Na drodze ku (nie)sławie

[Hagmar]

- Ta, jak ona się nazywała? Spytał, bo nazwa była jakaś dziwna.

[Rengar]

- To było jakoś antanarafa, albo Antanarywa, coś takiego.

[Hagmar]

Bez problemu przejechali bramę, Hagmar skierował wóz w stronę portowych magazynów. W porcie stały dwa statki handlowe, jeden wyglądał gorzej od drugiego. Zatrzymali się na drodze przed tawerną.. Żaden z Kruków nie mógł dostrzec nazwy.
- Trzeba spytać który to.

[Rengar]

Watu udał się więc w okolice pierwszego statku aby znaleźć załogę i zapytać o nazwę, zaczepił więc pierwsza osobę która wyglądała na marynarza, - dzień dobry, wiecie może jak nazywa się ten statek?

[Hagmar]

- Ants=anararywa. Kurwa język idzie połamać z tymi Zueskimi nazwami. A co? Kapitan jest w karczmie. O tamtej. Wskazał palcem.

[Rengar]

- dzięki, to właśnie o niego mi chodziło - powiedział Watu po czym wraz z Hagiem udał się do wskazanej karczmy.

[Hagmar]

Kapitan z Zuesh był kunaninem. W dodatku rudym. Ubrany raczej jak typowy pirat, z papugą na ramieniu. Siedział przy barze i pił. Kruki podeszły.
- Kapitan Antananarywy?
- Tak. A kto pyta?
- Skromni dostawcy zabawek dla biednych dzieci z Doral.
- Zabawnyś, Jihargo lubi takich człowieków. Gdzie ładunek?

[Rengar]

-To zależy od tego gdzie jest zapłata - Powiedział choć nie czuł się najlepiej w takich sytuacjach

[Hagmar]

- Ile wam powiedziano? Że mam zapłacić. Wam i jemu.

[Rengar]

-Po trzysta na łebka dla nas i trzydzieści tysięcy dla niego. Oraz po beczce MacBrewmanna XXX, będzie przynajmniej przykrywka z czym wracamy. - Dodał po chwili kruk, być może mógł powiedzieć więcej niż było ustalone, jednak miał by jakieś opory moralne, skoro zgodził się za tyle to tyle właśnie oczekiwał dostać.

[Hagmar]

- Dwieście teraz jak rozumiem. Tylko... pojawiły się pewne perturbacje związane z tymi trzydziestoma tysiącami... Odparł zawstydzony.

[Rengar]

-Myśle że nie do nas należy zamartwiać się o Twoje perturbacje... - Odparł Watu zerkając na Towarzysza który zdecydowanie miał większe doświadczenie w przemytach.

[Hagmar]

- Chyba jednak tak. Bo ja tej forsy nie mam.
- Co?! Ryknął, zwracając uwagę kilku gości.
- Okradli mnie. Zebrojebcy bandyci z Kóz. Oni mają forse.
- Chyba żartujesz. Mijali Kozy, wieś w której chory nekrus zamienił mieszkańców w zombi. A Watu chciał ją odwiedzić.
- Jihargo nigdy nie żartuje z takich spraw.

[Rengar]

-hahaha, Czy to nie tam gdzie chciałem jechać ? - Zaśmiał się Watu -Nawet jeśli postanowili byśmy odbić twoją forse, to po pierwsze nie za darmo a po drugie nie wykonamy tego w dwójkę, to jest po prostu niewykonalne

[Hagmar]

- Mam tylko wasze dwie stówy. Nie wiem, wasz problem.
- Dawaj. Transport jest na zewnątrz.
Kunanin dał im ich zapłatę, Hagmar odciągnął Watu na bok. W ustronne miejsce. - Co teraz? Może z tutejszą strażą pogadać? Pomysł może i kiepski, ale co mieli zrobić? Na wynajęcie najemników brak im  srodków a cały zorganizowany półświatek we wsi to oni.

[Rengar]

-Tylko czy jeśli byli by zainteresowani pozbyciem się ich to czy już by tego nie zrobili ? a poza tym myślę że mogą krzywo patrzyć jak będziemy brać całą grzywnę dla siebie... a nawet nie dla nas tylko dla Tyrra...

[Hagmar]

- Ale my nie pójdziemy z ewentualnym atakiem, tylko po Kruczemu. Boczkiem, wyniesiemy grzywny nim się kapną. Ale... bez sensu. Nie wiemy gdzie skitrali forse.

[Rengar]

-Jak myślisz Hag, ilu ich tam może być ? -pomyslal Watu kreując już jakiś pomysł w glowie

[Hagmar]

- Z dwudziestu? Nie mam pojęcia. Podrapał się po brodzie. - Ewentualnie... to nie nasza wina że Tyrr robi interesy z debilami. Ściszył głos. Wyjrzał przez okno, wóz dalej stał. - Zabieramy towar i kocura do Ekkerund, rudzielec już se z nim pogada. A te trzydzieści kafli... pewnie ich już nie ma. Gdybyś miał gang i taką forsę, siedziałbyś w jakiejś dziurze?

[Rengar]

-Ja akurat jestem pojebany więc raczej bym siedział, myślę jeszcze o wynajęciu najemników, trochę grzywien przy sobie mam, jednak nie wiem czy ma to sens