeniu do celu, ale skoro tak się sytuacja przedstawia to nie, będę pierwszy wyciągał ręki dopóki on tego nie zrobi. Zamyślił się Kharim dłuższą chwilę. - Skoro jesteśmy wszyscy, to ruszamy w stronę bariery panowie. Krasnolud wsiadł na kuca i powoli zmierzał, do bramy wyjściowej z siedziby Bractwa.
-
Paladyn przysposobił sobie sporego ogiera z stajni Bractwa. Koń był dość niesforny więc Aurius często go nazywał Hultajem. Tak więc ruszył na grzebcie Hultaja w kierunki bramy wyjazdowej. Słyszał ostatnio co nieco o barierze, która powstała na krańcu wyspy.
-
-ÂŻe, tak zapytam wiesz miej więcej gdzie ona się znajduje. Jak wiesz jestem tu nowy i nie znam zbytnio otaczających terenów.
-
W stajni pojawił się Isentor.
- Jesteście gotowi? ÂŻeby zaoszczędzić drogi udamy się do teleportu w stolicy.
//Popraw post z wyprawą.
-
-Wszyscy są chyba przygotowani królu. Nie widzę żadnych przeszkód by ruszyć. Przy okazji, czy możesz powiedzieć nam coś więcej na temat tej sprawy?
-
- Niedaleko królewskiego obozu w Mor Andor strażnicy odnajdują zwłoki żołnierzy. Za każdym razem w tej samej jaskini i za każdym razem zmasakrowane w ten sam sposób. Takie obrażenia może zadać jedynie coś złego, dlatego jest to zadanie dla sług Zartata.
//Z pracy wracam o 18.
-
-Rozumiem. Tak długo jak żyję, nie pozwolę aby cokolwiek mordowało bezkarnie ludzi. Zrobimy co w naszej mocy żeby rozwiązać tą sprawę. - rzekł z pełną powagą paladyn.
-
- Ruszajmy wiec.
-
- Jestem tuż za wami. Krzyknął Krasnolud. Gdy Kharim podjechał bliżej zauważył dwie postacie jedną był Arius a drugą nie znajoma mu osoba, ale wyglądała na bardzo silną i doświadczoną. Krasnolud spojrzał na nią i ujrzał oblicze władcy w co nie mógł uwierzyć. - Witaj Królu jestem Kharim zostałem przyjętym nie dawno, i nie przypuszczałem,że będę miał zaszczyt Ciebie tu spotkać.
-
- Witaj rekrucie. Po dotarciu do stolicy udamy sie do draconskiego teleportu, przeniesiemy sie w poblizu miejsca brutalnych mordow. Jaskinia znajduje sie w polowie drogi miedzy chramem a krolewskim obozem.
-
- Rozumiem, a zatem prowadź władco.
-
-Może to jeden z demonów, które nie zostały uwięzione w barierze? ÂŻołnierze pilnują tego miejsca i terenów wokół, więc wciąż ma jakieś ofiary, ale nie opuszcza swojego "legowiska" obawiając się większych sił. Co o tym myślisz królu?
-
- Mor Andor jest pod barierą więc o ta jaskinia jest pod barierą.
Po kilkugodzinnej wędrówce dotarliście do stolicy.
Głęboko w podziemiach Efehidonu, w starym, dracońskim chramie, znajduje się aktywny dzięki mocy monolitów portal. Został skonfigurowany tak, by przenosił bezpośrednio do teleportu znajdującego się w chramie na terenie kolonii karnej otoczonej magiczną barierą. Niestety punkt wejścia ze względów bezpieczeństwa otwierany jest tylko w wyznaczone dni o danej porze. Na szczęście, na specjalny rozkaz Króla Isentora portal został dla was specjalnie aktywowany.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/1/15/Portal_do_kolonii_karnej.jpg)
- Po przejściu przez portal nie będzie odwrotu, upewnijcie się, że wszystko ze sobą macie.
//Konie zostały w stajniach.
//Po napisaniu posta o przejściu przez portal otrzymacie dostęp do kolonii karnej, gdzie będziemy kontynuować wyprawę.
-
-Ja wziąłem wszystko co trzeba. - po tych słowach Aurius wkroczył do portalu.
-
- Ja załatwiłem również wszystko. Krasnolud udał się, za Ariusem do portalu.
-
Po przejściu przez portal znaleźliście się głęboko we wnętrzu dracońskiego chramu.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/8/83/Draconski_chram_portal.jpg)
- Pierwsza podróż przez portal może wywoływać lekkie mdłości.
-
Krasnolud, po teleportacji odszedł delikatnie na bok, aby nikt nie zauważył, że chce zwymiotować. Po załatwieniu potrzeby Kharim przyjrzał się w miejscu w którym teraz się znajdował. -Ale cudo nawet krasnoludy nie potrafią takich rzeczy budować, co o tym sądzicie. Zwrócił się do pozostałych.
-
-Nie pierwszy portal jaki widzę. Choć trzeba przyznać że zawsze one wywołują lekki podziw dla całego zachodu w ich stworzeniu.
-
- Królu gdzie tu jest wyjście ja tam lubię tunele, ale misja czeka.
-
Po wyjściu z chramu udaliście się do królewskiego obozu. Bardziej chaotycznej konstrukcji nie widzieliście dawno na oczy. Namioty porozkładane bez ładu, otoczone drewnianym murem obronnym wybudowanym w pośpiechu co przekłada się na jego wadliwą konstrukcje. Na tle takiego rozgardiaszu widok ruin zamku przypominał wyniosłe cudo architektury. Udaliście się tam w celu rozmowy z Jaroszym.
-
Kharim ujrzawszy obóz zdziwił go nie ład panujący tutaj.- Do budowy, tego muru powinni nająć krasnoludy myśmy, by to lepiej zrobili, może po prostu nie mają materiałów na budowę czegoś lepszego. Chociaż zamek nawet wygląda mimo, że podupadł z leksza. Zamyślił się chwilę krasnolud. - Królu wiesz gdzie Jaroszy teraz przebywa. Zaciekawił się Kharim.
-
- Poszukamy go w zamku.
-
- Jestem tuż, za tobą a możesz mi coś więcej o nim opowiedzieć.
-
Krasnolud strasznie irytował Isentora swoim zachowaniem.
- Nie znam historii jego życia. Chodźmy.
Po kilkunastu minutach udało się wam odnaleźć Jarosza w zbrojowni, zajmował się ostrzeniem mieczy.
- Witaj Jaroszy.
- Witaj Królu i witajcie Panowie. Przybyliście zbadać jaskinie?
- Owszem, mógłbyś nas tam zaprowadzić?
Mężczyzna odłożył ostrze na stole, wstał i przemówił doniosłym basem.
- Chodźcie za mną!
-
- Witaj Jaroszy jestem Kharim. Krasnolud, po przedstawieniu się ruszył za towarzyszami, tym razem w milczeniu.
-
Paladyn podążał dalej za królem i Jaroszym. Zwykle był oszczędny w słowach, więc dłuższą cześć trasy milczał. Nie czuł potrzeby ciągłego pytania jak krasnoludzki rekrut.
-
- To tutaj - pokazał palcem Jaroszy. 10 metrów przed wami, znajdowało się przejście w skale prowadzące do jaskini, gdzie dochodzi do mordów.
- Miejsce broń w pogotowiu. Chodźmy!
-
Kharim wyciągnął swój topór, po czym podążył za towarzyszami.
-
Aurius chwycił za swoją tarczę i miecz. Póki co nie chciał używać młota, gdyż tunel i tak miał ograniczoną przestrzeń co by nie sprzyjało walce dwuręczną bronią.
-Jakby potrzeba było trochę światła to mogę zapewnić. - dodał.
-
Strażnik dał wam po pochodni. Przejście przez wąski przesmyk zajęło ponad 5 minut, na jego końcu znajdowała się spora jaskinia o sklepieniu wysokim na 12 metrów. Jaroszy nie wszedł z wami do środka, miał już dość widoku zwłok - tak brzmiała jego wersja. Isentor podejrzewał, że prawdziwym powodem był strach przed tym, co tutaj zamieszkało. U stóp walały się ludzkie i zwierzęce kości, w powietrzu unosił się odór zgnilizny i metaliczny posmak krwi.
-
- Niezła rzeź. Skwitował krótko krasnolud.
-
- Im więcej światła tym lepiej.
Isentor natknął się na stertę ciał, pozbierał leżące pochodnie, podpalił kije i rzucił na stos. Ubrania na zwłokach zajęły się ogniem rozświetlając jaskinie. Płomień oświetlił cielsko demona znajdującego się w rogu jaskini. Bestia obgryzała mięso z kości jakiegoś nieszczęśnika.
Pospolity demon (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Pospolity_demon)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/d/d9/Bestiariusz_pospolity_demon.jpg/150px-Bestiariusz_pospolity_demon.jpg)
//Pospolity demon zauważył was, znajduje się 8 metrów od was w linii prostej.
-
Paladyn zasłonił się nieco tarczą i wyszedł na przód. Jego zbroja nie zapewniała całkowitej ochrony, jednak liczył na swoją wierną tarczę, z którą już nie jedno przeżył. Pierwszy raz widział takie stworzenie.
-Postaram się was osłonić. - rzekł. -Ta walka będzie wymagała nieco współpracy. Nawet nie wiem czym to jest... - przyznał się.
-
- Jeśli posiadacie srebrną broń, wskazane jest jej użyć. Pospolity demon to trudny przeciwnik, nie należy go ignorować ze względu na nazwę. Weź go od przodu, spróbuję go oskrzydlić.
Pospolity demon odrzucił agresywnie obgryzaną kość, stanął na równe nogi prezentując swoje ogromne cielsko wysokie na 2,6 metra. W półmroku jaskini wyglądał niczym starożytny potwór z czasów, które pamiętają jedynie smoki, w istocie był takim stworzeniem. Demon oparł się na czterech kończynach po czym zaszarżował w stronę Auriusa.
//Demon nadal znajduje się 8 metrów od Auriusa.
-
- Panowie, ja swoim toporkiem to najwyżej mogę sobie brodę ogolić, chociaż nie wiem, czy do tego się on nada. Zażartował sobie w takiej chwili krasnolud, po czym dodał. - Uderzę z boku,a dokładnie z lewej strony chociaż spróbuje.
-
Kiedy pospolity demon zajęty był szarżą w stronę Auriusa, Isentor próbował oskrzydlić bestie od prawej strony.
-
Kharim postąpił tak jak powiedział, więc udał się na lewą flankę, by zaatakować demona.
-
Pospolity demon szarżował w stronę Auriusa, dzieliły ich od siebie już tylko 2 metry.
-
Krasnolud nie wytrzymał i natarł na demona. A dokładnie doskoczył do niego i uderzył go w kark zrobiło to bestii, tylko lekką ranę, Kharim odsuwając się czekał na ruch pozostałych.
-
Demon nawet nie zwrócił uwagi na cios krasnoluda, szarżował dalej na Auriusa był już 1 metr od niego.
-
Krasnolud, po ataku stał bezradnie jak dziecko, ale się opamiętał i spojrzał na króla z nadzieją, że powie co zrobić.
-
Paladyn w ostatniej chwili przemieścił się za demona. Chciał go tym manewrem wyprowadzić w pole.
-
//Jakim cudem tego dokonałeś?
-
//: No przemieszczenie...Teleportacja na krótką odległość.
-
//Musisz zapisywać takie rzeczy. Z Twojego postu nie wynika jasno, że użyłeś jakieś umiejętności, więc pisz jasno czego używasz lub dodawaj pod postem zapis tej umiejętności, by wszystko było jasne.
Rozpędzony demon stracił równowagę, kiedy w ostatniej chwili Aurius zniknął mu z oczu. Rozpędzony w postawie szarży nie zdążył się zatrzymać i uderzył z impetem w skalną ścianę. Isentor wykorzystał to przywołując zaklęcie tchnienia śmierci.
- Iaesh qiash xugro izani!
Z wyciągniętych dłoni wyłonił się ciemnozielony podmuch, który oplótł ciało pospolitego demona materializując jego ciało na zgniliznę. Agonalny ryk demona przywołał jego popleczników, którzy zaczęli wypełzać z wąskich tuneli u podstawy jaskini.
Garguli demon (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Garguli_demon)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/e/e9/Bestiariusz_garguli_demon.jpg/150px-Bestiariusz_garguli_demon.jpg)
- Szybko! Wycofajmy się do wyjścia z jaskini tak, by w razie czego mieć je za plecami!
Garguli demon 13/13
-
Krasnolud uradowany, był w duchu, że pospolity demon padł, lecz gdy ujrzał wypełzające stadko gargulich demonów zapadł w trwogę ruszył jak najszybciej w stronę wejścia do jaskini.
-
- Uformujmy szereg.
Po wydaniu rozkazu Isentor zdjął z pleców swój kostur.
-
- Tak jest. Odpowiedział Kharim i stanął z prawej strony Isentora.
-
Starszy mężczyzna chrząknął na zgodę i zajął miejsce po lewej stronie króla. Jego miecz i tarcza wciąż były pewnie trzymane w dłoniach. Mając te niemal nieodzowne atrybuty rycerza mógł stanąć śmiało naprzeciw wielu wyzwaniom.
-
Gargule demony napierały na was, z tuneli wychodziło ich coraz więcej. Isentor uderzał kosturem i odpychał za pomocą mortokinezy atakujących go wrogów. Aurius i Kharim również zostali zaatakowani przez demony.
garguli demon 38/38
-
- O cholera skąd ich tyle.- Nie wiem, czy mój toporek sobie poradzi, ale dam z siebie wszystko. Powiedział na głos do towarzyszy. W trakcie wypowiedzianych słów jeden z gargulich demonów próbował zaatakować krasnoluda z bliskiej odległości Kharim w porę zdołał ukucnąć i ominąć atak demona. W tym czasie chwycił mocniej topór i uderzył z dołu w brodę poczwary z głębin piekła, ale nie miał pewności, czy zabił bestię to poprawił wbijając tym razem toporek w czaszkę demona, który tylko jęknął i padł martwy u stup krasnala.
garguli demon 37/38
// Walczymy w tunelu to mam 2 finiszchery.
-
Aurius walczył z demonami trzymając tarczę blisko siebie. Drobne uderzenia ciągle spadały na paladyna, lecz jego chroniła zbroja. Mimo to nie zamierzał stać bezczynnie. Jeden z gargulców przypadł do rycerza nieco bliżej, co ten wykorzystał i przebił go zwyczajnie klingą. Dziwna bestia padła na ziemię. Demony dalej napierały na Aurius. Mężczyzna wykonał dwa potężne zamachy w kierunki przeciwnika znajdującego się przed nim. Jeden cios miecz odrąbał rękę demona, a drugi rozciął szyję. Niestety to były dopiero dwie martwe bestie.
garguli demon 35/38
-
- Nie damy im rady, wycofajcie się za jaskinie, zajmę się nimi na czas waszego przejścia przez przesmyk.
-
- Cholera pierwsza moja misja i trzeba wiać. Powiedział do siebie krasnolud. Jednocześnie wycofując się do przesmyku.
-
Aurius i Kharim przeciskali się przez przesmyk prowadzący na powierzchnię Isentor zacięcie walczył z gargulimi demonami trzymając je z dala od wyjścia z jaskini. Kiedy rycerzom udało się opuścić jaskinie Isentor wypowiedział inkantacje eksplozji zła.
- Iaesh qiash xugro agrosh!
Po czym klasnął energicznie nad głową wytwarzając potężny wybuch mrocznej energii, który rozerwał ciała demonów na strzępy.
4/38
-
- Słyszałeś Auriusie ten wrzask mam nadzieję, że król nie poległ osłaniając nas. Co o tym myślisz. Zwrócił się strapiony krasnolud do paladyna.
-
Po chwili Isentor przeteleportował się przed jaskinię. Wyglądał na wyczerpanego, twarz miał pociętą i zakrwawioną.
-
- Królu, co się stało jak się czujesz, potrzeba Ci czegoś. Spytał strapiony Kharim.
-
Isentor zagryzł zęby, by nie okazywać słabości przy rekrucie. Jego ciało i tak zaczynało się już powoli regenerować.
- Przeżyję. Trafiliśmy na gniazdo demonów. To jeszcze nie koniec.
Nagle w jaskini nastąpił wybuch, wejście rozpadło się tworząc wyrwę na kilkanaście metrów, z kłębów kurzu i piachu wyłoniły się kolejne zastępy demonów.
Demon (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Demon)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/0/03/Bestiariusz_demon.jpg/150px-Bestiariusz_demon.jpg)
demon 25/25
-
- No chyba sobie z, zemnie jaja robicie skąd ich tyle do diaska. Królu będę szczery, ale chyba nie mamy szans.
-
Z każdą sekundą z gruzów wychodził kolejny demon, poprzez gargule do pospolitych.
- Spróbuję ich zająć jak najdłużej!
demon 35/35
pospolity demon 15/15
garguli demon 30/30
-
To nie będzie łatwe, co ja gadam to jest niemożliwe. Chociaż spróbuję powalczyć. Sekundkę krasnolud się zastanowił gdy jeden gargulich demonów postanowił zaatakować Kharima walką wręcz. Demon chciał uderzyć krasnala swoimi łapskami, na co Kharim schylił się w ostatniej chwili wyprowadzając kontratak walnął, go toporem prosto w szczękę polała się krew a śmierć gargulca spowodowała większą agresję pozostałych demonów.
demon 35/35
pospolity demon 15/15
garguli demon 29/30
-
Przeraźliwe ryki i jęki demonów przerwał potężny grzmot z niebios, pod siłą którego zatrzęsła się ziemia, bestie zamarły bez ruchu. Niespokojnie spoglądały na siebie wyczuwając podskórnie, że uderzenie pioruna nie zwiastowało niczego dobrego. Isentor oparł się na kosturze, zrobił krok w tył...
-
Kharim nie wiedząc, co się stało zrobił to samo, co król.
-
-Zgaduję, że ten piorun to nie twoja sprawka królu? - zapytał paladyn. Schował już tarczę i miecz. Teraz w rękach dzierżył potężny młot wykonany z srebra i uświęcony mocą Zartata. -Mogę spróbować ich nieco dłużej zatrzymać. Ty już poświęciłeś sporo mocy królu. A ja tu jestem po to by chronić kogo się da.
-
Sklepienie zaczęło błyskać tysiącem piorunów, niebieskie snopy energii magicznej wgniatały się w ziemie formując kratery, z których wyłaniały się humanoidalne istoty ze skrzydłami. Wyglądały majestatycznie, pięknie ale miały w sobie też coś niebezpiecznego, pierwotnego. Skrzydlaci rzucili się w wir walki z demonami.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/6/60/Aniol_zartata.jpg)
-
- Nie mogę uwierzyć oczom to chyba tak to na pewno Anioł, ale jak co gdzie, czy ktoś z was panowie widział coś tak pięknego nie mogę się nacieszyć widokiem. Powiedział uradowany krasnal.
-
-Własnym oczom nie wierzę... - skomentował paladyn. -Sądziłem, że takie istoty to tylko bajania i legendy. A czy ty królu widziałeś kiedyś coś podobnego?
-
- Jestem w takim samym szoku jak i wy.
Tuż przed uczestnikami wyprawy objawił się jeden z aniołów. Była to kobieta, w pełnej płytowej zbroi z długim mieczem w dłoni. Miała białe włosy i oczy, zupełnie pozbawione tęczówek, majestatu dodawały jej śnieżne, pozłacane skrzydła wyrastające z pleców. Jej blask oślepiał Isentora na tyle, że nie mógł patrzeć w jej kierunku. W przeciwieństwie do Kharima i Auriusa, których hipnotyzował ciepły blask bijący od postaci.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/c/c1/Npc_zariel.jpg)
Postać odezwała się dźwięcznym, aczkolwiek kojącym zmysły głosem.
- Nazywam się Zariel. Obserwowałam was. Nie wszyscy zasługujecie na łaskę, nie wszyscy macie dobroć w sercu ale jesteście tutaj co do jednego i walczycie z tymi samymi istotami co my. Wróg naszego wroga, jest naszym przyjacielem.
-
Kharim nie zamykał oczu patrząc w majestat Anioła, ukląkł i wypowiedział tylko trzy słowa. -Kharim do usług. Więcej przez gardło mu nie przeszło.
-
-Witaj Zariel. Jestem Aurius, pokorny sługa Zartata na tej wyspie. Masz zapewne racje co do godności dostąpienia łaski. Jednak jak wspomniałaś wróg naszego wroga jest naszym przyjacielem. Mogę więc stanąć ramię w ramię z waszymi wojownikami i przepędzić demony o ile tylko uznasz, że moja obecność nie będzie godzić w wasz majestat. Paladyn wypowiadał te słowa z pełnym szacunkiem i przekonaniem. Pomimo oniemienia z powodu całego blasku i niesamowitości przedstawienia był dumny, że w miarę udało mu się ubrać te odczucia w jakieś słowa.
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/c/c1/Npc_zariel.jpg)
- Witajcie słudzy Zartata. Po wiekach snu zostaliśmy zbudzeni i zesłani na ten świat w celu walki z demonami. Zastaliśmy świat pogrążony w wojnie, przepełniony wyrwami do otchłani i zalany armią demonów - naszych odwiecznych wrogów.
Anioły niemal wyrżnęły zastępy demonów, które wyszły z jaskini, pozostały już tylko niedobitki. Isentor milczał, dobrze wiedział, że istota światłości miała na myśli jego, kiedy wspominała o niegodnych łaski Zartata. Król będący liszem, wykorzystujący moc Rashera w mrocznych rytuałach, zbrukany i przeklęty przez magie krwi. Patrzenia na niego przyprawiało Zariel o mdłości. Starała się to ukryć na tyle, na ile mogła, bowiem w obliczu zagłady, wróg mojego wroga, jest moim przyjacielem.
- Nie mogłam stać bezczynnie i patrzeć jak kolejny raz słudzy Zartata padają trupem z ręki demonów. Musimy połączyć siły w walce z tymi przeklętymi istotami. Dlatego postanowiłam przyłączyć się do was i dzielić łaską Zartata czyniąc was silniejszymi.
-
Krasnolud wstał patrząc na potężnego Zariela, ale wciąż nie mógł napawać się widokiem istoty tak majestatycznej, więc ciągle milczał.
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/c/c1/Npc_zariel.jpg)
- Odnajdę was, kiedy srebrny przewodnik rozświetli sklepienie. Niech Zartat nad wami czuwa. Bywajcie!
Anioły skończyły mord na demonach, po pożegnalnych słowach Zariel zniknęła rozpływając się w strudze energii magicznej, która wystrzeliła w niebo.
-
-ÂŻegnaj łaskawa Zariel. - odrzekł jedynie Aurius. -Coś niesamowitego... - szepnął do siebie, a może i do towarzyszy.
-
Anioł zniknął, teraz tylko nasuwało się więcej pytań o, które chciał zapytać, lecz nadal był w transie.- Czy, może mnie ktoś delikatnie uszczypnąć, bo nadal nie wierze co widziałem.
-
Isentor żartobliwie trzasnął końcem kostura w bark krasnoluda.
- Wiem, że jesteście jeszcze podekscytowani zaistniałą sytuacją ale musimy się zbierać do dracońskiego chramu.
-
-Co racja to racja królu. Ruszajmy, a potem można będzie rozważyć co dokładnie zaszło tutaj. Starszy mężczyzna zastanawiał się o co mogło chodzić z srebrnym przewodnikiem. Przez sklepienie anielica na pewno rozumiała niebo. Srebrny przewodnik...Czy mogło jej chodzić o jakąś gwiazdę? -Przy okazji, nie potrzebujesz żeby cię opatrzyć królu? Wybitnym medykiem nie jestem, ale potrafię co nieco.
-
- Dziękuje Królu, za opamiętanie mnie mam jednak cichą nadzieję, że ponowne spotkanie nastąpi nie długo. Krasnolud wziął się w garść przypiął toporek do pasa i podążył, za towarzyszami.
-
Pieszo dotarliście do dracońskiego chramu.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/8/83/Draconski_chram_portal.jpg)
- Wracamy do stolicy.
-
Krasnolud wszedł do chramu.
-
Paladyn podążał za resztą do chramu. W niedługim czasie znaleźli się w chramie, gdzie znajdował się portal do stolicy.
-Chyba koniec przygód na dziś.
-
Isentor również przeszedł przez portal.
-
- No i witamy z powrotem drugi raz nie zwymiotuje. Auriusie idziemy do bractwa.
-
- Spotkamy się w bractwie, by omówić zaistniałą sytuacje.
Wyprawa zakończona
Podsumowanie:
Członkowie bractwa świtu wraz z królem udali się do kolonii karnej w celu zbadania krwawych mordów. ÂŚledztwo wykazało, że za zbrodnie odpowiedzialne są demony, które utworzyły gniazdo w jednej z jaskiń. Otoczeni przez prawie setkę demonów rycerze czekali na pewną zgubę, gdy z niebios zstąpiły anioły i uratowały im życie. Zariel - jedna z aniołów, sług Zartata zapowiedziała swoją pomoc w walce z demonami. To pierwszy taki kontakt od wieków. Nigdy dotąd dzieci Zartata nie objawiały się ludziom.
Talenty:
Aurius
Aktywność: 1 srebrny talent
Opisy: 1 złoty talent (+1 złoty talent bonusu rasowego)
Walka: 1 złoty talent, 1 srebrny talent
Bonus pieniężny: 300 grzywien
Isentor
Aktywność: 1 złoty talent (+1 złoty talent bonusu rasowego)
Opisy: 1 złoty talent
Walka: 1 złoty talent
Bonus pieniężny: 300 grzywien
Kharim Kazama aep Gorem
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 złoty talent, 1 srebrny talent
Bonus pieniężny: 300 grzywien
-
Kharim Kazama aep Gorem zamienia 1 złoty talent na 3 brązowe.