Pułapka na myszy

[Nawaar]

Krasnolud pozbierał wszystko, a zwłaszcza grzywny i tajemniczy list zostawił na później do przeczytania w obecności wszystkich, ale kiedy weszli wszyscy do groty. Krasnolud został zaskoczony zaistniałą sytuacją, ale nic nie robił tymczasowo nie chciał zabijać zwierząt, które bronią swoich małych, więc czekał na reakcję towarzyszy.

[Lucjan Vilfild]

-Nie ruszajcie małych.
Powiedział, co by nikt przypadkiem nie wpadł na jakiś głupi pomysł. Lucjan dalej trzymał broń w dłoniach. Zaczął ostrożnie podchodzić do warczącej wadery. Na myśl o tym co za chwilę zrobi czuł się jak ostatni skurwiel. Tłumaczył sobie jednak, że samotna wilczyca i tak nie poradziłaby sobie z wychowaniem czwórki szczeniąt. Vilfild zbliżył się jeszcze trochę badając na jaką odległość może podejść. Nagle wysunął miecz do przodu i pchnął z przyklęku wykorzystując całą długość ramienia i miecza. Trafiona wilczyca padła z cichym piskiem. Lucjan otarł pot z czoła przedramieniem. To był najtrudniejszy cios jaki musiał zadać w czasie tej wyprawy. Uklęknął nad młodymi. Gdzieś słyszał historię o chłopaku, który znalazł białe szczenię wilka o czerwonych ślepiach. Zwierz był mu później wierny aż do śmierci. Te szczeniaki białe nie były, a jednak...

[Canis]

Były dwie wilczyce, jedną zabiłeś, podszedłeś do wilczycy nieprzytomnej wraz ze szczeniętami, wilczyca wyczuła to i jednym kłapnięciem szczęk użarła ciebie w łapkę szarpiąc ranę i dotkliwie raniąc ci dłoń. Kości zaczęły się przesuwać a czułeś jak zęby miażdżą ci kości i mięśnie.

//Ręka obecnie jest bezużyteczna, opis rany i sposobu leczenia opiszę po skończonej walce z przeciwnikiem. Chcecie chowańce to działajcie logicznie  .

1x Wilk leżący niezdolny do poruszania się na odległość, lecz zdolny do obrony swoich szczeniąt
4x Młode wilczki - szczenięta. Nieagresywne, śpią.

[Nawaar]

Co, on myślał, przecież nie zraniłbym szczeniąt za kogo on mnie uważa?. To pytanie narodziło się w jego głowie, ale kiedy wilczyca padła broniąc swoich małych Kharimem coś drgnęło i zrobiło mu się szkoda zwierzaków, ale było już na to za późno. - Co, teraz?. Szepnął. Kiedy nagle zaatakowała Lucjana druga wilczyca, której najwyraźniej nie widział. Krasnolud odepchnął wilczycę do tyłu, przy użyciu telekinezy. Nie chciał budzić małych, bo to okazałoby się tragiczne.

[Canis]

Odsunięta wilczyca z zaciśniętymi zębami na dłoni szarpnęła także Lucjana co z powodowało dodatkowe uszkodzenia na dłoni.

1x Wilk leżący niezdolny do poruszania się na odległość
4x Młode wilczki - szczenięta. Nieagresywne, śpią.

[Lucjan Vilfild]

Lucjan stęknął i bezceremonialnie rąbnął wilka toporem w kark. Uścisk szczęk zelżał, a on oswobodził rękę. Kolejny plus walki dwiema broniami jednocześnie. Zawsze możesz kogoś zdzielić tą drugą, gdy z jedną stanie się coś nie tak.
-Miała być nieprzytomna.
Wycedził przez zaciśnięte zęby z cieniem wyrzutu w głosie. Do kogo? Nie wiadomo 
-Zabierzemy je. Przyszliśmy do lasu by pozbyć się kłusowników, więc by pomóc tutejszym zwierzętom właściwie. Wyszło trochę odwrotnie, bo teraz mamy na koncie całą watahę. Jesteśmy coś winni tym tutaj. Proponuje, by każdy wziął po jednym szczeniaku.
Powiedział chowając topór za pas i łapiąc się za krwawiące przedramię.

[Nawaar]

- Teraz, nie mamy wyjścia musimy je wziąć i zabrać do kaplicy w celu wychowania, i oswojenia. Jak wyjdziemy na słońce spróbuję opatrzyć twoją ranę znam się trochę, na tym.

[Canis]

Dłoń Lucjana:

Pęknięte, zdruzgotane, zmiażdżone i z przesunięciami kości palców i wewnętrznej części dłoni. Nie pozwala to na jakiekolwiek działanie tą częścią ciała, pozrywane mięśnie i ścięgna siłą nacisków i ostrości zębów wilka czynią dłoń niezdolną do poruszania nawet po leczeniu za pośrednictwem umiejętności medyka.

//Do wyleczenia zaleca się skorzystanie z pomocy medyka w celu nastawienia kości i odpowiedniego ułożenia, usztywnienia części ciała. ÂŻeby dłoń był sprawna należy się zgłosić do witality o pomoc szczególnie w sprawie ścięgien. W przeciwnym wypadku dłoń będzie niezdolna do jakichkolwiek działań, poza machaniem na dzień dobry/do widzenia. Która dłoń lewa czy prawa wybierz sam.

Salazar wziął szczenię, nie chciał go, lecz... Georg stracił swojego pupila - jemu się przyda. Pomyślał biorąc szczenię i nie zwracając uwagi na ranionego Lucjana, uznał, że sam się zgłosi gdy będzie chciał pomocy medycznej. Biorąc szczenię wilka skierował się do wyjścia z groty.

//Teraz tak, mały teścik dla was i nauka. Proponuję przeczytać temat: Chowańce. Na końcu jest informacja na temat wilka. okres dojrzewania, kiedy osiąga dorosłość itd itd. Na podstawie statystyk powiedzcie mi, czemu bierzecie te wilki? zamierzacie z nich korzystać, czy mieć pupilka i chodzić razem z Gunsesem, jego Taru i Wilkiem na spacery przy zachodzie słońca... Mam na myśli to, czy znacie użyteczność tych stworzeń na wyprawie, na przykład na podstawie opisu o chowańcach oraz samych statystykach stworzenia.

[Nawaar]

Gdy Salazar chwycił swojego wilczka, to krasnolud zbroił to samo, bo przyda mu się pomoc zwierzaka gdy będzie łaził, po lesie w poszukiwaniu innych kłusowników, albo bandytów, z którymi walczy bractwo świtu. - Ten wilczek, przyda się bractwu w poszukiwaniach złoczyńców zagrażając mieszkańcom wiosek, a zwłaszcza kiedy Ci będą przebywać w lesie. Tak, że biorę jednego. Kharim wytłuszczając swój powód wyszedł z zwierzaczkiem na zewnątrz groty.

[Talia]

Talia wzięła małego wilczka i wyszła z groty.

//No, po wytresowaniu, będzie bezapelacyjnie słuchał właściciela, będzie użyteczny szczególnie w lasach, gdzie będzie miał pierwszeństwo ataku bądź równorzędność z innymi przeciwnikami. Można użyć jako czujki. dzięki wyostrzonym zmysłom będzie mógł ostrzegać o zbliżających się zagrożeniach. W przypadku zagrożenia śmierci, będzie mógł w ostateczności poświęcić swoje życie by uratować właściciela. Przyda się do wszelkich zadań jako pomocnik.

[Lucjan Vilfild]

-Niegłupi pomysł.
Powiedział i zdrową ręką sięgnął ostrożnie po śpiącego szczeniaka. Jako jedyny ranny na wyprawie poczuwał się do wzięcia odszkodowania w postaci możliwości wybrania najokazalszego zwierzęcia, którym okazała się samiczka. Wcześniej, przed wzięciem wilka do ręki, przekręcił torbę, która miał przy pasie. Teraz znajdowała się z przodu. Otworzył ją i wyciągnął kilka mniej przydatnych przedmiotów i innych rupieci, zostawiając tam tylko skrawek owczej wełny. Później włożył szczenię do środka. Bólu ręki nie czuł jeszcze tak dotkliwie za sprawą adrenaliny, ale miał nadzieję że nie wykrwawi się za nim wyjdą z jaskini. Sprawa wyglądała raczej kiepsko.

//Na pewno się przyda gdzieś, a tresura nie jest zbyt droga. No i towarzyszący wilk jest bardzo klimatyczny 

[Canis]

//W przyszłości używając pamiętajcie o tym. Umiejętności wilka będą dla was korzyścią, jego ataki tajże. mądre korzystanie może wam wiele razy pomóc i zapewnić przewagę nad wiele mocniejszym przeciwnikiem od siebie.

- Kiepsko to wygląda Lucjanie. - Powiedział Salazar pokazując ręką na dłoń "bestii na baby". - Pozyskam jeszcze trofea, bo zapomniałem. Kharimie weź wilczka i zanieś na wóz, Georg go weźmie. Zaraz do was dojdę.

Powiedział i zabrał się do oprawiania ciał ludzi i zwierząt....

//Będę po 17tej.

[Nawaar]

- Dobra. Krasnolud wziął wilczka od bladego jaszczura i zaniósł go spokojnie na wóz, który miał nie długo wyjechać. Kharim również sobie przypomniał o liście i postanowił go otworzyć i przeczytać tymczasowo samemu, bo nie wiedział jakie informację, może on zawierać i czy warto dzielić się wiedzą z wszystkimi.

[Lucjan Vilfild]

-Kharim! Co z obowiązkiem medyka? Pomożesz?
Zawołał za rycerzem z cieniem wątpliwości. Krasnolud wyglądał bardziej na kowala, niż na chirurga. Miał jednak nadzieję, że poradzi sobie z jego ręką.

[Nawaar]

Kharim odłożył list nawet nie zdążył go poprawnie otworzyć, bo Lucjan mu przeszkodził, więc list przeczyta w domku. - Już idę, idę. Powiedział i ruszył w stronę człowieka zostawiając swoje zwierzątko na wozie razem z Georgowym. - Pokaż, tą łapę. Zwrócił się do człowieka, gdy ten pokazał dłoń krasnolud złapał się za głowę. - Ale, te bestię mają zębiska. Nastawianie będzie boleć jak diabli. Powiedz, kiedy będziesz gotów?.

[Lucjan Vilfild]

Lucjan przysiadł na pobliskim głazie, uważając na torbę ze szczeniakiem.
-Możesz zaczynać.

[Nawaar]

- No, to lećmy. Krasnolud cofnął się do wozu, po wodę i odrobinę alkoholu, żeby nieco znieczulić pacjenta. Kharim dawno nikogo nie opatrywał, a właściwie był nowicjuszem w naprawianiu ludzi, ale teraz nie miał wyjścia. Na początek przemył ranę wodą, żeby ją oczyścić, potem użył do tego wódki w tym samym celu, żeby pozbyć się ewentualnej infekcji, bo cholera wie czy to miało wściekliznę, czy nie. Kiedy proces czyszczenia się zakończył, paladyn dał człowiekowi resztki alkoholu, żeby złagodził ból. - Wypij, na pewno nie zaszkodzi. Uśmiechnął się i ściągnął hełm. - Teraz, będzie najtrudniejsze. Krasnolud chwycił mocno dłoń Lucjana i rozpoczął nastawianie kości, które zaczęły się układać na swoje miejsce strzelając. Człowiek, co chwila sięgnął, po wódę i zaczął sączyć porządne łyki. Trochę to zajęło rycerzowi, ale się udało rana została oczyszczona, a kości nastawione. Pozostało, tylko jakoś ją usztywnić. Dlatego krasnolud cofnął się do wozu, po dwie równe deski, które następnie przyłożył do ręki w celu jej usztywnienia, a następnie bandażem obwinął rzetelnie całą dłoń, a zwłaszcza miejsce złamania. Kiedy cały proces się zakończył krasnolud usiadł obok człowieka i powiedział. - Jak się, teraz czujesz?.

[Lucjan Vilfild]

-Bywało gorzej. Całkiem nieźle ci to wyszło.
Powiedział Lucjan przyglądać się swojej ręce. Spróbował delikatnie poruszyć palcami, ale nic z tego nie wyszło. To raczej nie był dobry znak, ale przynajmniej nie zejdzie po drodze do miasta. Gdyby był człowiekiem lubiącym rozpamiętywać przeszłość, jeszcze długo nie mógłby wybaczyć sobie braku ostrożności w spotkaniu z wilczycą. Na szczęście nie miał takich problemów. Po powrocie będzie musiał pewnie poszukać namiarów na jakiegoś zdolnego witalitę. Opatrunek, usztywnienie i cała reszta wyglądały na dość solidnie wykonane. Krasnoludzka robota, można by rzec. Mimo tego lepiej pokazać to jakiemuś specjaliście. Siedząc obok Kharima, Vilfild przypadkiem zerknął na jego pas. Chyba zauważył tam o jedną sakiewkę więcej.
-Przy okazji. Znalazłeś coś ciekawego przy tych trupach? Oprócz grzywien.
Dodał z uśmiechem. Paladyn chyba nie myślał, że nikt niczego nie zauważy.

[Nawaar]

- Myślę, że jakoś to będzie się trzymać. Co, do znaleziska to, tylko grzywny. Krasnolud nie wiedział, co jest w liście, a nie chciał każdemu pokazywać. Jeżeli miałby być, to ważne informację to podzieli się z każdym członkiem tej wyprawy, ale tylko wtedy kiedy wrócą. Dlatego teraz kłamał jak z nut.

[Lucjan Vilfild]

Lucjan uniósł brew.
-Dziwne, czemu chcesz to zataić. Dałbym sobie rękę...
Ugryzł się w język spoglądając podejrzliwie na swoje przedramię.
-Przysiągłbym, że widziałem jak zabrałeś z jednego ciała coś jeszcze. Wyglądało to na list, lub inne pismo. Radze otworzyć, bo może być ważne i głupio by było gdybyśmy to przegapili i nie powiedzieli o tym Hertlingowi.