Autor Wątek: Wejście Smoka  (Przeczytany 1285 razy)

Description:

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Wejście Smoka
« dnia: 17 Czerwiec 2016, 21:55:07 »
Nazwa wyprawy: Wejście Smoka
Prowadzący wyprawę: Gunses Cadacus
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: każdy kto dołączy w ciągu 2 godziny
Uczestnicy wyprawy: Gunses Cadacus




Kiedy Cadacus wyszedł z sali obrad, słońce zaszło już za horyzontem, spowijając miasto w mroku. Ciszy jednak miasto to nie znało. Nieśmiertelny zatrzymał się na kilka chwil. Rozejrzał się dookoła. Nie było to miasto, które zapamiętał, kiedy przeszło dwa lata temu opuszczał jego mury. Wtedy brało ono głęboki, spokojny oddech przed nadchodzącym jutrem. Teraz jego oddech rwał się, był płytki, niespokojny. Miasto nie znało ciszy. Ze wszystkich stron do uszu szpiczastych uszu wampira docierał huk ciężkich wojskowych butów, młotów kowali i płatnerzy, bicie dzwonów na placach, na których zbierały się oddziały.
Gunses poprawił pas miecza i ułożenie łuku. Zaczerpnął w płuca powietrze, które nadal było powietrzem czystym. Niezmąconym zapachem dymu, krwi, gówna. Skażone było tylko strachem. Na sam ten zapach oczy wampira zwęziły się, a rysy twarzy zaostrzyły. Ruszył uliczką prowadzącą do jednego z kilku zejść do katakumb.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #1 dnia: 17 Czerwiec 2016, 23:36:12 »
Pomimo mroku Efehidon nie spał i pewnie długo jeszcze nie zaśnie. Myśli Evening krążyły wokół Bractwa, o braku rozkazów pomimo wroga u bram, a o samowolce nie było mowy. Tysiące żołnierzy koczowało bezczynnie pod twierdzą w Raschet, a myśl ta napawała pesymizmem. Wojna, wymagająca zdecydowanych praktycznych działań, ruchów, zatrzymała się teraz w sali obrad, na obradujących mężczyznach, którzy przed nosem mieli mapy, a nie miecze w dłoni. Oczywiście narada była potrzebna. Jednakże jej dziwnie było spieszno, by walczyć, działać. Czuła niepewny wynik wojny, którą przecież należałoby wygrać. Valfden, do którego nigdyś uciekano z zawładniętego kontynentu, samo było teraz w potrzasku, na dodatek po przegranej bitwie na Zuesh.
Anielica wracała właśnie ze sklepu Siliona. Dobrze było znów mieć świadomość posiadania srebrnych broni przy pasie! Tym wzbudzało się zaufanie. Być może widok anielicy pokrzepi nieco mieszkańców stolicy. A może wręcz przeciwnie? Zamiast atakować wrogów z nieba, Eve przechadza się jak gdyby nigdy nic w okolicy pałacu, idzie do domu, zje jakąś kolację, przy świetle świec zacznie szyć sobie suknię, by zwyczajnie się odprężyć.
Astas było w pełni, zapowiadał się ciepły wieczór. Eve zmierzała do dzielnicy szlacheckiej nieco okrężną drogą. Chciała urządzić sobie spacer po mieście, jeszcze pięknym i dumnym, choć nieco zeszpeconym przez tłumy uchodźców z zaatakowanych terenów. Pewne oznaki wojny pojawiały się, ale nie były tak dobitne jak ruiny domów, trupy ludzi i demonów, płaczące dzieci szukające rodziców wśród gruzów. Anielica chciała się napatrzeć... Tak, zapamiętać jak wyglądał Efehidon. Na wszelki wypadek.
Zmierzając tak ulicami, Eve dostrzegła znajomą postać. Blady jak śnieg mężczyzna przemierzał ulice. Nie był byle mieszczaninem, od razu dało się to zauważyć. Ta bladość była znajoma, ale samo wspomnienie było niemal niewyraźne... Na szczęście wystarczyło, by Eve mogła sobie przypomnieć, kogo właśnie spotkała.
-Inni na czas wojny przepadają jak kamień w wodę, inni się pojawiają... Gunses Cadacus, spotkaliśmy się już kiedyś- przywitała się dziewczyna. -Evening Antarii- wszak wtedy nie miała skrzydeł, była zaledwie paladynem Bractwa.

Forum Tawerny Gothic

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #1 dnia: 17 Czerwiec 2016, 23:36:12 »

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #2 dnia: 17 Czerwiec 2016, 23:45:01 »
- Sytuacja wymaga czasami, aby ktoś przepadł lub powrócił - odrzekł wampir dziewczynie zatrzymując się przed nią i mierząc ją wzorkiem czarnych niczym węgle oczu
- Pamiętam Cię. Wyrosłaś - skomentował skrzydła, które dodawały jej uroku i mistycyzmu. Oderwał od niej wzrok i przeniósł go w dół uliczki, w stronę w którą zmierzał.
- Sytuacja wymaga też, abym wezwał na pomoc mojego przyjaciela. Jeżeli masz kilka godzin, zapraszam na spacer...  - rzekł, zrobił półkrok i zatrzymał się patrząc na dziewczynę.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #3 dnia: 17 Czerwiec 2016, 23:57:48 »
-Co się z tobą działo w tym czasie?- spytała zaciekawiona. -Wybacz moją wścibskość...- dodała zaraz nie chcąc urazić wampira. Jego wzrok zapamiętała dobrze. Był jedną z tych bardziej intrygujących postaci, które udało jej się poznać na wyspie. Było to podczas wyprawy z Lucasem Paladinem na groźnego maga... Coś wtedy jednak nie wyszło i drużyna musiała zawrócić z traktu. Mimo wszystko Gunes wówczas musiał wywrzeć spore wrażenie na młodej dziewczynie, skoro tak dobrze zachowała jego obraz w pamięci. Drugim powodem mogło być to, że wampiry nie zmieniają się zbytnio z upływem lat. A tych minęło stosunkowo niedużo.
-To tylko kilka piór na plecach- skomentowała i wzruszyła ramionami. Prócz latania skrzydła utrudniały wiele rzeczy, o czym niezorientowani mogli zapomnieć. Spanie, pływanie... to tylko kilka przykładów.
-Spacer? Czemu nie. Ostatnio, nawet pomimo wojny, nie mam tych planów zbyt wiele- westchnęła ze smutnym uśmiechem. -Gdzie mieszka ten twój przyjaciel?

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #4 dnia: 18 Czerwiec 2016, 00:12:53 »
- Zapewne budzą mieszane uczucia w prostym ludzie - powiedział unikając tematu tego, co się z nim działo - Gdybym ja był takim człowiekiem, uważałabym, że miejsce istoty Zartata jest w pojedynku z istotami mroku. Skrajnie, że ten kto ma skrzydła może uciec, a prostemu człowiekowi zawsze wiatr w oczy i miecz w brzuch - bynajmniej nie była to uwaga mająca urazić dziewczynę, lecz chłodna ocena tego, że nie w każdej sytuacji widok kogoś zacnego wzbudza pokrzepienie serc. Poprowadził dziewczynę uliczką w dół, narzucił tempo, które było stanowczo zbyt szybkie, żeby czynność nazwać spacerem. Po kilkuset metrach skręcił w stronę kamiennego muru po lewej, gdzie w zagłębieniu w ścianie do którego prowadziły trzy idące w dół schodki znajdowały się metalowe drzwi prowadzące do kanałów.
- Słyszałaś może o Piątej ÂŚwiątyni? Idziemy właśnie do niej.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #5 dnia: 18 Czerwiec 2016, 10:13:01 »
-Istotnie, moje miejsce jest na polu walki. Wyobraź sobie, że to nie ode mnie zależy, gdzie mam posłać oddziały Bractwa. Mądrzejsi ode mnie o tym dyskutują. A ja nie chce bez sensu posłać na śmierć całych oddziałów. Sama też nie pokonam demonów, które są na wyspie. Rozsądniejsze zdaje się teraz właśnie czekanie- przedstawiła wampirowi swój punkt widzenia. Zawsze zdawało jej się, że anioły powinny wzbudzać szacunek i podziw. Najwyraźniej podczas zwyczajnych czynności lud pogardza nimi, a nie wzdycha z zachwytu.
Eve nie kontynuowała wypytywania o to, gdzie wampir się podziewał. Rasa ta zawsze była tajemnicza i nieskora do odpowiedzi na pytania, które im zwyczajnie nie pasowały. A może po prostu Gunses leżał gdzieś suchy jak wiór, czekając na dostawę ożywczej krwi?
Pozwoliła się prowadzić uliczkami. Zgodziła się na spacer, który przerodził się raczej w trucht. Anielicy to nie przeszkadzało, widocznie potrzeba była nagląca. Zmierzali do zejścia do kanałów.
-Aż tak nam się spieszy? Nie, nie wiem co to Piąta ÂŚwiątynia. Nigdy nie słyszałam o tym- nagle Eve lekko zawstydziła się swoją niewiedzą.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #6 dnia: 18 Czerwiec 2016, 20:54:38 »
Gunses milczał po pierwszej wypowiedzi dziewczyny. Najwidoczniej uznał, że strony wymieniły swoje poglądy i nie ma potrzeby, aby którakolwiek ze stron dominowała w tej kwestii. Klucz włożony do dziurki otworzył zamek i po chwili mężczyzna i dziewczyna znaleźli się w kanałach pod miastem. Były to akwedukty, doprowadzające wodę pitną do studni w stolicy. A więc nie śmierdziały gównem.
Wampir prowadził dobrze znaną sobie ścieżką. ÂŚrodkiem kanałów płynęła wolno i jakby nudnie woda - było lato, poziom wody w rzece był dość niski. Po obu stronach koryta była kamienna posadzka. Było tutaj czysto i nie było szczurów, tych małych woreczków z krwią.
- Piąta ÂŚwiątynia, to swoiste serce mej rasy. Była miejscem ukrycia Krwawego Kryształu, a także portalu do królestwa Ankorvaatu.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #7 dnia: 18 Czerwiec 2016, 21:57:33 »
Anielicy zdawało się, że zna Efehidon i nie ma on przed nią żadnych tajemnic. Tymczasem pod ulicami ciągnęły się korytarze, zawiłe tunele z wejściami w ciemniejszych zakamarkach. Co prawda Eve miała świadomość ich istnienia. Nie miała jednak pojęcia, iż te podziemne ścieżki prowadzą do jakichś ważnych "serc", miejsc niezwykle ważnych dla niektórych.
-Muszę przyznać, że te nazwy są mi obce...- wyznała Antarii. -"Była"? Krwawego Kryształu już tam nie ma?

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #8 dnia: 18 Czerwiec 2016, 22:52:39 »
- Nie ma - powiedział Gunses i skręciwszy w prawo wszedł do wnęki, która była krętymi schodami. Zeszli nią piętro niżej. Było tutaj znacznie mniej światła, powietrze było chłodniejsze i pachniało grzybem. Kroczyli kolejnymi korytarzami aż znaleźli się w odnodze, w której panował zapach dymu ognia. Ogniska. Tak też było, w kolejnej komnacie czekało ich ognisko, kilka postaci odzianych w czerń i zieleń oraz złota kopuła z kółkiem na końcu będąca włazem do poziomu niżej. Zebrane w sali osoby stały w gotowości. Kroki Gunsesa i Eve były słyszalne z daleka. Nie było wymiany zdań, jedynie spojrzenia i pełne szacunku skinięcia głowami czwórki zebranej przy ogniu.
Cadacus podszedł do włazu, przekręcił kółko i otworzył go, po czym korzystając z drabinki zszedł pionowym tunelem na niższy poziom, gdzie otwarłszy drugi właz wszedł nim do tajemniczego tunelu.
- Zapraszam - rzekł z dołu. Tunel w którym stał miał ściany wyłożone niebieską rudą, tonął w mroku - nie miał żadnego źródła światła. Był nieduży, 3 metry na 2 metry. I był nieskończenie długi. Jeden z jego końców tonął w morzu, drugi zaś nie dawał się odnaleźć, jakoby zapętlając teleporterów.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #9 dnia: 18 Czerwiec 2016, 23:15:20 »
-Rozumiem, że to nie czas na tłumaczenie czym jest Ankorvaat i ten cały Kryształ?- prychnęła niezadowolona z braku odpowiedzi hrabiego. Wszak nie każdy musi być ekspertem od wampirzych spraw i tajemnic!
Anielica podążała za Gunsesem.- Kręte schody, ciasne korytarze... Naprawdę dotarcie do ÂŚwiątyni musi być tak skomplikowane?- świątynia wampirów kojarzyła się Evening jakoś bardziej dostojnie. A nie ukryta pod ziemią w plątaninie ciemnych ścieżek. Może o to chodziło, aby obcy nie trafił do tego ważnego miejsca, zgubił się w plątaninie przejść i tuneli.
Gdy zeszli piętro niżej, w nozdrza dziewczyny uderzył zatęchły, piwniczny zapach, tylko bardziej spotęgowany. Kobiecie doskwierała ciemność. Nagle zapach podziemi zmieszał się z zapachem dymu. Skąd pod ziemią ognisko!? Evening przywitała dziwne zgromadzenie zmarszczonymi brwiami, wyrażającymi niemałe zdziwienie. Oczekiwała, że Cadacus wyjaśni jej co nieco później.
Tymczasem szła za wampirem posłusznie. Zapewne mało kto ma okazję na takie spacery. Mrok stawał się dla anielicy coraz bardziej dokuczający. Zapaliła więc zaklęciem światło. -Elishash- wyszeptała inkantację i siłą umysłu nieco przygasiła jasność promienistej kuli, by nie była zbyt narzucająca się, adekwatna do sytuacji. Niestety ona nie miała luksusu wampirzych zmysłów. Zdawało jej się jednak, że w tunelu wyłożonym niebieską rudą, było tak ciemno, że nawet wampir miałby problemy z dojrzeniem czegokolwiek.
Niezbyt szeroki tunel nie dawał wielkiego pola manewru w razie ewentualnej walki, przynajmniej komuś ze skrzydłami. Eve nie przewidywała jednak żadnego starcia. Zapewne odwiedzenie Piątej ÂŚwiątyni w towarzystwie wampira było znacznie bardziej bezpieczniejsze, niż wejście tutaj samemu jakimś cudem.
-Dokąd teraz?- spytała dziewczyna rozglądając się to w jedną, to w drugą stronę. Nie widziała bowiem na końcu żadnych drzwi czy światła.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #10 dnia: 18 Czerwiec 2016, 23:52:03 »
- Opowieść o Ankorvaacie i Krysztale to długa opowieść - powiedział wampir kiedy dziewczyna znalazła się obok niego w wąskim korytarzu. Odwrócił się do niej, a stał bardzo blisko i dodał - Miejmy nadzieję, przyjdzie dzień, kiedy będziemy mogli o tym rozprawiać przy butelce porządnego wina.
Po tych słowach wampir poszedł kilka metrów w jedną ze stron tunelu, przyklęknął na jedno kolano a ręce rozrzucił na boki. Wyglądało więc tak, jak gdyby jego dłonie wnikały w ściany niczym iluzja. Wampir klęczał na jednym kolanie, rozprostowane ręce trzymał od nadgarstków w szczelinach. Wyczuł palcami przycisk i wcisnął go. Wszystkie mechanizmy w podziemiach działały wolno, wszystkie z opóźnieniem, ten zadziałał błyskawicznie. Dziewięć igieł z każdej strony szybkim ruchem przebiło dłoń wampira. Igły przeszyły dłonie idealnie pomiędzy kostkami. Krew delikatnie spłynęła w dół. Po kilkunastu sekundach ze szczelin dawał słyszeć się syk, jak gdyby ciecz spadła na coś gorącego. Następnie coś w szczelinach rozbłysło bladym światłem. Z dwóch stron korytarza dał się słyszeć huk. Już po chwili z obu stron pędziły strumienie energii. Niczym futryna drzwi, energia przekazywana była z jednej warstwy rudy na drugą. Dwie fale stworzyły w narożnikach tunelu cztery kule energii, która spotkawszy się na środku zaczęła się rozciągać. Korytarz rozświetlił jasnoniebieski blask...


- Zapraszam... - rzekł skromnie i przeszedł przez portal.

Chwilę dekoncentracji, rozstrojenia wszystkich cząsteczek ciała, uczucia rozpadania się molekuł i ponownego ich łączenia. Podróż trwała ułamek sekundy. Z portalu każdy wyszedł tak jak wchodził. Portal w sali do której trafiliśmy był dziesięciokrotnie większy. Zajmował całą ścianę i... był lustrem. Lustrem okutym w solidne ramy, rozciągniętym na całą ścianę. Lustro zdawało się mieć płynną konsystencję, a z głębi dochodziło błękitne światło. ÂŚwiatło to opromieniało salę z której się znaleźliśmy. Była to spora, prostokątna sala. Królowały tu płaskorzeźby, tak charakterystyczne dla wampirów. Sceny bitewne, sceny ważnych i wzniosłych uroczystości. Dokładnie na przeciwko lustra, które było portalem znajdowały się wrota. Ogromne, na całą powierzchnię. Solidne drewno okute metalowymi, stalowymi i złotymi prętami. Na wielkich, ba! Na potężnych zawiasach, o sporej wielkości kołatkach umieszczonych bardzo nisko, bo na wysokości naszych głów.
Wrota były lekko rozchylone. Niby niewielka szczelina, a przeszedłby przezeń dorosły Ork. Wampir podążył na przód i przeszedł przez wrota. Drzwi otworzyły się na oścież. Przed nami ukazała się czerń. ÂŚwiatło poratlu opromieniało schody które prowadziły w dół. Schody pałacowe, wykonane nie dla panów, nie dla hrabiów ani dla diuków. Schody wykonane dla samych królów...
Wkroczyliśmy na schody. Było ich wiele, malutkie, delikatne schody, rozlewały się niczym delta rzeki. Wąskie u szczytu, rozłożyste u ich końca. I wszytko się uspokoiło. Piąta ÂŚwiątynia oświetlona była setkami płomieni świec, lichtarzy, gromnic. ÂŚwieciły wysoko utytułowane kryształy jasnym światłem pełnym nadziei. Tak, Piąta ÂŚwiątynia skryta przed oczyma ludzi głęboko pod ziemią była przeogromna. Wampir przemierzył najpierw kilkumetrowy mostek łączący dwie platformy, a potem wkroczył na płytę dziedzińca. Dziedziniec był w kształcie koła, ogromnej okrągłej sali. Daleko po bokach znajdowały się spiralne, masywne, misternie zdobione kolumny. Na piątce z nich znajdowały się specjalne luki, a przed tymi kolumnami stały dostojne podstawy do ksiąg. Kilkanaście metrów od kolumn znajdował się dziedziniec z wytyczonym okręgiem. Okrąg nie był zwykły. Było to koło, złożone z okręgów, każdy okrąg składał się z symetrycznych do siebie kawałków płyt. Każdy kawałek mieścił na sobie wyryty znak.
Dookoła zaś, za swoistą fosą wypełnioną wodą, rozciągała się największa biblioteka znana wampirowi. Regały ustawione były w kształcie wachlarza, zbiegając końcami do okręgu będącego centrum ÂŚwiątyni. Pomiędzy nimi zaś swoje badania prowadzili uczeni i wiedzący, magowie oraz alchemicy. Korzystali oni z przedwiecznej wiedzy, zgromadzonej w księgach tego przybytku. Badali nie tylko dzieje i historie, ale także sekretne formuły czy zapomniane wzory. W Piątej ÂŚwiątyni znajdowało się około 130 osób. Część z nich była tutaj w formie ochrony. Siewcy ÂŚmierci czuwali nad spokojem ÂŚwiątyni.
Gunses zszedł po schodach witany spojrzeniami zgromadzonych tutaj badaczy i wojowników. Kierował się do jednego z basenów. Poczekał, aż Eve dotrzyma mu kroku.

//: Wybacz literówki i ten styl. To w większości fragmenty posta z maja 2010 roku.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #11 dnia: 19 Czerwiec 2016, 11:05:36 »
-Też mam taką nadzieję- odparła. Odprowadziła wampira wzrokiem te kilka metrów do miejsca, gdzie przyklęknął, wyciągnął ręce, które włożył w szczeliny, a chwilę potem kolce poprzebijały jego dłonie... Eve niemal nie krzyknęła, ale powstrzymała się od wydania jakiegokolwiek dźwięku. Wystraszyła się nieco, jednak Gunses wiedział co robi. Jego krew kapała i chyba właśnie w tym momencie jakaś energia magiczna wyzwoliła się w tunelu. ÂŚwiatło rozjaśniło tunel, wkrótce z tej magii powstał portal.
Evening weszła w powstałe wejście zaraz za hrabią. O nie, nie chciała zostawać w tym tunelu sama. Wolała się trzymać blisko osoby, która wiedziała, o co w tym wszystkim chodzi. Dlatego nie zwlekała z przejściem.
Podróż była krótka, przypominała nieco umiejętność przemieszczenia, gdzie ciało maga było dematerializowane, a później odtwarzało się na nowo z tych samych molekuł. Antarii dobrze pamiętała też uczucie przejścia przez portal na Valfden na kontynencie. Było to to samo uczucie, rozpadania się, niknięcia w niebycie, by chwilę później znów być sobą, dotykać swego materialnego ciała.
Anielica i wampir wyszli przez lustro, ogromne, którego powierzchnia lekko zadrgała jak fala na jeziorze. Zwierciadło było też źródłem światła w sali, w której się znaleźli. Blada poświata była na ścianach, podłodze i suficie tej wielkiej sali. Owo miejsce już bardziej pasowało do wyobrażeń Eve o Piątej ÂŚwiątyni. Magiczne, wielkie, potężne i dostojne. ÂŚciany ozdobione były płaskorzeźbami. Anielica starała się im przyjrzeć na tyle, ile mogła. Były to sceny bitewne, a także ważne momenty z historii rasy wampirów.
Dziewczyna przeszła za wampirem przez wrota, których wielkość ciężko opisać słowami i zapewne trudno byłoby dziecku uwierzyć w ich istnienie nawet w bajce. Schody prowadzące w dół prowadziły już do miejsca, którego szukali. Piątej ÂŚwiątyni. Niebieskie światło ustąpiło miejscu temu zwykłemu, dobrze znanemu, żółtemu blaskowi świec. Oświetlały one pomieszczenie tak przeogromne, że trudno objąć je całe wzrokiem. Aż niemożliwe, by taka konstrukcja znajdowała się pod ziemią, pod stopami przechodniów. A może portal przeniósł ich gdzieś zupełnie indziej, poza Efehidon?
Anielica nie traciła hrabiego z zasięgu wzroku. Szła za nim posłusznie, chcąc nasycić oczy widokiem tak pięknej budowli zapierającej dech w piersiach, masywnych kolumn, tajemniczych okręgów ze znakami, które nic dziewczynie nie mówiły...
Najbardziej zadziwiające było to, jak dużo osób się tu znajduje. Ponad setka ludzi czytała coś, szukała informacji, przeglądała księgi. Evening czuła się lekko zagubiona, a raczej przytłoczona rozmiarami ÂŚwiątyni i wszystkim tym, co tu zobaczyła. Dołączyła do wampira, którego znów pozdrawiano lekkimi skinięciami głów.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #12 dnia: 19 Czerwiec 2016, 21:47:07 »
Kiedy znaleźli się nad jednym z basenów Gunses zawołał w stronę tafli wody
- Vulturiusie!
Woda w basenie po kilku sekundach ściemniała. Nie od osadu, lecz od wielkiego cielska, które pojawiło się tuż pod taflą wody. Po chwili tafla wody pękła a ponad nią wzniósł się smok morski. Woda dookoła niego utworzyła ruchome kolumny i poruszały się to w górę to w dół, kierowane siłą woli smoka.


- Panie Cadacus - rozbrzmiało w naszych głowach, lecz smok nie wydał z siebie dźwięku - Dobrze, że jesteś. Morza stały się mroczne... Pani Antarii. - przywitał się
- Przychodzę właśnie w tej sprawie. Potrzebujemy Twojej pomocy. Jesteś morskim smokiem. ÂŻyjesz ponad trzydzieści tysięcy lat. Panujesz nad wodą, a właśnie po niej przybywają do nas nasi... moi wrogowie. Czy staniesz do walki za mnie, za wszystkie wampiry i cały Numenor?
- Tyś jest Tu i Teraz. Prastare siły morza są z nami. Ktokolwiek zagraża tej wyspie, poza czym jest śmierć w czarnej toni.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #13 dnia: 19 Czerwiec 2016, 21:56:02 »
Woda, dotąd zwyczajna, nie dająca jakichś niepokojących oznak, zaciemniła się. Był to wielki grzbiet i łeb smoka, który rozdarł toń wody i wśród jej szumu objawił się dwójce przybyszów. Zapewne siłą woli jego umysłu woda unosiła się i falowała wokół niego.
Anielicę zdziwiło to, skąd Vulturius znał jej imię. Na dodatek istota przemówiła do nich w ich własnych głowach. Mimo wszystko postanowiła się skłonić aż do pasa, by wyrazić swój szacunek. Niewiele była w stanie powiedzieć, zaniemówiła, albo zwyczajnie bała się odezwać, stojąc przed tak potężną istotą, panem wszelkich mórz i oceanów, władcą głębin, długowiecznym pradawnym smokiem.
-Vulturiusie, jedną bitwę już przegraliśmy. Obce wojska atakują z każdej strony... To byłby zaszczyt uzyskać twoją pomoc- Evening zdecydowała się zabrać głos. Wszak nieczęsto ma się okazję rozmowy z potężnym smokiem.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #14 dnia: 20 Czerwiec 2016, 10:41:27 »
- Otrzymacie ją - usłyszałaś w głowie - ÂŻycie zawdzięczam rasie wampirów
- Flotę poprowadzi Melkior, syn Aragorna. Nie znaj litości, przyjacielu.
- Będzie jak rozkażesz - kiedy jego słowa rozbrzmiały w naszych głowach Vulturius wydał ryk, który był świadectwem, że jest on prawdziwie dzikim, morskim potworem. Następnie zanurzył się, aby poprzez zatopione groty dostać się do otaczających wyspę wód.

Offline Evening Antarii

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 3863
  • Reputacja: 4704
  • Płeć: Kobieta
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #15 dnia: 20 Czerwiec 2016, 14:40:43 »
-Jak potężny jest Vulturius?- zagadnęła wampira Eve, gdy smok zniknął pod wodą. -Ma wielką siłę woli, co prócz tego potrafi? I jak jest duży?- to ostatnie pytanie, zadane zupełnie z ciekawości, gdyż przez wodę ciężko ocenić rozmiary stwora. Poza tym od smoka w większości zależało powodzenie misji... By tym razem nie skończyło się tak, jak na Zuesh. Szczególnie, że o Valfden ludzie będą walczyli zacieklej, pomimo, że Zuesh to zamorska kolonia, a Kunanie otrzymali od valfdeńczyków sporą pomoc. Tym razem armia zawiodła. Być może to z powodu jednej zdrajczyni za dużo. Albo o jednego smoka za mało.
Trzeba było sięgnąć po radykalne środki. Każdy, kto zdolny do walki, miał obowiązek stanąć na polu bitwy. Nieważne jakimi umiejętnościami dysponował. Każda para rąk do wojaczki, czy opatrywania rannych liczyła się tak samo.

Offline Gunses

  • Arystokrata
  • ***
  • Wiadomości: 15010
  • Reputacja: 14198
  • Płeć: Mężczyzna
  • jak z debilem.
    • Karta postaci

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #16 dnia: 20 Czerwiec 2016, 15:10:40 »
Nie każda para rąk się przydaje i nie każdy powinien stawać do walki. Z nieumiejącego walczyć jest więcej szkody niż pożytku, a każdy nasz trup to tryumf przeciwnika.
- To smok, tyle że nie lata, nie zieje ogniem i nie ma łap ani skrzydeł - powiedział Gunses dziwiąc się trochę akcentowi Eve, w którym wyczuł zwątpienie.
- Jest zapewne drugiem najpotężniejszym stworem morskim, zaraz po Lewiatania. A ten nie żyje. Poczekaj chwilę - rzekł i odszedł do grupy wampirów, elfów i ludzi, którzy stali obok i łowili jego spojrzenie. Do wampirów zwrócił  się w kilku ostrych zdaniach. Pięć z nich po chwili przemienieni w nietoperze opuścili świątynie udając się na zleconą im misję. Do elfów i ludzi mówił spokojnej. Kiwali głowami, a na ich twarzach widniała gotowość do działania. Do wszystkich przemawiał z starowampirycznym, a to znaczyło, że i ludzie i elfy doskonale go znali. Pochodzili bowiem oni z Ankorvaatu. Po kilkuminutowej rozmowie wrócił do Eve i razem opuścili Piątą ÂŚwiątynie wydostając się na powierzchnie w ten sam sposób, w jaki tu dotarli.


KONIEC WYPRAWY


Podsumowanie: Gunses i Eve udali się do Piątej ÂŚwiątyni, aby zwerbować do swoich szeregów Vulturiusa - smoka morskiego. Po udanej misji wrócili do stolicy.

Forum Tawerny Gothic

Odp: Wejście Smoka
« Odpowiedź #16 dnia: 20 Czerwiec 2016, 15:10:40 »

 

Sitemap 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 
top