Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Zakończone wyprawy => Wątek zaczęty przez: Elrendar w 14 Czerwiec 2016, 18:21:21
-
Nazwa wyprawy: Próba Siły #16 - Elrendar
Prowadzący wyprawę: Evening Antarii
Zasady do uczestnictwa w wyprawie: zgłoszenie się w punkcie rekrutacyjnym Bractwa ÂŚwitu
Uczestnicy wyprawy: Elrendar
-Rozumiem, przydałoby się jeszcze dowiedzieć gdzie jest dokładnie ten młyn.
-
- Wystarczy, że pójdziesz na południe wzdłuż rzeki. Samym jej brzegiem. Znajdziesz na pewno. Nie jest duży, zbiera mąkę tylko od okolicznych chłopów. Zbadaj go, bo się skarżyli biedacy, że jak rano przychodzą, to pełno dziur jest w workach i muszą zmiatać to później cały dzień. No i jeden z nich zginął od jakichś pazurów...
-
-Jasne. Dziury i pazury. Zapamiętam. W takim razie do zobaczenia. - pożegnałem się uprzejmie z członkiem Bractwa. Ruszyłem tak jak mi wskazano wzdłuż tutejszej rzeki na południe. Moje rozeznanie na Valfden nie było wielkie to też takie drobne wskazówki okazywały się wielce pomocne. ÂŻałowałem jedynie że przed zgłoszeniem się nie odbyłem szkolenia w zakresie posługiwania się tarczą. Teraz poniekąd ciążyła mi na plecach.
-
Dzień był miły, słoneczny. Prawie tak beztroski, jakby wcale nie było wojny.
Iść wzdłuż rzeki to żadna filozofia. I rzeczywiście już po godzinie drogi zza drzew wyłonił się obraz młynu. Koło młyńskie stało. Wiatr hulał między jego skrzydłami.
-
Całkiem urokliwe miejsce. Jednak przyszedłem tutaj w konkretnej sprawie. Skierowałem swoje kroki wprost do młyna bo gdzie indziej jak nie tam można znaleźć młynarza.
-
Młyn z zewnątrz był zadbany. I dość duży. Obok niego stał mały domek dla młynarza i jego rodziny. Okolica wydawała się opustoszała. Tylko jakiś kundel przywitał Elrendara. Zaczął ujadać i skakać wokół niego. Przez przypadek elf dojrzal też, że ktoś zasłonić firankę w domu, jakby się przestraszył.
-
Takie zachowanie było niecodzienne jednak postanowiłem się nie zrażać. Podszedłem do drzwi frontowych domku, po czym zapukałem.
-
Nikt nie odpowiedział ani nie otworzył.
-
-Przychodzę w imieniu Bractwa ÂŚwitu. - rzekłem w nadziei że może to coś zmieni jeśli ktoś jest w środku.
-
- Raz Dwa - Freddie już Cię ma
Trzy Cztery - Zaraz w drzwi uderzy
Pięć Sześć - Krzyż ze sobą nieś
Siedem Osiem - Myśl o swoim losie
Dziewięć Dziesięć - nie dla Ciebie sen...- dobiegło ze środka.
-
Słowa brzmiały jak jakaś głupia wyliczanka, jednak zbyt nieodpowiednia by ją wymawiały dzieciaki. Na pewno nie w domu gdzie mogliby się znajdować rodzice. Wyciągnąłem swój miecz i chwyciłem lepiej tarczę.
-Kimkolwiek jesteś chciałbym tylko zamienić parę słów.
-
- Tak, a potem nóż w bebechy! Mamusia mówiła, żeby z obcymi nie rozmawiać!- elf usłyszał stłumiony dziewczęcy głos.
-
-Twoja mamusia miała rację, ale ja noża nie posiadam. Przysyłają mnie rycerze z Bractwa ÂŚwitu. Kojarzysz ich prawda? ÂŁadne lśniące zbroje i duże konie. Oni nie są źli a tym bardziej ja.
-
Po chwili dało się słyszeć tupot małych nóżek, drzwi skrzypnęły i elfowi ukazała się mała dziewczynka, lat maksymalnie pięć, była brudna i zapewne głodna.
- Rycerze na białym koniu co do księżniczek przychodzą? - powiedziała słodkim głosikiem pełnym nadziei. - Moja mamusia mówiła, że do mnie też przyjdzie rycerz i będzie mnie mocno kochał!
-
-Na pewno z tym też miała rację. Twoja mama to bez wątpienia mądra kobieta. - odparł. -Bawiłaś się gdzieś że jesteś taka umorusana? - spytałem z ciekawości. Nie wyglądała jakoś za specjalnie. Otworzyłem nieco szerzej drzwi i wszedłem do środka. -Dzień dobry. - rzekłem z nadzieją, że jest w domu ktoś starszy.
-
- Ja się nie bawiłam. Uciekałam o tamtą ścieżką w lesie, przewróciłam się i ubrodziłam- wyjaśniła. Nikogo w domu nie było. Chatka mała, ale zadbana. Wystarczająca dla trzyosobowej rodziny.
-
-Uciekałaś? Dlaczego? I gdzie twój tato i mama?
-
- Uciekłam, bo gonili nas źli panowie! Tatuś kazał uciekać, więc schowałam się do domu. Pukali tutaj, ale ja siedziałam cicho. Weszli do domu, wtedy ja schowałam się pod łóżkiem. Myślałam, że jesteś jednym z nich... A mamusia umarła jak miałam 4 latka.
-
-Ach, przykro to słyszeć. Powiesz mi gdzie tam byłaś. Poszukam twojego taty tylko muszę wiedzieć w którą mniej więcej stronę iść.
-
- Za domem ścieżka idzie w las, jedna jest tylko. Iść z tobą? Chciałabym znaleźć mojego tatusia...
-
-Lepiej tutaj zostań. I uważaj gdyby tamci wrócili. Mój głoś już powinnaś rozpoznać. Postaram się wrócić jak najszybciej z twoim tatą. Pogłaskałem małą po główce by potem ruszyć wskazaną ścieżką. Jeśli jacyś bandyci zamierzali okraść samotnego ojca i jego córkę to zdecydowanie należała im się jakaś nauczka. Pełnym duchem lecz nie ekwipunkiem wyruszyłem na poszukiwania młynarza.
-
- Dobrze- zakwiliła i poszła usiąść na łóżku. Przytuliła lalkę.
ÂŚcieżka była dość wyraźna, młynarz musiał tędy gdzieś ewidentnie chodzić. Może to były jakieś skróty? Elf doszedł do rozwidlenia, jedna droga prowadziła w prawo, druga w lewo. ÂŻadnych wskazówek, gdzie miałby iść, nie było. Tutaj widocznie mężczyzna nie zdążył dobiec, gdy go ścigano.
-
Dalszy brak śladów mężczyzny wydawał się dość logiczny. Jeśli uciekał to raczej nie szedł wprost po ścieżce by ułatwić zadanie napastnikom. Postanowiłem więc rozejrzeć się po okolicznych krzakach i lesie. Musiał być gdzieś w pobliżu.
-
W krzakach nic nie było. Bardziej rozsądniejsze było pójście którąś ze ścieżek.
-
Nic nie znajdując w pobliżu rozgałęzienia, postanowiłem udać się lewą ścieżką.
-
ÂŚcieżka była nieco zarośnięta. Elf zaczął jednak dostrzegać mokre plamy krwi w piachu i mocno podeptaną trawę. ÂŚlady były trudne do przeoczenia i chwilę później Elrendar odnalazł trupa mężczyzny leżącego twarzą do góry. Swoją drogą, twarz miał mocno pokiereszowaną. Ubranie na torsie całe było brudne od krwi. Wokół truchła latało pełno much. Nie żył kilka godzin...
-
Prawdopodobnie było to ciało młynarza, choć nie miałem całkowitej pewności. Uznałem, że warto będzie jeszcze sprawdzić drugą ścieżkę czy aby ci którzy to zrobili nie kręcą się w pobliżu. Sprawiedliwość musi dosięgnąć zabójców.
-
Elf dojrzał dwóch mężczyzn siedzących na pieńkach wokół zgaszonego ogniska. Mieli przy sobie sztylety. Właśnie coś jedli i czyścili swoje bronie.
2x Bandyta (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Bandyta)
-
//: Można wiedzieć w jakiej mniej więcej odległości są?
-
//Widzisz ich zza jakichś krzaków, oni ciebie jeszcze nie. Tak ok. 40 metrów
-
A o to i trafili się bandyci. Miałem chwilową przewagę w postaci ich nieświadomości, że jestem niedaleko. Postanowiłem więc działać szybko i dość ryzykownie. Chwyciłem lepiej tarczę, a miecz wyciągnąłem przed siebie sztychem. Bez żadnego ryku czy powiadomienia zacząłem morderczy sprint ku plecom pierwszego przeciwnika. Chciałem szybko przebić go ostrzem, by potem móc zająć się jego kolegą. Nie miałem na sobie ciężkiej zbroi lecz praktycznie pospolite ubranie to też nie robiłem za wiele hałasu a i nie utrudniało mi to biegu.
-
Ten, którego plecy widziałeś, zareagował. Wszak nie da się przebiec 40 metrów jakoś bardzo szybko.
Kolega ostrzegł go krzykiem. W jednej chwili obaj mieli w dłoniach swe sztylety. Ten, którego Elrendar zaatakował, wykonał unik w bok. Drugi zaczął szarżować na elfa. Był dosłownie 5 metrów od niego.
-
Trzymając blisko siebie tarczę uskoczyłem w bok przed szarżą bandyty i obracając się szybko ciąłem go ostrzem od uda przez plecy. Dobra klinga nie miała problemów z wgryzieniem się w ciało. Dodatkowo trafiła chyba w jakiś ważne naczynie krwionośne bo posoka pojawiła się momentalnie. Jednego powinienem mieć z głowy.
1x Bandyta
-
- Aaaa kurwa!- zaklął i zawył straszliwie. Rana na udzie nie była śmiertelna. Bandyta upadł i odczołgał się na bok. Zostawiał za sobą dużo krwi, ale wciąż żył i mógł się bronić.
W tym czasie ten drugi dopadł do elfa rozwścieczony atakiem na jego przyjaciela. Zaatakował elfa w głowę, Elrendar ma kilka sekund nim sztylet wbije się mu w czaszkę...
-
Ponownie wykorzystałem tarczę i błyskawicznie ustawiłem ją przed swoją głową. Jednocześnie rozgniewany pchnąłem ostrzem kawałek pod dolną krawędzią swojej osłony licząc że klinga wbije się w brzuch wściekłego bandyty.
-
Klinga drasnęła go tylko. Rana była podłużna, jednak bandyta pomimo bólu zaatakował jeszcze raz. Zrobił unik, obrót i celował w rękę elfa, by uniemożliwić mu trzymanie tarczy.
-
Natychmiast sparowałem jego uderzenie własną bronią. Nie czekając na dalsze reakcje przeciwnika, obróciłem się szybko biorąc silny zamach na mocny cios powierzchnią tarczy. Taki atak mógł dać mi potrzebną przewagę do wykończenia przeciwnika na dobre.
-
Bandyta wywrócił się, zajęczał.
- Daruj! O co ci chodzi właściwie?- niemal wył z bólu.
-
Butem odrzuciłem sztylet z dala od przeciwnika, a dla pewności przyłożyłem sztych miecz niemal do gardła.
-Zabiliście tego biednego młynarza. Jako, że i tak nie minie was sprawiedliwość to masz chwilę na ostatnie słowo. Twój kolega wykrwawiający się gdzieś tam również.
-
- Oszczędź! On nam był winien 500 grzywien od roku!
-
-Więc zabija się od tak człowieka? Sam wychowywał córkę, jego żona zmarła. I co powiesz teraz biednej sierocie? ÂŻe nie dość iż bez matki to teraz bez ojca? Można to było rozwiązać na wiele innych sposobów, ale wy wybraliście taką drogę... Zdzieliłem bandytę płazem miecza w bok głowy tak żeby stracił przytomność.
-
I stracił przytomność. Nic nie zdążył powiedzieć. tamten drugi leżał w krzakach także nieprzytomny z powodu utraty krwi. Dychał, ale ledwo.
-
//: Jest jakieś miasteczko w pobliżu czy ten młyn taki samotny w okolicy?
-
//Duże miasteczko zwane Efehidonem.
-
Podszedłem do nieprzytomnego bandyty.
-Mógłbym zrozumieć różne rzeczy, ale zabicie człowieka i chęć zrobienia tego samego z jego małą córką to przesada. Nie ma żadnych argumentów uzasadniających to. Nie zasługujecie w tym przypadku na żadną łaskę. Szybkim i sprawnym ruchem skręciłem jego kark. Dzięki temu nie musiał już cierpieć. Sprawdziłem jeszcze czy aby nie miał przy sobie nic co by należało do zabitego młynarza. Po tym ruszyłem w kierunku drugiego nieprzytomnego. Rozbroiłem go i pozbawiłem ciuchów przy okazji sprawdzając czy także nie ma własności młynarza.
-
Nic przy nich nie było.
//Pozbawiłeś go ciuchów?! xd
-
//: Majty zostawiłem. Taka kara, poniżenie i w ogóle. Ale to początek :D
Wybudzenie się prawie nagiego bandyty miało zwiastować początek i być może kawałek drogi odkupienia. Wątpliwe jednak by był z niej równie zadowolony jak ja. Mimo to zamierzałem obstawać przy swoim. Choć kto wie...
-
//O lol, to chore xd
No i leżeli tak dalej, żaden z nich się nie wybudził. Ten goły też. Ten z raną chyba na dobre się już zdążył wykrwawić...
-
//: Ale jakie wykrwawienie? :/ Skręciłem mu kark, pisałem. A kto umarł, ten nie żyje...
Ech jak krew z nosa. Postanowiłem jednak nie czekać z karą. Drugiemu bandycie również skręciłem kark. Postanowiłem przejrzeć ich obozowisko(?). Może mieli coś co mógłbym zwrócić dziewczynce albo chociaż łopata czy inne narzędzie które by mi pozwoliło pochować biednego młynarza.
-
//Pogubiłam się hahah
Mieli tam tylko torby z jakimś jedzeniem, noże, linę, kompas i piętnaście grzywien.
-
Bogowie widać nie chcą mi ułatwiać zadania. Wziąłem ze sobą jedzenie oraz linę i kompas. Grzywien także nie omieszkałem zabrać. Później wróciłem do trupa młynarza. Z pomocą tarczy jakoś udało mi się wykopać płytki grób, w którym pochowałem jego zwłoki. Zrobiwszy już prawie wszystko wróciłem do chatki gdzie miała czekać dziewczynka.
-
- Gdzie tatuś?- spytała. Stała przed domem tuląc zabawkę.
//Dodam później te przedmioty fabularne i grzywny w podsumowaniu
-
-Wydaje mi się że uciekł daleko. Nie znalazłem go. Ale źli ludzie już po Ciebie nie przyjdą. Mam za to pomysł. Chodź ze mną do miasta. Odstawie cię do posterunku z Bractwa ÂŚwitu. Jak twój tata wróci to będzie wiedział gdzie cię szukać. Poza tym zobaczysz prawdziwych rycerzy i będziesz tam mogła odpocząć. Co ty na to?
-
- Jak uciekł?... No dobrze... Pójdę z tobą...- dziewczynka zrobiła się smutna i pociekły jej łezki.
-
-W takim razie ruszamy. Masz tu trochę jedzenia. Przegryź bo trochę drogi przed nami. - powiedziałem dając dziewczynce trochę racji, które wcześniej odebrałem bandytom. Będę musiał jakoś wyjaśnić rycerzom by się nią zaopiekowali. W końcu została na tym świecie sam a dziecko w jej wieku sobie nie poradzi lub jej próby skończyły by się na dołączeniu do jakiegoś małego gangu lub co gorsza później na sprzedawaniu swojego ciała jakby podrosła.
-
- Dziękuję!- dziewczynka zagryzła bułkę i kiełbasę. Rzeczywiście kilka kilometrów do przejścia dla małych nóżek to wyzwanie.
Po dwóch godzinach elf i dziewczynka doszli do Efehidonu. Przy punkcie rekrutacyjnym Bractwa kłębiło się mnóstwo ludzi. Nic dziwnego z resztą. Bethrezen urzędował wciąż na miejscu.
-
-Poczekaj chwilę mała. Muszę porozmawiać z rycerzami. Pogłaskałem dziewczynkę po głowie i poprosiłem by stała grzecznie zaraz koło drzwi.
-Witaj rycerzu. Wracam z misji. Nie mam najlepszych wieści. Odszedłem kawałek z przedstawicielem Bractwa i mówiłem ciszej. -Poszedłem do młynarza, tak jak poleciłeś. Na miejscu znalazłem tylko tą małą. Pewnie córka młynarza. Na niego samego napadli zbóje i niestety...domyślasz się. Pochowałem go tak jak mogłem, a bandytów rozliczyłem z ich winy. Chciałbym prosić żebyście ją przygarnęli albo znaleźli porządny dom. Została sama jak ten palec. Masz tutaj trochę grzywien, które znalazłem przy tych bandytach. Niech będzie i chociaż tyle z mojej strony... - wyjaśniłem całą sytuację. -Ach i wybacz ale przez całą tą sytuację zapomniałem o bestiach...przynajmniej tych nie ludzkiego pochodzenia.
-
//Tam nie ma drzwi, to na rynku stoisko jest.
Bethrezen był strasznie zdziwiony. - CO!!?? Co to ma być!? Nie robisz tego co trzeba i jeszcze jakieś dzieci sprowadzać!? I dajesz mi 15 grzywien, żebym się nim zajął? Co to ma znaczyć?- mówił nie wiedząc co w ogóle ma myśleć o tej dziwnej sytuacji.
-
-Skąd to oburzenie? Miałem iść do młynarza i rozwiązać jego problemy z możliwymi potworami wokół. Okazało się że sam młynarz nie żyje. Znalazłem sprawców tego czynu. Zrobiłem co trzeba było. Teraz ta dziewczynka została praktycznie sama. Potrafisz coś zrobić w tej sprawie? - powiedziałem zachowując jeszcze jako taki spokój i opanowanie
-
- Wezmę ją... Pojedzie do sierocińca w gminie Afers.- rzekł Bethrezen.- Ja zaś jestem paladynem, nazywam się Bethrezen Hatton, wybacz, że wcześniej się nie przedstawiłem, ale ta Frida mi po głowie chodziła, takie czarne myśli... Teraz zapraszamy do naszej głównej siedziby, do gminy Raschet. Mieści się tam cytadela Bractwa ÂŚwitu. Udaj się tam z najbliższym konwojem. Ktoś będzie na ciebie czekał w Kapitularzu.
WYPRAWA ZAKOĂCZONA POWODZENIEM !!!
PODSUMOWANIE:Elrendar miał dowiedzieć się co dzieje się u młynarza. Gdy elf dotarł na miejsce, do chaty niedaleko Efehidonu, zastał tam małą dziewczynkę. Była sama. Elf dowiedział się, iż ojca zabili bandyci, gdyż miał u nich dług. Dziewczynę oddał pod opiekę Bractwu.
NAGRODY:
Elrendar:
Przystąpienie do Bractwa ÂŚwitu
TALENTY:
Elrendar:
Opisy: 1 brązowy talent
Walka: 1 brązowy talent
Aktywność: 1 brązowy talent
-
//Stan talentów - Elrendar:
Brązowe Talenty: 6
Srebrne talenty: 2
Złote talenty: 0