Rozmowy nocą

[Kenshin]

Ciekawe. Pomyślał badając otoczenie, ale były dwie drogi jedna w górę druga w dół do dziwnej jamy albo pieczary, która wyglądała na bardziej niebezpieczną. Ork wolał najpierw ruszyć schodami do góry, żeby nic go nie zaatakowało od tyłu kiedy będzie wychodził z jamy. Kenshin najdelikatniej jak umiał stąpał po schodach, żeby nie wydawać niepotrzebnych dźwięków piął się do góry wieży mając cały czas gotowy łuk do wystrzału.   

[Lithan le Ellander]

Wieża miała dwie kondygnacje. Od pieczary w stronę schodów i po schodach prowadziło wiele śladów. ÂŚlady te były śladami stóp, wyglądały na ludzkie. Wyglądały jak ubrudzone smołą. W kilku miejscach leżały kawałki odłamanych paznokci. Też pokryte były mazią.
 Pierwsza do której dotarłeś była składowiskiem. Stały tutaj różne drewniane skrzynie, które teraz już sypały się, były mocno strawione przez czas. Na ścianie w mosiężnych ramionach zatknięte były stare pochodnie. Stał tutaj też stół z jakimiś papierami. Stół ubrudzony był mocno czarną mazią. Pomiędzy schodami a stołem rozciągało się kolejne pasmo wielokrotnych śladów. W koncie było rozlatujące się łóżko, a w zasadzie kilka prycz, jednak drewniane szczapy dawno się zawaliły i zrobił się jeden duży barłóg. W stronę łóżka również prowadziły ślady. 

[Kenshin]

Kenshin dobrze zrobił, że najpierw poszedł na górę tam mógł na spokojnie sprawdzić czy coś nie czai się tam. Całe szczęście było spokojnie dziwnie, ale spokojnie wszędzie walały się ślady czarnej mazi orkowi pierwsze co przyszło do głowy. Stworzenie skażone plagą? Zapytał sam siebie badając wszelakie poszlaki, które się pojawiły. Oczywiście wszystko wyglądało na zniszczone nadgryzione zębem czasu w końcu wieża była prawdopodobnie opuszczona choć ślady wyglądały na świeże! Przyszły alfa rozejrzał się jeszcze, ale nic innego nie zobaczył pozna paznokciami wymazane w czarnej cieczy, ale postanowił sprawdzić te paznokcie do jakiej rasy albo zwierzęcia mogą pasować, by mógł ewentualnie ocenić z czym będzie miał do czynienia w niedalekiej przyszłości.

[Lithan le Ellander]

Paznokcie te należały do humanoida, zapewne człowieka. Wyglądały jednak, że ktoś zapomniał o nich na całe miesiące.

[Kenshin]

Humanoid, hę? Ni to stwierdził ni zapytał. Widząc to mógł sobie wyobrazić z kim będzie miał prawdopodobnie do czynienia choć długość pazurów go zaciekawiła na pewno jest to coś wielkiego z długimi pazurami, a skoro ork trochę się znał na stworzeniach mógł przypuszczalnie stwierdzić, że to może być wampir, ale tutaj? W takich warunkach to niemożliwe. Bij się z myślami, ale powrócił do teraźniejszości i skoro nic tutaj konkretnego nie znalazł postanowił zejść na dół tym, że mniej ostrożnie stąpał po schodach, ale łuk miał cały czas gotowy. Kenshin w końcu znalazł się przed wejściem do groty i patrząc na nią zrobił pierwsze kroki wchodząc do niej powoli, bo ostrożności nigdy za wiele miał łuk wycelowany w tą ciemną pustkę.   

[Lithan le Ellander]

Zostawiłeś więc w spokoju pozostałe elementy pomieszczenia i ruszyłeś dalej. Kiedy wsadziłeś stopę w stronę jamę jakaś łapa złapała za kostkę, szarpnęła. Upadłeś na plecy, prawie spadłeś do jamy. ÂŁapa puściła. Zapierając się w rękoma udało Ci się utrzymać pozycję. Teraz siedziałeś na skraju ziejącej w ziemi dziury.

[Kenshin]

To dopiero było zaskoczenie kiedy ork chciał przejrzeć pozostałe wejście robiąc spokojny krok na przód, ale wtedy stało się niespodziewane jakaś potężna łapa złapała go za kostkę i pociągnęła do przodu. Kenshin instynktownie puścił łuk oraz strzałę starając się nie spaść do środka, ale ta prawdopodobnie bestia musiała intrygować Lithana, jednakże nie zaatakowała ani nie rozszarpała orka to było podejrzane, ale elf inaczej nie kazałby tutaj przychodzić. Przyszły alfa natychmiast się podciągnął stając na równie nogi zebrał łuk i strzałę ponownie próbując zbadać jamę.

[Lithan le Ellander]

Jama była czarna. Było hemis, a Ty stałeś w zamkniętym pomieszczeniu. Nie dość że mało widziałeś przez strzępy księżycowego światła, to w dziurze panowały nieprzeniknione ciemności. Stoisz cały czas przed nią.

[Kenshin]

Ork pomimo panującej ciemności postanowił zaryzykować i wejść do środka przemierzając grotę.

[Lithan le Ellander]

ÂŁapy zacisnęły się na Twoich nogach. Pociągnęły Cię do przodu aż się przewróciłeś. Pazury wbiły się w Twoją klatkę piersiową i orząc po żebrach rozrywały Ci ciało. To, czego nie widziałeś przez panujące ciemności, wrzeszczało.

[Kenshin]

Ork będąc masakrowany na strzępy ostatnimi resztami sił chwycił za sztylet atakując paskudne łapska. Kenshin przy tym pluł krwią, jęczał nawet darł się. Wiedział już, że źle zrobił pchając się w paszcze lwa już było za późno na powrót do sytuacji sprzed kilku sekund. Teraz również się dowiedział, iż bestia nie była nastawiona pokojowo.   

[Lithan le Ellander]

Ostry sztylet ciął tkankę atakującego Cię czegoś. Ataki się skończyły, a Ty usłyszałeś oddalający się tupot stóp.

[Kenshin]

Przeciwnik uciekł, ale to nie znaczyło, że nie powróci. Tymczasem Ork słyszał jedynie oddalający się dźwięk stóp, toteż mógł zyskać lepszą pozycje, lecz najpierw starał się zebrać w sobie, więc oparł całe ciało na swych łapach rany wyglądały źle, jednakże mógł funkcjonować dalej. W końcu podniósł się zebrał łuk wycofując się z tunelu, bo bez źródła światła sobie nie poradzi. Dlatego postanowił poszukać czegoś czym mógłby zapalić stare pochodnie podwieszane na ścianach wieży.

[Lithan le Ellander]

Masz na klatce piersiowej 20 ran szarpanych o długości 40cm i głębokości 4cm. Mocno krwawisz.
Przypomniałeś sobie o pierwszym piętrze na którym byłeś. Stały tam stare skrzynie. Na najwyższe piętro nie poszedłeś.

[Kenshin]

Kenshin natychmiast ruszył na górę. Jedną ręką trzymał się ran dość dużych i soczyście krwawiących. Przyszły alfa niemal zawalił kiedy już mu tak w miarę dobrze szło, ale musiał poszukać czegoś do zatamowania ran oraz jakąś rzecz do podpalenia pochodni w tym celu przeszukał zniszczone skrzynie, może tam znajdzie hubkę i krzesiwo.

[Lithan le Ellander]

Skrzyń było dwie. Zawartość jednej rzeczywiście nadawała się do kosza. W strzępkach materiałów, poniszczonych kartek i tłuczonego szkła znalazłeś jednak hubkę i krzesiwo. W drugiej skrzyni było ciekawiej. Tutaj znajdowały się rzeczy, które leżały może od kilku tygodni. Znalazłeś tutaj świeże onuce, dwie buteleczki: większa mikstura leczenia ran (0,5l) i gnatozrost (0,4l) oraz dwa małe zeszyty.

[Kenshin]

Kenshin natychmiast wypił mikstury, które dał mu los. Natychmiast poczuł się lepiej a rany w mgnieniu oka zaczynały się zaślepiać jego uwagę przykuły dwa zeszyty dość zadbane jak na panujące warunki w wieży. Oczywiście zaczął je badać, bo może dowie się czegoś ciekawego o mieszkańcach tego miejsca albo czegoś innego związanego ze sprawą. Hubkę i krzesiwo tymczasowo odłożył na bok, gdyż przyda mu się to za chwilę. 

[Gunses]

*odgłosy sowy*

[Lithan le Ellander]

//: Tracisz:
większa mikstura leczenia ran (0,5l) i gnatozrost (0,4l)

Gówno widzisz w ciemnościach, więc nie jesteś w stanie nic rozczytać. 

[Kenshin]

Kenshin zatarł sobie rączki, ale nic nie widział. Dzisiejszej nocy wiele popełnił błędów i ten może nie był największy, ale irytujący na pewno. Ork będąc trochę nieogarnięty ostatnio wziął jedną ze starych pochodni potem położył ją na dole kilka razy uderzył krzesiwem o siebie tworząc iskry, a potem ogień. Pomarańczowa łuna wypełniła pomieszczenie a szeptowi zrobiło się lepiej trochę ciepła teraz tego potrzebował, bo ran praktycznie nie było poza bliznami jednak te mógł zaakceptować. Teraz w końcu mając świtało przyjrzał się zeszytom oraz ich zawartością.