Filantrop zza grobu

[Rodred]

Wróciłem do króla i zapytałem.
- Mistrzu, ruszamy dalej? Nikogo tu nie ma.

[Isentor]

Też nikogo nie znalazłem, sądząc po wyrazie twarzy Devristusa również na nikogo nie natrafił. Nie traćmy czasu, chodźmy na niższe poziomy.

[Devristus Morii]

Dziwne.
Powiedział Devristus i ruszył na niższe poziomy. Na początku wydawał się tylko zwykłym obozem, ale jak na to spojrzał przez pryzmat swoich doświadczeń mogło to być horrorowate. Pozostawiony sobie obóz bez osób pilnujących go dawało pokarm dla wyobraźni człowieka.

[Isentor]

Droga przez uliczki i schody w mieście była wyjątkowo monotonna i męcząca. Isentor umilał adeptom drogę opowiadając o tym co udało się odkryć archeologom obozującym na wykopaliskach miejskich. Uczniowie nie wyglądali na zbytnio zainteresowanych. Kto wszak lubił historię? Chyba tylko takie stare pryki jak mistrz. Ostatnie zejście prowadziło przez niewielką jaskinię przez, którą przepływała wodna rzeka.

Wejście do kompleksu wielkiego, dracońskiego archiwum zwieńczone było potężnymi filarami ozdobionymi w smocze runy. Pod jednym z marmurowych bloków leżała postać w szacie maga. Z daleka nie byliście w stanie rozeznać się w sytuacji.

[Devristus Morii]

Mistrzu tam ktoś leży! powiedział Devristus, który po wykładzie z historii zobaczył coś ekscytującego. Coś co mogło sprawić, że czas będzie płyną szybciej. Coś co może będzie wymagało użycia jego umiejętności. Byłaby to niezwykła odmiana po lawirowaniu między uliczkami i schodami drakońskiego miasta. Nie myślał, że to było niepotrzebne, ale kto by chciał słuchać wykładów z historii, kiedy gdzieś obok dzieje się coś niezwykłego.
Ciekawe czy to jeden z naszych czy ukryty wróg

[Isentor]

Rzeczywiście tam ktoś leży. Szybko, sprawdźmy to!

[Devristus Morii]

Devristus nie był na tyle głupi by podchodzić do kogoś leżącego w drakońskich ruinach bez odpowiedniego przygotowania. Skupił się na sobie oraz na swojej obronie. Uwolnił energię magiczną, którą przekuł w mortokinetyczną barierę, którą owinął w okół całego ciała. Zrobił to tak szczelnie, że była dla niego jak element skóry. Dopiero wtedy udał się w stronę postaci w szacie maga. Po drodze zdjął kostur z czarnej rudy, a kiedy był dość blisko szturchnął nim leżące.
Kim jesteś i co Ci jest?

[Anis]

Kiedy Devristus zbliżył się do nieznajomej postaci ujrzał ranną kobietę. Trzymała się za ranę na lewej ręce. Nie wyglądało to dobrze. Głęboka rana szarpana, nie trzeba było znać się na medycynie, aby to stwierdzić. Krwotok nie ustawał, posoka powoli skapywała na śnieżnobiałą szatę czarodziejki. Kobieta zakasłała nabierając do płuc powietrza, wyglądała na poobijaną. Pierwsze słowo urwała od razu. Dopiero przy drugim podejściu była w stanie coś z siebie wydobyć. Pomóż mi dobry człowieku...

[Devristus Morii]

Mistrzu! Trzeba tu pomocy witality. Ja niestety jeszcze nie zrobiłem praktyk w szpitalu. Mamy tu głęboką ranę szarpaną.

[Isentor]

Mistrz zbliżył się do kobiety, przykucnął na jednym kolanie i zaczął wstępne badanie. Po czym wstał i odwrócił się na pięcie. Stojąc plecami do rannej czarodziejki zwrócił się cichym głosem zwrócił się do uczniów. To od was zależy czy i jak jej pomożemy.

[Devristus Morii]

Nie znam jej i z tego co słyszę to Mistrz też nie. Być może jest to ktoś z ekspedycji lub narzeczona tego mężczyzny wcześniej. Możliwe też, że jest to wróg, który udaje lub człowiek opętany przez demona. Tyle możliwości, ale która jest właściwa. Chciała pomocy, ale może odwrócić się to przeciwko nam. odszeptał.

[Isentor]

Isentor postanowił nie ingerować, chciał sprawdzić co zrobią jego uczniowie, jak postąpią z młodą czarodziejką. Devristusie to wasza decyzja i wasze wnioski. Co uważasz?

[Anis]

Kobieta zaczęła się krztusić plując na siebie własną krwią.

[Devristus Morii]

Może pomożemy jej na tyle by nie umarła, ale bez przesady. Po prostu moglibyśmy zmniejszyć krwotok, aby żyła i była w stanie odpowiedzieć na nasze pytania.

[Isentor]

Isentor po prostu stał i patrzył co zrobią jego uczniowie. Jak dotąd jedynie gdybali nie robiąc niczego, kiedy kobieta powoli odpływała.

[Devristus Morii]

Rodredzie stwórz wokół niej krąg z soli z łaski swojej.
Powiedział Devristus i podszedł do rannej kobiety. Nie wiele mógł zrobić, bo nie miał odpowiedniego sprzętu, a także nie znał się na witaliźmie. Mimo tego zabrał się do roboty. Oderwał kawał jej szaty, który następnie zawiązał kilka centymetrów przed raną szarpaną. Mogło to zaboleć czarodziejkę, ale w ten sposób zrobił prymitywną opaskę uciskową na ranę. Następnie ułożył ją w ramach możliwości w pozycję bezpieczną oraz udrożnił jej drogi oddechowe. Dzięki temu cała nagromadzona w ustach krew wypłynęła na podłogę. Pod ranną rękę podłożył średniej wielkości kamień by krew szybciej spływała do serca.
Mistrzu masz może przy sobie jakąś maść na rany? Bo nie chciałbym podawać jej mikstury w takim stanie. Mogłaby się nią udusić.
Mówiąc to Devristus posypał na ciało czarodziejki trochę soli, by zobaczyć czy nie jest opętana.

[Isentor]

Czarodziejka spojrzała ze zdziwieniem, kiedy adept posypywał ją solą. Nowe ułożenie pomogło tylko na chwilę, kobieta odpływała tracąc przytomność. Nie mam przy sobie maści Devristusie. Kobieta nam zaraz odleci, moi uczniowie nie wykazali się żadną inicjatywą, po prostu patrzą na jej śmierć. Interesujące...

[Devristus Morii]

No dobra. Trzeba działać aby uzyskać informacje. pomyślał Dev i wyjął jedną z mikstur leczniczych jakie przy sobie miał. Wyleczy to ranę, ale nie sprawi, że nagle odzyska utraconą krew. Utrzyma przy życiu, ale nadal będzie osłabiona. Odkorkował buteleczkę i wlewał do ust czarodziejki ten leczniczy płyn z taką szybkością by ostatkami sił mogła go połykać niezakrztuszając się. Kiedy już wypiła całą miksturę, adept czarnej magii ułożył jej nogi na kamieniu tworząc równię pochyłą. Dzięki temu krew z nóg mogła szybciej dostać się do mózgu by utrzymać ją przytomną.

Tracę: większa mikstura lecznicza (0,5l)

[Isentor]

Rozcięcie na ręce czarodziejki przestało krwawić, uszkodzona tkanka nie regenerowała się jednak na tyle szybko, by zasklepić otwartą ranę. Kobieta poczuła się nieznacznie lepiej, otworzyła szeroko oczy i rozejrzała się dookoła.

[Anis]

Czarodziejka ponownie straciła przytomność osuwając się na ziemię.



//Tylko Rodred zgłosił swoją nieobecność z powodu wyjazdu. Nie będę tolerował 2 dniowej ignorancji.