Sile odpowiada siła, wojna rodzi wojnę, a śmierć przynosi tylko śmierć

[Silion aep Mor]

Krasnolud troche sie zdziwił gdy kompani zaczęli nawijać na temat kruków bynajmniej postanowił nic nie dać po sobie poznać. Uśmiechnął się tylko.
- Pragnę zaznaczyć że to tylko takie moje filozoficzne pierniczenie i ci co mnie znają to wiedzą że to u mnie normalne.
Krwawe kruki? A co to? Kółko miłośników wszelakiego ptactwa? Melkiorze jeśli można spytać, o ile można, kim była twoja matka i kto to ten Roland?

[Melkior Tacticus]

- Nie pamiętam matki, po tym jak Aragorna spaliło na węgiel a jego kumple z Kruków załatwili mu nowe ładne ciało. Zmienił się zaraz w Czarnego Dracona i zaczął mścić. Zaś matka... z tego co wiem była szpiegiem i zabójcą. Niestety wdała się w romans z dyplomatą z Tinriletu. Jednego z naszych księżyców. Zostawiła ojca z dwójką dzieci, dorastałem z siostrą wśród zabójców, szpiegów i złodziei. Tym są bowiem Kruki. Nie słyszałeś? Nie dziwię się bo strasznie upadli i ich reputacja jest chujowa. - odpowiedział - Kim był Roland Yarpen?

[Yarpen aep Thor]

- Chyba szefem wywiadu, chyba. To było z 18 lat temu kurwa.

[Silion aep Mor]

- Współczuje Melkiorze, naprawde. W sumie nie wiem co powiedzieć, nie znałem Aragorna. A co do tych kruków czy jak im tam... No nie słyszałem ale to pewnie przez to że nie interesuje się zbytnio politycznymi intrygami, światkiem przestępczym i tak dalej. Pilnuje swego nosa i to jest dobre.

[Melkior Tacticus]

- Wiesz, ja nie interesowałem się polityką i krajem i co? Przez ojca straciłem nazwisko i reputację, o majątku i masie wrogów nie wspominam. Aragorn... osoba pełna kontrastów, niby patriota a chuj jakich mało.

[Silion aep Mor]

- Ja nie mam rodziny więc jeśli będę pilnował siebie to będe wiedział kiedy robie coś głupiego. Nie mam tutaj nikogo po za moją ukochaną czarnulką i Milvą. Co do Aragorna. Nie znałem, nie oceniam. - mówił cicho tak by tylko Melkior usłyszał. Zaciągnął kaptur bardziej na oczy i zaklął w duchu.
Cholerna pogoda...

[TheMo]

Themo jechał wyprostowany na gildyjnym ogierze. Zrównał się z Melkiorem by lepiej słyszeć jego rozmowę z Silionem. Przemilczał jego kłamstwo i uchował dawne urazy by uniknąć spięć podczas misji, której dobro stawiał wyżej niż osobiste porachunki. Poprawił stopy w strzemionach i puścił lejce. Potarł dłońmi o siebie. Mimo najcieplejszej pory roku dokuczał mu surowy klimat północy. Całe szczęście, że twarz chronił bujny zarost.

[Nardo]

Nardo cały czas siedział cicho rozglądając się. Często palił fajke, nie mógł się powstrzymać aż powiedział:
-Jest za cicho... ÂŻadnych zasadzek, ataków na nas przez całą drogę. Na pewno wiedzą o nas, pewnie wyczekują na odpowiedni moment aby zaatakować albo są blisko nas a my tego nie widzimy.
Kiedy chował fajke do torby zaczął się znowu rozglądać dodając:
-Miejcie się na baczności.

[Melkior Tacticus]

- Nie zaatakują w dzień gdy są osłabione Nardo. Nie tak liczną grupę, nie wątpię że o nas wiedzą. Ale my wiemy że oni wiedzą, a to daje przewagę taktyczną. W końcu dotarli pod Progi. Wioska zmieniła się odkąd ktoś widział ją ostatnim razem. Stała się grodem. Dookoła powstał duży ostrokół i palisada. Co kilkadziesiąt metrów stała wieżyczka strzelnicza. Las dookoła grodu został wycięty dla lepszej widoczności tego, co podchodzi pod jego bramy. Progi stały się prawdziwą wojenną fortecą.



Melkior zatrzymał konwój, z wieżyczek celowali w nich łucznicy.
- To twoje ziemie Silion, ty gadaj.

[Silion aep Mor]

//Juz dotarlismy do tych Progow ze do nas celuja?

[Melkior Tacticus]

//Tak, wyjechaliśmy z lasu i stoimy na "podgrodziu"

[Gorn Valfranden]

- Hu hu, prawdziwa forteca obronna. Paladyn był pod lekkim wrażeniem miejscowości do której przybyli. Gród otoczony dużym ostrokołem i palisadą oraz z dużą ilością wieżyczek strażniczych. To mogło być przydatne.

[Silion aep Mor]

Krasnolud skłonił głowę na znak że rozumie i podniósł prawą dłoń w góre nakazując swym czterem "ludziom" jadącym na tyle by się zatrzymali. Wciągnął w płuca wilgotne powietrze i odchrząknął, po tym przemówił.
- Opuśćcie swe łuki dobrzy ludzie. Jestem Silion aep Mor, pan tych ziem - odrzucił z głowy kaptur - A ci tutaj to 9 dziewiąta kompania Bękartów Rashera. Przybyliśmy tutaj by zająć się tym krwiożerczym ścierwem które panoszy się po gminie. No, prosze, nie każcie nam stać na deszczu i moknąć.

[Dwalin aep Durin]

Krasnolud spokojnie obserwował gród oraz czekał aż będą mogli wejść

[Nardo]

Rozglądał się po całym grodzie będąc zachwycony fortyfikacjami. Zszedł z wozu i stanął obok TheMo.

[Melkior Tacticus]

Strażnik na wieży opuścił broń, coś tam krzyknął i otworzono bramę grodu. Konwój wtoczył się do osady, ludzie i konie mogli choć na chwilę odsapnąć.
- Witamy w Progach. Rzekł starszy mężczyzna odziany w barani kożuch -  Jestem Dobromir, sołtys tutejszy. Zapraszam do oberży, ogrzejecie się przy zupie cebulowej i osuszycie. Powiedział wskazując największy i najdłuższy budynek w okolicy.
- Melkior Tacticus, nie pogardzę gościną i jadłem. Odparł schodząc z konia i oddając go w ręce stajennego. Udał się do karczmy wiedziony świadomością dobrego obiadu i zapewne kielicha czegoś z piwniczki sołtysa. ÂŻytniej bym się napił... Rozmarzył się.

[Kazmir MacBrewmann]

Kazmir uradował się na widok karczmy, na widok grodu też. Ale karczma była istotniejsza, także brodacz - mokry od deszczu - wpadł do gospody pierwszy, przed kimkolwiek. Widok wielkiego prosiaka nad paleniskiem po środku sali sprawił że aż westchnął ze wzruszenia. Zajął strategiczne miejsce przy jednej z ław. Blisko prosia.

[Silion aep Mor]

- Silion aep Mor jak już mówiłem, miło poznać panie sołtysie, dziękujemy za gościnę. Jak się ma sytuacja w Progach? - zapytał kierując się w strone karczmy.

[Melkior Tacticus]

- Nie najgorzej, bronić się bronimy ale mamy zablokowany szlak do Ereno. Wąpierze zajęły strażnicę górującą nad okolicą.
I fort "Sinozębego". - wtrącił karczmarz bowiem sołtys właśnie wprowadził towarzystwo do oberży.
- A no, psie syny w rzyć chędożone... wiecie że oni porywają ludków i jak bydło trzymio? Na pół roku zabierajo.

[Gorn Valfranden]

- Gorn Valfranden Przedstawił się grzecznie Dobromirowi. Szedł za innymi gdyż chętnie zjadłby coś. Wchodząc do oberży słuchał rozmowy. Odezwał się - To straszne. Trzeba będzie coś z tym zrobić. Ilu was jest? chłopów mogących walczyć. I co moglibyście opowiedzieć o tym forcie?.