(Nie)Wesołe jest życie farmera

[Gorn Valfranden]

Gorn z wyciągniętym mieczem szybko pobiegł ku źródłu dymu.

[Funeris Venatio]

Farmer, jego żona, dwójka dzieci i bogu ducha winny pies zostali zamknięci w stodole, którą ktoś właśnie sukcesywnie z kilku stron podpalał. Tym kimś był wysoki, postawny, zakapturzony jegomość, którego Gorn wcześniej miał okazję spotkać. Był nieco inaczej ubrany, lecz był to zdecydowanie on sam, ten sam, ten jedyny. Jego kompana taurena nie było nigdzie widać, co można było dwojako odczytywać. Rycerz znajdował się jakieś 48 metrów od bandziora, ten go jeszcze nie widział, ani nie słyszał.

1x Dziwny i mający wiele sekretów członek nieznanej organizacji, znajduje się 48 metrów przed Tobą, podpala stodołę, nie widzi Cię.

[Gorn Valfranden]

Gorn cicho wbił miecz w ziemię i wyjął kuszę, zaczął ją szybko i najciszej jak potrafił ładować.






// Usłyszał ładowanie kuszy?.

[Funeris Venatio]

Człowiek jest zajęty, nie słyszy, ale chyba zaraz się odwróci w tę stronę.

[Gorn Valfranden]

Gorn naładowszy kuszę skupił się. Dokładnie wymierzył w głowę człowieka w kapturze. Wstrzymał oddech i strzelił. Bełt niesiony przez wiatr i błogosławieństwo Zartata trafił tam gdzie Gorn chciał. Bełt wbił się człowiekowi w mózg co sprawiło natychmiastową agonie. Gorn bardzo szybko schował kuszę. Wyjął miecz z ziemi i ruszył do wejścia stodoły.



pozostało:29 żelaznych bełtów

[Funeris Venatio]

//Nie ma czegoś takiego jak natychmiastowa agonia. Agonia to powolne i niezwykle bolesne umieranie. Natychmiastowo to on nie będzie cierpiał...

Stodoła już całkiem nieźle się paliła. Wewnątrz słychać było coraz mniej wyraźnie nawoływania, już nawet chyba nie wszystkich. Pies szczekał, to na pewno. Budynek był zamknięty na wielką drewnianą zasuwę, nic więcej.

[Gorn Valfranden]

Gorn podbiegł i z całej siły starał się podnieść wielką drewnianą zasuwę.

[Funeris Venatio]

A ta, jak to wielkie drewniane zasuwy mają w zwyczaju, dała się podnieść.

[Gorn Valfranden]

Gorn otworzył drwi stodoły.

[Funeris Venatio]

A drzwi otwarły się. I ujrzał Gorn płomienie. I wiedział, że dziełem zła były one, dusząc istoty niewinne w uścisku diabelskim. Istoty te, na podłodze leżąc, żywota dokonywały w męczarniach i bólach wielkich.

[Gorn Valfranden]

Gorn szybko podbiegł i uwolnił z okowów istoty które leżały na podłodze.

// W tym poście chodzi o to że rozwiązuję Farmera i jego rodzinę.

[Funeris Venatio]

//A powiedział Ci ktoś kiedyś, że one są związane?

Gorn szybko podbiegł i zaczął uwalniać z okowów istoty, które tych okowów nie miały. Pies szybko wybiegł, łapiąc chciwie powietrze, mamusia z tatusiem nadal leżeli na ziemi, na skraju śmierci, ale dzieciom nie dane już było nigdy poczuć woni kwiatów, ani wiejskiego gówna.

[Gorn Valfranden]

Gorn szybko wziął na plecy ,,Mamusie'' i szybko wybiegł z nią na dwór. Położył ją szybko na ziemi, i wrócił po Farmera. Wziął go na plecy i wybiegł z palącej się stodoły, położył go obok jego małżonki.

[Funeris Venatio]

No i tak leżeli. Słońce świeciło, ptaszki śpiewały, stodoła płonęła, pies szczekał. Ot zwykła, wiejska sielanka.

[Gorn Valfranden]

Gorn strzelił Farmerowi w pysk kilka razy aby go obudzić.

[Funeris Venatio]

Nic. Mu brakowało powietrza, nie doznać fizycznych.

[Gorn Valfranden]

Gorn sprawdził puls obojga. Potem czy oddychają.

[Funeris Venatio]

Cisza.

//Ratuj ich, ratuj! Liczę na zajebistą akcję!

[Gorn Valfranden]

Gorn klęka z boku Farmera i rozpina mu górną część ubrania. Gorn kładzie część dłoniową nadgarstka na mostku 2 palce powyżej łuku żebrowego lub gdy ma problem z lokalizacją łuku żebrowego - na środku klatki piersiowej. Splata palce obu dłoni jedna nad drugą. Wykonuję uciśnięcia stara się przenosić ciężar na nadgarstki. Uciska mostek na głębokość 4,5 - 5,5 cm w tempie 100/minutę. Uciśnięcia wykonuje  w cyklach 30:2 (30 uciśnięć - 2 wdechy; ok. 3 cykli/minutę). Po każdej serii uciśnięć  ponownie udrożnia drogi oddechowe przez odgięcie głowy ku tyłowi. Dopiero po tej czynności może wykonać wdechy ratownicze. Gorn objął swoimi ustami usta Farmera, jednocześnie palcami zatyka jego nozdrza. Po wykonaniu wdechu zwalnia ucisk nosa. Po każdym wdechu trwającym ok. 1 sekundy następuję  bierny wydech. Gorn cały czas  kontroluje ruchy oddechowe klatki piersiowej Farmera. po wykonaniu dwóch wdechów klatka piersiowa Farmera jeśli nie opadła, Gorn  ponownie sprawdził stan dróg oddechowych. Potem  Gorn klęka z boku Farmerki i rozpina jej górną część ubrania. Gorn kładzie część dłoniową nadgarstka na mostku 2 palce powyżej łuku żebrowego lub gdy ma problem z lokalizacją łuku żebrowego - na środku klatki piersiowej. Splata palce obu dłoni jedna nad drugą. Wykonuję uciśnięcia stara się przenosić ciężar na nadgarstki. Uciska mostek na głębokość 4,5 - 5,5 cm w tempie 100/minutę.Uciśnięcia wykonuje  w cyklach 30:2 (30 uciśnięć - 2 wdechy; ok. 3 cykli/minutę). Po każdej serii uciśnięć  ponownie udrożnia drogi oddechowe przez odgięcie głowy ku tyłowi. Dopiero po tej czynności może wykonać wdechy ratownicze. Gorn objął swoimi ustami usta Farmerki, jednocześnie palcami zatyka jej nozdrza. Po wykonaniu wdechu zwalnia ucisk nosa. Po każdym wdechu trwającym ok. 1 sekundy następuję  bierny wydech. Gorn cały czas  kontroluje ruchy oddechowe klatki piersiowej Farmerki. po wykonaniu dwóch wdechów klatka piersiowa Farmerki jeśli nie opadła, Gorn  ponownie sprawdził stan dróg oddechowych.

// Udało się?.

[Funeris Venatio]

//Nie wstyd Ci?

Farmer się ocucił, farmerka jednak umarła. Była kobietą, o nieco słabszym organizmie, podniszczonym ciągłą pracą i niezbyt dobrą dietą. Wysiłki Gorna nie zdołały przywrócić jej do życia. Dym wypełnił jej płuca do tego stopnia, że nie było dla niej ratunku. Wielka tragedia. Farmer stracił żonę, dzieci i stodołę z większością zapasów. A zbliżała się zima...