Na zachodzie bez zmian III

[Kazmir MacBrewmann]

- Zdziadziałeś widze. Odparł Silowi - Chodzi mi o karczmy, zamtuzy, wszystkie te atrakcje jakie znajdziesz w portowym mieście. A ty myślał że co? Zabytki?

[Silion aep Mor]

- Taa zdziadziałem, ostatnie dwa lata wiele zmieniły, nie dziw się. Co myślałem? No właśnie nic, totalna pustka w głowie. - skrzywił się wypijając kolejnego łyka rumu.

[Kazmir MacBrewmann]

Ehh... ludzka szmata zniszczyła dobrego krasnoluda. Kazmir dopił kubek i dojadł talerz. - Nie dziwie, oj nie. Musisz sie chopie wziąć we garść. Znajdź se jaki cel. Martwisz sie o Marcusa ale...

[Domenik aep Zirgin]

- Nie masz ło co - wtrącił Domenik - Popatrz na Adasia, pinkny to łon nie jest ale to tyż półkrasnolud. Yarpenowy syn.

[Silion aep Mor]

-Chłopaki, jakbym się tak bardzo martwił to bym tutaj z wami nie siedział tylko w domu, po tych dwóch latach monotonii stwierdziłem że muszę ruszyć dupsko z domu i coś wreszcie porobić... - dopił zawartość kubeczka po czym dolał jeszcze.
Zaczynało mu się robić wesoło po spożytych kilku porcjach alkoholu.
- Ruszenie się z domu przyniosło ze sobą wiele dobrego trzeba przyznać. - spojrzał na Kamirazi i uśmiechnął się.

[Kazmir MacBrewmann]

- To dobrze, zmienisz Ragnaroka przy sterze. Za cztery godziny ktoś zmieni ciebie. Odpowiedział Silionowi, znajdując mu twórcze zajęcie. - Ty i Kami macie kajute w dziobowym kasztelu.

[Silion aep Mor]

- Ech... Kapitanie... Jakbyś sam nie mógł go zmienić. - narzekał wstając od stołu, nabrał jeszcze kubek rumu i wyszedł z kambuzu na pokład.
Tam zaś odnalazł Ragnaroka.
- Słuchaj kolego, kapitan, a luj, Kazmir powiedział że mam Cię zmienić. Więc jak chcesz to zejdź do kambuzu coś zjeść. - rzekł po czym gdy ten odszedł sam zabrał się za ster. Odpowiedzialnie pilnował kursu.

[Kazmir MacBrewmann]

- Ide spać. Powiedział Kazio, nalał sobie rumu i poszedł do swojej kajuty.

[Silion aep Mor]

Noc a ja zamiast spokojnie spać muszę tutaj ślęczeć... Hmm... W sumie jest chyba jeszcze sporo przed północą, po czterech godzinach stania tutaj jeszcze może się zdążę wyspać. - myślał stojąc za sterem i nudząc się.
Nagle wpadł na genialny pomysł, zakrył jedną ręką lewe oko i zaczął nucić pod nosem pieśń zasłyszaną kiedyś w portowej karczmie miasta Atusel.

[Mirzak aep Rothgar]

Kilka monotonnych dni później... Cztery, prawie pięć. Kamirazi zaczęła doskwierać choroba morska. Wachte przy sterze pełnił Mirzak, z racji iż byli już blisko leżącej w ciepłej strefie klimatycznej było nawet ciepło. Umiarkowanie powiedzmy, słonko kryło sie za cienką warstwą chmur, a wiatr pchał Betsy dając jej kilka dodatkowych węzłów.
- Ląd na wprost! Krzyknął, oznajmiając że prawie są.

[Kamirazi]

Słysząc że ktoś dostrzegł ląd była niesamowicie ucieszona. Miała serdecznie dosyć, wymiotowała, nie przymierzając jak struty kot. Nawet nie było jak się nacieszyć wspólną kajutą z Silionem...

[Adaś]

-Tak szybko?-Powiedziałem pod nosem i ziewnąłem głośno słysząc krzyk Mirzaka. Wyczołgałem się z sterty lin w których leżałem i zacząłem się rozciągać. Teraz dopiero poczułem że od spania na słońcu mi się pić zachciało. Rozejrzałem się w okolicy lin i dostrzegłem ją! Piękna butelczyna, która mi towarzyszyła w trakcie snu, szybko po nią sięgnąłem i spojrzałem w nią pod słońce. Miałem szczęście została w niej resztka rumu, więc zręcznie ją odkorkowałem i dopiłem.
Momentalnie poczułem się lepiej, teraz już byłem w stanie w pełni funkcjonować. Tak więc udałem się w kierunku steru, gdzie stwierdziłem że będzie najlepszy punkt obserwacyjny w tym momencie.

[Kazmir MacBrewmann]

Ze swojej wygodnej kajuty wygramolił się Kazmir. Ziewnął, przeciągnął sie i puścił cichego pierda. Suszyło go, cztery dni chlania rumu robią swoje. Kapral kochał i zarazem nienawidził owego trunku. Wdrapał sie po schodach na sterówke. Spojrzał na rosnący powoli ląd i port w Sannau.
- Szybko? Szybko to te dwie beczki rumu poszly Adamie.

[Adaś]

-Widziałem beczki które szybciej schodziły.. i to w mniejszej kompanii.

[Silion aep Mor]

Słysząc że ktoś dostrzegł ląd była niesamowicie ucieszona. Miała serdecznie dosyć, wymiotowała, nie przymierzając jak struty kot. Nawet nie było jak się nacieszyć wspólną kajutą z Silionem...

Kiedy mężczyzna wyszedł z kambuza z 'pajdą chleba posmarowanego nożem' w ręce, biorąc gryza skierował się w stronę kobiety.
Widząc jej marny stan aż nie mógł się nie uśmiechnąć kącikiem ust.
- Jak się czujesz? Cokolwiek lepiej czy dalej tak samo źle? Ponoć już widać ląd. - mówił do kobiety.

[Kazmir MacBrewmann]

Zbliżali się do miasta, Kazmir przejął ster. Nie dlatego że miał największe doświadczenie. To był jego pierwszy rejs, dość daleki. Krasnolud był kapitanem, i to właśnie kapitan powinien wprowadzać jednostkę do portu. Odnalezienie wolnego miejsca do zacumowania nie było problemem. W porcie stało pięć Vrihskich fregat, dwie Isgharskie szebeki i trzy kogi z różnych miejsc. Po chwili manewrów dobili do nabrzeża.
- To kto idzie ze mną po Meritha?

[Adaś]

Dość sprawnie dobiliśmy do brzegu, jak na pierwszy raz Kazmira poszło mu całkiem nieźle. Kiedy trap już spadł, krasnolud zapytał kto chce z nim iść. Co prawda mnie to jakoś nie urządzało, więc krótko powiedziałem:
-Ja mogę poczekać tutaj, trzeba jeszcze doprowadzić statek do porządku.

[Kazmir MacBrewmann]

- Tylko jak skończysz to pamiętaj, o 19 wypływamy. Z Merithem albo bez... mam nadzieję że ta menda kupiła co trzeba. Zszedł na pokład. - Ashog, idziesz ze mną. Miasto niby porządne, ale ochrona w obcym kraju sie przyda

[Merith]

Na nabrzeżu coś pufło i pojawił sie Merith. - Widziałem was z okna karczmy, witajcie. Mam dwie wiadomości, dobrą i złą. Zła jest taka że... nie mam artefaktu. - uspokoił gestem Kazia, w którym wzbierała wściekłość - Kupiec zażądał 500 denarów. W sztabach złota. Cóż... mam tyle pieniędzy, ale będzie trzeba to przywieźć. Dobre wieści są takie, wykupiłem część niewolników których porwali Torreńczycy. Jak wiecie porwali 300 osób, mniej więcej. Ponad setke sprzedano tutaj. Poszedłem do tutejszego króla, byłem ciekaw czy byłby skłonny pomóc. Jungangren zarzekał sie że nic nie wiedział. Raczej nie kłamał, wystraszył sie Valfden... Zwolnił ich. Cytując wiernie; "Na poczet przyszłych dobrych relacji".

[Kamirazi]

-Już lepiej Sil, choroba morska powoli przechodzi. Choć, może się przysłuchamy temu co mówią. Może być ważne.
Jeszcze lekko się chybocząc chwyciła chłopaka za rękę dla równowagi.