Czarna Polewka

[Mohamed Khaled]

Dobrze... Klient naszym panem... - powiedziałem i zacząłem się zbierać... A! Czy możemy gdzieś tu przenocować? Czy może masz inne plany? - skierowałem drugą część wypowiedzi ku Ricce(? )

[Rikka Malkain]

Lepiej, żebyście zostali na miejscu. Mam dla was przygotowane dwa pokoje. Rano zejdziecie na dół, na śniadanie. ÂŻeby nie wzbudzać podejrzeń zjecie ze służbą. Później wyruszycie na polowanie.
W porządku. Którędy do tych sypialni?
Mój lokaj was zaprowadzi.-Kruki dostały małe, niemal nieumeblowane pokoje. Nie było jednak na co narzekać, każdy miał wszak łóżko. Nad ranem poznany wcześniej lokaj zaprowadził zabójców na dół. Zjedli w kuchni lekkie śniadanie, po czym udali się na zewnątrz. Mieli tu poczekać na resztę. Gdzieś w okolicy krzątał się już psiarczyk zbierając swoje psy. Był też myśliwy, który siodłał konie. Brakowało jeszcze najważniejszej osoby.

[Mohamed Khaled]

Sam siadłem już na konia, wcześniej karmiąc go jabłkami które zabrałem z twierdzy. Brakowało naszego celu, lecz i tak teraz nic nie można było zrobić.
Obserwowałem ukradkiem naszych towarzyszy, którzy przez swoje uczestnictwo utrudniali jeszcze bardziej robotę. Zagadałem szeptem do Rikki. Masz pomysł, jak to zrobić?

[Rikka Malkain]

Bo ja wiem? Najłatwiej byłoby wepchnąć go w paszczę jakieś leśnej bestii, o ile na taką natrafimy. Tylko co z tą dwójką?-Wskazała dyskretnie na łowce i psiarczyka. Oboje stali gotowi do drogi kilka metrów dalej, zachowując też dystans pomiędzy sobą nawzajem. Nie wyglądało na to, żeby się lubili. Po chwili zjawił się i cel.
Aaa... To wy macie mnie ochraniać? No, postarajcie się mi nie zasłaniać gdy będę strzelał. Barti! Wszystko gotowe?
Tak paniczu...-Odpowiedział myśliwy.
To dobrze. Niestety wasz pan źle się poczuł, więc musimy wyruszyć bez niego. Gdzie mój koń? Aha, tutaj.
Po chwili wszyscy byli już w siodłach. Pierwsze ruszyły psy, dwa wielkie brytany, za nimi jechał ich opiekun, później myśliwy, w środku nasz cel, oba Kruki trzymały się nieco z tyłu.

[Mohamed Khaled]

Szkoda że nie jedziemy w góry - szepnąłem do Rikki - zepchnąłbym go z urwiska... Oboje jechaliśmy tyłu, a ja korzystając z okazji polerowałem katanę. Obmyślałem także scenariusze, jakby go zdjąć. Jakbyśmy na coś trafili - rzekłem cichaczem - to spróbuje go odciągnąć. Ty wtedy mogła byś się zająć tamtymi dwoma... Użyj swoich wdzięków, czy coś i ich odciągniesz. Ja spróbuje wtedy naprowadzić na zwierze nasz cel.. A jak przyjdzie co do czego, to go podkoszę, i przypuszczając to coś rzuci się na leżacego..... Potem dane zwierze dobije, i powiem że nie zdążyłem zareagować...

[Rikka Malkain]

Hmm...-Zaczęła się zastanawiać. Z zamyślenia wyrwał ją krzyk pisarczyka, który oznajmił wszystkim, że psy wreszcie coś znalazły.
-Zatrzymać się! Barti, sprawdź to szybko.-(Nie)Przyszły zięć naszego zleceniodawcy wyglądał jakby naprawdę lubił się rządzić. Odgarnął blond włosy za ucho i zaczął się przyglądać, jak myśliwy zeskakuje z konia i klęka obok psów. 
To ślady niedźwiedzia. I wiem, gdzie go szukać. Niedaleko stąd chyba jest jaskinia. Najpewniej właśnie tam zimował, więc może jeszcze znajdziemy go w jej okolicy.

[Mohamed Khaled]

No... To teraz mam szansę... - powiedziałem cichaczem. Zajmiesz tych dwóch? Czy może ja mam to zrobić? - zapytałem. Dla mnie było to obojętne. Jeśli ja miałbym ich zająć, miałem już pomysł. Jeśli ona, wziąłbym (nie)zięcia ku krypcie, i jebnął bym go tam.

[Rikka Malkain]

Trójka pojechała do przodu na poszukiwania wspomnianej jaskini. Rikka z ociąganiem ruszyła za nimi. Do tej pory mężczyzna którego mieli zabić nie zwracał na nich niemal żadnej uwagi.-Odciągnę ich i co wtedy? Poczekajmy jeszcze trochę...

[Mohamed Khaled]

Ty tu rządzisz... - powiedział jadąc dalej. Szczęscie nie zwracali na nas uwagi, nie pytali się czemu się zatrudnilismy u jego teścia. Szczęście... Patatajał dalej, myśląc. Nie myślał o zadaniu, myślał o ojcu który pozostał na kontynencie. On musiał uciekać...

[Rikka Malkain]

Czas jakiś kluczyli po lesie, wreszcie jednak znaleźli grotę.



Ha! ÂŚlady wskazują na to, że zwierz dalej tu mieszka. Może być w środku nawet teraz...
To cudownie. Mam plan. Ktoś wejdzie do środka i wywabi niedźwiedzia na zewnątrz, wtedy ja wypale do niego z moich maleństw.-Nieznacznie położył dłonie na pasie za którym miał dwa pistolety. Pewnie prezent od narzeczonej. Wtedy myśliwy Barti chyba dojrzał coś ciekawego na ziemi, a psiarczyk nagle pilnie musiał wyczyścić swoich podopiecznych z zaschniętego błota.
Doceniam troskę mojego teścia.-Odezwał się nagle do nas.-Macie dbać o moje bezpieczeństwo. To jest chwila, w której możecie mi pomóc.-Uśmiechnął się zjadliwie.

[Mohamed Khaled]

Co kurwa? Mam się dać połknąć niedźwiedziowi, by on mógł się zabawić. A ty skur... - przeleciało mi przez myśl. Zeszedłem z konia, - Nie żebym się sprzeciwiał, ale my mamy - jak sam dobrze zauważyłeś Ciebie ochraniać. A nie iść w paszcze niedźwiedzia...

[Rikka Malkain]

Popieram kolegę.-Rikka także zeszła na ziemię.
Boicie się? Macie go tylko wywabić. Wtedy ja go zastrzelę. No, a teraz idźcie. Nie mamy całego dnia.

[Mohamed Khaled]

Zabije go, i będę patrzył jak kona... Nie! Nie mogę go zabić, nie.... - kłóciłem się w myślach. Zgoda, ale jeśli komuś się coś stanie, własnoręcznie... - nie dokończyłem. Mógłbym za dużo powiedzieć, a nie chciałem tego. Wyciągnąłem kuszę, naładowałem ją. Chodź. - rzekłem do Rikki. W mojej głowie zaczął się rodzić pewien plan. Gdy będąc już troszku dalej, rzekłem cicho - Mam pewien plan, powiem Ci w wejściu..

[Rikka Malkain]

Dziewczyna naładowała własną kusze i ruszyła za maurenem. W jaskini nie śmierdziało aż tak bardzo, jak się obawiała. Było za to cholernie ciemno.-Poczekaj, pójdę przodem. Lepiej widzę w ciemnościach.-Szepnęła.-Co to za plan?-Zapytała cicho. Nie chciała by ci na zewnątrz usłyszeli, że Kruki nie weszły jeszcze w głąb jaskini, ale nie chciała też przyciągnąć niedźwiedzia. Ciekawe, czy już wie że ktoś włazi mu do domu.

[Mohamed Khaled]

Coś czuje że bestia teraz śpi... Mam zamiar zwabić tu naszego chojraka, i go po prostu tam ze pchać... Tylko ty musisz odwrócić uwagę, bo coś czuje że tamci go nie opuszczą... - rzekłem dość cicho do Rikki. Zaczekajmy tu chwilę, i wyjdźmy. Powiemy że ktoś go zabił, a cel zejdzie to zobaczyć... Wtedy bum, i ląduje w jego paszczy.

[Rikka Malkain]

To może się udać... O ile faktycznie cwaniaczek będzie chciał tu wejść. No cóż, zawsze można spróbować.-Powiedziała siadając pod ścianą. Oby niedźwiedź faktycznie spał i nie przylazł do nich, gdy będą czekać...

[Mohamed Khaled]

Dobra... - rzekłem cicho, i wyszedłem ku światłości. Panie! - krzyknąłem do celu - Niedźwiedź nie żyje! Ktoś inny go zabił! Chodź tu, i zobacz! Najlepiej sam, bo ciasno tu jak w dupie.....

[Rikka Malkain]

Co? Mój niedźwiedź nie żyje? Barti idioto! Tego to żeś nie potrafił rozpoznać!
Jak niby?
Srak i na wspak.-Powiedział i poszedł w stronę jaskini. Przepchnął się przez Rikke i Mohameda, po czym wszedł do środka.-Ej! Podaj mi ktoś pochodnie, bo nie tylko ciasno, ale i ciemno tu jak w dupie!-Zawołał. Tym który przyniósł mu pochodnie był psiarczyk.-No. Możesz ją za mną nieść.
Myśliwy już też się sposobił żeby wejść do groty za nimi. Rikki zastąpiła mu drogę.-Poczekaj! Coś jest twojemu koniowi.
Mojemu?-Obejrzał się zdziwiony na swojego wierzchowca stojącego sobie spokojnie kawałek dalej. Dziewczyna puściła szybko oko do maurena. -Co niby?
Oj, chodź. Pokażę ci. Widzisz jak dziwnie parska?

[Mohamed Khaled]

Chodź za mną panie - rzekłem. Poprowadziłem go w głąb jaskini. Szliśmy chwilę, gdy zdawało się że to już koniec. To już koniec drogi... dla ciebie. - powiedziałeś cicho, po czym wytrąciłem mu pochodnię. Szybko znalazłem się za nim, zatkałem usta. Uderzyłem go z całej siły w nogę - udo dokładnie, tak by nie miał jak chodzić. Zaczął jęczeć z bólu (O jezu ), lecz moja ręka uniemożliwiała mu to. Tak ledwo nie płaczącego, popchnąłem w przód jaskini, mając nadzieje że jest tam niedźwiedź. Po tym czynie zacząłem się cofać...

//Psiarczyk jest u cb chyba, co nie? Mam nadzieje...

[Rikka Malkain]

//Oj no on właśnie poszedł z nim, a Rikki zatrzymała tylko myśliwego. Dlatego też...   

//Cofam akcje.