Test kruka #17

[Anette Du'Monteau]

Sam Rethir od czasu do czasu został trącony, lecz to golem obrywał bardziej. Co rusz odpadał jakiś kawałek gliny, nawet drobny. Wszystko zapowiadało raczej w tym momencie zwycięstwo rogatego stwora niż przywołanego pomagiera. Nawet w tym momencie Rethir odskoczył zgrabnie unikając ataku glinianej łapy.

[Malavon]

To będzie dobry moment. Skupiłem swoją energię, wyciągnąłem jedną dłoń przed siebie, a następnie uwolniłem dodając znaną mi inkantację. Celem zaklęcia były nogi Rethira.  -Anoshu izilishash vagrash!

[Anette Du'Monteau]

Rethir zapewne odskoczył by kolejny raz, gdyby nie zaklęcie które skuło jego nogi w lodzie. Zdenerwowany stwór ryknął.

[Malavon]

Udało się! Skorzystałem z zakłopotania Rethira i poleciłem golemowi unieruchomić go swoimi łapami oraz ciężarem. Wystarczył drobny impuls i sugestia by przywołaniec się mnie posłuchał.

[Anette Du'Monteau]

Golemowi udało się unieruchomić dziwnego stwora. Rethir trzymany był w żelaznym uścisku i rozglądał się badawczo po okolicy. Zapewne chciał wiedzieć kto go tak urządził.

[Malavon]

Widząc, że plan się powiódł opuściłem swoją kryjówkę. Zbliżyłem się do Rethira.
-Chyba masz coś co mi się należy. Sięgnąłem po jego torbę przy pasie i umocowałem przy własnym. -Możesz masz mi coś ciekawego do powiedzenia? Co tutaj się dzieje?

[Anette Du'Monteau]

-Nie masz pojęcia co się dzieje nędzny elfie. To i tak przekroczy twoje możliwości pojmowania. - mówił satyr. -Zbudzili się i to będzie koniec takich jak Ty. A ja będę na to spoglądał! Z piersi Rethira wydobył się ryk. Wyrwał się z  łap golema niemal je niszcząc i zamachnął się łapą w twoją stronę.

[Malavon]

Całe zajście było dość niespodziewane, jednak gdy tylko golem uległ Rethirowi, szybko odskoczyłem w tył żeby uniknąć tej pazurzastej łapy.

[Anette Du'Monteau]

Unik był prawie skuteczny. Prawie, bo pazury Rethira rozcięły ci skórę nad okiem i pod nim tworząc niezbyt urodziwą ranę. Jedynym szczęściem było to że nie dosięgnął samego oka.

[Malavon]

Syknąłem z złości gdy poczułem jak po mojej twarzy spływa trochę krwi. Szybki rozkaz do golema kazał mu zaatakować Rethira ponownie. Ja natomiast nie miałem zamiaru więcej rozmawiać z rogaczem, więc zwyczajnie wziąłem nogi za pas.

[Anette Du'Monteau]

Czułeś jak Rethir rozprawia się z golemem i go niszczy. Nie miałeś jednak pojęcia czy będzie podążał twoim śladem czy też nie.
Po pewnym czasie udało ci się opuścić zagajnik i te bardziej niedostępne tereny. Byłeś na granicy lasu.

[Malavon]

W moich planach raczej nie było dalszej konfrontacji z rogaczem, więc skierowałem się prosto do miasta. Chciałem dotrzeć do tej elfki i pozbyć się przeklętej torby. Chyba będą musieli mi wypłacić odszkodowanie za uszczerbek na mojej twarzy...

[Anette Du'Monteau]

Choć pieszo i bez żadnego wsparcia to bez większych problemów wróciłeś na tereny miasta Efehidon. Twoim oczom znów ukazała się wielka metropolia.

[Malavon]

W pamięci wciąż miałem trasę do domu elfki, więc to nie było problemem. Znów skorzystałem z mniej uczęszczanych uliczek, gdyż moja twarz upstrzona krwawymi śladami raczej nie przysporzyła by mi wielbicieli i mogła wzbudzić podejrzenia.

[Anette Du'Monteau]

Tam również udało ci się jakoś przemknąć. Dom odnalazłeś dość szybko. Furtka na posesję był otwarta, co stanowiło wyraźne zaproszenie do środka i zapewne oczekiwanie na wyniki.

[Malavon]

Bez zbędnych ceregieli wszedłem do środka domu.
-Jest tu kto?

[Anette Du'Monteau]

W domu rzecz jasna była elfka. Pojawiła się przed Tobą w zwyczajnym mieszczańskim ubraniu.
-Oczywiście. Masz dla mnie dobre wieści "posłańcu"?

[Malavon]

-Chyba tak. - odparłem i rzuciłem elfce torbę. -Poza tym ten stwór mówił, że większości tego co on wie nie pojmę. No i że ktoś się zbudził. Ale nie mam pojęcia o kogo może chodzić. Czy to wszystko?

[Anette Du'Monteau]

Elfka odebrała torbę i pobieżnie przejrzała zawartość.
-Raczej tak. Możesz wrócić na rynek miasta. I zrób coś z tą raną. Nie wygląda to dobrze.

[Malavon]

-W takim razie miło poznać. Ja znikam. I faktycznie zniknąłem. Zmyłem się z domu elfki i ruszyłem od razu na rynek gdzie spotkałem jasnowłosą kobietę.