Obić mordy

[TheMo]

-Skoro stragany są podpisane to nie powinienem mieć problemu.
I po tych słowach ruszył w głąb stoisk. Rozglądał się dość długo, ale znalazł tabliczkę reklamującą stragan Igiva, gdzie pisało coś o świeżych rybach. Podszedł do straganu i zaczął się przyglądać tym naprawdę świeżym rybom. Tak naprawdę to jego nogi ładniej pachniały niż ta "świeżość".

[Gordian Morii]

- Czego tam szukasz? Zamknięte nie widać? - usłyszałeś jakiś głos dobiegający z zacienionego zaułka, równoległego to tego w którym skrył się Gordnian.

[TheMo]

Odszedł od straganu i podszedł do osobnika, który krzyczał na niego. Cały czas nerwowo się rozglądał.

[Gordian Morii]

W zaułku stał dosyć tęgi osobnik ubrany w wytarty bawełniany kaftan i podarte spodnie.
- Czego żeś pan nie zrozumiał? Zamknięte już. Przyjdź jutro.

[TheMo]

-Czyli to ty jesteś Igiv. Podobno handlujesz czymś specjalnym.
Cały czas sprawiał wrażenie nieco poddenerwowanego człowieka jakoś próbującego udawać pewność siebie.

[Gordian Morii]

- Może i ja. Czego szukasz panie? - odpowiedział już z wyraźnym błyskiem w oczach.

[TheMo]

-Najlepiej coś, czego nikt nie ma. Słyszałem, że w morzach są różne skarby.
Dalej starał się grać kogoś kim nie był na tyle, na ile pozwalały mu umiejętności aktorskie. Już nie zdradzał na sobie żadnego zdenerwowania czy stresu.

[Gordian Morii]

- E to niestety, to już nie u mnie. Skończyłem z tym. - odparł machnąwszy ręką.
- Różni ludzie zaczęli się tym interesować, a im więcej osób wiedziało, tym większe niebezpieczeństwo, że coś mogło się przytrafić. Powiedziałem, że z tym kończę i teraz mam lekki problem, bo już dwa razy zdemolowali mi stragan.

[TheMo]

-Domyślasz się kto mógł to zrobić?

[Gordian Morii]

- Oczywiście, że tak. Moi wcześniejsi współpracownicy. Ale tak w ogóle dlaczego pytasz? Pewnie to Ty jesteś ich człowiekiem! Wysłali Cię tylko po to, żebyś znowu rozpieprzył mi mój kram tak?! - zaczął podnosić głos.
- Niedoczekanie Twoje! Dzisiaj to ja będę górą! Chłopaki! Mam go! - krzyknął, a wokół Ciebie pojawiło się trzech drabów uzbrojonych w okute stalą pałki.
- No? Nie spodziewałeś się tego prawda? Wydawało wam się, że Igiv da się ruchać za każdym razem co? Powiedziałem raz Borysowi, żeby się pierdolił, że zaczynam wszystko od nowa, ale nie. On musi się mścić, teraz obijemy mordkę jego pachołkowi. Masz może jeszcze coś do dodania?

[TheMo]

-Borys? Najlepiej daj mi na niego dokładnie namiary a wtedy skończą się twoje problemy.
Trzymał dłoń na rękojeści miecza na wypadek, gdyby kupiec go nie posłuchał i nasłał swoich opryszków.

[Gordian Morii]

- Ty nas pytasz o namiary? Już nie pamiętasz w którym magazynie siedzicie skurwysyny? Dobre gniazdko uwiliście sobie. Port zbożowy, magazyn na samym końcu starego doku, opowiastki o duchach i topielcach. Macie tam życie jak w raju, nikt was tam nie dręczy. Aż tu nagle stare popychadło mówi NIE i załatwia sobie kumpli, którzy obiją mordkę takim jak Ty. - mówił cały czas uderzając pałką w otwartą dłoń. Podobnie robili jego towarzysze w sumie czterech tęgich drabów w skórzanych pancerzach.

[TheMo]

Cały czas trzymając rękę na głowicy miecza zaczął się powoli cofać.
-Magazyn na samym końcu starego doku. Dziękuję uprzejmie. Teraz, że tak powiem, idę im wpierdolić.
Powoli wychodził z ciemnego zaułka. Bacznie obserwował napotkanych typów, by być gotowym odpowiednio zareagować, gdyby jego działania im się nie spodobały.

[Gordian Morii]

- A Ty dokąd się wybierasz? Co?! - krzyknął kupiec zastawiając Ci drogę. Oj nie, nie będzie tak łatwo, że po prostu weźmiesz i pójdziesz. Dorwali Cię i otoczyli. Wiedziałeś, że bez dobrej wymówki skończysz z przetrąconym karkiem w którymś z kanałów portowych szybciej niż zdążysz powiedzieć "o kurwa jego mać". Musiałeś coś wymyślić, co ustrzegłoby Cię przed jednoczesnym atakiem otaczających Cię mężczyzn. A tracili oni cierpliwość, oj tracili ją bardzo szybko.

[TheMo]

- Oj, panowie nie zrozumieliśmy się. Jesteśmy po tej samej stronie. Ja też chcę zapierdolić te łachudry, dlatego prowadzę takie małe śledztwo.

[Gordian Morii]

- A ktoś to może potwierdzić? - zapytał handlarz powoli tracąc cierpliwość.
- A chociażby ja. - powiedział Gordian wychodząc zza rogu.
- Puścicie go, on pracuje dla mnie. Tobie też radzę wyczekiwać informacji, gdyż będziesz mógł dobrze zarobić. Polujemy na tych dwóch przemytników już od jakiegoś czasu. Teraz już mamy informacje. Uznajmy więc, że ja nie pociągnę Cię do odpowiedzialności za pracę na szkodę państwa, a Ty nie będziesz miał problemów z zapomnieniem faktu naszego dzisiejszego spotkania. Tak?
- Yyyy... no tak. - zgodził się i odłożył pałkę.
- A więc miłego wieczoru, tamci dwaj nie będą Ci już sprawiali kłopotu. Możesz spać spokojnie. - powiedział na koniec i kiwnąwszy na Themo obaj ruszyli w kierunku portu zbożowego.

[TheMo]

Kroczyli powolnym krokiem w stronę magazynu zbożowego.
- Dzięki, że wkroczyłeś. Miałbym ciężko z tymi oprychami. Mówili, że opowiadają tam sobie historie o duchach i tym podobnych. Co ty na to, żeby mieć ładny ubaw?

[Gordian Morii]

Pytanie niezwykle zaintrygowało Gordiana.
- Co masz dokładnie na myśli? - zapytał, gdy mijając kolejne stragany opuścili targ i powoli zbliżali się do swojego celu, którym był port zbożowy.

[TheMo]

-Wiesz, nie chodzi mi o bieganie w prześcieradłach ale jakoś ich wystraszyć, żeby się najpierw zesrali ze strachu. Najlepiej to byłoby skorzystać z jakiejś magii.

[Gordian Morii]

- No to niestety ale nie jestem magiem w żadnym aspekcie. No może prócz magicznych zdolności przepuszczania dużych sum pieniężnych. - odparł.
- Sam nie wiem, kiedy ze sakiewki wychodzą pieniądze, ale wiesz kobiety w domu, to nic nie zrobisz, jeśli nie zarobisz. - dodał po chwili marszu.
Do portu dotarli bardzo szybko, niezauważeni przez nikogo prześlizgnęli się przez bramę i ukryci w podcieniach okalającego muru zbliżyli się do magazynów. Przebiegając od cienia do cienia zbliżyli się do końca zabudowań. Kawałek dalej, na starym nadbrzeżu stała dosyć stara konstrukcja jednego z pierwsszych magazynów, teraz opuszczona i okryta złą sławą.