Próba cienia: Rodred

[Rodred]

Cofnąłem się na ile to było możliwe próbując wręcz stanąć za strażnikiem i przygotowując się do obrony. Tradycyjnie, tarcza do przodu buława lekko zwieszona z tyłu.
Mam złe przeczucia. Mam cholernie złe przeczucia.  Najbardziej niepokoił mnie strażnik.
Czemu on nic nie robi? Ma się za aż tak potężnego?

[Mortis]

Strażnik stał nieruchomo. Borgmir agresywnie szarżował rycząc przy tym przeraźliwie.

[Rodred]

Odsunąłem się jeszcze kawałeczek czekając na moment aż Borgmir uderzy. Jestem przygotowany by mu w tym pomóc.

[Mortis]

Strażnik znokautował niedźwiedziołaka jednym uderzeniem telekinezy.

[Rodred]

Wykorzystałem ten moment, żeby się rzucić do portalu zaraz za plecami strażnika. Nieszczególnie przejąłem się tym, że Borgmir zostaje po tej stronie. Takie życie.

[Mortis]

W pewnym momencie zdałeś sobie sprawę, że biegniesz w miejscu, ponieważ jesteś uniesiony w powietrzu przez telekinetyczny uścisk strażnika.

[Rodred]

Cóż przynajmniej próbowałem.  Zdałem się na wole strażnika bo cóż mogłem zrobić. Stoję w bezruchu o ile to możliwe.

[Mortis]

- Okazałeś się fałszywy i niegodny.
Poczułeś jak odpływasz, obraz rozmazał się. Poczułeś wodę na policzku, otworzyłeś oczy w ciemnym pomieszczeniu, było mokro i śmierdziało stęchlizną. Byłeś głęboko na dnie studni. Kiedy chciałeś przetrzeć twarz zauważyłeś owłosienie na swoich dłoniach. Spojrzałeś w odbicie na tafli - byłeś wilkołakiem.

[Rodred]

Nie wiedziałem co pomyśleć. Przede wszystkim zastanawiał mnie ten strażnik.
A więc to był test. "Okazałeś się fałszywy i niegodny." Sam mi to wcześniej powiedział. Ale dobrze, nowa sytuacja nowe zadanie trzeba się dostosować.
Zacząłem od samoświadomości. Dokładnie obejrzałem swoje ciało i spróbowałem ruszyć każdym mięśniem jaki widzę i jaki wiem, że mam. Następnie spróbowałem użyć wyobraźni. Wyobraziłem sobie kwiatek na środku polany, ciepłe słonko itd. Potem spróbowałem dodać w głowie proste liczby np 2+3 itd. Aż wreszcie pazurem na ziemi spróbowałem nabazgrać parę słów zarówno w języku drakońskim jak i zwykłym. Ostatecznie przeczytałem je na głos.
Przy okazji sprawdziłem ekwipunek i rozejrzałem się po otoczeniu.

[Mortis]

Byłeś sobą w ciele wilkołaka. Zachowałeś pełnię mocy i intelekt. W zasadzie czułeś w sobie nieco większe pokłady energii magicznej.



//Forma lykantropa dodaje +1 inkantacje na post z walką.

[Rodred]

Dziwne było uczucie nagłego poszerzenia pokładów magicznych. Przygnębiające jednak było to, że w żaden sposób nie mogłem ich użyć.
Zadowolony, że zachowałem te jak, że ważne aspekty, jeszcze raz sprawdzam czy mam ekwipunek i rozglądam się po okolicy. Zerkam też gdzie znajduje się słońce na nieboskłonie. Sprawdzając nie tyle godzinę i porę dnia co porę roku.

[Mortis]

Nie widziałeś słońca, był dzień. Miałeś przy sobie cały ekwipunek.

[Rodred]

Sprawdzam szerokość studni, a przede wszystkim to czy sięgnę łapami od ściany do ściany.

[Mortis]

Studnia jest za szeroka, żebyś wydostał się z niej o własnych siłach.

[Rodred]

Zawołałem głośno i jak najbardziej ludzkim głosem.
- Pomocy!

[Borgmir]

Krzyczałeś przez jakiś czas. W pewnym momencie spostrzegłeś znajomą twarz niedźwiedzia.
- ÂŻyjesz!

[Rodred]

- Ty też!  Zawołałem uradowany do (jak mniemam) niedźwiedziołaka zaglądającego do studni.
- Myślałem, że połamał Ci kark! Możesz mi jakoś pomóc stąd wyjść?

[Borgmir]

Niedźwiedź zniknął na chwilę. Udało mu się wrócić z kawałkiem starej liny, nie była wystarczająco długa ale po odpowiednio wysokim soku byłeś w stanie chwycić za jej koniec.

[Rodred]

Zadowolony wspinam się po linie. Gdy już jestem na górze dziękuje mu i rozglądam się po okolicy.

[Mortis]

Spostrzegasz w oddali portal, jesteście od niego oddaleni o niespełna kilka kilometrów.