ÂŚwit sprawiedliwych

[Goris]

- Co chcesz wiedzieć?

[Torstein Lothbrok]

- Czemu straż prowadzi tą działalność? Jak się nazywają ci, organizujący i wykonujący porwania oraz szantaże?

[Goris]

Hyzio, Dyzio i Zyzio!
Splunął prosto w twarz Torsteina i wyskoczył przez okno, wypadając razem z całą szybą.

[Torstein Lothbrok]

Wiking starł ślinę i ruszył w ślad za strażnikiem. Nie był zmęczony i pobity jak on. Więzy wikinga były też mocne, więc nogi jego nogi powinny być obolałe.

//Jak szybko biegnę? Dam radę go dogonić?

[Goris]

Zmęczenie, pobicie i wcześniejszy posiadunek w szulerni spowodowały, że strażnik zaczął być tylko minimalnie przed Tobą. Czując twój oddech dostał adrenaliny i zamiast być doganianym, biegliscie łeb w łeb. Torstein jednak dalej był krok za nim.

[Torstein Lothbrok]

Wiking doganiał go, nawet biegł łeb w łeb. Ale musiał szybko coś wymyślić. Nie miał zamiaru dać kurwiarzowi uciec, nie po tym, jak ten splunął mu w twarz. Wyciągnął rękę przed siebie i w stalowym uścisku złapał majora za ramię. Szarpnął w swoją stronę, nogą zaś zahaczył jego nogi, skutecznie wywalając go na ziemię. Uderzył pięścią w twarz. Potem drugi i trzeci, aż stracił przytomność.

[Goris]

I Major ponownie leżał. Z jego lekką masą było ci łatwo sprowadzić go do parteru i ponownie pobić.

[Torstein Lothbrok]

Wiking zarzucił go przerzucił go sobie przez ramię i zabrał do swojego tomu. Ułożył na krześle i związał jeszcze mocniej, wykorzystując wiedzę jaką miał o pułapkach. Zasłonił okno szafą i zamknął drzwi. Z kuchni wziął wodę i woreczek z solą. Następnie powrócił do majora. Chlusnął wodą w twarz majora, chcąc go zbudzić. Następnie walnął pięścią w i tak złamany nos. Naciął mu spodnie i skórę na udzie jego złamanym mieczem.
- To gdzie skończyliśmy?

[Goris]

Major ożywił się po prysznicu. Czując kolejne rany zaczął krzyczeć. Dość głośno.

[Torstein Lothbrok]

Wiking wepchnął mu kawał poduszki w usta. Spoliczkował jak dziwkę.
- Wyjmę ci to, a ty mi odpowiesz na pytania. Bez krzyczenia, bo cię doprawię..- odrzekł.- Czemu straż szantażuje i porywa? Kto to organizuje? Kto wykonuje?- wyjął mu poduchę z gęby.

[Goris]

- Człowieku! Czego ty kurwa chcesz? Podstępem mnie tutaj sprowadzasz, bijesz, wiążesz, bijesz i zapychasz poduszką! Weź daj mnie spokój!

[Torstein Lothbrok]

Torstein znów mu wepchnął poduchę w pysk. Sypnął solą w ranę na nodze.
- Odpowiadaj na moje pytania, bo inaczej będziesz słony jak łzy, którymi wkrótce zapłaczesz z bólu.

[Goris]

Tutaj rozległby się krzyk strażnika, jednak został on stłumiony przez poduszkę. Widać było, że sól na rany daje mu się we znaki.

[Torstein Lothbrok]

Torstein uderzył strażnika.
- A teraz wyjmę ci to. Jeśli choćby piśniesz z bólu, to dosolę ci znowu.- ostrzegł.- Powtarzam:Czemu straż szantażuje i porywa? Kto to organizuje? Kto wykonuje?- wyjął mu poduchę z gęby.

[Goris]

- Kim ty jesteś i po co ci to wiedzieć?

[Torstein Lothbrok]

- To ja tu zadaję pytania.- odrzekł.- Odpowiadaj.- wskazał mu worek z solą.

[Goris]

-My jesteśmy strażą, nie porywaczami i szantażystami! Jedynym bandytą w pomieszczeniu jesteś ty!

[Torstein Lothbrok]

- Ale doniesienia z mojego źródła, ba nawet spoza stolicy są. Odpowiadaj.- odrzekł.- Kończy się moja cierpliwość.

[Goris]

- Jak i twoje życie! Nawet nie wiesz w co się wmieszałeś!

[Torstein Lothbrok]

No i znowu mu wpakował poduchę w pysk. Sól w ranę, pięść po twarzy. Gdyby wiking był teraz żywiołem, to na pewno żywym, wściekłym ogniem. Najpewniej spłonęłaby chatka, Suhodol i trochę terenów wokół. Dlatego też sąsiedztwo miało szczęście, że Torstein był tylko sobą. Bardzo wkurzonym sobą. Sprzedał mu jeszcze cios w brzuch.
- Odpowiadaj, gnido, bo pójdę po żelazko.- rzucił.