Idziemy po swoje!

[DarkModders]

Jaszczur zszedł ze starej łajby handlowej i wszedł na okręt Gordiana.
- Cześć Gordian. - powiedział do kapitana - Nieźle sie urządziłeś

[Thoran]

- Same koszule i zaostrzony kamień na patyku - dodałem wskazując na swój toporek nie wracając już do sprawy ostatniej morskiej wycieczki.
- Fantazji w tym nie ma za grosz po prostu czasem trzeba wypić piwo, które się nawarzyło. W dodatku jak chcą jeszcze płacić za to. Z drugiej strony, gdy przeciwnicy zobaczą tak wystrojoną bandę to może zanim podniosą się z ziemi po chwilowym ataku śmiechu będzie już po wszystkim.

[Gordian Morii]

- Dzień dobry panie kapitanie... - odpowiedział jaszczurowi dziwiąc się, że ten wybryk arogancji nie skończył się reakcją pierwszego oficera, który to był dość uczulony na wszelkie uchybienia tej swoistej morskiej etykiety.
- Możliwe, ale gdybyś zgłosił się do mnie, to może znalazłbym dla Ciebie jakiś stary, wysłużony pancerz a może i jakaś płyta by się znalazła. Nie mniej, teraz niezbyt mam Ci jak pomóc, musicie liczyć na zaskoczenie, a ja mam pomysł jak wam w tym pomóc. Nie mniej przydałoby się gdybyś poszukał Melkiora, bo zszedł na działowy sprawdzać proch.

[Adaś]

Wchodząc na pokład okrętu Gordiana i powiedziałem.-Cześć Gordziu.[/]-a następnie rzuciłem pytanie, głównie w kierunku Melkiora który teoretycznie dowodził-Pytanie natury technicznej, powiedz mi jak już zrobimy te rzeźnie i odbijemy ten statek, to kto nim będzie dowodził? Bo jakoś chyba musimy wracać, a Gordian nas na hol raczej nie weźmie.

[Nawaar]

Dhampir oddychał sobie spokojnie i miarowo aż w końcu się uspokoił. Teraz rozglądał się na bezkres morza wypatrując, czegokolwiek ale nie odszukawszy nic postanowił zejść na dół. Wspinacza w dół była jeszcze szybsza, po linach młody dhampir zjeżdżał, jakby to był dla niego spacer po prostej drodze. Podszedł do kompanów rozmawiających z kapitanem okrętu. - Na morzu cisza jak makiem zasiał.

[Thoran]

- Cholera, chyba treść mej wypowiedzi została źle odebrana. - mruknąłem sobie pod nosem.
- Dzięki za propozycję tę dotycząca ekwipunku. Już pędze po Melkiora, nie ma co tracić czasu. - dodałem i ruszyłem na poszukiwania naszego dowódcy, który miał znajdować się na pokładzie działowym. I jak się okazało rzeczywiście czymś się tam zajmował, więc nie czekając zagadałem.
- Melkiorze, kapitan Gordian chce zamienić z tobą słówko w sprawie "naszych" piratów i całej tej wyprawy. Ponoć ma pomysł jak nam pomóc. - powiedziałem i ruszyłem ponownie na pokład. W sumie kłopotliwa sytuacja, kapitan to chyba on rządni na okręcie z drugiej strony dowódca Melkior, który tak jakby zarządza nami...
- Ech...

[DarkModders]

- Nawet spokojnie - odpowiedział Silvie
- Czym moge się zająć kapitanie? - zapytał stojącego obok Gordiana

[Nawaar]

- Dokładnie Szeklanie. Odpowiedział mu. - Teraz poczekajmy aż Melkior wróci z pokładu działowego, bo słyszałem że kapitan ma jakiś plan dotyczący odbicia statku.

[Melkior Tacticus]

- Ide ide, proch sprawdzałem... - mówił wychodząc na pokład - Chcieliście mnie widzieć sir. Podobno macie plan. Wyraźnie podkreślił słowo "sir" by pierwszy oficer się cieszył.

[Gordian Morii]

- Nie koniecznie nazwałbym to planem. - odparł mu Morii. - Zastanawiam się jak pięć osób chcecie dostać się do pirackiego gniazda i odbić ten okręt. Tym bardziej, że piraci z natury bywają czujnymi skuczybykami. Macie jakieś pomysły co zrobić aby dostać się tam niepostrzeżenie?

[Melkior Tacticus]

- Wciągnąć ich w dżunglę, zastawiając pułapki i tak dalej. A przynajmniej taki był pierwotny plan. Zaatakować ich od strony lasu.

[Gordian Morii]

- Yhm... - zamyślił się kapitan, lecz po chwili dodał. - Czyli wysadzić was na brzegu z drugiej strony wyspy, tak? - zapytał.

- Myślałem jednak, żeby zaatakować ich od morza, wyleźliby z ukrycia a Wy moglibyście przeprowadzać dywersję od tej tak zwanej dupy strony, ale... Ale jednak ten Wasz plan też jest bardzo dobry, więc chyba nie będziemy narażać okrętu na niepotrzebny ostrzał.

[Melkior Tacticus]

- No, mógłbyś nas wysadzić na południowo wschodnim brzegu wyspy. Tylko skąd byś wiedział że dotarliśmy na pozycję. Masz może jakąś piracką flage? Tak dla "kamuflażu".

[Nawaar]

Dhampir przysłuchiwał się rozmowie. Plan był dosyć ciekawy choć znając naszą ekipę nawet taki, plan mógł nie wypalić z wielu czynników. - Jakbyśmy wzięli go w dwa ognie. To bez problemu byśmy odzyskali łódkę. Wątpię, żeby spodziewali się ataku z morza, a my byśmy jedynie wykończyli resztę załogi. Choć jak wspomniał Melkior sami moglibyśmy, przy tym zginąć a nawet zatopić łódź.

[Melkior Tacticus]

//Obserwator na bocianim gnieździe coś widzi.

- Panie kapitanie! Okłęt na pławej bułcie! Na łazie malutki!

[TheMo]

Themo nie widział potrzeby wtrącania się przez długi czas. Podróżował z kompanami. Ucieszył się, gdy zobaczył "ÂŁowcę burz" a kapitan nakazał zmiany okrętu. Na znajomym statku i z zaprzyjaźnionym kapitanem pływa się o wiele lepiej. Przywitał się salutując, zgodnie z obyczajami morskimi. Potem zajmował się standardową pracą marynarza. Dopóki ktoś z bocianiego gniazda nie zaalarmował załogi. Podbiegł do kapitanów, bo już się pogubił kto teraz rządzi.
-Mam ładować armaty?

[Gordian Morii]

- - Baba a ile jest tych statków?! - odkrzyknął pierwszy oficer.

- No widzicie i już się coś dzieje. Niestety nie mamy nawet po co udawać piratów. Wszyscy znają mój okręt, bo już niejeden psi syn poszedł z jego pomocą na dno. Będziecie musieli działać szybko. Ruszycie przez dżunglę, a ja zaatakuję gdy tylko osiągnę cel.

[Melkior Tacticus]

//Jesteśmy w 3/4 drogi, jest ranek.

- Jeden sir! Bryg, idzie prosto na nas!

[Nawaar]

Dhampir słysząc dobrze o statku chwycił z automatu kuszę i zaczął ją szybko ładować żelaznym bełtem. Wolał być ubezpieczony w razie abordażu na wrogą jednostkę. Jednak plan udawania piratów nie ma szans na powodzenie. Dlatego szybko musieli opuścić okręt i udać się w tereny dżungli. - Co robimy?. Powiedział ładując kuszę.

[TheMo]

Spojrzał się na horyzont. Jedyne co widział to malutki punkcik, który na razie nie przypominał statku.
-Jaką ma banderę? A chrzanić to! Idę ładować działa i czekam na rozkaz strzelania!
Szybko zbiegł na pokład działowy i dorwał się do jednej z armat. Otworzył beczkę z prochem i wsypał odpowiednią ilość do lufy. Upchnął go i włożył kulę po czym przystawił armatę do otworu wylotowego i sprawdził zabezpieczenie, by odrzut nie przestawił sprzętu na drugą stronę.