Test kruka #14

[Croy]

-Dziękuje ślicznie -odpowiedział  wręczając odpowiednią ilość pieniędzy.
Odebrał alkohol i wyszedł na poszukiwanie rudobrodego. Po drodze wypił swoje piwo, flaszkę rzucił w jakąś uliczkę. W końcu znalazł mężczyznę.
-Masz tu swoje piwo. Wyjawisz mi teraz gdzie znajdę Rolanda? -zapytałem wręczając z alkohol.

250g - 4g = 246g

[Canis]

//Każda transakcja kupna-sprzedaży musi zawierać odliczenie grzywien. nie odliczyłeś sobie grzywien za zakup tych piw.

- Jak już mówiłem, nie znam Rolanda. Ale burdel mówisz, że szukasz? Mamy taki jeden nielegalny, tu, za rogiem. zobaczysz na pewno czerwone zasłony i rozświetlone okna. Rozpadlina jak wszystkie, ale w takie chłodne dni, wielu mężczyzn chce zaznać ciepła kobiecego ciała... Będą pewnie klienci nawet przed chatą.

[Croy]

-Cóż, można było tak od razu. Ale to moja wina. Czasy są nie pewne, a za przeproszeniem nie wyglądałeś na osobę której można bezpiecznie dać pieniądze i miałem obawy że zostanę bez informacji i pieniędzy -wytłumaczył.
Następnie spojrzał w stronę, którą wskazał mu mężczyzna. Podrapał się po brodzie i ruszył w tym kierunku. Po chwili stanął przez zabudowaniem. Tak jak mówił łysy, Croy trafił na budynek, którego okna były rozświetlone, przyozdobione czerwonymi zasłonami. Tak, to musiał być bez wątpienia ten budynek. Czarnowłosy zapukał do drzwi, czekając na odpowiedź.

[Canis]

//Croy, wolał bym byś nie wybiegał zanadto w przód. Przykładowo, sam zakreśliłeś sobie, że ten budynek jest i wykreowałeś swoją sytuację, która mogła by wynikać inna z mojego opisu. Mówię to na przyszłosć, bo tak jak teraz jest to detal, ale na przyszłość uważaj i pchaj akcję na tyle na ile pozwalają ci opisy miejsc, które już posiadasz. Unikniesz tym samym wielu zranień, wypadków i innych niechcianych rzeczy, przy większych i cięższych wyprawach. To moja rada.

Rzeczywiście stał tam domek zgodny z opisem, zawierał firanki czerwone w oknach. Rozświetlone pokoje rzucały cień na firanki kilku par zabawiających się ze sobą w sąsiednich pokojach od frontowego wejścia.

Usłyszałeś zza drzwi:

- Podaj hasło!

[Croy]

Jakie hasło? Dziewczyna ani rudowłosy nic nie mówili o haśle... Swoją drogą, nie pytałem
-Nie znam hasła, jeśli takowe istnieje -powiedział.
Przez chwilę zastanowił się nad dalszą odpowiedzią.
-Ty jesteś Roland von Lynx? Przysyła mnie... nasza śliczna przyjaciółka -nic innego nie wpadło mu do głowy.


//Postaram się poprawić

[Canis]

- Podaj hasło. Podpowiedź: - Pewnemu zespołowi rolników polecono skosić dwie łąki. Powierzchnia jednej z tych łąk była dwa razy większa od drugiej. Pół dnia cały zespół rolników kosił większą łąkę, w drugiej połowie tego samego dnia zespół podzielił się na dwie równe grupy. Pierwsza grupa w dalszym ciągu kosiła większą łąkę i do końca dnia skosiła ją całkowicie. Druga grupa poszła kosić mniejszą łąkę, która kosiła do końca dnia, ale nie skosiła jej całkowicie. Reszta małej łąki została skoszona nazajutrz przez jednego kosiarza, któremu zajęło to cały dzień. Jeżeli  musisz prosić, nigdy się nie dowiesz, jeśli wiesz, po prostu powiedz.

[Croy]

-Ośmiu rolników. -odpowiedział

[Canis]

Drzwi otworzył ci mężczyzna czytający jakieś zwoje pergaminu. Spojrzał na ciebie znad swych okragłych okularów. Był dość dobrze ubrany, jak na mieszkańców tej dzielnicy, w schludny, zadbany strój, przy którym pojawiały się tak zwane bronie krótkie, pistolety, noże i sztylety. Najpewniej do samoobrony. Nie należał do najmłodszych, chociaż znowu całkiem starcem też nie był.



Roland von Lynx

- Zgubiłeś się?

Wejście domu stanowiło spore pomieszczenie, w którym usadowione było 5 foteli obok siebie, a w nim kolejno zasiadały 4 urokliwe dziewczyny. Przywitały cie miłym spojrzeniem.

[Croy]

Mężczyzna całkowicie zignorował kobiety. Nie miał teraz czasu na przyjemności, a również nie potrzebował "kobiecego ciepła". Natomiast szybko ocenił człowieka stojącego przed nim. Ubranie było zbyt bogate jak na te tereny. Cóż, może interes się kręci... Jeśli to jego interes. Równocześnie jego broń może świadczyć o tym że jest tu ochroniarzem. Cóż, jedno nie wyklucza drugiego
-Nie... -odpowiedział, lecz po chwili zastanowienia powiedział- chodź swoją drogą... Tak... Tak, zgubiłem się w uliczkach starego miasta. I tam natrafiłem na pewną osóbkę, ale z pewnością wiesz o kogo mi chodzi, prawda? Przysyła mnie do Ciebie. Powiedziała mi, że powiesz co mam zrobić dalej.

[Canis]

- Ostatnio jeden z klientów nie zapłacił za usługi mojej czarnowłosej. Pójdziesz do niego i zrobisz tak, bym odzyskał swoje 100 grzywien i tak zrobisz, bym więcej go nie zobaczył. Rozumiesz co masz zrobić? Pójdziesz dwie ulice dalej, równoległe do tej, tam mieszka Egor, mój niedobry klient, który będzie twoim celem.

[Croy]

-Rozumiem. Możesz mi powiedzieć coś więcej o nim? Na ile lat wygląda, czym się zajmuje, mieszka sam? I nie wiesz czasem w którym domu dokładnie mieszka? Rozumiem że możesz nie wiedzieć o nim kilku z tych rzeczy, a może nawet nic o nim nie wiesz ale każda informacja przyda mi się .-odpowiedział  po chwili.

[Canis]

- Ma rodzinę, żonę i dwójkę dzieci. Jest gdzieś w moim wieku, dosyć bogaty, zamożny. Kiedyś plotki głosiły, że zajmował się złodziejstwem, chociaż nie znam go od tej strony osobiście, więc nie mógł nic konkretnego znaczyć. Dosyć tęgi chłop. Jego rodzina mnie nie interesuje, znajomi mnie nie interesują. Interesuje mnie kasa i to, bym jego mordy więcej nie zobaczył żywej.

[Croy]

...ÂŻonę i dwójkę... ...ÂŻonę i dwójkę... ...ÂŻonę i dwójkę... ...ÂŻonę i dwójkę... ...ÂŻonę i dwójkę... ...ÂŻonę i dwójkę...
Powtarzało echo w jego głowie. Przełknął ślinę i wziął się w garść. Głosy momentalnie zniknęły. Potaknął nerwowo głową.
-Jasne. Zrozumiano szefie. Niedługo tu wrócę.
Wyszedł z budynku, starannie zamykając za sobą drzwi. Ruszył w miejsce które wskazał mu Roland, lecz zatrzymał się spory kawałek od domu, tak aby nie rzucał się zbytnio w oczy, a mieć pełny widok na dom i okolicę. Pierwsze co zrobił to rozejrzał się dokładnie w poszukiwaniu strażników. Ostatnie czego potrzebował to interwencja władzy miasta przy zabójstwie. Następnie poszukał wzrokiem jakieś uliczki  lub miejsca które prowadziło by na tyły domostwa, przecież natarcie frontalne nie miało większego sensu

[Canis]

W tej części miasta, straż nawet bała się pojawiać. W nagłych i wyjątkowych wypadkach jedynie tu zachodziła. Na ulicach panował względny spokój i cisza w tym momencie.

Wyszedłeś z uliczki tuż obok bomu, na przeciwko. Domy nie były odgrodzone płotami, był wolny dostęp z ulicy na posesję. Po bokach domu stały mniejsze chatki, między domami i chatkami były przerwy, którymi ludzie swobodnie, bez skrępowania chodzili. Z obu stron, od przodu (na który patrzysz) i od tyłu były ulice, oraz drzwi wejściowe po każdej ze stron, przy których były ulice. na bokach domu nie było okien, były przy drzwiach frontowych. Paliły się świece w oknach.

[Croy]

Wejście frontalne było wykluczone, a samo podejście i zaglądnięcie do okien było zbyt ryzykowne. Croy obszedł chatkę sąsiadującej z domem Egora, zwracając uwagę, aby nie nie wyróżniać się znacząco. Spojrzał na tyły rezydencji w poszukiwaniu balkoniku, okien, tylnego wyjścia czy nawet włazu od piwniczki.

[Canis]

Znalazłeś lustrzany wygląd. Ciężko było odróżnić frontowe wejście od tylnego. Wyglądały tak samo, w końcu z obu stron był jednakowo użyteczny, skoro prowadził na równie znaczące uliczki.

[Croy]

Cóż, mężczyzna nie miał wyboru, podszedł do domu i ostrożnie zajrzał przez okno

[Canis]

Okno było przesłonięte skąpą firaną. w oknie paliła się świeca i rozświetlała większą część pokoju. Dojrzałeś siedzącego mężczyznę na krawędzi łóżka, czytającego na głos książkę. Nie byłeś w stanie dosłyszeć co czyta, lecz gdy się przyjrzałeś, zobaczyłeś w łóżku dwójkę małych dzieci, może w wieku około 10 lat. Mężczyzna cię jeszcze nie dostrzegł, elcz rozświetlana twarz twoja za pomocą świecy była narażona na prędkie odkrycie.

[Croy]

Croy spojrzał na ten obraz obojętnie. Praca jak każda inna praca. Zabił już wielu i nigdy nie myślał o ich bliskich, a z pewnością takowych mieli. Szybko schował głowę aby nie zostać  wykryty. Planował swój następny ruch. Postanowił sprawdzić okno z drugiej strony domu.

[Canis]

z drugiej strony domu, gdy przemknąłeś bokiem, w fotelu siedziała kobieta, trzymała włóczkę i dwa druty. Operowała nimi i dziergała szalik. Miała założone okulary, lecz nie widziała cię zza okna.