Wierzyciel

[Domenik aep Zirgin]

- Spory kawał.
Kilka dni z postojami później dojechali pod Marcham.



- Nareszcie... Zajechał do stajni.

[Quinn]

Quinn zeskoczył z wozu i odetchnął głęboko. Po paru dniach podróży jego kości i mięśnie zesztywniały, toteż poskoczył w miejscu i spróbował się rozciągnąć lekko, czekając aż krasnolud zostawi wóz w dogodnym miejscu. O pomoc przy koniu nie prosił, toteż pragmatyczny elf się nie wyrywał z pomocą. Czekając na Domenika rozglądał się ciekawie po okolicy. Nieco zaskoczył go rozmach miejsca, spodziewał się miasteczka z może sporym portem, ale na pewno nie tych rozmiarów. To na co patrzył to był pełnowymiarowy port przyjmujący nawet dalekomorskie jednostki. Quinn gwizdnął z uznaniem i popatrzył w stronę stajni, gdzie tam się krasnal podziewał.

[Domenik aep Zirgin]

- Po drugiej stronie rzeki stoi Crack de Tacticu, stara cyda... cytadela. Broniąca delty rzeki. Powiedział ciekawostkę. - Przy dobrej pogodzie ją widać. Dobra, poszukajmy karczmy. Jadłeś owoce morza?

[Quinn]

- Kiedyś na pewno - powiedział z pewnym wahaniem - Co prawda w Elanoi jadamy po jarsku, ale kiedyś wędrując na pewno jadłem jakieś małże czy kraby. Czemu pytasz? Karmią tutaj dobrymi owocami morza?

[Domenik aep Zirgin]

- Tego nie wiem, znaczy nie wiem czy dobre. Ale ktoś mi polecał zupe z wodorostów. Po kilku minutach zaszli do jakiejś portowej karczmy. Usiedli za stolikiem, a Domenik zamówił dla nich zupe rybną bo wodorostów nie mieli.

[Quinn]

Elf siorbnął zupy rybnej i kiwnął głową. Zła nie była. Co prawda nie przywykł do końca do smaku ryby w zupie, które preferował z warzywami, ale przeżyje.
- To jaki teraz mamy plan? Szukamy statku, płyniemy na Vrih i rozglądamy się za ghuruckim margrabią?

[Domenik aep Zirgin]

- Za artefaktem. A raczej informacjami o nim. Fakt zupa zła nie była.

[Quinn]

- Brzmi nieźle. Jemy i ruszamy? - zapytał Quinn w kilku przerwach pomiędzy zajadaniem zupy rybnej. Niby się przekonał do ryby w zupie, ale jednak nie do końca. Nie mógł stwierdzić, czy nie lubi tej zupy, a może jednak lubi. Każdy kolejny łyk czy kęs ugotowanej ryby wprawiał go w myślowy galimatias. Zupełnie jak gdyby zupa istniała w wielu poziomach świadomości, z jednej strony była całkiem smaczna i godna swojej ceny, a z drugiej taka w sumie bylejaka i nieciekawa. Elf zapatrzył się na zawartość łyżki, w której pływały oka tłuszczu oraz drobne niteczki rybiego mięsa i zamyślił się ciężko, rozmyślając nad sensem istnienia zupy rybnej. Kto ją w ogóle wymyślił? Jak człowiek czy elf przeszedł od pieczenia ryby nad ogniskiem do wkładania jej do gara z wodą? Tyle pytań pozostawało bez odpowiedzi. Quinn ostatecznie wzruszył ramionami i wysiorbał zupę do końca, po czym odstawił miskę. Nadal nie wiedział czy lubi zupę rybną - To co, płyniemy?

[Domenik aep Zirgin]

- Ta. Musimy tylko znaleźć kapitana Nelsona i Zemstę Xsiężniczki. Powiedział i poszli z gospody, krasnolud zapłacił.

[Quinn]

- Swoją drogą, oddać ci za te posiłki? Bo w sumie to od paru dni jem za cudze... - zapytał Quinn, podążając za krasnoludem do portu. Istotnie zajmowała go kwestia pieniędzy. Co prawda Vernon wcześniej wspominał, że Domenik akurat pieniędzy ma sporo, ale jednak dług pozostawał długiem.

[Domenik aep Zirgin]

- A weź przestań, to som drobniaki. Quinn, ja śpie na złocie w zasadzie.

[Quinn]

- No to w porządku. Wiesz, wolałem zapytać teraz niż potem się opędzać od szwadronów śmierci z Ekkerund. Nigdy nie wiadomo.

[Domenik aep Zirgin]

- Do takich zadań wole Krwawe Kruki, hehe. Szukaj tej gupiej fregaty.

[Quinn]

- Krwawe kruki? - odpowiedział pytaniem elf i zaczął się rozglądać za fregatą. Pierwszy z brzegu statek był małą barką, toteż łucznik tylko przemknął spojrzeniem i szukał dalej. Kolejny statek przykuł jego uwagę, ale z kolei miał za mało masztów, znaczy był jedynie brygiem. Szukał zatem dalej. Wiedział że fregata będzie miała trzy maszty, zatem tego właśnie wypatrywał. Jego bystre, elfie oczy po chwili dostrzegły dumną fregatę stojącą przy pirsie, na rufie której pysznił się przysłonięty nieco napis "Zemsta Xsię...", był zatem pewien że to ten - To nasza łajba?

[Domenik aep Zirgin]

- Ten. Odpowiedział krasnolud i poszli w kierunku łajby. - Krwawe Kruki, złodzieje, krętacze, szpiedzy, szmuglerzy, zabójcy. Kiedyś elita, tera to gówno. Od lat o nich cicho, kilka razy korzystali moi znajomi z ich usług. Strata pieniędzy. No a w dodatku srają do swojego gniazda. W sensie politycznym, a to skurwysyństwo.

[Quinn]

- No nieładnie - zgodził się Quinn, podążając za krasnoludem - I taka grupa, jak to mówisz, srająca do własnego gniazda... jest tolerowana tu, na Valfden? Ludzie nie mają nic przeciwko życiu po sąsiedzku z bandą psychopatów gotowych wbić im nóż w plecy za garść złota od pierwszego lepszego zleceniodawcy?

[Domenik aep Zirgin]

- Nikt nie wie Ja wiem... bo tam byłem - Gdzie jest ich siedziba, te kurwie syny - z całym szacunkiem dla kurew - są czasem potrzebne. Ich problem to brak kodeksu, powiesz żem wariat. Bo wymagam kodeksu od takiej patologii. Ale nawet mafia ma zasady. Kurwa! Piraci nawet. Dotarli pod okręt.
- Nelsooon! Jesteś?!

[Quinn]

- No jednak nawet morderca powinien mieć pewien kodeks moralny czy zbiór zasad. Chociaż oni wszyscy powinni siedzieć w ciemnicy, a nie uczciwych ludzi męczyć, spokój im zaburzać - mruczał bardziej do siebie Quinn i przystanął, przysłuchując się rozmowie. Lub zawołaniu, jakie wydał z siebie krasnolud. Nelsona jeszcze nie widział.

[Stary Nelson]

- Jestem stara pierdoło, nie drzyj się. Odpowiedzial starszy wiekowo człowiek, wypisz wymaluj pirat. Miał nawet papugę. Nogi obie były jego. Zaprosił was na pokład. - Rozumiem że mnie potrzebujecie. Co, kurwa, znowu, wymyśliłeś. Na złoto Atlantydy...

[Quinn]

- Potrzebujemy, kapitanie. Trzeba nam na Vrih dopłynąć - powiedział elf i dopiero po chwili zorientował się że nie przedstawił się - Jestem Quinn.