Na zachodzie bez zmian II - Wschodni Wiatr

[Kamirazi]

Ukłoniła się wszystkim , w zwyczaju miała witać ludzi bez słów. Rzuciła kątem oka na swój strój no nic... widać sobie wyobrażałam, za dużo trunków, hehe pomyślała.
Czasem mą bronią słowa, nie martw się bo pyskować umiem, a kiedy indziej to co mi samo w łapy wlezie, sam wiesz najlepiej, jak niestereotypową babą jestem. Acz czasem by się zdał jakiś toporek w wyobraźni miała już błyszczące mosiężne ostrze i bogato zdobiony trzon, wyrywając się z marzeń rzuciła mu przelotny uśmiech, coś lekko sugerując

[Kazmir MacBrewmann]

- Ha, doskonale wiem. Coś się znajdzie, Ashog ma zbędną siekiere to ci da. Może go minęłaś, taki wielki zielony ork. Opisał szeregowego - Głodna? Do picia coś?

[Kamirazi]

Przypomniała sobie orka bez problemu
-Mijałam go niedawno, zdawało mi się że również idzie w tą stronę, zobaczymy co powie na Twój pomysł, jestem pod wrażeniem brat, wydajesz się tu być kimś nieźle ważnym. Napić się, chętnie, cokolwiek podasz, znasz mój gust. W jedzeniu też nie wybrzydzam, byleby te papiery ogarnąć bo może to się źle skończyć
Darowanemu koniowi ponoć się w zęby nie patrzy pomyślała ucieszona że jednak będzie miała coś w orężu

[Silion aep Mor]

Mężczyzna podszedł do stołu przy którym siedział kapłan.
- Witaj panie. - ukłonił się mu w pas - Przybywam do pana by zaoferować pomoc w waszej sprawie. - rzekł z szacunkiem
- Mianowicie mam informacje które mogą pana zainteresować oraz propozycję nie do odrzucenia.

[Kazmir MacBrewmann]

- Ważny? Gdzie tam, po wojnie dali mi tytuł szlachecki w nagrode. A kaprala dorobiłem się w Bękartach Rashera, sporo podróżuje to i mam znajomych sporo. Mniej, lub bardziej ważnych. Tak więc teraz chyba nazywasz się MacBrewmann. Znaczy nie wiem, nie znam sie. Mówił zbierając mapy ze stołu, postawił na nim drewnianą tacę z kiełbasą, owczym serem i chlebem. A do picia kompot porzeczkowy.
- Piwo niestety wzięło i wyszło.

[Narrator]

//Silion

- Intrygujące. Słucham zatem.

[Ashog "Stalowa furia"]

Ashog postanowił udać się do sztabu by zdać raport, sołtys coraz bardziej się niecierpliwił. Taka ilość najemników nieco przeszkadzała w życiu codziennym wsi. Ork wszedł do środka.
- Kapralu, jest problem...

[Kamirazi]

- Piwo wyszło? Już widzę jak szczęśliwy będzie z tego powodu sołtys - powiedziała z przekąsem - ale nic dziwnego, przy stole siedzi tyle krasnoludów że nie mogło się ostać nawet beczki, co do nazwiska? Może i tak się nazywam, kto wie. Chwyciła za kawał sera i wgryzła się łapczywie, popijając swoim ulubionym kompotem i myśląc jedynie o napełnieniu żołądka i czekaniu na dalszy rozwój wydarzeń 

[Silion aep Mor]

Mężczyzna na szybko myślał jak rozegrać tą sytuację tak by ugrać jak najwięcej. Powoli plan rysował mu się w głowie ale czy na tyle dobry by się mógł udać?
- Panie, w pewnej wsi niedaleko stacjonuje grupa ludzi która zamierza was wyciąć w pień, podsłuchałem w tamtejszej karczmie jak się naradzali, wygląda to źle, jest ich dość liczny oddział. Z racji iż osobiście nie cierpię tej bandy łajdaków stwierdziłem że wspomogę was a jednocześnie odpłacę im się. Dlaczego nie cierpię? To już nie ważne. - mówił do mężczyzny starając się wypaść jak najbardziej przekonująco a zarazem nie spalić akcji na starcie.
- Moja propozycja jest taka iż pomogę wam się obronić przysyłając wam wojsko które wesprze wasze. Posiadacie takowe panie? Jakieś siły zbrojne? Ci chłopi których widziałem we wsi nie wyglądali zbyt licznie. Dużo ich macie? Chciałbym wiedzieć ile ludzi przysłać jeżeli się pan zgodzi. Pewnie wygląda to podejrzanie? Nic z tych rzeczy gdyż jedyne czego chcę to zemsta na tych ludziach a taka "zasadzka" na nich jak tutaj jest jeszcze bardziej satysfakcjonująca. To będzie dla mnie wystarczająca zapłata. - po powiedzeniu co miał do zaoferowania ukłonił się - Co sądzisz Panie? - spytał jeszcze na koniec.
W razie czego był gotowy walczyć z kapłanem już teraz ale miał nadzieję iż uda mu się wyciągnąć z niego jak najwięcej.
Czekał.

[Narrator]

//Silion

Kapłan nie był idiotą, gdy tylko usłyszał od ciebie wieści uśmiechnął się.
- Wielce nam pomogłeś, zaiste. Mściciel niech ci błogosławi. Wstał i... teleportował się.

[Merith]

- W istocie Kazmir, nie znasz się. Twoja siostra nie może mieć twojego nazwiska... bo dostałeś je ty. A nie twoja rodzina. Odparł mag.

[Kazmir MacBrewmann]

- No nie będzie zadowolony... Ashog mów, i daj Kami topór. Nie potrzebny ci. Nalał sobie kompotu, dobry był, jak u babci.

[Ashog "Stalowa furia"]

- Chodzi o sołtysa, niecierpliwi się. Marudzi że wyżeramy mu zapasy i tak dalej. Powiedział odpinając od pasa mosiężny toporek, siekiere w sumie. Podał ją dziewczynie.
- Mówił też że zaczynamy przeszkadzać, i że on sie o dziewki boi.

//Przekazuje

Nazwa broni: topór drwala
Rodzaj: topór
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 15
Opis: Wykuty z 0,73kg mosiądzu i wystrugany z 0,2kg drewna o zasięgu 0,7 metra.

[Silion aep Mor]

Ja jestem chyba upośledzony... - krasnolud uderzył się w twarz z pięści. Zapewne musiało to wyglądać komicznie. Wkurzony strasznie, zablokował drzwi krzesłem od środka by nikt nie wszedł i zaczął przeszukiwać wszystkie papiery, szukał jakichś informacji o stanie ich wojska i czegokolwiek co mogło by się wydać ciekawe bądź przydatne w jego zadaniu.
Nie wiedziałem że to mag... - pomyślał.

[Narrator]

//Silion

W papierach były tylko informacje o tym że ÂŁowcy opuścili wyspę, oraz że są coraz bliżej otwarcia grobowca. Wycofali wojska do Nardei i wsi Kozy.

[Kazmir MacBrewmann]

- Ehh... Niewdzięczny kutaz. Skomentował wieści od szeregowego zmiękczając przekleństwo. - Jak wróci Silion to opuszczamy to miejsce i idziemy z ofensywą. Mamy kilka dni do Atunus, a nie wszyscy mają ciepłe gacie.

[Silion aep Mor]

Mężczyzna zabrał ze sobą niezbędne dokumenty, te które znalazł, posłużą jako dowody. Resztę papierów zaś rozrzucił po domu, wokół rozlał alkohol z manierki.
Podszedł do drzwi, zabrał krzesło blokujące je i cisnął w kąt, nacisnął na klamkę by sobie otworzyć już zamek, złapał w dwie ręce runę ognia i rzekł - Heshar! - płomień wybuchł spopielając rozrzucone papiery, podpalając alkohol oraz wszelakie meble wokół. Ogień szybko zaczął się wewnątrz rozprzestrzeniać.
Sam zaś szybko wybiegł z budynku chowając runę do kieszeni i trzaskając drzwiami za sobą...
Podbiegł do swego konia, wskoczył na niego i szybko starał się wyjechać ze wsi. Zanim się ludzie zorientują że chata płonie.
W sumie to ona się cała nie spali bo jest z kamienia, chociaż... Wszelakie belki nośne mogą być drewniane... Co z tego, ulżyło mi.

[Narrator]

//Silion

Uciekłeś, zostawiając za sobą płonący budynek.

[Kamirazi]

-A dziękuję Ashog Zapatrzona w toporek dała Orkowi w podzięce całusa w jego niezbyt ładnie pachnący policzek. Uśmiechnęła się jeszcze lekko i wsunęła broń za pas.
- Nikt nie ma nic przeciwko, bym się dołączyła, poszła z wami, od czasu do czasu pomogła w miarę możliwości?


//biorę
Nazwa broni: topór drwala
Rodzaj: topór
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 15
Opis: Wykuty z 0,73kg mosiądzu i wystrugany z 0,2kg drewna o zasięgu 0,7 metra.

[Kazmir MacBrewmann]

- A zapraszam, nigdy nie pogardzę dodatkowym "mieczem". Odparł siostrze - Nu, to czekamy na naszego zwiadowce.