Jak konie w galopie II

[Kuhin Acker]

Kuhin był zadowolony, że nareszcie dotarł. Podróż zaczynała być nużąca. Zawsze jednak jest lepiej, mieć przy sobie jakiegoś towarzysza. Tym razem niestety nie miał takiej możliwości. Gdy został powitany przez Nekkera, uśmiechnął się i zeskoczył z siodła. - I ja Ciebie witam. Przepraszam za chwilę zwłoki, ale musiałem czym prędzej zainwestować w coś zarobione grzywny. - Rekrut pokazał swoją tarczę. - Gdzie mogę oddać konia, aby ktoś się nim dobrze zaopiekował? - Na razie nie wspomniał nic o ich zadaniu. Chciał najpierw trochę odpocząć.

[Funeris Venatio]

- Zaraz ktoś się nim zajmie, nie martw się. A jak tam sprawozdanie w sprawie bandytów? Tyle Cię nie było, że już chyba las przeczesany, co?
Wskazał ręką kierunek, w którym mieliście się udać. Nekker szedł powolnym krokiem, jakby ostrożnie stawiając stopy. W tym czasie jakiś pomocnik zabrał konia i zaprowadził go do jednej ze stajni. Tych akurat było mnóstwo. Co drugi budynek w promieniu trzystu metrów to właśnie stajnia, w której pełno było boksów dla koni.

[Kuhin Acker]

-A właśnie chyba jeszcze nie. Zastanawiałem się nawet, czy aby nie pójść tego lasu przeczesywać, ale postanowiłem wrócić tutaj. Sprawą jednak na pewno ktoś się zajmie. - Mówił rekrut idąc obok rycerza - A Wam minęła droga spokojnie? - Miał tutaj na myśli Nekkera i Johna.

[Funeris Venatio]

- Względnie. John okazał się całkiem miłym kompanem, bardzo rozmownym. Przenocował tutaj i wyruszył dalej o brzasku. To co, gotowy wrócić do pierwotnego zadania?

[Kuhin Acker]

Kuhin miał nadzieję na chwilę wytchnienia, jednak odpowiedział całkiem inaczej. Po prostu nie chciał przedłużać czasu wykonywania zadania, szczególnie że pewnie zdąży jeszcze odsapnąć podczas rozmowy z Nekkerem. - Jak najbardziej! Co udało Ci się ustalić do tej pory?

[Funeris Venatio]

- Znamy skutki, nie znamy przyczyn. W którym boksie podpiłowano parę belek, które zarwały się i trzeba było nieco łatać. Gdzie indziej w spichrzu podpalono trochę siana, lecz szybko się z tym uporano. Kilka wierzchowców dopadła dziwna zaraza, są słabe i przemęczone, coraz mniej jedzą. Do tego kilka mniejszych lub większych incydentów, zupełnie wcześniej niespotykanych. Ale to i tak nie jest najgorsze. Ktoś brutalnie i bez namysłu zaszlachtował dwa ogiery, które miały zostać sprezentowane nowo wybranym dostojnikom Bractwa. Jeden miał być przeznaczony dla Wielkiego Kanclerza, Lucasa Paladina. Drugi miano oddać w ręce Marszałka Funerisa Venatio. Mówiłem Ci o nim, naprawdę poważna i odpowiednia persona. Niestety żaden z nich nie otrzyma wymarzonego rumaka, gdyż ich żywot się zakończył. Nawet nie mogłem rozpocząć śledztwa, gdyż od wczoraj miałem ręce pełne roboty przy załadunku i rozładunku towarów. Praca rusza właśnie teraz, Kuhinie.

//Jest godzina 15.00.

[Kuhin Acker]

Kuhin zmarszczył brwi. Coś dużo elementów będzie miała ta układanka. - Cóż... martwym koniom nic życia nie przywróci. Panowie będą musieli poczekać na inne. A wracając do sprawy, to mam nadzieję, że tutejsi pracownicy nie zatarli nam śladów? Lepiej jest obejrzeć wszystkie te miejsca. Słowa słowami, ale im więcej osób obejrzy ślady, tym więcej możemy poznać szczegóły. Zacznijmy może od początku. Od tych boksów o których wspominałeś.

[Funeris Venatio]

- Nie znajdziesz tam absolutnie nic. Wszystko było rozłożone w czasie, nie działo się w przeciągu dnia, czy dwóch. Od pierwszy niepokojących wypadków minęło już ze dwa, luba nawet trzy tygodnie. Nikt ich ze sobą nie łączył, bo pierwotnie nie było takiej potrzeby. Dopiero nieco później wszystko zaczęło się robić naprawdę podejrzane. Poza tym tutaj również stacjonują rycerze. Dokładnie piątka stałej załogi.
Doszli jednak do miejsca, o którym wspomniał przed momentem Kuhin. Znajdował się relatywnie blisko, więc dotarli tam w dosłownie dwie minuty. Rycerz wskazał mu wszystko. Dwie belki podtrzymywały strop. Zostały skrzętnie i systematycznie osłabione, to nie było dzieło jednej akcji. Strop, który się zarwał, ważył naprawdę sporo, a w tym boksie znajdował się wtedy w miarę młody koń, który mógł się naprawdę mocno zranić.

[Kuhin Acker]

Kuhin rozejrzał się po stajni. Rzeczywiście, większość tropów została już zatarta. Rekrut obejrzał strop, po czym wyszedł zastanawiając się jakby ugryźć tą sprawę. W rozwiązywaniu tego typu spraw nie miał okazji nabyć jeszcze doświadczenia. Cóż... Kiedyś trzeba. Rozejrzał się jeszcze raz po okolicy. -Skoro tutaj nic nie znajdę, to może obejrzymy miejsca, w których zanotowano obecność intruzów niedawno? Coś, gdzie ślad będzie świeży?

[Funeris Venatio]

- Wczoraj wieczorem właśnie, a raczej późnym popołudniem. Ja się zajmowałem towarami, pomagało mi kilka osób, w tym dwóch naszych, że tak powiem. Pozostała trójka udała się do zarządcy stadniny, Gelharda. Omawiali ostatnie niepokojące wydarzenia, które miały miejsce. Wtedy zobaczyliśmy pożar, którzy ogarnął tamte magazyny i spichrz. Jak to w takim przypadku, zleciało się wiele osób z okolicy do pomocy. Mówiąc okolicy, mam na myśli inne stanowiska i nieco bardziej oddalone budynki. Ogień opanowano, nic wielkiego się nie stało, stracono tylko nieco zapasów. Najgorsze było to, co odkryto chwilę potem. Dwa wspomniane wcześniej ogiery zostały znalezione na posadzce stajni z rozłupanymi czaszkami. Ktoś użył jakiegoś mocnego narzędzia, może maczugi, może buzdygana, nie wiemy. Postawiono wszystkich w stan gotowości, lecz nie odnaleziono sprawcy. Tamte boksy były niepilnowane przez góra kilka minut, nie dłużej. Pytaj śmiało, jeżeli coś Ci wpadnie do głowy, mogę wszystkiego nie spamiętać z wczoraj.

[Kuhin Acker]

- Chcę zobaczyć to miejsce.

[Funeris Venatio]

Dotarli na miejsce po kilku dłuższych minutach marszu. Nekker ręką wskazał miejsce pożaru, oddalone o kilkaset metrów w linii prostej. Weszli do budynku, konie zarżały na ich widok. W środku było kilku ludzi, którzy zajmowali się swoimi codziennymi sprawami. Ktoś dokładał owsa do koryt, ktoś coś naprawiał, inna osoba czyściła jeden z boksów. Ktoś z tyłu cichutko zakaszlał. Rycerz zaprowadził rekruta do konkretnego miejsca i wskazał właściwe dwa boksy. Poza śladami krwi nie było widać nic niezwykłego. Trochę siana, trochę łajna, boks jak boks.

[Kuhin Acker]

Wprawdzie Kuhin nie znał się na tym za bardzo i nie wiedział czego ma szukać, jednak zaczął lustrować dokładnie pomieszczenie. ÂŚlady na pewno zostały nieźle zadeptane, jednak w razie czego dokładnie przeszukał ziemię centymetr po centymetrze. Następnie zaczął szukać śladów coraz wyżej, aż doszedł do stropu. Następnie podszedł do Nekkera i się go zapytał - Rozmawiałeś z ludźmi którzy byli w pobliżu tego miejsca, gdy zdarzenie miało miejsce? Jeżeli nie to musimy to zrobić. Może ktoś widział sprawców, lub coś co mogłoby nas do nich doprowadzić.

[Funeris Venatio]

- Tak, to ta piątka, która się tutaj kręci. Nie widzieli nikogo, bo sami wybiegli w miarę od razu do pożaru. Pomagali go gasić, żeby nie rozprzestrzenił się dalej, nie było ich kilka, może kilkanaście minut. Trudno powiedzieć, czas wtedy leci jakoś inaczej. Gdy wrócili, wszyscy jednocześnie, zastali to tak, jak Ci opowiedziałem. ÂŻadnych śladów, a ludzi wokół biegał sporo, w końcu szalał pożar. Szybko zagaszony, ale jednak pożar. Tyle osób przy tym było, że prześlizgnąć można było się bez większego problemu.
Któryś z tyłu znowu zakaszlał, nieco głośniej.
- Jeden nawet się jakimś cudem przeziębił. - Nekker powiedział to z lekkim rozbawieniem.

[Kuhin Acker]

-Cóż... W takim razie nie mam pomysłu co możemy zrobić... Jak myślisz? Kto kto to zrobił wiedział dla kogo te konie są przeznaczone?

[Funeris Venatio]

- To były konie pierwszej krwi, nie było ważne dla kogo idą, i tak są warte fortunę. A że idą do Bractwa, to akurat oczywistość, w końcu to nasza stadnina.
Wtedy do środka wszedł ktoś następny, zwykły pomocnik z partią siana. Zamienił kilka słów z tym kaszlącym. Usłyszeli, że jeden z koni, którego dopadła dziwna niemoc, padł przed momentem. Ledwie człapał, przewrócił się na bok i już nie wstał.

[Kuhin Acker]

-Ach! Ale zrobiło mi się gorąco! Chodźmy na zewnątrz i tak na razie nic tu nie zdziałamy. - Rekrut powiedział to znacząco spoglądając na rycerza. W głowie układał mu się już powoli plan działania. Wolał jednak, aby nie słyszeli o tym inni.

[Funeris Venatio]

- Dobrze. Może świeże powietrze pomoże nam w sprawie.
Wyszli na zewnątrz, odeszli kilkanaście metrów dalej i skręcili za małą wiatę. Byli sami.

[Kuhin Acker]

-Myślę więc, że ten pożar był dywersją, a rozbójnicy chcieli zabić właśnie te konie. Ktoś próbuje sabotować Bractwo. Myślę, że najłatwiej będzie więc złapać ich podsuwając im pod nos jakiś łakomy kąsek. Nie będziemy się oddalać nawet gdy w okolicy zaczną się dziać podejrzane wypadki. Skupimy się natomiast na przynęcie. Co Ty na to? - Rekrut nie umiał nic lepszego wymyślić. Przynajmniej w tej chwili.

[Funeris Venatio]

- Dywersja jest oczywista, Valfden raczej nie odkryłeś. - Nekker uśmiechnął się szczerze do rekruta. - Pomysł z przynętą wydaje się nie najgorszy, naprawdę. Co dokładnie proponujesz?