Podróż do paszczy lwa

[Melkior Tacticus]

- Nie możliwe! Zadziwił się, a kogoś takiego raczej ciężko zszokować - Wiesz co się działo w domu? I Czy chcesz wiedzieć.

[Torstein Lothbrok]

-Chcę.- wystąpił nawet przed Melkiora.- Co sie działo?

[Melkior Tacticus]

- Twój ojciec i jego gwardziści zgwałcili trzy córki pewnego poławiacza pereł, w dniu wesela jednej z nich. No i facet jest teraz nowym jarlem Hjaltadalr.

[Torstein Lothbrok]

Wiking przez chwilę milczał. Ingrid. To jej siostry zgwałcił. Milczał długo, przy czym w końcu westchnął. Jego gniew jakby go zostawił i odszedł. W tej jednej chwili odechciało mu się zemsty. Nie chciał już krwi mordercy swojego ojca. Teraz prawdę mówiąc, chciał zabić swojego ojca, za splamienie honoru, nie tyle swojego, co całej rodziny. Kilku wiecznej dynastii.
-Kurwiarz...- burknął.-Kurwiarz bez krzty honoru. ÂŻałuję że sam nie mogłem go zatłuc.

[Melkior Tacticus]

Tormund nic nie odpowiedział, Melkior też. Nie było co komentować, elf przynajmniej wiedział czemu Ingrid jest jaka jest i czemu dokonała najazdu. ÂŚciemniło się na dobre gdy byli w pobliżu miasta Hjaltadalr. Cumowały tam nie tylko drakkary czy szebeki, po za jednostkami handlowymi przy jednym z dwóch największych pomostów stał zacumowany galeon. Bandera należała do znanemu niektórym Georga. Nieco szalonego krasnoluda.

[Kazmir MacBrewmann]

- A co tu robi ta menda Georg? Zapytał świat jako taki, patrząc na galeon krasnoludzkiego korsarza ledwo mieszczący się przy nabrzeżu miasta. Pięść Rashera powoli zbliżała się do swojego miejsca postoju. Budząc niemałą sensację.

[Torstein Lothbrok]

"Słodki dom...
-Powiedz no coś o nim, Kaziu.

[TheMo]

Themo widząc postawę wikingów postanowił nie kończyć ładowania kuszy i broń ponownie zawitała na jego plecach. Przysłuchując się wiadomościom przyniesionym przez gościa zrozumiał zachowanie Ingrid. Nie pozostało mu nic innego jak tylko czekać, aż wpłyną do portu i dziwić się na widok bandery Georga.
-Jaki ten świat mały.

[Kazmir MacBrewmann]

- Pijak, menda i alkoholik. A serio to swój chop, korsarz na usługach Vrih. I w sumie tyla o nim wiem.

[Torstein Lothbrok]

- To jak? Schodzimy? Zobaczymy jak to się tutaj pozmieniało.

[Melkior Tacticus]

- Idź po Ingrid.

[Torstein Lothbrok]

Torstein skinął głową na znak iż rozumie. Zszedł żwawym krokiem pod pokład. Niedaleko miejsca gdzie była ona przykuta wisiał klucz, któren to wiking wziął. Bez słowa odkuł łańcuchy trzymające więźnia w miejscu i zaczął ją prowadzić ku pokładowi. Wszystko to z kamienna twarzą, bez jednego swego słowa.

[Melkior Tacticus]

- O kurwa...
- A. Zapomniałem ci powiedzieć Tormundzie, przeżyła atak na ziemie mego dowódcy.
- Jarl da wam za nią sporo złota, jest za jej łeb nagroda.
- Bo? Spytał, schodzili całą grupą po trapie. Robiąc sensację ciągniętą przez Torsteina Ingrid. Którą obrzucano jajami i czym było pod ręką.
- Zaczęła napadać na własną rękę. Wbrew woli ojca jarla - to jej wybaczono - ale rajdy na ziemie druidów? Króla?
- No, nie znam waszych obyczajów ale potrafię stwierdzić że popełniła zbrodnię. Nie jedną jak widzę. Stwierdził unikając surowego jajka. Szli w stronę sali biesiadnej.

[Torstein Lothbrok]

Uchylił się przed kolejny jajkiem, jednocześnie schylił jej głowę przed jakimś pomidorem.
A biedni maureni głodują...
-Jest warta więcej niż złoto. Albo przynajmniej dwakroć więcej niż zaproponują.- rzekł prowadząc ją jak jakiegoś psa na smyczy.

[TheMo]

Themo szedł spokojnie tuż obok Ingrid. Zdjął swój puklerz i uniósł go na wysokość głowy. Dzięki temu miał osłonę od wszelakich płodów rolnych, którymi tak hojnie witała ich miejscowa ludność i nie musiał robić uników, jak jego towarzysze. Oraz pojmana tarczowniczka też była odsłonięta od jednej strony.
-Widzę, że umiecie odróżnić odwagę od głupoty. I widzę, że na brak żywności też nie narzekacie.

[Melkior Tacticus]

- Południe Aw Dradar jest żyzne, wszystko rośnie tam jak kudły na dupie krasnoluda!

[Torstein Lothbrok]

Torstein trochę mocniej szarpnął za łańcuch, gdyż tarczownica trochę zwolniła. Niestety(lub stety), w wyniku tego jajko trafiło w jej pierś. Niedźwiedzia ÂŁapa z trudem powstrzymał uśmiech. Sala biesiadna tuż tuż.

[Melkior Tacticus]

Dotarli, Melkior otworzył spore drewniane wrota prowadzące do wnętrza dużej, gwarnej i wypełnionej ludźmi sali. Na jej końcu na tronie siedział jarl. Muzyka i głosy ucichły gdy tylko zwrócono uwagę na gości prowadzących Ingrid.

[Torstein Lothbrok]

Wygnany Syn  szedł dalej. W końcu pociągnął mocno Ingrid, tak iż chcąc nie chcąc wystąpiła przed niego. Następnie z użyciem siły, acz nie zbyt dużej zmusił ją do tego by paść na kolana. Obrócił się do Komandora i Generała. Oczekując iż któryś z nich przedstawi sytuację. Dłoń położył na toporze.

[TheMo]

Themo po wejściu do sali i stuknął swoim puklerzem o ziemię, w celu otrzepania go ze zgniłych ziemniaków, które się tam przykleiły.
-Witaj jarle. Jesteśmy z Valfden. Ja nazywam się Themo. Moi towarzysze to Melkior, oraz Torstein. Przywozimy coś, - w tym momencie wskazał dłonią na Ingrid - co należy do ciebie.
Opuścił rękę i stojąc dumnie i prosto, czekał na odzew jarla.