Szósty brat

[Armin]

Czarnoskóra od razu poczuła radosną atmosferę panującą w karczmie. Nie lubiła zbyt zaludnionych miejsc, ale dostała zlecenie i musiała je wykonać. Podeszła do lady, ale wzrok i słuch były skierowane w stronę świętujących staruszków. Czy w Darm mieszkają sami starcy?

[Ibnnin]

Może i nie mieszkali sami staruszkowie, lecz tylko ich póki co widziałaś. Nawet karczmarz był starcem - choć ten fakt nie powinien Cię dziwić. Rzadko widuje się młodych, pięknych i umięśnionych karczmarzy.
- Witamy panienkę w naszych progach. Coś podać?

[Armin]

Armin spojrzała w stronę karczmarza i powiedziała:
- Poproszę jakieś piwo. I małą strawę do tego. - czarnoskóra zmierzyła mężczyznę wzrokiem. Znowu starzec? Ale przecież tacy ludzie też żyją na ziemi... - A są jakieś ciekawe plotki? - zwróciła się do staruszka.

[Ibnnin]

- A wie pani, droga pani... - zwrócił się do Ciebie. - Niczego nowego nie ma. No, może prócz tego, że stary Jorii powiesił się wczorajszego wieczora.. Dobry był z niego chłop, solidny, mężny i przystojny... - karczmarz zrobił  i podał Ci piwo wraz z pięknym, usmażonym kurczakiem.
Zwróciłaś uwagę, że był niemal identyczny, jak staruszek który Cię podwiózł. Różnili się jedynie szerokością w pasie.

[Armin]

Armin popatrzyła najpierw na mężczyznę, a potem na jedzenie.
- Niech go Rasher ma w opiece. Zdrowie za jego pamięć. - powiedziała cicho maurenka i wypiła łyk chmielowego trunku. Spójrzała na kurczaka i nie mogła się powstrzymać od zjedzenia dużego kęsa. Nie miała nic w buzi od bardzo dawna i to co miała na talerzu było dla niej ambrozją. Znów skierowała swój wzrok na karczmarza i zagadała do niego:
- Przepraszam, że pytam, ale czy nie zna pan chłopaka, który nazywa siebie Szóstym Bratem? - wiedziała, że musiała o to zapytać. Czasami opłaca mówić rzeczy prosto z mostu.

[Ibnnin]

Znów dostrzegłaś ten tajemniczy błysk w oku, który już dwukrotnie nawiedził Cię u staruszka z podróży do Darm. Przez ułamek sekundy czułaś, że chce coś powiedzieć, ponieważ usta delikatnie mu się otworzyły, ale w końcu zaprzestał tej czynności i odezwał się spokojnym głosem:
- Szósty Brat... Słyszałem to gdzieś, dawno temu, za młodu. Podobno był to najlepszy ze złodziei chodzacy po tym świecie, zgromadził wielkie bogactwa i takie tam. Ale to tylko legenda.. Przynajmniej tak mówią.

[Armin]

Armin zmarszczyła brwi i popatrzyła na karmarza niepewnym wzrokiem.
- Tylko legenda... - powiedziała po cichu. Czarnoskóra miała istny mętlik w głowie. Przecież miałam znaleźć tego mężczyznę, a on nagle jest legendą? Coś mi tutaj nie pasuje. Staruszek coś ukrywa. Kobieta wypiła kilka łyków piwa i zjadła jeszcze duże kawałki kurczaka. Maurenka ponownie rozejrzała się po karczmie. Coś jej umyka, ale nie wie co. Postanowiła dokładniej przyjrzeć się wszystkim ludziom w budynku.

[Ibnnin]

Jak już wcześniej zauważono, siedziało tu wielu staruszków, choć od paru minut i młodzieńcy się zjawili, którzy - o dziwo! - istnieli. Część z nich była potężnie zbudowana, potężnie wyposażona i potężnie naburmuszona. Siedzieli w kącie, szeptali między sobą, spoglądali raz za razem na barmana - który nic sobie z tego nie robiąc - uśmiechał się życzliwie do każdego napotkanego spojrzenia.

[Armin]

Czarnoskóra nie spostrzgła nic ciekawego. Tylko ludzi, którzy rozmawiali ze sobą. I jak ona ma znaleźć tego Szóstego brata? Maurenka dokończyła posiłek i wypiła piwo. Ponownie skierowała się do starszego mężczyzny.
- Widziałam mężczyznę, który wygląda dokładnie tak jak pan. On podwiózł mnie tutaj. Czy ma pan braci? -spytała się karczmarza. Może wszystko jej się ułoży w logiczną całość?

[Ibnnin]

- Miałem... Czterech - odparł krótko. I znów ten tajemniczy błysk w oku. Coś nie grało. - Wszyscy nie żyją.

[Armin]

Nagle Armin wszystko zrozumiała. Było czterech braci i wszyscy zginęli. Starzec, który ją podwiózł do Darm był piąty, a karczmarz jest Szóstym Bratem. Czarnoskóra miała przed sobą swój cel. Lekko uśmiechnęła się do siebie. Spojrzała prosto w oczy mężczyzny. Chciała z nim porozmawiać na osobności.
- Mogłabym z panem porozmawiać tak w cztery oczy? - powiedziała kobieta bardzo poważnym głosem.

[Ibnnin]

Skoro miał czterech braci, musiało być ich pięciu. A skoro czterech zginęło, został on sam. W jaki więc sposób, on mógł być szósty, jak był piąty? I w jaki sposób staruszek z podróży był piątym, skoro zginął? Przecież wszyscy jego bracia zginęli, więc... staruszek który Cię podwiózł, musiał być martwy.
- Oczywiście, drogie dziecko. Chodźmy na zaplecze - zaprowadził Cię korytarzem na tyły karczmy, gdzie usiadł wygodnie w fotelu i spojrzał na Ciebie.

[Armin]

Armin ostatnio miała złe dni, więc może dlatego źle użyła swojego daru dedukcji. Usiadła na przeciwko mężczyzny i spokojnym głosem zaczęła mówić:
- Może powiem wprost. Szukam Szóstego Brata. Wiem, że jest pan wmieszany w całą tą sprawę. Czy mógłby pan powiedzieć gdzie on jest? - czarnsokóra patrzyła na starca z bardzo łagodnym wyrazem twarzy.

[Ibnnin]

- Skąd przypuszczenia, że mam coś z tym wspólnego? - zaperzył się karczmarz i parsknął śmiechem. - Drogie dziecko, nie próbuj wtrącać się w sprawy, których nawet ja nie rozumiem.

[Armin]

Armin ponownie zmierzyła staruszka swoimi ciemnymi,brązowymi oczyma.
- Przecież powiedział pan, że miał czterech braci. To pasuje prawie idealnie do tej historii. - patrzyła na mężczyznę teraz już zimnym wzrokiem. - Dla mnie każda, nawet najmniejsza informacja ma znaczenie. - dodała po chwili namyślenia. Czarnoskóra nie chciała wyjmować niepotrzebnie swojej broni, ale jeśli będzie musiała jej użyć to z pewnością to zrobi.

[Ibnnin]

- Było nas sześciu. Ja, Bariej, Milo, Karpis, Andrius i on, szósty... Khiro. Po ukończeniu wieku dorastania, każdy z nas rozszedł się w swoją stronę. Ja zostałem w Darm, gdzie założyłem karczmę. Barieja poznałaś w czasie drogi. Został poszukiwaczem przygód. Milo zginął w pogromie magów, wiele lat temu. Andrius zniknął pod barierą krótko po jej utworzeniu. A on? Podobno stał się płatnym zabójcą, okradł jakąś wielką szychę i znikł...

[Armin]

Armin spojrzała na mężczyznę poważnym wzrokiem. Skoro Khiro jest Szósty bratem to kobieta musiała go znaleźć. Ale jak to zrobić, jeśli on zniknął.
- Jak to zniknął? Nie wiadomo, gdzie go można znaleźć? - spytała się staruszka.

[Ibnnin]

- Mówią, że w zaświatach, mówią, że na zachodzie. Są i ludzie, którzy twierdzą iż wypłynął z Valfden krótko po opadnięciu mgły. Jest wiele opcji, wszystkie równie absurdalne.

[Armin]

- Czyli nie wiadomo gdzie jest... Mógłby pan przynajmniej opisać jego wygląd? - czarnoskóra potrzebowała jakichkolwiek informacji. Na razie nie dowiedziała się nic oprócz imienia i tego, że jest on płatnym zabójcą...

[Ibnnin]

- Z twarzy wygląda jak ja, jest gruby jak ja i ma taką wielką szramę na podbródku. Ogólnie, wredny z niego skurwysyn.