Gdy kurier nie dociera

[Canis]

- Tu jest stajnia, zresztą korzystałeś z niej. Może pozwolą ci pospać na sianie... Co prawda nie jest to luksus, ale domy publiczny są raczej drogie, prędzej byś do domku zaszedł i się przespał pewnie obywatelu.

[Progan]

- Popytam - powiedział Progan i skinął głową strażnikom. Poszedł w kierunku stajni
- Witam! - zawołał ponownie do stajennego - Panie, czy pozwoliłbyś zdrzemnąć mi się na sianie? Do domu droga długa, nie chciałbym się tłuc po ćmie. Bądźże tak łaskaw...

[Canis]

Zdziwiony pytaniem przetarł oczy, że ktoś w ogóle do niego przyszedł...
- Eee... no idź... tylko koni nie spłosz. Tam na końcu jest czyste siano.

[Progan]

- Dzięki wielkie - powiedział Progan i wszedł do stajni. Starał się być cicho. Znalazł miejsce ze świeżym i pachnącym sianem. Położył się na nim tak, aby nie był zbytnio widoczny i zasnął.

[Canis]

Sen był błogi, zapach świeżego pachnącego siana oddziaływał na twoje zmysły pobudzając twój umysł do pracy w czasie snu generując piękne sny...

//Sam zdecyduj czy miałeś warte uwagi sny, ponadto sam zdecyduj kto i kiedy cię budzi.

[Progan]

...o nagich dziewkach biegających po łące.
Progana obudził rano stajenny, który kończył zmianę
- Hej! Waćpan! Wstawaj, bo już świta!
Progan przetarł oczy, obadał czy wszystko ma przy sobie. Miał.
- Dzięki wielkie, czas mi w drogę.

[Canis]

Wszystko miałeś przy sobie, nic ci nie zniknęło, wszystko było w porządku, może poza tym, ze cały byłeś w sianie. w koszulę i portki zatknęły się co mniejsze fragmenty co wyglądało dosyć zabawnie.

[Progan]

Taki to wiejski chłopak ruszył dziarsko w stronę Atusel. Czasu miał trochę, więc maszerował raźnie i wyglądał jakiejś karawany, coby się zabrać z nimi.

[Canis]

Mijały cię różne małe karawany, lecz nikt nie chciał cie brać na stopa. po Chwili zobaczyłeś, że przejeżdża drogą konwój straży miejskiej. na wozie ustawieni strażnicy z kuszami na rogach, a reszta spokojnie siedziała. Za lejcami również jakiś strażnik miejski. Zatrzymali się przy tobie i woźnica zapytał.
-  Panie, czy podwieźć gdzieś? to już pora do pracy na roli... pewnie się zabalowało w stolicy co? Hehe!

[Progan]

- Raz człowiek skoczy do miasta i od razu się w głowie przewraca! Pewnikiem! Jużci czas na pole, jakby nie stara zobaczyła, żem gdzie w podróży miast w domu przy zagrodzie, to bym miał przesrane, że tak powiem! - rzekł i wgramolił się na wóz
- Gdzie bogi prowadzą? Bo mnie do Atusel śpieszno... - powiedział Progan wczuwając się w rolę wsiowego głupka.

[Canis]

-  A to dobrze się składa, jedziemy do Mirt, będziemy przejeżdżać przez Atusel. Podrzucimy cię. Tak swoją drogą daleko cię Panie wywiało, aż do stolicy, w Atusel gospody zamknięte czy jak? - Zapytał ruszając wóz. Przemieszczał się szybko - wiedziałeś, ze niedługo dotrzesz na miejsce.

[Progan]

- Człowiek chciał świata zobaczyć, pooddychać stołecznym powietrzem. Jakiem się ożenił, tak do pługa zaprzęgon. Nie łobejrzysz się, a życie przeleci jak ten sen złoty o świcie. Wszędzie jeno pole, kaczki, świnie i gówno.... Ale cóż, każdemu co innego pisane. Wam sława i chwała, mnie radło. Alem żonkę poczciwą mam, uczynna kobitka, a i dzieciaki na schwał rosną!

[Canis]

Nie odzywali się dalej, zaszokowałeś ich gównem i nie chcieli więcej o tobie wiedzieć.

Dojechaliście bezpiecznie do Atusel.

- No to jesteśmy na miejscu, bywaj panie i szczęścia w życiu... - Powiedział woźnica do ciebie.

[Progan]

- Dzięki! I niechaj bogowie mają was w łasce i... - biadolił aż odjechali. Odwrócił się i dziarskim krokiem pomaszerował w stronę komendy komisarza.

[Canis]

Dotarłeś bez większych problemów w pobliże posterunku. Komisarza jednak nie było na zewnątrz. W porach przed południem nie miał w zwyczaju bywać na posterunku.

[Progan]

Progan podszedł do drzwi, zapukał dość silnie i nacisnąwszy klamkę pchnął.
- Haaalo?!

[Canis]

W środku zobaczyłeś urzędnika, piszącego coś na pergaminie. Po ustawionym imienniku wiedziałeś, ze był to Sentin Erork.
- Komisarza nie ma, jeżeli nie chodzi o jakiś incydent w kopalni to wróć w czasie urzędowania komisarza. Więc oco chodzi? - Zapytał podnosząc twarz znad pergaminów, odłożył pióro i poprawił okulary na nosie.

[Progan]

- A kiedy pracuje komisarz?

[Canis]

- Od godziny szesnastej. Mamy dwunastą, więc będzie gdzieś za cztery godziny mniej więcej.

[Progan]

- ÂŁojeja... - rzekł Progan i wyszedł z posterunku. Usiadł na ławeczce przed budynkiem, zdjął kij z pleców i zaczął rysować nim jakieś malunki na ziemi.