Nie wszystko złoto, co się świeci

[Toruviel]

Toru zlokalizowała kolejną. Odetchnęła z ulgą odchodząc od skrzyni z przyprawami i podeszła do tej kolejnej skrzyni. Znów otworzyła i zaglądnęła do środka.

[Rikka Malkain]

Ta była dużo mniejsza od poprzedniej. W środku znajdowało się kilka mniej lub bardziej ciekawych bibelotów. Przestrzeń między nimi wypełniona była sianem, pewnie po to by rzeczy nie uszkodziły się w trakcie rejsu. Większość przedmiotów wyglądała na bardzo stare. Były to kamienne misy, tabliczki... i jeden kielich. Dokładnie taki, jakiego szukałaś. Osobiście pewnie nie zapłaciłabyś za popękane naczynie ani grzywny, ale widać komuś jednak na nim zależało. Oprócz tego w oko wpadło ci też coś błyszczącego. Złota moneta wielkości dłoni pokryta jakimiś dziwnymi znakami.

[Toruviel]

Szukanie nie było tak trudne, jak myślała. Wzięła kielich, oraz coś innego. Dużą, dziwną i znaczoną monetę. Monetę włożyła w sakwę, zaś kielich najwyraźniej musiała nieść w ręce. Ukryła go jednak pod szatą i trzymała ręką tak, by była ona na powierzchni. Skierowała się do trapu. Może jej uroki pozwolą jej wyjść ze statku, tak jak pozwoliły wejść?

[Rikka Malkain]

Znowu znalazłaś się na pokładzie. Marynarz samotnie pilnujący trapu jeszcze nie zdaje sobie sprawy z twojej obecności.

//
Zdobywasz:

Nazwa: Szkaradny Kielich
Opis: Brzydkie i odrobinę popękane kamienne naczynie. Emanuje od niego jakaś złowroga aura.

Nazwa: wielka złota moneta
Wartość: 50 grzywien

[Toruviel]

Elfka uśmiechnęła się. Marynarz w ogóle nie zdawał sobie sprawy z jej obecności. Poszła dalej, tak by się z nim zrównać. A gdy on zaciekawiony chciał się spytać o to, gdzie jego koleżka, elfka niemal wyrzuciła przed siebie dłoń zbrojną w ukryte ostrze i wysunęła je, trafiając w szyję strażnika, nim ten mógł wydać z siebie choćby jedne słowo. A potem osunął się i wpadł do wody.

[Rikka Malkain]

I tym sposobem Toruviel odebrała życie drugiemu marynarzowi. Plusk mógł jednak ściągnąć niepożądaną uwagę, dlatego należało szybko ulotnić się z miejsca zbrodni.

[Toruviel]

Elfka zarzuciła kaptur na głowę i szybkim chodem oddaliła się od statku, w okolice miejsca, gdzie czekała jakiś czas temu. Popatrzyła na niebo, by pojąć ile jej zostało do rozpoczęcia dnia.

[Rikka Malkain]

Elfka wykonała już swoje zadanie, do świtu zostało jednak jeszcze kilka godzin. Poza tym, ze swoim zleceniodawcą Toruviel umówiona była dopiero na popołudnie. Miała zatem jeszcze mnóstwo czasu na ewentualny odpoczynek, lub inne zajęcia.

//
Możesz opisać co robisz w międzyczasie, albo przyspieszyć akcje i od razu napisać jak spotykasz się z tamtym człowiekiem koło areny.

[Toruviel]

Czas jakoś jej minął. Mniejsza. Około południa udała się do areny. Tym razem jednak nie do niej bezpośrednio, lecz w okolice. Szybko odnalazła zleceniodawcę. Bez wahania podeszła.
- Udało się.- rzekła. Pokazała kielich.

[Rikka Malkain]

Oko mężczyzny błysnęło, gdy zobaczył kielich. Szybko zabrał go z rąk elfki i schował pod płaszczem nim ktokolwiek z przechodniów zdążył zwrócić na to uwagę. W zamian wręczył Toru sakiewkę, w której znajdowało się okrągłe sto grzywien.
-Nieźle, chociaż słyszałem że w porcie znaleziono kilka trupów. Straż już się tym zainteresowała. Nie znajdą cię? Mogliby przez to namierzyć i mnie.

[Toruviel]

- Widziało mnie tylko dwóch strażników. Obu się pozbyłam.- odrzekła. Ciszej, by nikt niepożądany nie podsłuchał. To było chyba zapewnieniem odpowiednim. Podjęła już decyzję, co do drugiego zlecenia. Zabijanie... nie jest trudne. Jest przyjemne. Ten dreszcz, to uczucie bycia bogiem, władzy nad czyimś losem. Chciała więcej...- Co do dużego zlecenia... kto jest celem?

5g + 100g = 105g

[Rikka Malkain]

-Czyli jednak chcesz się go podjąć? Dobrze, bardzo dobrze. To Hoshdak ze "Strzaskanej Dłoni". Wiem, że macie z tym gangiem jakieś wspólne interesy. Dlatego tutaj szczególnie musisz uważać, by nikt nie skojarzył tego zabójstwa z tobą i twoimi przyjaciółmi.
Po tych słowach mężczyzna wysunął z pod płaszczą swoją prawą dłoń. Do tej pory starał się ją ukrywać przed twoim wzrokiem. Teraz dopiero zauważyłaś, że w rzeczywistości była to drewniana proteza.
-Widzisz... Ja, w przeciwieństwie do was, się z nimi nie dogadałem. Hoshdak łamał mi później rękę przez kilka godzin. Najlepszy chirurg Atusel powiedział mi po tym, że w tym przypadku pomóc może jedynie amputacja. Zabij to bydlę, to nie pożałuję pieniędzy.

[Toruviel]

Elfka zerknęła na protezę człowieka i go wysłuchała.
- Gdzie go mogę znaleźć? Czego się spodziewać? Jakiejś obstawy?

[Rikka Malkain]

-Często można go zobaczyć jak chleje w tawernie "u Tomiego". Nie jest w szeregach tej bandy kimś specjalnie ważnym, więc obstawy raczej nie ma. Tylko, że oni z reguły chodzą grupami. Musisz go dorwać jak będzie sam i... No, nie mi cię uczyć. Cel rozpoznasz bez trudu. Nad górną wargą brakuje mu trochę ciała, ma szpetny ryj i po dziesięć kolczyków na każdym uchu.

W głowie powstał ci taki obraz celu:

[Toruviel]

- Mówią, że to baby mają fioła na punkcie biżuteri...- mruknęła.- Wrócę może jeszcze dziś, lub jutro gdy z nim skończę. Wtedy pogadamy o zapłacie.- elfka już dobrze wiedziała jak go wyhaczyć gdy będzie w grupie. Tworząc więc plan ruszyła do tawerny "u Tomiego".

[Rikka Malkain]

By dotrzeć do tawerny elfka ponownie musiała udać się do portu. Droga była jej dość dobrze znana, dlatego przebyła ją raczej szybko i bez większych komplikacji. Poszukiwany przybytek był chyba najsłynniejszą karczmą w całym mieście, dlatego jak zawsze było tam sporo klientów. Toruviel przekonała się o tym jeszcze zanim weszła do środka, część marynarzy raczyła się bowiem piwem na zewnątrz. Właściciel gospody zorganizował na świeżym powietrzu niemało miejsc siedzących, a wszystkie pod specjalnym zadaszeniem.

[Toruviel]

Droga nie była trudna, zwłaszcza że karczma była najsłynniejsza w Atusel. Już nawet na zewnątrz byli klienci pod specjalnym zadaszeniem, raczący się piwem. Swoją drogą, nawet ona by się napiła. Weszła do karczmy. Pierwszym co zrobiła było rozejrzenie się. Kaptura dalej nie ściągała. Szukała orka którego obraz miała w głowie, którego opisał informator.

[Rikka Malkain]

Tego konkretnego orka nigdzie nie było widać, za to przy jednym ze stolików siedziało aż kilku zielonoskórych. Grali w kości. Wszyscy mieli na sobie skórzane pancerze i byli uzbrojeni. Może oni będą coś wiedzieć? Tylko jak wydobyć informacje od grupy orków?

[Toruviel]

Elfka powstrzymała bluzg nie widząc poszukiwanego orka. Lecz zauważyła innych przedstawicieli tej rasy. Podeszła więc do nich. ÂŚmiało i bez strachu.
- Panowie, szukam kogoś.- zaczęła.- Orka.- rzuciła i opisała delikwenta którego szukała.

[Rikka Malkain]

-Taa? No a ja szukam dorodnej baby, coby mi wieczorem łoże grzała!
Odpowiedział jeden z orków w przerwie między kolejnymi rzutami. Pozostali wybuchli śmiechem, po czym któryś splunął na podłogę karczmy. Prosto pod twoje nogi. Zostałaś całkowicie zignorowana.